WhivieBlog

Een bedrijf in Panama – Midden-Amerika, dus – doopte zichzelf Scottish Spirits en heeft zopas een nieuw product gelanceerd in Midden- en Zuid-Amerika: Whisky in a Can.

In onze vorige posts over Dram in a Can hadden we het al over de voorgemixte drinks van whisky en cola (Jack Daniel’s, William Lawson’s, Famous Grouse & Black Grouse). Maar dit bedrijf gaat nog een stap verder. Hun product is namelijk een blikje met enkel whisky. Of toch niet? Op de site staat toch dat hun whisky geproduceerd wordt with real malt.

Volgens Oliver Klimek, de man achter Dramming.com en recent Malt Maniac, claimt dat hun product industriële ethanol is, vermengd met moutextract. Op de website staan maar liefst 14 verschillende whiskymerken in de virtuele etalage, die allen verdacht sterk lijken op bestaande Schotse merken. En wat te denken van hun Arkay Alcohol Free Whisky? Maar terug naar hun nieuwste uitvinding: whisky in een blik. Er zijn twee versies, beide ‘blends’: Sir Edwin’s Extra Special Blend en Scottish Spirits Very Rare Blend.

Volgens Manish Panshal, de CEO van de Indische tak van dit Panamese bedrijf, is het blikje van 33cl ontworpen om makkelijker in de omgang te zijn dan een conventionele glazen fles. Euh… volgens ons kan je een glazen fles (toegegeven, groter van formaat) wel terug afsluiten met de stop. Maar goed. Panshal liet ook optekenen: ‘We zijn erg opgewonden over het idee – het wordt een onderdeel van elke lifestyle en gelegenheid. Het blik is de perfecte hoeveelheid om te delen met een man of drie die het dan kunnen mixen met andere dranken, zoals cola. Het is licht in gewicht en volledig recycleerbaar. Het zal één van de hot picks worden voor outdoor-activiteiten.’

Scottish Spirits heeft ondertussen wel wat stof doen oplaaien in het whiskymilieu, maar niet zozeer omwille van het blik an sich. Neen, de captains of industry maken zich zorgen om het feit dat Scottish Spirits zich in de markt probeert te positioneren als een Schots bedrijf, terwijl het dat allerminst is. Op hun site claimen ze een vertegenwoordiging te hebben in Glasgow en showen foto’s van ‘our warehouses’. Een adres is echter nergens te vinden, wat de zaak een hoog gehalte cloak & dagger geeft en de credibiliteit tot zero herleidt.

Volgens een recent persbericht, is Scottish Spirits nochtans de leading whisky producer in the UK en de grootste leverancier van whisky in Azië, Europa, Africa en Noord-Amerika. Doh?!

Ze verkopen ook licenties aan budget whisky producers voor een jaarlijkse fee van $50.000 en 5% van uw verkoop. Anyone? Shady, to say the least.

Stemmen gaan op om de blikjes uit de rekken te laten halen. No surprise there… hoewel ik louter uit nieuwsgierigheid wel eens eentje zou willen proeven. Maar of ze ooit tot in onze contreien zullen geraken is hoogst onwaarschijnlijk, al was het maar alleen al omwille van onze verplichte vermeldingen op de verpakking.

Schotse whisky na eeuw weer thuis

• maandag 17 januari 2011, 20u34
• Bron: Nieuwsblad

Drie flessen Schotse whisky van het merk Mackinlays zijn maandag per vliegtuig van Antarctica naar Schotland gebracht. De flessen dateren van het eind van de negentiende eeuw en werden meer dan honderd jaar geleden op het ijskoude continent achtergelaten door de beroemde Britse avonturier Sir Ernest Shackleton.

De flessen werden vorig jaar aangetroffen in een krat dat was begraven onder een simpele hut. Shackleton gebruikte de hut tijdens zijn expeditie, die formeel bekendstaat als de Britse Arctische Expeditie. In de krat bleek een aantal van de waardevolle flessen nog intact te zijn. De whisky was niet bevroren en is volgens deskundingen ook nog eens in goede staat.

In totaal werden er elf flessen gevonden. Omdat de flessen bijzonder waardevol zijn werden ze met een privévliegtuig van de eigenaar van whiskymerk Mackinlays opgehaald. Monsters van de whisky worden in een laboratorium getest. Daarna worden de flessen weer teruggebracht naar de hut van Shackleton. De testresultaten komen in het bezit van de Antarctic Heritage Trust.

