WhivieBlog

Distilleerderij: De Bronckhorst
Regio: Nederland
Fles: Schotman Peated Rum, Batch #2 Cask Strength, 50cl
Kleur: oud goud
ABV: 56.0%

Tupperware & Dunlop

Een Peated Rum uit Nederland… het moet niet gekker worden, toch? Toen ik in 2020 op het Whisky- en Rum aan Zee festival te Ijmuiden aanwezig was – met mijn maatje Manny – maakte ik kennis met Schotman die deze rum vermarkt. Ik maakte er kennis met DaHomey – een Nederlands distillateur én Schotman, een nieuwe speler op de markt onder leiding van Eric Koster. Die twee hadden blijkbaar de handen in elkaar geslagen om ’s wereld’s eerste peated rum op de markt te brengen. Daar was ik wel nieuwsgierig naar. Ik proef vandaag de Peated Rum No. 2 die op vatsterkte gebotteld werd. De componenten zijn tussen de 2 en 9 (!) jaar oud en rijpten eerst op bourbonvaten en dan nog twee jaar op PX vaten. Nou, nou… Aan de slag!

Heerlijk fruitig op ananas op de BBQ, banaan en mango met een ondertoon van fietsband. Dat moet wel de turf zijn, toch? Maar het werkt, echt waar. Ik ben aangenaam verrast. De turf tekent present, maar is verre van in your face, wat hier een aangename neus van maakt.

De aankomst is relatief krachtig en onmiddellijk erg apart. Nu krijg ik naast het fruitige toch ook wat vreemde smaken – effe wennen! – van plastic, peat, aarde en chocolade. Bij de tweede slok begint dit mij echt te bekoren, ondanks de funky toetsen van Tupperware en Dunlop. De sterkte is overigens goed doenbaar; hier hoeft geen water bij.

De afdronk is lang, lichtjes kruidig en niet bepaald zoet, maar wel een tikkeltje rokerig

Interessant, da’s het minste wat je hiervan kan zeggen. Met dank aan Eric Koster voor het flesje.

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 05-06-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Undisclosed
Regio: Caribbean
Fles: Interludium Rum, Batch 03, Caribbean Blend with a Grand Arôme Twist, 50bts
Kleur: brons
ABV: 64.9%

Grand Arôme

Als de zomer in ’t land is, dan is het tijd voor MMM’s malternative en dat is voor de derde keer op rij een rum. We kregen zoveel positieve reacties op de tweede batch dat we besloten hierop verder te bouwen. Samen met een autoriteit wat rum betreft, waagden we ons op een druilerige zondagnamiddag aan maar liefst 10 verschillende blends. Uiteindelijk was de 10 de perfecte match. Deze rum bestaat uit vier componenten, allemaal uit de Caraïben: Barbados, Dominicaanse Republiek, Martinique en Jamaica. De Martinique is overigens een zogenaamde Grand Arôme, die voor extra fruitigheid zorgt.

Het eerste wat opvalt is de Jamaica die je meteen aangenaam verrast met die lekkere funky toets van ecoline. Maar al snel komen de tropische toetsen tevoorschijn. Denk banaan, ananas, sterfruit en mango. Vanille roomijs, kokosmelk en een subtiele toets van rietsuiker.

De alcohol is voelbaar, maar prima geïntegreerd. Deze doet je niet naar adem happen, maar gelukzalig wegzakken in je hangmat tussen de palmbomen. Zalig zoet op allerhande tropische vruchten met ananas op kop, gevolgd door honing en flink wat houtkruiden. Hoewel hij zijn funky toets niet verliest, is het toch vooral de Grand Arôme die hem zijn fruitige en speelse karakter verleent. Gevaarlijk drinkbaar op vatsterkte, maar kan ook gerust een druppeltje water verdragen.

De afdronk is middellang, honingzoet en zacht gekruid.

Heerlijk tropische rum die menig zomeravond zal opfleuren.

