WhivieBlog

Brouwerij: Emperor’s Brewery
Regio: UK
Fles: Emperor’s Brewery Kessel Run Peanut Butter Jelly Imperial Porter, 33cl
Kleur: zwart
ABV: 13.1%

12 Parsecs

Ik proefde eerder al twee ‘Star Wars’ biertjes waar de Emperor’s Brewery een hand in had, namelijk de Yoda Condition Imperial Stout en de Brute Force Imperial Stout, beide in collaboratie met Nerdbrewing. Vandaag zit er een zogenaamde Peanut Butter Jelly Imperial Porter in het glas van deze Britse brouwerij, hoewel het biertje weliswaar voor hen geproduceerd werd door Dugges Bryggeri in Zweden. De Kessel Run is natuurlijk een mooie verwijzing naar de race die Han Solo in zijn Millennium Falcon aflegde in amper 12 parsecs. Als je niet weet waarover ik het nu heb, kunnen we helaas geen vrienden meer zijn. De Kessel Run schenkt gitzwart met een chocolade-bruine kraag die onmiddellijk gaat liggen.

De neus is op zijn zachts gezegd erg bizar. Ik krijg modder, jelly beans en pindakaas (wat gezien de naam niet hoeft te verbazen). Pas in tweede instantie komt daar flink wat kandijsiroop aan te pas, koude koffie en kersensap. Vreemd, maar wel grappig.

In de mond is hij bijzonder romig, zeg maar stroperig. Hij plakt aan de tanden en het lijkt even alsof ik pure kandijsiroop naar binnen heb gekapt. Van de pindakaas schiet nog weinig over, maar de jelly beans zijn volop aanwezig, waardoor dit toch wel zware bier zelfs een tikkeltje snoeperig wordt.

De afdronk is lang en siroopzoet.

Een vloeibaar dessert waarvan je er maar één kan drinken, want je smaakpapillen zijn hiermee bijzonder verzadigd. Bedankt, Manny!

Geproefd door Mark Dermul op 02-06-2024

Brouwerij: Saint-Feuillien
Regio: België
Fles: Grisette Tripel Bio, 33cl
Kleur: goudblond
ABV: 8%

Glutenvrij

Onlangs was ik met vrienden te gast in Epiphany’s Kitchen, een verborgen parel in hartje Gent op een spreekwoordelijke steenworp van het Gravensteen, waar ik genoot van een fantastisch tasting menu. Het ging gepaard met deze Belgische tripel van de bekende Saint-Feuillien brouwerij. Het is een glutenvrije tripel, wat op zich natuurlijk erg bijzonder is. En bovendien bio, want het bier heeft geen enkele biochemische behandeling ondergaan. Het schenkt een helder, goudblond met hoge witte kraag die niet bepaald lang blijft staan.

De neus is fris en monter met een zacht zuurtje, moutsuikers en grassen, maar heel erg uitgesproken is het allemaal niet. Eerder flauw van geur, ondanks dat het een tripel is (waar ik toch een beetje pit of een scherp randje verwacht).

Hij is wel heel erg dartel. Flink wat koolzuur zorgt ervoor dat dit een levendig bier is, maar veel smaak geeft het niet echt af, vind ik. Iets zoets en fruitigs, maar ik kan er de vinger niet op leggen. Wederom wat mout, maar wederom met weinig pit.

In de afdronk krijg ik nog iets zoets met dan een mooi bittertje, maar hij is weg voor je het weet.

Goh, weet je, dit zou ik in de toekomst al eerder als aperitiefje bestellen, want het is te weinig uitgesproken om naast een heerlijke maaltijd overeind te blijven.

Geproefd door Mark Dermul op 26-05-2024

Brouwerij: Brasserie d’Achouffe
Regio: België
Fles: Chouffe Lite, 33cl
Kleur: amber
ABV: 4.0%

Verwaterd

Geboren in 1982 in een garage van twee schoonbroers, is Chouffe ondertussen uitgegroeid tot een wereldspeler. In niet minder dan 50 landen kan je vandaag de dag Chouffe drinken. Dat verklaart ook waarom het tegenwoordig eigenlijk in de brouwerij van Moortgat wordt geproduceerd. In het glas zit één van de nieuwere: de Chouffe Lite, gebotteld op amper 4%. Het schenkt donkerblond tot amber met een mooi, beige kraag van fijne belletjes.