Geen paniek!

De taksen gaan inderdaad omhoog van 17,5% naar 20% op 4 januari 2011, maar dit is enkel van toepassing in het Beloofde Land van Whisky (enfin, het hele UK).

Dat betekent dus dat de Schotten een paar extra van hun zuur verdiende pounds op tafel zullen moeten leggen voor hun favoriete fles.

Het plan is natuurlijk bedoeld om meer geld in de schatkist te krijgen, maar werd vermomd als een maatregel om alcoholmisbruik, het zogenaamde binge drinking, tegen te gaan. Critici zeggen dat dit flauwekul is, want wie gaat er nu zichzelf te pletter zuipen op goede (bijgevolg niet zo goedkope) single malt? Right.

Voor alcoholici zijn er goedkopere alternatieven, uiteraard. Dit lijkt dan ook niet de goede manier van bestrijden. Maar dat is het dan ook niet. Dat is een drogreden, ongetwijfeld. Om het verkocht te krijgen aan het grote publiek, toch?

Eens benieuwd of en zo ja, vanaf wanneer, wij daar iets van gaan voelen in onze portemonnee?

Whivie heeft ondertussen haar eerste jaar achter de rug. En wat een jaar!

Wat hebben we zoal uitgespookt?

• Een informatieve website ontworpen die tot op heden zo’n 5600 bezoekers over de virtuele vloer kreeg
• Een leuke blog gelanceerd met ondertussen 1.500 entries en zo’n 30.000 (!) hits
• Een Facebook pagina met zo’n 150 vrienden, waarvan we er ondertussen zo’n 50 al persoonlijk ontmoet hebben (en velen ondertussen ook ‘echte’ vrienden geworden zijn)
• Iets meer dan 100 abonnees op de WhivieNewsletter
• 50 distilleerderijen besproken
• Meer dan 350 whisky’s geproefd
• Meer dan 20 tastings en events bezocht en drie initiatie-tastings georganiseerd
• Publicaties in Connosr Distilled en Whisky Passion
• Distilleerderijen bezocht in Schotland en Japan (en binnenkort Australië)
• Een cabinet opgebouwd van meer dan 300 whisky’s, waarvan 65 full bottles
• 90 samples geruild met andere Whivies
• De eerste hand gelegd aan een heuse whiskygids voor beginners

Kortom, we zijn eigenlijk elke dag van het jaar (misschien wel een beetje te) intensief bezig geweest met het Vloeibare Goud.

Ook in 2011 willen we op dit elan verder gaan. We willen blijven leren, ontwikkelen, proeven, lezen, reizen, schrijven en u hierbij betrekken. Want niets is leuker dan whisky samen te ontdekken, toch?

We zijn blij dat u Whivie heeft ontdekt en volgt. We zijn verheugd dat u dikwijls actief deelneemt aan onze – soms wilde – plannen (zoals de ClanClash op Facebook) en hopen op die manier ons credo tot leven te brengen:

‘Whisky voor Iedereen!’

Slàinte,

Mark – Niek – Reza

Bushmills Irish Whiskey steekt zijn whisky in een nieuw jasje. De nieuwe verpakkingen werden onlangs voorgesteld aan de media in Waxy O’Conner’s, een beroemde Ierse pub in hartje Londen. De voorstelling werd gehost door de Master Blender van Bushmills, Helen Mulholland. De aanwezigen kregen de nieuwe flessen niet alleen te zien, er werd ook geproefd van de eerder exclusive 21 Year Old, fles nummer 001 nog wel!

Bedoeling van de nieuwe look is uiteraard de aandacht te trekken van nieuwe cliënten. De nieuwe flessen zijn iets strakker van design, hebben een afbeelding van de Old Bushmills Distillery en de datum van de licentie om de distilleren (1608) prominent in het glas geblazen.

Begin 2010 won Bushmills nog de gouden medaille op het San Francisco World Spirits Competition voor de 10, 16 en 21 Year Old, alsook de titel World’s Best Irish Single Malt Whiskey op de prestigieuze World Whiskies Awards in London (zie ook onze blogpost van 29 april 2010, waar je ook nog een afbeelding terugvind van de ‘oude’ flessen van Bushmills).