Interludium Rum Cocktail: ‘Swashbuckler’

Met zijn vatsterkte van bijna 65% hoeft het niet te verbazen dat deze gerust kan dienen als basis voor een heerlijk zomerse cocktail. En degene die Manny en ik bedachten is helemaal niet zo moeilijk te maken. Aan de slag, dus! Kieper 10cl (yes, 10!) in een shaker en voeg er het sap van een twee vers geperste appelsienen bij. Giet daar nog 3cl Amaro di Angostura (of drie dashes van een Angostura bitter) bij en shaken maar! Neem een tumber en doe daar een ijsbal in. Giet nu je cocktail hier over heen en garneer met een maraschino kers, een schijfje appelsien en een muntblaadje. Klaar!

En zo werd het plots zomer!

Geproefd door Mark Dermul op 05-06-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Bunnahabhain
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bunnahabhain 11 Year Old 2010/2021 Mr Hyde, Boogieman Import, Sherry Butt, 69 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 52.3%

Mr Edward Hyde

Robert Louis Stevenson publiceerde in 1886 zijn boek ‘Strange Case of Dr Jekyll and Mr Hyde’, naar verluidt geschreven als gevolg van een nachtmerrie. Hij deed slechts drie dagen over het boek van 141 pagina’s overigens. Het is vooral bekend omwille van het feit dat het ingaat op het principe van een gespleten persoonlijkheid. Boogieman Import doet met deze duo-release exact hetzelfde, want de ene fles bevat een Bunna die 12 jaar rijpte op een sherry butt, de tweede een Bunna die 11 jaar rijpte op een sherry butt. Maar ze konden qua kleur alvast niet verder uit elkaar liggen. We eindigen met Mr Hyde – het kwade schepsel Edward Hyde prijkt op het label – die zo wit is als een lijk.

De neus is flink geturfd en vertoont wat gekonfijt wit fruit (appels en peren), walnoten en kippenbouillon. Nog flink wat maritieme toetsen (denk scheepstouw) met een hint van gedroogde vis. Erg naakt, als u begrijpt wat ik bedoel. Een dieselwalm van een vissersboot in de verte. Erg goed.

Op smaak is hij in eerste instantie verrassend zoet op vanille en crème brûlée alvorens de turf het geheel in een rokerig dekentje wikkelt en er wat donkerder toetsen van fruit verschijnen. Maar vergis u niet: de sherry heeft hier amper gesproken. Ik ben zelfs verbaast dat dit een sherry butt was! Dat neemt niet weg dat ik dit erg lekker vind. Doet me wat denken aan jonge Coal Ila of Ledaig en daar mag je mij voor uit bed halen.

De afdronk begint rokerig, maar naarmate de turf langzaam uitdooft, komt het witte boomgaardfruit terug piepen.

Inderdaad, dit is van een heel ander kaliber dan Dr Jekyll. In die optiek hebben Stefan en zijn team (Vivienne, Derek en Michel) niet alleen twee erg lekkere whisky’s gebotteld, maar ook nog eens een prachtige set uitgebracht, want de whisky’s zijn inderdaad de Dr Jekyll en Mr Hyde van Bunnahabhain. Kudos!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-06-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Distilleerderij: Bunnahabhain
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bunnahabhain 12 Year Old 2009/2021 Dr Jekyll, Boogieman Import, Sherry Butt, 69 bts
Kleur: koper
ABV: 50.7%

Dr Henry Jekyll

Robert Louis Stevenson publiceerde in 1886 zijn boek ‘Strange Case of Dr Jekyll and Mr Hyde’, naar verluidt geschreven als gevolg van een nachtmerrie. Hij deed slechts drie dagen over het boek van 141 pagina’s overigens. Het is vooral bekend omwille van het feit dat het ingaat op het principe van een gespleten persoonlijkheid. Boogieman Import doet met deze duo-release exact hetzelfde, want de ene fles bevat een Bunna die 12 jaar rijpte op een sherry butt, de tweede een Bunna die 11 jaar rijpte op een sherry butt. Maar ze konden qua kleur alvast niet verder uit elkaar liggen. We beginnen met Dr Jekyll – de gerespecteerde Dr Henry Jekyll wordt overigens prachtig geïllustreerd op het label – die mooi koperkleurig is.

Zoete, fruitige en licht umami neus op boterbollen, marsepein, bouillon en armagnac – een goddelijke combinatie. Voeg daar nog wat dragon en Maggimix kruiden aan toe, alsook wat meubelpoets en rumrozijntjes. Dit profiel staat me heel erg aan.