De neus is relatief herbaal. Denk gras en hooi met een hint van zoete mout en citrusfruit. Ik zou dit durven omschrijven als ‘okay-ish’, als u begrijpt wat ik bedoel. Niks speciaals, dus.

De body is wel heel erg licht. Zeg maar ‘waterachtig’, zelfs. Dat valt wat tegen. Daardoor heeft hij ook helemaal niet de intensiteit van de klassieke Chouffe, wat hem bijgevolg een pak minder interessant maakt. Dit is duidelijk een verwaterde versie louter en alleen bedoeld om het alcoholpercentage naar beneden te halen.

Enkel in de afdronk krijg ik een frisse, hoppige toets met een mooi bittertje aan het einde. Maar het kalf is al verdronken.

Enkel te overwegen op een zonovergoten terras na een fikse wandeling, omwille van de frisheid en de doordrinkbaarheid, maar heeft in essentie weinig om het lijf.

Geproefd door Mark Dermul op 26-05-2024

Brouwerij: De Hoorn
Regio: België
Fles: Cornet Oaked, 33cl
Kleur: donkerblond
ABV: 8.5%

Houtsnippers

Cornet Oaked is een blond bier waarbij eikenhouten snippers worden gebruikt tijdens het brouwen. Het is genaamd naar Theodoor Cornet, rentmeester van kasteel Diepensteyn in de 18^e eeuw. De graaf van Steenhuffel gaf hem opdracht een krachtig blond bier te brouwen dat hij in zijn kasteel aan hoogwaardigheidsbekleders kon schenken. Op het etiket echter, staat een afbeelding van Ridder Salomon de Maldeghem, uit eerbetoon voor zijn heldhaftigheid en hoffelijkheid. Ah… storytelling, het blijft een belangrijk onderdeel van elk product, zo ook van een biertje. Het schenkt donkerblond tot amber met een hoge witte kraag van fijne belletjes.

Een onfrisse (!) neus die me eerder aan een tripel herinnerd met toetsen van vanille en iets wat me aan een vochtige kelder doet denken. Maar van de houtsnippers vind ik op de neus absoluut niets terug, hoor.

Ook op smaak is het in alle eerlijkheid weinig uitgesproken, maar wel lekker. Alle smaken zijn gewoon een tikkeltje te zacht om van een klepper te kunnen spreken, maar de toetsen van vanille en euh… druivensap (?!) kunnen wel bekoren en maken hier een erg doordrinkbaar bier van, ondanks het relatief hoge alcoholpercentage.

De afdronk mag dan al kort zijn, hij start zoet, offreert dan een mooi, dorstlessend bittertje om uiteindelijk toch een erg zoete dood te sterven.

Op een zonovergoten terras doet dit gewoon heel erg deugd omdat het zo lekker drinkbaar is. En als het in het bijpassende glas wordt geschonken, ziet het er nog eens erg goed uit ook.

Geproefd door Mark Dermul op 26-05-2024

Brouwerij: Van Steenberge
Regio: België
Fles: De Garre Cuvée Prestige Barrel Aged, 75cl, 2.328 bts
Kleur: amber
ABV: 11%

Op en Top Tripel

Van de brouwerij Van Steenbergen hebben we al één en ander geproefd. Denken we maar aan Gulden Draak, Fourchette, Augustijn en Piraat. Vandaag proef ik voor het eerst De Garre. Deze tripel werd gerijpt op bourbon vaten gedurende 24 weken. De vaten werden initieel gebruikt door Old Forester – een Amerikaanse bourbon – en dan nog een keer door Early Times – eveneens een Amerikaanse bourbon, wat natuurlijk aan de Gulden Draak Cuvée Prestige doet denken… De fles ziet er wel wat vreemd uit, namelijk ondoorzichtig zwart zonder label. Dat is vervangen door een kaartje dat door middel van een touwtje wordt bevestigd (en in die zin eveneens aan de Gulden Draak Cuvée Prestige doet denken). Het bier schenkt een helderkleurig amber met mooie kraag die lang blijft staan.

Fruitige en romige neus op banaan en pruimen met een hint van sultanas. Op de neus ruik je eigenlijk de invloed van de bourbonvaten niet (althans, ik niet). Neemt niet weg dat dit aangenaam ruikt, hoor.