De nieuwe flessen zijn nu reeds beschikbaar in global travel retail en de distilleerderij, maar het zal nog tot maart 2011 duren voor de flessen ook bij ons in de handel te vinden zijn.

May the Malt be with you!

Het is al enige tijd geleden dat ik nog eens iets op de blog gepost heb.

Daar ga ik dus nu verandering in brengen.

Maar waar ga ik beginnen?

We zullen beginnen bij een van mijn laatste aankopen nm de “Glenfiddich Snow Phoenix”.

De Snow Phoenix is ontstaan tijdens een ongeluk in de lange geschiedenis van de Glenfiddich distilleerderij.
Op een koude winterdag in december ’09 in Schotland begon het hevig te sneeuwen en het stopte niet meer tot begin januari ’10. Al gauw was alles bedolven onder een dik pak sneeuw, zo ook de pakhuizen van de distilleerderij van Glenfiddich.

Op de avond van donderdag 7 januari sloeg het noodlot toe. Een aantal daken van de distilleerderij konden het pak sneeuw van 1,20m niet meer houden en stortten in, waardoor de in eiken vaten rijpende whisky werden blootgesteld aan de barre winter hemel.

Ondanks de barre temperaturen van -19°C kwam het team onmiddellijk in actie om de schade te beperken. Toen Brian Kinsman, Malt Master, de pakhuizen bezocht, kwam hij tussen de ravage op een interessant idee.

De whisky zou gemaakt worden van een selectie van de beste eiken vaten uit de door sneeuw beschadigde pakhuizen. Hierbij waren zowel Oloroso Sherry vaten als Bourbon vaten. Elk vat werd gekozen om een unieke bijdrage te leveren aan de smaak en het aroma van de uiteindelijke whisky.

Dit wordt een buitengewoon huwelijk tussen Glenfiddich Single Malt Whisky’s van verschillende leeftijden en afwerkingen. Alle vaten werden gebruikt zoals ze gevonden zijn. De whisky kreeg de naam Snow Phoenix, een grote Glenfiddich Malt geboren uit een geluk bij een ongeluk. We spreken dan ook van een limited edition, die enkel in 2010 gemaakt zal worden.
De whisky is non-chillfiltered. Bepaalde bronnen spreken van vatsterkte maar volgens mij is hij versneden op 47,6%.

Een gedeelte van de opbrengst gaat naar het Cairngorm Mountain Resque team.

Tasting note.

N: Vanille rijp fruit peer en appels en bloemen

T: Zoet ,chocolade , kruidnagel, een beetje sinaasappel van de Oloroso sherry en een beetje rook.

F: redelijk lange finish met zachte zoete sherry tonen.

Hopelijk kunnen alle lezers zich verzoenen met mijn klein artikel over deze volgens mij bijzondere gebeurtenis en whisky.

Groetjes allemaal en Slàinte.

1 december is voor whiskyliefhebbers een speciale datum. Dan worden namelijk de ondertussen bijna beruchte Malt Maniac Awards bekendgemaakt, ’s wereld meest onafhankelijke whisky competitie.

Na weken van whisky’s wikken en wegen (zeg dat eens drie keer snel na elkaar!) van 262 samples – die allen blind geproefd werden door 11 maniac juryleden waaronder onze eigen Paul Dejong en Bert Bruyneel – zijn de winnaars bekend.

Je kan hier het volledige verslag op de Malt Maniacs website zelf herlezen.

Opvallend is dat alle winnaars – op de Glenfarclas 40 Year Old na – single cask bottelingen zijn, wat betekent dat er niet zo heel veel beschikbaar van zijn.

Nog opvallender is dat alle Gold Medal Winners gerijpt zijn op sherryvaten! Opmerkelijk, toch? De liefhebbers van sherrycasks zullen dat graag horen.

Wat mij persoonlijk opvalt, tot slot, is dat er geen enkele Auchentoshan bij zit. Ik vraag me af of er wel Toshans tussen de samples zaten? Oh, ik weet wel, ik ben bevooroordeeld en verzamelaar en weet ook dat de meeste Toshans niet gewéldig zijn, maar de 1978 30yo Bourbon Barrel Matured was volgens mij toch een kandidaat voor een zilveren medaille… Niet?

Vandaag kon ik, dankzij Jurgen’s Whiskyhuis, zeven samples aan mijn (immer uitbreidende, want ze komen er sneller bij dan ik ze kan proeven) cabinet toevoegen. Ze zijn afkomstig van de GlenDronach Cask in a Van 2010 Tour.