De aanzet is verrassend zacht en gedistingeerd op pruimenconfituur, hazelnoten en kandijsuiker met wederom zo’n lekker umami kantje als van rosbief met een sinaasappelsausje. Prima balans en voldoende spicy om te entertainen, doch Victoriaans gereserveerd zoals het Henry betaamt.

Ha, die afdronk! Heerlijk lang, zachtjes drogend maar zoet tot het allerlaatste moment. Heerlijk!

Fantastische vatkeuze. Helaas zijn er slechts 69 flessen (zeg maar setjes, want van Mr Hyde zijn er ook slechts 69 gebotteld) beschikbaar voor zo’n 150 EUR per stuk.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-06-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Enkele weken geleden stuurde mijn whiskymakker Rainer me een berichtje over deze fles. En of hij even zou mogen langskomen om deze te laten proeven en of ik het zou zien zitten om er dan een Rambling over te maken? Ja & ja. Zo gezegd, zo gedaan.

Distilleerderij: Bruichladdich
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bruichladdich 11 Year Old 2010/2021 Klubb23 for Dram Brothers Whisky Society Grand Duchy of Luxembourg, Rivesaltes Hogshead, 60 bts
Kleur: koper
ABV: 51.1%

Ganz lecker Saachen

Belgisch bottelaar Klubb23 selecteerde dit vaatje Bruichladdich voor de Dram Brothers Whisky Society Grand Duchy of Luxembourg… da’s een mond vol, zeg! Het betreft een jonge Laddie die op een Rivesaltes vat rijpte. Voor wie hiermee niet bekend is: da’s een Franse dessertwijn uit Rousillon, in de buurt van Narbonnen en Perpignon. Niet ver van de Middellandse Zee, dus.

De aardse tonen en stalgeuren die ik vaak met Bruichladdich associeer, zijn hier zeker present, maar worden netjes opgesmukt met de intense zoetigheid van de wijn. Gekonfijt fruit, druiven en pompelmoes. Het geheel wordt nog eens mooi in balans gebracht door een zachte zilte toets en wat houtkruiden. Prima gebalanceerde neus die me echt doet watertanden.

Op smaak is het de dessertwijn die de teugels neemt, met erg zoete en fruitige toetsen (er komen nog wat pruimpjes en rozijntjes bij), maar hij laat ruimschoots voldoende ruimte voor het typische ietwat maritieme karakter van Bruichladdich.

De middellange afdronk begint zoet (kandijsiroop!), passeert langs zout en eindigt in een zoetzure toets als van roze pompelmoes, gewikkeld in een rokerig jasje. Uitstekend!

Een zalige genietwhisky die het ook erg goed doet bij een kaastafel, echt waar. Ganz lecker Saachen zouden ze in Luxemburg zeggen.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-06-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Distilleerderij: Laphroaig
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bessie 11 Year Old 2010/2022 The Whisky Jury, refill sherry butt #138, 360 bts
Kleur: goud
ABV: 56.5%

Elizabeth Williamson

Een Islay Blended Malt die naar de naam Bessie luistert? Dat moet wel een ge-teaspoon-de Laffie zijn, toch? Duidelijk genoemd naar Elizabeth Williamson, die ooit de Laphroaig distilleerderij bestierde. Van 1954 tot 1972 was ze zelfs eigenaar van de distilleerderij. Twee jaar geleden bottelde The Whisky Jury reeds een Williamson 2010, maar die zat op een bourbonvat. Dit is een sherryvat, dus ik verwacht me aan iets meer zoets.

Hoewel het op de neus zacht begint op gebakken banaan en espresso, evolueert deze jonge malt erg snel naar assen, grafiet, geitenstal en Ganda ham, zwoerd incluis. Plasticine en tuinkruiden verschijnen. Kappertjes! Olijfolie! Ik vind het absoluut geweldig.

Krachtige en herbale aanzet op rozemarijn en kamfer, kappertjes, en zwarte peper waarbij de zoetjes van het sherryvat nu toch uitgenodigd worden om zich te tonen. Denk honing, karamel, gebakken appeltjes en een geprakte banaan met graeffe suiker. Een druppeltje brak water en flink wat assen zet je even met de twee voetjes terug op de grond… in Islay dus. Fantastisch.

De lange, rokerige en lichtjes zoete afdronk is de kers op de spreekwoordelijke taart.