Lekker vol en rijk, moet ik zeggen. En nu voel je de alcohol wel degelijk, die voor een mooie warmte zorgt. Wederom is de invloed van de bourbonvaten eigenlijk zo goed als afwezig. Laten we het subtiel noemen. Dat gezegd zijnde krijg ik wel mooie, fruitige toetsen die doen denken aan banaan en appelmoes, zelfs een hint van vijgen. Nog een herbaal toetsje en het plaatje is compleet.

De afdronk, die middellang blijkt, is voornamelijk zoet met slechts een subtiel – daar heb je dat woord weer – bittertje op het sterfbed.

Op en top tripel met weinig invloed van de vernoemde vaten, maar wel lekker. Dankjewel, Wouter!

Geproefd door Mark Dermul op 20-05-2024

Brouwerij: Van Steenberge
Regio: België
Fles: Fourchette Grand Cru, 75cl, 7.987 bts
Kleur: goud
ABV: 7.5%

Sauvignon Blanc

Fourchette is een bier dat ik op restaurant graag bestel, omdat het en fijn culinair bier is dat hij flink wat schotels mooi tot uiting komt. En nu is er de Fourchette Grand Cru die een unieke twist meegekregen heeft, namelijk een rijping van bijna een jaar op Sauvignon Blanc vaten. Jef Versele, 6^e generatie brouwer en eigenaar van brouwerij Van Steenberge, noemt het zijn beste bier ooit. Famous last words, of simpelweg waar? We gaan het ontdekken! Het bier schenkt een wazig goudblond met een spierwitte kraag die lang blijft staan. Het ziet er alvast veelbelovend uit.

De eerste impressie als ik mijn neus is het glas steek, is er eentje van een wild & sour ale. Pompelmoes, ananas en wilde bloemen, gevolgd door een zacht bittertje en wat koriander. Mooi!

Op smaak houdt het mooi het midden tussen een tripel en een geuze, echt waar. Een licht zurige toets als van pompelmoes en agrums, terwijl er tegelijk een mooi bittertje optreedt en ook iets floraal verschijnt.

De afdronk is middellang, zacht drogend en lekker.

Het is niet dramatisch verschillend van de ‘klassieke’ Fourchette, maar wel een aangename en verfrissende variant.

Geproefd door Mark Dermul op 11-05-2024

Brouwerij: Achelse Kluis
Regio: België
Fles: Achel Gallant Jubileum, 75cl
Kleur: goudblond
ABV: 9.5%

Grand Cru

Sinds de laatste pater uit de abdij van Achel vertrok in oktober 2023, is het niet langer een trappistenbier, maar het blijft natuurlijk wel een abdijbier. Deze Gallant Jubileum werd eind vorig jaar in gelimiteerde editie op de markt gebracht en is een eerbetoon aan Marc Gallant, de voormalige abt (van 1995 tot 2006) die in het najaar van 1998 – dus 25 jaar geleden – de beslissing nam om de brouwerij binnen de abdijmuren nieuw leven in te blazen. Voor dit bier werd gebruik gemaakt van gerst, tarwe, haven en maïs, maar ook paarse heidebloemen! Het schenk goudblond met een prachtige witte kraag.

Heerlijk zomerse neus op graan en honing met een duidelijk zoetje en floraal element. Ruikt erg uitnodigend en fris. Ik kan amper wachten om een slok te nemen.

Volmondig, bijna romig. En dankzij de hoge carbonatie danst hij op de tong, wat hem een extra verfrissend karakter geeft. Hij is zelfs een tikkeltje zoeter dan ik had gedacht. Maar het staat me wel heel erg aan. Dit gaat gevaarlijk vlot naar binnen.

En in de afdronk krijg ik dan nog een perfect zacht bittertje, dat zijn dorstlessende effect niet mist.

Dit is een erg mooie Achel, moet ik zeggen. Met dank aan mijn goeie vrienden Benny & Paula voor dit mooie geschenk.