Het gaat om:

GlenDronach 12 years Original (43%)

GlenDronach 14 years Sauternes (46%)

GlenDronach 14 years Virgin Oak (46%)

GlenDronach 15 years Moscatel (46%)

GlenDronach 20 years Tawny Port (46%)

GlenDronach 1993 17 years Oloroso Cask 529 (60,5%)

GlenDronach 2002 8 years Virgin Oak Cask 4521 (58%)

Tasting notes volgen binnenkort!

Deze zomer liet ik mij al eens verleiden tot het proeven van zo’n pre-gefabriceerde mixjes. Toen was het William Lawson’s & Cola en een Jack Daniel’s & Cola. Die vielen al bij al best wel mee. Maar het was dan ook volle zomer, nietwaar? Ik zag er in de supermarkt nog een aantal staan en wie weet probeer ik die volgende zomer wel eens.

Waar ik toe wil komen is dat ik tijdens mijn blitzbezoek aan de Famous Grouse Experience afgelopen september in de shop soortgelijk blikje oppikte (voor £1.50), namelijk The Black Grouse & Cola. Ik had ze nog nergens anders gezien. Bij thuiskomst ging ik dan ook op zoek om er meer over te weten te komen. En wat blijkt… het is een nieuwigheidje, nog niet bij ons verkrijgbaar.

Pas op 17 augustus 2010 lanceerde de Edrington Group deze ‘premixed cans’. Volgens de officiële website bevat het The Famous Grouse ‘perfect gemixt met cola, in een nieuw en handig formaat’. ‘Deze innovatie is een significante uitbreiding van de The Famous Grouse family, die een groeiend aantal pre-mixed spirits consumenten zal aanspreken’, aldus de PR tekst.

Zoals u uit de foto kan afleiden, werden er dus twee blikjes uitgebracht: ééntje met The Black Grouse en ééntje met The Famous Grouse. Deze laatste is sinds 1 september ook in Nederland verkrijgbaar (in de supermarkt) en zou binnenkort (vanaf oktober) ook naar België komen (ik zag hem nog nergens). De versie met The Black Grouse – die ik zodadelijk ga proeven – is blijkbaar enkel bedoeld voor de shop (lucky me) en de Zweedse markt.

Op het blikje van 250ml dat ik zopas opende staat: ‘Fine, peated malts and The Famous Grouse Perfectly Mixed with Caffeine Free Cola’. Het heeft een ABV van 6%. U weet wellicht dat deze Black Grouse een blend is van de reguliere The Famous Grouse en enkele Islay malts. Kan niet slecht zijn, toch?

Volgende serveertip wordt nog meegegeven: ‘Serve chilled in a tall glass over ice for a surprisingly rich, smoky and flavoursome taste. For a refreshing change, squeeze and drop in a wedge of fresh orange over the ice before serving.’

Daarnaast bevat het blik nog wat technische uitleg in zowel het Engels als het Zweeds (wat, gezien bovenstaande, niet hoeft te verbazen).

Dat gezegd zijnde moet ik bekennen dat er weinig whisky op de neus te bespeuren valt, alleszins minder dan bij de William Lawson’s die ik in juli proefde. Je moet al heel erg je best doen om ook maar iets van de Islay malts te bespeuren. Zeg maar gerust dat het niet lukt, punt uit.

Qua smaak is het een zoete bedoening (wat had je dan gedacht?), die de whisky totaal overtroeft en bijgevolg helemaal niet echt tot zijn recht laat komen. Maar nu komen er – weliswaar heel ver op de achtergrond en wellicht voor een stuk in mijn hoop/verbeelding – Islay toesten boven. Maar helemaal bedolven onder de cola, dus…

Besluit: whisky mixen met cola is de bijna schaamte voorbij, maar als je dan bovendien de whisky niet eens proeft, tja… zonde. De moeite niet waard.

True Lies. Een film met Schwarzenegger uit 1994.

Mijn (v)echtgenote en ik zijn beide film liefhebbers. Graag kijken we samen onder het genot van een goed glas wijn/whisky. Soms hebben we het over films die we weer eens een keer uit de kast moet halen. Zo ook bovenstaande film.

U zult wel denken. Wat heeft dit met Whisky te maken? Geef me nog een moment.