Gaat de Whisky Jury ooit iets bottelen dat mijn meug niet is? Ik betwijfel het sterk.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-06-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Distilleerderij: Bruichladdich
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bruichladdich 28 Year Old 1991/2020, SMWS 23.76 for Islay Festival 2020 ‘Yellow Trub Machine’, 91 bts
Kleur: amber
ABV: 53.9%

Sympathiek

Ik was onlangs te gast op het whisky festival in Toulouse en liep daar mijn Franse makker Xavier tegen het lijf die me dit sample in de hand drukte. Het betreft een 28-jarige Laddie die door de Scotch Malt Whisky Society werd gebotteld voor Feis Ile 2020. Niet minder dan 28 lange jaren bracht deze door op vat.

Hallo, zeg! Wat een goddelijke neus. Doet wat old school aan. Tropisch fruit, eucalyptus, balsamhout… echt heerlijk! We zijn dan wel op Islay, maar dit kon net zo goed een Speysider geweest zijn. Van turf is hier amper sprake. Fruit des te meer. En iets metalig, ook, alsof hij uit blik werd geschonken. Mooi!

Lekker olieachtig en volmondig, onmiddellijk mierzoet op perzik, geprakte banaan, abrikoos en ananas, maar wel met een mooie, rokerige toets deze keer. Ja… heerlijk warmend en boeiend.

De finish is ronduit schitterend. Lang, zoet, kruidig, bevredigend.

Een bijzondere release, als je weet dat hier destijds amper 91 flessen van werden afgevuld. Merci, Xavier! C’était très sympathique.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-05-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Distilleerderij: Bunnahabhain
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bunnahabhain 9 Year Old 2012/2022 The Whisky Jury, Oloroso Cask Finish #09005, 120 bts
Kleur: brons
ABV: 55.3%

Moine

Het kleurtje van deze Bunna spreekt onmiddellijk tot de verbeelding. Deze jonge malt kreeg immers een finish op een oloroso sherryvat. The Whisky Jury bracht slechts 120 flessen op de markt, wat betekende dat ze via een ballot-systeem werden verkocht en ik ben maar wat blij dat ik de hand kon leggen op een fles. Op het label staat naast de naam van de distilleerderij nog ‘Moine’, wat zoveel betekent als turfmoeras in het Keltisch. Ik weet dus waar me aan te verwachten.

Ja! Op de neus is dat meteen raak. Donkerzoete toetsen van kandijsuiker en geroosterde noten, pruimenconfituur en origine chocolade, aangevuld met een ruw randje van de gist en het hout. En een heerlijke rokerigheid van de turf, natuurlijk. In de verte nog een ziltje als van gedroogde kelp en natte rotsen in de branding. Ik ben al verkocht.

Hij zet olieachtig en krachtig gekruid aan met wederom donkerzoet fruit, maar nu ook iets helders als van honing. De rokerigheid groeit gestaag en maakt de mond helemaal warm. Walnoten en gepofte kastanjes geven hem nog een bitter randje. Dit is erg breed qua smakenpalet. Hier is veel aan de gang.

De afdronk is rokerig en zoet met wat kruidnagel en zwarte peper op het sterfbed.

Zoals steeds sneller uitverkocht dan dat je het woord ‘uitverkocht’ kan uitspreken, dus ik prijs me gelukkig dat ik via The Bonding Dram een fles te pakken kon krijgen.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-06-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila 11 Year Old 2010/2022 Signatory Vintage Cask Strength Collection, Refill Hogshead, 11 month Sherry Butt Finish, Cask #111, 663 bts
Kleur: mahonie
ABV: 57.2%

Umami

Enkele weken geleden stuurde mijn whiskymakker Rainer me een berichtje over deze fles. En of hij even zou mogen langskomen om deze te laten proeven en of ik het zou zien zitten om er dan een Rambling over te maken? Ja & ja. Zo gezegd, zo gedaan.

Stevig gesherriede neus op leder, paardenvacht, beef jerky, bloedappelsienen, pruimtabak, balsamico. Erg intens, maar niets dan sherry… Het typische DNA van Caol Ila is volledig ingepakt en speelt hier duidelijke tweede viool. Maar het is desalniettemin een erg lekkere neus.