Geproefd door Mark Dermul op 06-05-2024

Brouwerij: Chimay
Regio: België
Fles: Chimay Groen – Sterk Blond – 150th Anniversary, 33cl
Kleur: donkerblond
ABV: 10%

Boozy

De trappist Chimay Sterk Blond werd in 2012 voor het eerst gelanceerd ter ere van de 150^e verjaardag van de brouwerij in de abdij van Scourmont. Het wordt geproduceerd met twee hoppen, namelijk Saar en Hallertau Mittelfruh, beiden bekend om hun finesse. Er wordt beweert dat het zijn unieke smaak krijgt van een geheim kruid dat er aan werd toegevoegd. Het schenkt een donker blond met een spierwitte kraag die lang blijft staan.

Fruitige neus op perzik en abrikozen en een herbale toets waar ik niet meteen de vinger op kan leggen, maar het staat me wel aan. Nog iets van suikerspin. Best floraal en pittig, moet ik zeggen.

Het bier is op de tong ongemeen boozy! Het florale keert op de tong weer, aangevuld met perzik en abrikozen, maar deze keer gedroogd. De carbonatie zorgt er voor dat hij desalniettemin fris overkomt. En ja, ook op smaak is hij verrassend kruidig.

De afdronk is een tikkeltje droog, maar sappig genoeg om hem fris te houden, als u begrijpt wat ik bedoel.

Dankjewel voor dit flesje, Marc D! Leuke Chimay.

Geproefd door Mark Dermul op 01-05-2024

Brouwerij: Brasserie Des Fagnes
Regio: België
Fles: Fagnes Cuvée Constant
Kleur: roodbruin
ABV: 8%

Weeïg

Brasserie Des Fagnes uit Mariembourg – vlak bij de Franse grens – maakt verschillende bieren, zoals een blond, tripel, vier granen-, bosvruchten-, gold en bruin bier, maar ook deze zogenaamde Cuvée Constant. Hiervoor wordt niet alleen gewerkt met mout en Engelse hop, maar tevens met anijs en appelsienschillen! Hij schenkt roodbruin met een beige kraag van minuscule belletjes die lang blijven staan.

De neus is een tikketje weeïg met toetsen van karamel en fruitpap. Hint van blauwe bosbessen en chocolade.

De smaak is verrassend zacht en romig, prima in balans, met toetsen van gekarameliseerde mout en donker fruit. Ook op smaak keert het weeïge even terug, wat hem een ietwat snoeperige toets geeft. Hij heeft ook een mooi kruidig kantje, wat wellicht te danken is aan de anijs die er aan werd toegevoegd. De appelsienschillen geven hem dan weer een mooi bittertje, zij het wel erg subtiel.

De afdronk is lang, weeïg en zoet.

Ik beken dat de vervaldag van deze bruine al een tijdje verstreken was (2021), wat mogelijks de weeïge toetsen verklaart. Maar het stoorde allerminst, voor alle duidelijkheid.

Geproefd door Mark Dermul op 01-05-2024

Distilleerderij: Caperdonich
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Caperdonich 19 Year Old 1992/2011 The Ultimate, Hogshead #46241, 316 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 46%

Vermoeid Hout?

In september 2024 liep ik – samen met 13 vrienden – langs wat we enkel kunnen omschrijven als ‘wat er over blijft van Caperdonich’, want enkel de warehouses staan nog overeind, in gebruik genomen door de kopersmeden Forsyths. We proeven een botteling van het Nederlandse van Wees uit 2011, die ondertussen nergens meer verkrijgbaar is, maar misschien is dat ook helemaal niet zo erg, want…

De neus is eerder underwhelming met slechts wat toetsen van wit fruit, moutsuikers en vanille, maar weinig meer. Ruikt helemaal zijn 19 jaar lange rijping niet, dit ruikt een pak jonger.

Ook op smaak is dit in alle eerlijkheid eerder een niemendalletje met slechts wat moutsuikers, vanille en honing, aangevuld met zachte toetsen van kruisbessen en toffee. Een erg zachte kruidigheid voorziet hem toch van enige diepgang en een aangename prikkel. Maar opnieuw: dit smaakt jonger dan de eigenlijke leeftijd. Vermoeid hout?

Pas in de afdronk krijg ik wat limoenzeste, appels en Earl Grey thee, die hem ietwat boeiender maakt dat wat ik tot nu toe rook en proefde.

Wat jammer… Maar dit is wellicht één van de saaiste Capers die ik al proefde. Toch bedankt voor het sample, Manny!