Natascha (mijn betere helft) gaf aan dat de dekmantel van Harry Tasker (Schwarzeneggers personage) overdag naaimachines zou verkopen om maar zo saai mogelijk over te komen. Ik was er echter van overtuigd dat het een vertegenwoordiger in computers zou zijn.

En zo was een weddenschap geboren. Ik hoef u waarschijnlijk niet te vertellen dat ik deze dus gewonnen heb.

De inzet was een fles whisky en hedenochtend heb ik mijn keuze gemaakt. Het wordt de Highland Park 12 single cask botteling for Maxxium Netherlands. Ik heb hem zelf nog niet open maar hier onder volgt alvast een tasting note.

Er is een gezegde dat zegt ‘al het goede komt in kleine verpakkingen’. Dit is inderdaad waar over de in de titel vermelde dram. Een single Cask Highlandpark, 12 jaar oud en cask strength gebotteld in een 350 ml fles. Een kleine fles met een killer malt als vulling.

Highland Park 12 year old, Bottled at Cask Strength (58,9%) for Maxxiun Netherlands, Cask #974.

Kleur: Amber (zonder toevoeging van karamel!)

Neus:zonder water- zoet gemend fruit (dadels,rozijnen,pruim). Melk chocolade, Erg zoet en rijk, De neus is zoeter dan de gewoner 12 jarige. Haast niet te ruiken peat. Hoewel het zoet domineerd kan deze door toevoeging van water nog intensiever worden.

Tong: Een geweldige impact heeft deze malt (dankzij het hoge ABV), erg indrukwekkend. Ook op de tong zoet en het fruit komt bigtime terug. Pure chocolade vervangd nu melkchocolade neus. Behoorlijke tintelingen op je tong.

Afdronk: Een lang comfortabel einde in espresso koffie en pure chocolade. in de verte wat rook smaak maar die is bijna niet waarneembaar.

Bovenstaande tasting note is niet van mijzelf maar heb ik voor een gedeelte vertaald uit de review van Gal Granov, Founder and Editor of the Whisky*Israel site. Voor de gehele review kan je hem googlen.

Mochten er mensen zijn die graag een fles willen hebben. Laat het me weten. De fles kost hier € 46,-. Let op! (350 ml!) Hier komen eventueel verzendkosten bij.

Imanuel

Neen, het is geen typo. Dit gaat niet over Single grain whisky.

Vandaag stond dit artikel te lezen in de krant: ‘Whisky op basis van urine’.

De Londense designer James Gilpin is op de proppen gekomen met een verbazende nieuwigheid: whisky op basis van urine. Niet zomaar urine. Hij gebruikt namelijk de suikerrijke pipi van oudere diabetespatiënten, inclusief die van zijn oma.

Diabetes
Gilpin, zelf een diabetespatiënt, filtert de urine volgens hetzelfde procedé dat gebruikt wordt om water te zuiveren. De suikers die hierbij vrijkomen, worden vervolgens gebruikt in het gistingsproces van zijn drankje. Dat kreeg trouwens de naam ‘Gilpin Family Whisky’.

Proeven
Gilpin is niet van plan om de whisky te commercialiseren. Hij beschouwt het eerder als een kunstproject. Wil je de bijzondere drank evenwel proeven, kan je terecht op de designbeurs 100% Materials, volgende maand in Londen.

Wired gaat nog een stap verder en schrijft: ‘So he’s started a project called Gilpin Family Whisky, which turns the sugar-rich urine of elderly diabetics into a high-end single malt whisky, suitable for export.’

Een ‘high-end single malt whisky, suitable for export’? High-end? Single malt? Whisky? Yeah, right!

De journalist in kwestie heeft blijkbaar geen benul waarover hij schrijft. Of is malt tegenwoordig ook synoniem voor oud diabetisch wijf? Excuse my French, ik heb niets tegen diabetici, noch tegen oude vrouwtjes, tenzij ze achter het stuur van hun auto zitten, in een straal van 100m van mij op de moto.

Bij het controleren van de lijst van standhouders tijdens 100% Materials, in het Earls Court te London volgende maand, vind ik nergens de Gilpin Family Whisky. Een late 1 aprilgrap?