Lekker olieachtig en intense, zeg maar pikant. Onmiddellijk erg zoet op donker fruit en zelfs wat umami op pruimtabak en zoetzuur op limoen. Zelfs de turf is gewikkeld in een zoet jasje. De natte rotsen en kelp die ik vaak bij Caol Ila vind… Toch wat zoeken hier. Maar wederom: dit is erg krachtig en bijzonder smakelijk.

De afdronk is erg lang en helemaal op het einde krijgt het DNA van het huis toch de kans om zichzelf te tonen.

Grappig genoeg lijkt mij dit eerder een sherry die op een Caol Ila vat rijpte in plaats van andersom, maar als het zo lekker is, hoor je mij niet klagen. Dankjewel, Rainer!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-04-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Eind vorig jaar proefde ik de eerste release van de Lagavulin Offerman Edition, genoemd naar Nick Offerman, Amerikaans acteur en komiek die er geen geheim van maakt dat hij erg graag Lagavulin drinkt. Laat hem nu ook nog graag Guinness drinken. Het was dan geen kunst voor deze Islay distilleerderij om wat van hun 11-jarige whisky een finish te geven op zulke vaten. De Offerman 2nd Release was geboren.

Distilleerderij: Lagavulin
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Lagavulin 11  Year Old Offerman 2nd Edition, OB 2021, Guinness Cask Finish, 750ml
Kleur: amber
ABV: 46%

Guinness

Eind vorig jaar proefde ik de eerste release van de Lagavulin Offerman Edition, genoemd naar Nick Offerman, Amerikaans acteur en komiek die er geen geheim van maakt dat hij erg graag Lagavulin drinkt. Hij liet dit zelfs door de scenaristen van de TV-series Parks & Recreation opnemen in het script, zodat zijn typetje Ron Swanson ook graag Lagavulin lust. Het kon dan ook niet anders of er zou een Lagavulin Offerman Edition verschijnen, zijnde een 11-jarige. Laat hem nu ook nog graag Guinness drinken. Het was dan geen kunst voor deze Islay distilleerderij om wat van hun 11-jarige whisky een finish te geven op zulke vaten. De Offerman 2nd Release was geboren. De fles werd mij cadeau gedaan door John en zijn vriendin Mary-Angela toen ze mij in februari van dit jaar bezochten. Happydance, anyone?

Mooie neus op gedroogde mango, orangettes, koffie, mokka, origine chocolade, donkere honing en gezouten karamel. De rookontwikkeling is erg delicaat. Evolueert naar Café Frappé. Nogal ingetogen voor Lagavulin, maar het werkt prima.

Lekker olieachtig en mondvullend en zacht bij de aankomst. Maar dan wordt hij toch wat scherp en erg expressief, hoewel ik het verschil met de eerste Offerman amper detecteer. Donkerzoet fruit, mango en citrus, walnoten met een flink maritiem randje, maar van het donkere bier is hier amper sprake.

Pas in de afdronk, die lekker warm en lang is, verschijnt er een bittertje dat ik met Guinness kan associëren.

Erg bevredigende Lagavulin, die bij ons amper te vinden is. In de States was de releaseprijs zo’n $120, bij ons mag je op iets meer dan het dubbele rekenen (en dat is hij nu ook weer niet waard). Dikke merci, John! Ik ben hier erg blij mee!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-04-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Laphroaig
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Islay 30 Year Old 1990/2021, Thompson Brothers for the Nectar, Hogshead, 250 bts
Kleur: vol goud
ABV: 49.0%

Tango

Dit is nog zo’n pareltje dat importeur The Nectar liet bottelen voor hun 15^e verjaardag. Een 30-jarige Islay whisky van Phil en Simon Thompson – de jongens achter Dornoch Distillery en de kids van de eigenaars van het Dornoch Castle, een luxehotel annex whisky bar. Dankzij mijn makker Jonas, die zijn fles zonder verpinken open maakte, kon ik enkele samples bemachtigen. En hoewel het label niet verklapt waar deze whisky vandaan komt, hebben we toch gegronde vermoedens.