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-10-2024

Distilleerderij: Caperdonich
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Caperdonich 18 Year Old 1995/2014 Berry Bros & Rudd, Cask #95076
Kleur: witte wijn
ABV: 46%

Confituur van Kweepeer

Caperdonich is nog relatief goed te krijgen voor een gesloten distilleerderij, maar toch… het blijft wel iets magisch hebben om een oude whisky van ‘Glen Grant No 2’ te proeven. Deze werd ondertussen toch al 10 jaar geleden gebotteld door Berry Brothers. Het betreft een single cask dat in 1995 te slapen werd gelegd en versneden naar 46% bij botteling in 2014.

Groene druiven, moutsuikers, zachte peren en meloen, maar ook wat kamillethee en avocado. Iets van vers gebak. Dit ruikt een pak jonger en… saaier dan wat ik van een 18-jarige Caper zou verwachten, eerlijk gezegd.

De body is licht. Erg fris op wit fruit en groene druiven. Zelfs wat druivensuiker. Dan wat abrikozen en perzik met een mespuntje witte peper in de mix. Dit is alvast stukken beter dan de neus deed vermoeden, maar groots vind ik deze nog steeds niet.

De afdronk is echter wel heel erg goed. Sirop de Liège en wat confituur van kweepeer met een kruidig randje.

De neus was gewoontjes, op smaak werd het stukken beter en de finish was excellent. Thx, Benny!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-10-2024

Distilleerderij: Littlemill
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Littlemill 21 Year Old 1989/2011 The Nectar of the Daily Drams
Kleur: oud goud
ABV: 50.7%

Fruitbommetje

Het was toch alweer even geleden dat ik een Littlemill aan de lippen gezet had en kijk, ik kreeg een leuk sample in de handen gedrukt door mijn maatje Manny, een 21-jarige die ondertussen al meer dan 12 jaar op fles zit, want gebotteld in 2011 door het onvolprezen The Nectar of the Daily Drams.

Nou, dit is alvast niet het fruitbommetje dat ik verwachtte op de neus. Dit begint eerder ingetogen op nat karton en zelfs wat rubber, om langzaam maar zeker wat herbaal te worden en dan, uiteindelijk en bijna met tegenzin, wat geel fruit te onthullen.

Ah, maar op smaak is het een heel ander verhaal! Lekker olieachtig en onmiddellijk quasi tropisch op abrikozen, lychee, banaan en ananas, aangevuld met toetsen van karamel en iets wat me aan vernis doet denken. Wat late mandarijn en gekonfijte kweepeer. Wordt plots wel heel erg goed. En dus toch een fruitbommetje.

De afdronk is prima. Middellang, zacht kruidig maar vooral erg fruitig. Doet me heel even aan het betere Ierse werk denken met gekonfijt fruit op het sterfbed, gewikkeld in een zacht kruidig jasje.

Verrassend ‘stille’ neus, als u begrijpt wat ik bedoel, maar eens voorbij de lippen is het een feest. Thx, Manny!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-10-2024

Distilleerderij: Springbank
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Springbank 12 Year Old Cask Strength Batch 25, OB 2024
Kleur: koper
ABV: 57.2%

Machtig

Eén van de populairste releases van Springbank is ongetwijfeld hun 12-jarige op vatsterkte. Ik kreeg dit sample van Koen van Rare Vintage Whisky, een online shop in Leek (NL). Waarvoor dank! Ik proefde eerder al de batches 19, 20, 21, 22 en 23. Geen idee waarom ik de 24 (of de releases voor 19) gemist heb. Too much whisky, not enough time, laat ons het daarop houden en meteen deze Batch 25 aan de lippen zetten. De samenstelling is dit keer 70% bourbon en 30% sherry.

De neus is zacht geturfd, groen en herbaal, maar bovenal heerlijk fruitig op rode appels, kruisbessen en onrijpe banaan. Een handjevol noten en zelfs iets van marsepein verschijnt, onder een laagje zeewater, I kid you not. Tot slot een beetje butterscotch en een prachtige toets van menthol en kaneel. Groots.