Mocht het toch waar zijn… Ondanks het feit dat ik kunst best kan appreciëren, vind ik dit toch wel een beetje onnozel. Dit valt in dezelfde categorie als onze eigen Belgische strontmachine, de Cloaca. Dat is volgens velen ook kunst. Alle wetenschappelijke poeha en jarenlange research ten spijt, that’s no art in mijn ogen.

‘Suitable for export?’ Zelfs al mocht Gilpin dat willen, dan nog kan hij zijn ‘spul’ (for lack of a better word) helemaal niet commercialiseren onder de naam whisky, want we weten allemaal dat een distillaat slechts het label ‘whisky’ mag dragen als het aan een aantal voorwaarden voldoet. Het moet gedistilleerd zijn uit graan (en niet ‘gran’, Engels voor oma), op eikenvaten rijpen gedurende minstens drie jaar en minimaal een alcoholpercentage hebben van 40% bij botteling.

Tim van TWE Blog heeft een prachtig stukje hierover geschreven, dat bulkt van de puns die we van hem gewend zijn. Ik plaste (pun intended, ik kan dat ook, als het moet) in mijn broek van het lachen! Heb het vocht opgevangen en volgens Gilpin’s methode verwerkt tot Whivie Blogger Pissky. Sample, anyone?

Wie neemt hier nu wie (allez, nog ééntje om ‘t af te leren…) in de zeik?

100 jaar oude whisky ontdooid

In het Nieuw-Zeelandse Christchurch is vandaag een 100 jaar oude whisky uit een bevroren krat gehaald in het Canterbury Museum. De krat werd begin dit jaar gevonden onder het ijs van Antarctica, en stond een maand lang in een speciale ruimte om langzaam te ontdooien.

De whisky was een eeuw geleden begraven door de poolreiziger Ernest Shackleton (1874-1922). Whiskykenners zijn opgetogen dat de fles ontdooid is. Nu is het mogelijk om met een injectienaald wat drank uit de fles te halen en die in een Schotse brouwerij na te maken. Dan kan geproefd worden wat Shackleton 100 jaar geleden had willen opdrinken.

De Engels-Ierse Shackleton en Robert Falcon Scott probeerden tussen 1907 en 1909 tevergeefs de Zuidpool te bereiken. Bij Cape Royds bouwden ze in 1908 een hut, waar ze de kisten met whisky begroeven. Door gebrek aan voldoende voorraden lukte het de expeditie niet de Zuidpool te bereiken. Bij hun vertrek uit Antarctica moesten ze whisky en andere spullen achterlaten omdat de winter intrad. (anp/sam)

Het Laatste Nieuws 13/08/10 14u11

De samples zijn afkomstig van de online whiskyshop Master of Malt en worden geleverd in 3cl flesjes met een leuk uitziend label waarop alle info staat over je dram en afgesloten met een wax seal. Ze worden perfect verpakt in minder dan twee dagen aan huis geleverd via een koerierdienst.

Dat gaan we doen!

Vandaag heb ik weer twaalf samples aan mijn barkast toegevoegd om het proeven onverminderd voort te kunnen zetten. Deze pareltjes staan nu van op het schap naar mij te staren:

· Ardbeg Supernova SN2010

· Hakushu 18 Year Old

· Nikka 12 Year Old ‘Single Coffey Malt’

· De Centenary Reserve collection van Gordon & McPhail (Balblair 1973, Benrinnes 1978, Caol Ila 1966, Highland Park 1970, Mortlach 1984 en St Magdalene 1980)

· Jura Paps, de drie whisky’s (Mountain of Gold, Mountain of Sound en Sacred Mountain, allen 15 jaar oud).

De tasting notes zullen niet al te lang op zich laten wachten.

Met deze warme zomerdagen kan je het iemand moeilijk kwalijk nemen als hij al eens zondigt en zijn whisky gaat mixen met – of all things – cola. En er dan nog een ijsblokje bijdoen, bijvoorbeeld. De schaamte voorbij! Hoewel… Sommige whisky’s zijn eigenlijk eerder gemaakt om te mixen dan om straight te drinken. Ik denk aan Jack Daniel’s Old No 7, Johnnie Walker Red Label, William Lawson’s, Ancient Age en kan zo nog even doorgaan.

En dat moeten de producenten zelf ook gevonden hebben, want tegenwoordig vind je in de supermarkt voorbereide cocktails in blik, zo ook met whisky. Louter uit nieuwsgierigheid (en om u de vernedering te besparen ermee langs de kassa te moeten passeren) kocht ik onlangs twee zo’n blikjes.