Hij zit nog maar net in het glas of dat vermoeden wordt onmiddellijk bevestigd. Dit is Laphroaig, dames en heren. Een Laffie die drie decennia rijpte, nota bene. Fantastische neus op zowel boomgaard- als tropisch fruit met meloen, appels, papaya, mango, bloedappelsien en een verloren gelopen ananaskers. Dat heerlijke fruit is mooi gewikkeld in een elegant jasje van medicinale rook die totaal niet domineert, maar net ondersteund. Enkele minerale toetsen verschijnen, wat groene thee en een druppel manuka honing volgen. Mos in de ochtenddauw. Natte rotsen op de achtergrond. Kiezels op het strand. Uitstekend!

OMG. Het fruit en de turf flirten met elkaar in een prachtige tango. Limoen en rook schitteren, terwijl de minerale toetsen langzaam maar zeker het tropische fruit wat aan de kant schuiven. Er verschijnt ook iets van potpourri en zelfs Chardonnay. Delicaat noch subtiel, maar elegantie ten top.

De afdronk… excuus: de Afdronk is lang, gaat van geturfd langs zoetzuur (limoen, appelsien) op te eindigen met een intens zoete (honing en kaneel) toets.

Ha! Deze duikelt zomaar mijn top tien van dit jaar binnen. Laphroaig, zonder enige twijfel. Dankjewel, Jonas!

91/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-04-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Aha! Een nieuwe release van Nc’nean. Deze keer kozen Annabel en kornuiten voor een iets andere samenstelling dan voor hun reguliere batches, namelijk 61% STR Red Wine Casks en 39% Ex-Bourbon casks. Hij is ook op een iets hoger alcoholpercentage gebotteld. Dit is de lentewhisky bij uitstek van deze jonge, dynamische distilleerderij die ondertussen toch kan bogen op een mooie schare trouwe volgelingen (ik reken me bij deze groep!). Het speciale aan deze whisky is dat hij geproduceerd werd met drie verschillende giststammen, waarvan eentje die normaal gebruikt wordt voor de productie van rum!

Dat whisky en BBQ erg goed te combineren zijn, wist ik al langer. Dus was ik er als de kippen bij om mijn ticket te bestellen toen Guy Lippens en Co hun festival in Zwijnaarde aankondigden.

En neen, er zit géén typo in de titel, maar wel een leuke woordspeling.

When Whisky Meats BBQ werd voor de eerste keer georganiseerd en het was wat mij betreft een schot in de roos.

Voor ocharme 35 EUR kreeg ik een inkomticket, glas met drie jetons (de pasmunt waarmee je je drammetjes kon betalen) en 3 bites. Samen met enkele vrienden zakten we dan ook met veel goesting af naar het evenement in het – gelukkig – zonovergoten Zwijnaarde.

Verschillende stands boden allerlei lekkers aan van oud tot nieuw en bij elke stand liet ik me wel verleiden tot het proeven van whisky, gin, cognac, rum of bier. En de hapjes? Die waren absoluut heerlijk! De ribbetjes, de zalm en de varkenswangetjes… gewoon onmogelijk mijn favoriete hapje te kiezen, hoor. Om je vingers (letterlijk) bij af te likken. Kudos!

Het was ook vooral een erg blij weerzien met een heleboel vrienden die ik al maandenlang niet meer gezien had. Ik durf zelfs te zeggen dat dat het hoogtepunt van dit festival was.

Als ik al enkele hoogtepunten moet opnoemen van wat ik heb geproefd, dan moet dat wel hetvolgende lijstje zijn (in willekeurige volgorde):

• Cognac Navarre Souvenir Impérial
• De nieuwe Gin van Dada Chapel (zowel puur als in een G&T)
• De Miltonduff 10 Year Old Discovery van Gordon & Macphail
• The Lakes No 4
• Longmorn 8 Year Old van Art Malts
• Glen Moray uit het portvaatje van Arranthony
• Imperial Stout Laphroaig van Kraaike
• Bielle rum van Rasta Morris (mijn absolute favoriet)
• Peated Speyside 10 Year Old 2011 Madeira Cask van WhiskyClub13

En we mogen uiteraard ook de festivalbotteling niet vergeten, wederom een heerlijke Miltonduff 9 Year Old 2013 op Palo Cortado vat van Asta Morris. Helaas waren de flessen niet tijdig aanwezig voor het festival – dat komt achteraf allemaal goed – maar gelukkig had Bert wel een proeffles meegebracht. Ik kijk er naar uit!

