‘Hey, Mark, we zien dat jij af en toe ook eens kan genieten van een goeie cognac of armagnac. Op maandag 18 oktober organiseren we een online masterclass. Goesting om deel te nemen?’
Het leek wel een strikvraag, maar het was een oprechte uitnodiging van Stephan van Cinoco en ik ging er heel erg graag op in. Want inderdaad, de laatste twee à drie jaar heb ik deze Franse spirits leren ontdekken en ik moet zeggen dat ik er helemaal weg van ben.
Ik hapte onmiddellijk toe, ontving enkele dagen later mijn pakketje met 7 samples en de toegangscode tot de Zoom-meeting. Om klokslag 20u zat ik klaar om af te zakken naar La Douce France.
De tasting werd aan elkaar in goede banen geleid door Jeroen Van Dijck en aan elkaar gebabbeld door Manon Lledo & Frederic Dezauzier voor de cognac en François Sutre voor de Armagnac, die zich van hun beste kant lieten zien.
Hieronder mijn, weliswaar erg beknopte, tasting notes, die ik schreef tijdens de tasting. U weet dat ik geen echte kenner ben, dus vergeef me dat deze notes een samenvatting zijn van mijn eigen ervaringen en die van de (beter beslagen) deelnemers aan de tasting.
We begonnen met 4 cognacs van Camus. Dit huis produceert al cognac sinds 1863 en wordt momenteel geleid door de Cyril Camus, vijfde generatie. Cognac is een brandewijn van witte wijn afkomstig uit de streek rond de gelijknamige stad. Er zijn zes districten met elk hun eigen kenmerken: Grande Champagne, Petit Champagne, Borderies, Fins Bois, Bon Bois en Bois Ordinaires. Slechts 6 druivenrassen mogen gebruikt worden, hoewel 90% Ugni Blanc is. Er moet dubbel gedistilleerd worden (in tegenstelling tot Armagnac, dat maar één distillatie vereist) en de rijping op eikenhouten vaten duurt minimaal 2,5 jaar.
Cognac: Camus VSOP Intensely Aromatic – 40%
De Intensely Aromatic is een blend van enkele van de beste Cognac Borderies die Camus in de kelders heeft liggen met wederom flink wat florale en fruitige toetsen op de neus, aangevuld met de kruidigheid van de eik. Alle vaten voor deze cognac zijn ‘fine grain’, wat zoveel betekent als weinig tannines die getransfereerd worden om vooral het fruit te laten spreken. Perfect gebalanceerd met toetsen van tropisch fruit en vanille. En hoewel ik hier vooral puur van kan genieten, is deze ook uitstekend voor een Sidecar (40ml cognac, 30ml vers citroensap, 30ml Triple Sec, drie dashes bitters). Geweldige opener!
Cognac: Camus VSOP Borderies – 40%
De Camus VSOP Borderies is een exclusieve en gelimiteerde uitgave van Camus met een florale neus vol minerale karaktertrekken op de neus. Op smaak wordt dat mooi aangevuld met abrikozen, kokosnoot, appel met kaneel en ananas. Op de finish evolueert dit mooi naar een trosje druiven recht van de ranken, met een mooi kruidig randje.
Cognac: Camus Port Cask Finish – 43.2%
Deze Camus werd gefinisht in voormalige tawny port vaten van 220 liter gedurende amper drie weken. Het is de allereerste cognac die op port werd gefinisht. Daardoor offreert hij op de neus mooie toetsen van rood fruit, wilde bessen, tannine en noten. Op smaak ontdek ik een panoplie aan rood fruit, wilde bessen en een zachte invloed van hout. Zoete en pittige afdronk. Subtiel, maar erg apart. Jammer genoeg wordt deze niet meer gemaakt (om de simpele reden dat de regels het gebruik van het woord ‘finish’ in cognac verbieden, niet zozeer het vat noch de praktijk). Een snoepje.
Cognac: Camus Ile de Ré – 40%
Deze cognac kenmerkt zich door wat zilte elementen door het unieke eilandklimaat van het Ile de Ré (waar ik mooie herinneringen aan heb). Elegante, frisse neus met wit fruit en Café Noir koekjes, wat zich op de tong vertaalt naar wit fruit omgeven door een handjevol noten en wat minerale toetsen. Ik beken, ik drink deze het liefst met een blokje ijs en bij een bordje oesters.
Na deze mooie cognacs was het tijd voor die andere razend populaire Franse spirit: Armagnac. Dit is een distillaat van druiven, net als cognac, uit de gelijknamige streek in het zuiden van Frankrijk, dat al sinds de 12e eeuw wordt geproduceerd. Er wordt slechts één keer gedistilleerd. Er zijn drie terroirs: Bas-Armagnac, Armagnac-Ténarèze en Haut-Armagnac. We zetten er drie op een rijtje van het huis Samalens, uit Laujuzan in Bas-Armagnac aan de voet van de Pyreneeën. Jean Samalens richte het op in 1882.
Armagnac: Samalens Napoleon – 40%
Heerlijke neus op rozijnen, pruimen, leder, pruimtabak en walnoten. Op smaak is hij minder zoet dan de neus beloofde, maar erg complex en licht drogend. Hint van rancio, daar hou ik wel van. Middellange finish die de mond ietwat droog achterlaat. Napoleon betekent dat de armagnac in deze samenstelling zo’n 6 tot 9 jaar oud is.
Armagnac: Samalens Réserve 1996 – 42%
Hola! Dit is erg lekker! Rancio, walnoten, gezouten karamel, pruimenlikeur en leder. Lekker olieachtig bij aanzet, maar dan onmiddellijk complex en drogend, elegant en kruidig. De afdronk is drogend en bevredigend. Een excellente after-dinner dram. En gestookt in 1996, dat is ook niet min, toch? Deze armagnac rijpte maar liefst een kwarteeuw. Toppertje.
Armagnac: Samalens 8 Year Old Single – 40%
Deze is wel een specialleke. Niet alleen omdat hij dubbel gedistilleerd werd, maar ook omdat het een single is, wat in dit geval betekent dat hij werd gestookt van slechts één type druif, namelijk Ugni Blanc. Lijnolie in de neus met vanille, karamel, sherry en gebakken appel. Fluweelzacht mondgevoel. Lichte toetsen van biscuit, wat droog met zoethout, druif en lichte toets van witte peper. Wat groene druif en droge eik in de afdronk. Mooi!
Een topavondje, zoveel is zeker. Niet alleen omdat Cinoco er voor zorgde dat er specialisten van het huis zelf hun producten kwamen voorstellen, maar vooral omdat het gewoon verdomd lekker is! Ik blijf dan misschien vooral een whiskyliefhebber, maar als ik dan toch moet vreemdgaan, dan zal het toch met deze Franse dranken zijn.
Bedankt Stephan, Glenn en Jeroen.
May the Malt be with you!