De William Lawson’s & cola betrof een blik van 250ml met een ABV van 7%, wat betekent dat er toch nog behoorlijk wat whisky in het blik terecht kwam. Inderdaad, je proeft de whisky overduidelijk. Het is niet zo dat de cola ‘slechts naast de whisky gestaan heeft’ zoals men dat placht te zeggen.

Ditto voor de Jack Daniel’s & cola was een blik van 330ml met een ABV van 6%. Een beetje meer inhoud betekent sowieso een lager percentage alcohol, natuurlijk. Maar hier dus ook veel smaak. Beide producten zijn in mijn ogen dan ook geen rip off, maar een fris alternatief voor deze hete zomerdagen. Want zeg nu zelf, met dit weer is het proeven van single malt toch niet optimaal. Dan kan zo’n mix toch door de beugel.

De William Lawson’s vond ik in de supermarkt Colruyt voor 1,39 EUR.
De Jack Daniel’s vond ik in de supermarkt Match voor 2,79 EUR.

May the Malt be with you!

Sinds kort is Jurgens whisky huis exclusief invoerder van A.D.Rattray bottelingen.

Aangezien Jurgen mijn mentor is en mij dan ook steeds met raad en daad bijstaat om mijn kennis over whisky bij te schaven, heb ik bij hem de volledige line-up van het Rattray aanbod aangekocht.

De volledige beschrijving van de A.D.Rattray laat ik aan Jurgen over en dat zal hij op gepaste tijden ook wel doen.

De volledige line –up bestaat uit:

1. Aberfeldy (B) 1994 15y 57,3% 290st

2. Arran (S) 1996 12y 55,7% 656st

3. Balblair (B/S) 1991 19y 46% 335st

4. Bunnahabhain (S) 1991 18y 53,7% 647st

5. Clynelish (B) 1997 12y 59,4% 310st

6. Cragganmore (B) 1993 14y 59,8% 317st

7. Glen Scotia (B) 1977 33y 57% 195st

8. Highland Park (B) 1998 11y 46% 317st

9. Macallan (B) 1991 19y 58,9% 260st

10. Mortlach (S) 1990 19y 58,6% 218st

11. Stronachie 12y 43%

12. Tomatin (B) 1988 21y 55,2% 213st

13. Tullibardine (B) 1990 18y 59,1% 300st

De website “onversneden” heeft al enkele bottelingen geproefd en goed bevonden.

http://onversneden.com/

Diegene die ik al geprobeerd heb, zijn mij allemaal al zeer goed meegevallen.

1. Arran: neus: prikkelend met noten, vanille en zoet;

Smaak: vettig met fruit en noten. Deze krijgt van mij een score van 82.

2. Highland Park: neus: lekker fruitig met een zachte turf.

Smaak: verschillende soorten fruit banaan, peer en een pittige peper

en dan een niet overdreven turf.

Deze krijgt een 81/100 wat veel is aangezien ik geen highland park fan ben.

3. Macallan: neus: Fruitig en karamel.

Smaak: goed vettig in de mond fruitig en vanille.

Score van 84/100 echt wel een uitzonderlijke Macallan.

4. Balblair: neus: gedroogd fruit en bloemen

Smaak: vettig in de mond met een fruitige smaak en een lichte sherry toets.

Score: zeker een 86/100 dit is een hele lekkere.

5. Stronachie: neus: fruitig met appelen en een beetje peer.

Smaak: fruitig met op het einde een beetje rook.

Score aangezien het geen single cask is toch een 79/100

Zeker een goede aankoop voor uw daily dram met een klein prijs- kaartje.

Eigenlijk heb ik hier allemaal heel lekkere whisky’s geproefd aan heel democratische prijzen.

België is weer twee whisky-expressies rijker. Deze week lanceert Filliers – bekend van de Goldlys whisky – twee nieuwe expressies.

De 1989 ‘Sherrywood’ & de 1989 ‘Rye & Malt’. Daarmee beschikt Filliers nu over 6 whisky’s:

• Goldlys 10 years
• Goldlys Owner’s Reserve
• Goldlys 1994 Single Cask Limousin
• Goldlys 1989 Double Wood
• Goldlys 1989 Sherrywood
• Goldlys 1989 Rye & Malt

Onze vriend Ruben van WhiskyNotes heeft de Sherrywood al geproefd. Ik hoop dat binnenkort ook te doen.