Zelf had ik mijn Starward meegepakt en die viel ook erg goed in de smaak, wat me natuurlijk veel plezier gedaan heeft.

Maar het grootste plezier was toch vooral datgene dat we ter plekke beleefden. Niets dan lachende gezichten, heerlijke hapjes en drankjes, zomerse zon… en – iets wat vaak over het hoofd wordt gezien – een vlekkeloze organisatie.

Dikke proficiat hoor! Prik maar al een datum voor de tweede editie, zodat ik mijn agenda kan blokkeren. Wij komen zonder enige twijfel terug!

May the Malt be with you!

PS. De afterparty ten huize Dermul met Paula, Benny en Manny mocht er ook best wezen, maar da’s een heel ander verhaal. What happens in Gentbrugge, stays in Gentbrugge.

Distilleerderij: Nc’nean
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Nc’nean Huntress, OB 2022, 4.447 bts
Kleur: licht goud
ABV: 48.5%

Honing

Aha! Een nieuwe release van Nc’nean. Deze keer kozen Anabel en kornuiten voor een iets andere samenstelling dan voor hun reguliere batches, namelijk 61% STR Red Wine Casks en 39% Ex-Bourbon casks. Hij is ook op een iets hoger alcoholpercentage gebotteld. Dit is de lentewhisky bij uitstek van deze jonge, dynamische distilleerderij die ondertussen toch kan bogen op een mooie schare trouwe volgelingen (ik reken me bij deze groep!). Het speciale aan deze whisky is dat hij geproduceerd werd met drie verschillende giststammen, waarvan eentje die normaal gebruikt wordt voor de productie van rum!

Yes! Heerlijke neus op vanille, varens, wilde bloemen, banaan, ananas en ander tropisch fruit. Dit is pas écht lente in het glas. En dan die honing… meer dan een karrenvracht, hoor. Toffee. Een beboterde toast. Pomme d’amour. Mooi gelaagd en boeiend. Een aperitiefwhisky met uitstraling.

Lekker olieachtig. Plakt aan de tanden. Gekonfijte banaan (!), flink wat appelsien, sappige ananas en kiezels. Erg mineraal, zelfs. Zoethout, witte peper, tamme kastanjes. Mooie balans.

Honing, honing en nog eens honing in de afdronk, aangevuld met een zacht bittertje. Licht drogend.

Indrukwekkend voor een driejarige malt. Ben maar wat blij met mijn twee flesjes. Die gaan de zomer niet overleven.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 13-05-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Nc’nean
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Nc’nean Organic Single Malt Batch 9, OB 2021, 5.040 bts
Kleur: licht goud
ABV: 46%

Herbaal

Goh, ja, aangezien ik net een fles van batch 8 heb opengetrokken, vond ik het wel fijn om daar onmiddellijk batch 9 naast te zetten. Dezelfde samenstelling als altijd (65% STR rode wijnvaten en 35% ex-bourbonvaten) en wederom versneden naar 46%. Ik verwacht dat het verschil erg klein zal zijn.

Helaba, wat krijgen we nu? Deze is een pak romig dan alle eerdere batches die ik al aan de neus mocht zetten. Vanille en karamel gaan zachte toetsen van citrusfruit en tamme kastanjes vooraf. Erg herbaal, in feite. Varens en eucalyptus. Verrassend verschillend van vorige batches, wat ik erg interessant vind.

Olieachtig, maar tegelijkertijd verrassend fris en monter. Eucalyptus komt nu eerst, gevolgd door vanille en zachte toetsen van bergamot en limoen. Dat wordt dan weer gevolgd door een lichte toets van noten en witte peper. Zoethout. Tannine. Dit is een heel ander beestje dan de eerder batches die ik al proefde, wat het alleen maar leuker maakt.

Lange, kruidige finish – nog een verrassing. Wat leuk!

Een buitenbeentje, hoor. De klassieke Nc’nean is een sippin’ whisky, maar deze is een pak boeiender. Hier is erg veel aan de gang. Het is dan ook meteen mijn favoriete batch.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 13-05-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Hoewel ik elke dag mijn drammetje tot mij neem, is het toch moeilijk om het tempo van releases te blijven volgen. Bij Nc’nean zijn ze ondertussen al aan batch 15 of zoiets, terwijl ik vandaag voor het eerst mijn flessen van Batch 8 en Batch 9 open trek. Als vanouds is het een combinatie van 65% STR rode wijnvaten en 35% klassieke bourbonvaten. Wederom gebotteld op 46%. Laten we die maar eens head-to-head zetten.