Zijdezacht, maar wel onmiddellijk lekker pikant. Zeer gekruid op chili, kaneel, zwarte peper en iets van zoethout. Onmiddellijk zoet en fruitig enerzijds, maar drogend en aards anderzijds, waarbij je meteen merkt dat de sherryvaten precies de juiste invloed hebben gehad op de spirit van Springbank. Dit is een machtige whisky.

De afdronk is middellang tot lang, zoet versus zilt met een mooie kruidigheid. Gezouten karamel op en pruimtabak op het sterfbed.

Het hoeft niet te verbazen dat Springbank tegenwoordig zo moeilijk te pakken te krijgen is. De output is behoorlijk, maar niet massaal en de kwaliteit is absoluut hoog. You do the math. Nogmaals dank voor het sample, Koen! Deze en andere leuke Springbank releases zijn hier te vinden in zijn shop.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-11-2024

Distilleerderij: Glengyle
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Kilkerran 15 Year Old 2009/2024 200^th Anniversary for The Nectar, Fresh Bourbon Barrel, 196 bts
Kleur: licht goud
ABV: 55.5%

Geperfectioneerd

Kilkerran komt langzaam maar zeker ook echt wel tot wasdom. Op Spirits in the Sky maakte ik kennis met deze release, een 15-jarige Fresh Bourbon Barrel, dat speciaal door The Nectar werd geselecteerd. Ik proefde hem ter plekke en vond hem geweldig, dus nam ik ook maar meteen een sample mee om thuis nog eens op het gemak te herproeven. En dat is wat we vandaag gaan doen.

De neus offreert de korst van wit brood, kalksteentjes, gyproc gipsplaten en gestoofd wit fruit, groene banaan en een handjevol noten. Marsepein en boomschors. Dit is een geweldige mix van moderne en old school stijl en ik ben er meteen weg van.

De aanzet is heerlijk pittig. De sterkte doet zijn ding en laat deze malt dartelen op de tong. Onmiddellijk krijg ik weer die typische old school smaken, alsof ik fruit uit een jute zak haal. Het is een stijl die Kilkerran geperfectioneerd heeft en dat komt in dit single cask heel mooi tot uiting. En hij is ook lekker gekruid, waardoor hij je mond helemaal warm maakt.

In de finish – die wel erg lang is – komt dat minerale karakter (kiezeltjes, kalksteen, jute) nog het best tot uiting van allemaal.

Wat een topwhisky! Grappig detail: dit is mijn 30^e ontmoeting met Kilkerran.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-11-2024

Distilleerderij: Glen Scotia
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Glen Scotia 45 Year Old 1972/2017 Angel’s Choice, Malts of Scotland, Bourbon Barrel #MoS 17046, 144 bts, 350ml
Kleur: oud goud
ABV: 40.2%

Ondersteboven

Het was al erg lang geleden dat ik nog eens zo’n klein flesje van Malts of Scotland in de hand hield, maar deze Glen Scotia uit 1972 is echt wel een pareltje. Het is de 44^e whisky van deze distilleerderij die ik proef en met zijn 45 jaar rijping meteen ook de oudste. Hij werd destijds gebotteld voor Whisky Van Zuylen voor hun 50^e verjaardag.

De neus ruikt een tikkeltje old school en stoffig bij de eerste snuif, maar al snel verandert dat in een stoofpotje van tropisch fruit. Denk kaki, papaya, banaan, drakenfruit en lychee. Babyadem! Ge-wel-dig! Na wat ademen in het glas – geef hem gerust een minuut of vijf – wordt dit alleen maar meer gelaagd en complex en verschijnt er zelfs een erg aangename umami toets en iets herbaal. Ik ben hier echt ondersteboven van!

Heerlijk waxy op de tong! Snoeperig zoet en über-fruitig met weer wat herbale toetsen als van nat gras en droog hooi, een handjevol walnoten en iets van aarde. Wat een prachtige mix. Ook op smaak ben ik er helemaal ondersteboven van, hoor.

Maar die afdronk… nee, dat moet Afdronk zijn! Die is bijzonder lang, komt in laagjes en gaat als een jojo over en weer tussen het fruit enerzijds en wat aardse toetsen anderzijds. Ik ben er helemaal… you get the picture.

Ik ben bang dat ik net de lekkerste Glen Scotia ooit geproefd heb. Thx, Manny!