Distilleerderij: Nc’nean
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Nc’nean Organic Single Malt Batch 8, OB 2021, 5.040 bts
Kleur: licht goud
ABV: 46%

Nougat

Hoewel ik elke dag mijn drammetje tot mij neem, is het toch moeilijk om het tempo van releases te blijven volgen. Bij Nc’nean zijn ze ondertussen al aan batch 15 of zoiets, terwijl ik vandaag voor het eerst mijn fles van Batch 8 open trek. Als vanouds is het een combinatie van 65% STR rode wijnvaten en 35% klassieke bourbonvaten. Wederom gebotteld op 46%.

Ja, dat is duidelijk Nc’nean op de neus. Het DNA van deze jonge distilleerderij tekent wederom present met zoete mout, honing en een zacht pepertje. Erg floraal en mooie toetsen van nougat. Hint van pomelo en zelfs iets van perzik deze keer. Erg toegankelijk en aangenaam.

De body is prima. De nougat en wat citrus keren op de tong onmiddellijk weer, aangevuld met iets meer peper dan ik van dit huis gewend ben, maar de malt gaat er vlotjes mee om. Iets van hazelnoten verschijnt aan de late kant. Lente in mijn glas!

De afdronk is middellang, aangenaam zoet en speels.

Een aangename daily sipper, als u het mij vraagt. En vriendelijk geprijsd bovendien.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 13-05-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Jean-Luc Pasquet
Regio: Frankrijk
Fles: Jean-Luc Pasquet Lot 68-72 Fins Bois for Grape of the Art #3, 276 bts
Kleur: brons
ABV: 66.6%

Duivels

In maart van dit jaar maakte ik kennis met de Duitse bottelaar Grape of the Art. Hun eerste release was een geweldige Bas-Armagnac van Domaine Le Frêche, hun tweede een Armagnac-Ténarèze van Domaine de Seailles. Ziehier hun derde release: een cognac van Jean-Luc Pasquet. Die ken ik al. Vorige zomer proefde ik mijn eerste cognac van dit huis dankzij Art Malts en enkele weken geleden nog proefde ik hun L’Orangic Folle Blanche toen ik op bezoek was bij Malternative Belgium, de shop van Pieter Knapen in Hasselt. Nu proef ik Lot 68-72 op een duivels hoog alcoholpercentage. Zoals de naam al doet vermoeden, werden verschillende vaten uit de jaren 1968, 1969, 1970, 1971 en 1972 gehuwd (eind jaren 1980), verdeeld in individuele vaten en vanaf dat moment behandeld als single cask. Vat #21 komt uit op 66,6%, wat werd bereikt door het in een droge kelder te bewaren (hier verdampt het grootste deel van het jaar meer water dan alcohol, waardoor een hoog alcoholgehalte behouden blijft). Het leverde bij botteling, in januari 2022, maar liefst 276 flessen op.

Diepzoete en uiterst fruitige neus op rozijnen, pruimen, gekonfijte mandarijn en zoete boerenboter. Flink wat herbale toetsen. Tuinkruiden op de achtergrond. Crème à beurre, walnoten en peperkoek. Zalig.

Lekker olieachtig en onmiddellijk aan de pikante kant. Dat is de alcohol die spreekt, natuurlijk. Walsen maar, zodat je speekselklieren de boel wat kunnen blussen. Gekonfijte mandarijn komt nu eerst, gevolgd door peperkoek en walnoten. Minder zoet dat de neus beloofde, maar nog steeds erg lekker. Misschien net een tikkeltje te pikant naar mijn gading.

De afdronk is drogend en straalt de klasse uit die dit huis verdient.

Je kan de fles aanschaffen bij Armagnac.de. Ze kost 330 EUR. Nou, ik moet Dearly Beloved gelijk geven. Zij heeft onlangs cognac ontdekt, zeg maar (dankjewel Pieter!) en deze staat haar ook erg aan, zij het wel met een druppeltje water.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-05-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).