92/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-11-2024

Bottelaar: The Roots
Regio: Guyana
Fles: Rum Diamond 2003 for The Roots, 174 bts
Kleur: mahonie
ABV: 51.6%

Savalle Still

Een rum van meer dan twintig jaar oud, gestookt op Guyana in december 2003 en gebotteld in maart 2024. Na 2 jaar tropical aging kwam het vat naar Europa, waar het nog 18 jaar continental aging genoot en 174 flessen op vatsterkte opleverde. Hij werd op een Savalle Still gestookt, die tot 2000 operationeel was bij Uitvlugt, maar dit volledig terzijde. Het was de 12^e release van Belgisch onafhankelijk bottelaar The Roots.

Intense, donkere neus op rum-rozijnen en pure chocolade, kandijsiroop en café frappé. Uitstekend en erg toegankelijk.

De aanzet is verrassend licht. Bananenchips, chilipeper, zeezout, rietsuiker, karamel, vanille… zoeter dan de neus deed vermoeden en een tikkeltje meer funky ook. Dit is erg drinkbaar en eigenlijk stukken beter dan de eerder ‘stille’ neus deed vermoeden. Begrijp me niet verkeerd, de neus was goed, maar op smaak is het een echte bom.

De afdronk doet me denken aan een tropische zonsondergang. Lang, bevredigend en – in het geval van de rum – heerlijk zoet en zacht gekruid.

Excellent. Dankjewel, Joren. Verkrijgbaar voor zo’n 160 EUR. Care 4 Craft Spirits heeft er nog een paar.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-11-2024

Distilleerderij: Worthy Park
Regio: Jamaica
Fles: Rum WPL Jamaica 2015 Moscatel Finish for Prima Vinum
Kleur: koper
ABV: 43%

Muscovado

WPL staat voor Worthy Park Light, een rum met een estergehalte van 60 tot 119, wat te maken heeft met de fruitigheid die je ervaart. Deze Jamaicaanse rum rijpte 5 jaar lang in voormalige bourbonvaten, maar kreeg dan nog een tweede rijping van 18 maanden op een Moscatel vat, wat zou moeten zorgen voor een extra zoetje als van tropische vruchten. Hij werd gebotteld voor Prima Vinum uit Lommel.

De neus is, zoals verwacht, een tikkeltje funky met linoleum, nieuw sneakers en aardappelschillen, maar wel met een mooi zoet randje als van donker fruit en wat druivensuiker. Dat is wellicht te danken aan het Moscatel-vat. Prima neus.

De smaak is minder intens dan ik had verwacht, moet ik bekennen, maar toch krijg ik mooie toetsen van agave, dessertwijn en muscovado suiker. Apart, maar wel lekker. Hij mocht wat mij betreft alleen wat meer poeha hebben.

De afdronk is voldoende lang en vertoont nu, naast de typische zoete toetsen van de rum en de Moscatel, nu ook een rubberen randje dat zijn afkomst verraadt.

Verrassend drinkbare Jamaicaan. Dankjewel voor het sample, Dieter.

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-11-2024

Bottelaar : Art Malts
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac Prunier 1995 Fins Bois ‘The Vintage Reserve #2’ for Art Malts, 36 bts
Kleur: brons
ABV: 53.6%

Kerstcognac

Gebotteld op 29 november bij Prunier in Cognac (ja, de stad) en toch nog voor de kerstdagen gelanceerd. Ze halen straffe toeren uit bij Art Malts. Het betreft een cognac uit de Fins Bois die in 1995 te slapen werd gelegd. We spreken dus over een cognac van net geen twee decennia. Steven en de zijnen konden hiervan 36 flesjes bemachtigen. 1995 is trouwens het jaar waarin het Schengenakkoord van kracht werd, Timothy McVeigh een FBI-kantoor in Oklahoma City opblies, Jacques Chirac tot president van Frankrijk werd verkozen, Space Shuttle Atlantis koppelde met het ruimtestation Mir, de oorlog in Bosnië en Herzegovina in alle hevigheid woedde, O.J. Simpson de dans ontsprong voor de moord op zijn ex en de laagste temperatuur ooit in het Verenigd Koninkrijk werd gemeten in de Schotse Highlands (-27.2°C).

Heerlijke neus die me echt wel meteen aan de kerst doet denken. Christmas cake met smeüige honing en stukjes gekonfijt tropisch fruit, wat kruidnagel en peper, dennenappels en bakkerskruiden. Erg warm en uitnodigend. Na enkele minuten ademen komt daar zelfs nog iets van chocolade aan te pas.

Hij arriveert best pittig met flink wat kruidigheid, alvorens zich op je smaakpapillen te nestelen en deze te verwennen met flink wat tropisch en gedroogd fruit, maar ook een zacht bittertje van het hout. Prima in balans. Hij verrast wel vooral met zijn pittigheid.

De afdronk is lang, warm, kruidig en drogend.

Schenk deze gerust als digestief na een heerlijk kerst- of nieuwjaarsdiner, maar geef hem een minuut of vijf in het glas om open te komen. Je zal het je niet beklagen. Verkrijgbaar bij Art Malts aan 195 EUR. Zalig kerstfeest.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 21-12-2024

Distilleerderij: Royal Brackla
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Royal Brackla 17 Year Old 2007/2024 Liquid Art & Cask Six, 161 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 51.7%

Zomerdag

De Brackla Distillery ligt op de grens tussen de Speyside en de Highlands, vlakbij Cawdor Castle, bekend van Shakespeare’s drama Macbeth. In het glas zit een malt die gebotteld werd door Belgisch bottelaar Liquid Art enerzijds en de bekende whiskyclub Cask Six anderzijds. Cask Six viert immers dit jaar de 20^e verjaardag en daar hoort dus dit flesje bij. Fantastisch label, by the way, wederom van de hand van Patrick Thijs, een architect uit Lommel en kunstenaar naar mijn hart.

Lentefrisse, fruitige en erg snoeperige neus op kweepeer, mirabellen, jonge appels, kruisbessen, ananaskers en een schijfje limoen. Nog iets van groene tuinkruiden en een zacht bittertje als van chicorei. Wat braaf misschien, maar compleet foutloos. Dit doet me naar de zon verlangen.

Nou, op smaak is het al een pak minder braaf, maar wordt het best pittig en speels. Stevige body en een mooie waaier aan citrusvruchten: limoen, mandarijn, yuzu en citroen. Wordt nu wel heel erg zomers. De tweede slok onthult tevens iets van mokka, mango en orangettes. Een handjevol noten. Zachte kruidigheid. Hint van bijenwas. Spirit driven, zoals dat heet.

De afdronk is middellang, zacht gepeperd maar vooral dartel en fris, snoeperig zoet en bevredigend.

Dit zat vast in Shakespeare’s glas toen hij schreef ‘Shall I compare thee to a summer’s day?’. Verkrijgbaar bij de partners van Liquid Art voor 115 EUR.

 86/100

Geproefd door Mark Dermul op 13-12-2024

Brouwerij: FoxTown
Regio: België
Fles: FoxTown Untamed Badger, 75cl
Kleur: bruin
ABV : 11%

Kildalton

Wat krijg je als je de quadrupel van de FoxTown Beer Crew uit Vosselaar een maand of 8 laat rusten op een vat waar eerder een Ardbeg op rijpte ? Een Untamed Badger, dus. Deze Quad The Fox op een ‘Kildalton Barrel’ kleurt chocoladebruin met een beige kraag die na enkele minuten pas gaat liggen. Prachtig label, overigens.

Op de neus krijg ik een mooie mix van aardse toetsen als modder en turf met een zoet randje als van rozijntjes en chocolade. Hij vertoont zelfs heel even iets umami waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Naarmate hij even in het glas tot rust kan komen, wordt hij alsmaar zoeter.

Op smaak zijn het de zoete toetsen die eerst komen : donker fruit in de vorm van rozijnen en pruimen – misschien zelfs een verloren gelopen vijg. Dan volgt iets aards van de turf, maar het is eerder – en gezien het om een Ardbeg vat gaat verrassend – subtiel. Dit is erg lekker.

De afdronk is kort, maar erg fruitig en zoet. Heerlijk !

Deze ongetemde das zal met de feestdagen opnieuw geschonken worden, want die gaat perfect passen bij mijn stoofpotje van wild. En die mannen van FoxTown. Verdorie, kerels, jullie blijven jezelf maar overtreffen. Kudos!

Geproefd door Mark Dermul op 15-12-2024