Slàinte!

Bij trouwen hoort ook een vrijgezellen en dus had mijn goede vriend David en aanstaande schoonbroer een en ander voorzien.

Na een lasershoot op de voskenslaan in Gent (Waarbij ik 2x 2de ben geëindigd). Niek is er eens niet bij en ik verlies weer. In ieder geval bracht deze lasershoot leuke herinneringen naar boven. Voor en na de lasershoot hebben we ons alcoholpeil op niveau gebracht bij David thuis.

Daarna naar de Patrick Foley’s irish pub op de recollettenlei.

Eerst lekker Ierse steak om daarna de avond te beëindigen met een tasting.

Clontarf single malt

Jameson blend

Bushmills blend

Bushmills 10 jaar

Bushmills 16 jaar

De 16 jaar werd tot beste whiskey gekozen.

Na een heerlijke avond zijn we dan allen huiswaarts gegaan de één al meer beschonken dan de ander.

Ik ben net terug van een fantastische week in Tunesië met 17 like-minded fans van over heel de wereld. We gingen op zoek naar de filmlocaties van Star Wars, Indiana Jones en Gladiator. Je kan onze foto’s op Facebook bekijken. We hebben – uiteraard – alle locaties gevonden en op de gevoelige plaat vastgelegd. ‘Dude, awesome!’ was een veelgehoorde uitspraak (er zaten 7 Amerikanen in de groep) en die is zeker blijven hangen. Leuke boel.

Een van de zogenaamde Pioneers was mijn Nederlandse whiskygenoot (is dat een woord?) Imanuel. Samen hebben we ons bijna elke avond, voor het slapengaan, een lekkere Laphroaig 10 Year Old geschonken (of twee, of drie – hoe dan ook, de fles is leeg teruggekomen). Lekker!

Bovendien bracht hij me – eindelijk – de langverwachte Highland Park 15 Year Old Earl Magnus mee. Prachtige fles. En een leuk geschenk: de 1991 Tamdhu uit de Carn Mor Vintage Collection!

Maar ik mocht bovendien van Imanuel ook nog enkele samples aftappen, yeah!

Milford 10 Year Old (New Zealand)
Bruichladdich Black Art 1989
Bruichladdich XVII Rum Cask

Vooral die Black Art – die bijna roze is van kleur! – steekt mijn ogen (of moet ik zeggen: smaakpapillen?) uit! Die zal ik snel proeven, samen met enkele andere Bruichies.

Alsof dat nog niet genoeg was, had hij ook nog twee flesrestjes bij die ik verder mag ‘verwerken’:

Blackadder Smoking Islay Raw Cask
Glen Deveron 10 Year Old

Een Pioneer uit de States – Scott – bracht me als dank voor de organisatie van deze Trip to Tatooine een fles Woodford Reserve Distiller’s Select mee, een whiskey die ik nog niet geproefd heb. Een koppel uit Duitsland voorzag me dan weer van een Lagavulin 16 Year Old.

Zelf kocht ik in de duty free op Jerba een literfles van de Auchentoshan 12 Year Old (mijn daily dram, weet u nog?). Kwestie van in mijn dagelijkse behoefte te blijven voorzien.

Maar het mooiste geschenk bij uitstek was ongetwijfeld de 1-liter fles Glen Talloch (een blend van redelijke kwaliteit), met een custom made label, ter ere van deze trip. De whisky kreeg dan ook een nieuwe naam: Jawa Juice (als u Star Wars kent zal dit niet onbekend klinken). Twee Pioneers uit het Verenigd Koninkrijk lieten tevens een tumbler graveren voor de gelegenheid.

Een leuke manier om deze reis een prettige whiskytwist te geven.

Een tijdje geleden las ik een artikel over een Canadese whisky die in Europa niet op de markt was namelijk de pendleton. Dit intrigeerde mij zo dat ik besloot dat ik ging proberen hem vast te krijgen.

Dit was wel niet zo evident aangezien hij zelfs in Canada en Amerika moeilijk te vinden is.

Via een connectie in Canada heb ik geprobeerd hem te bemachtigen maar zelfs dit lukte mij niet aangezien hij niet in de plaatselijke liquor store van mijn contact aanwezig was.

Maar mijn jeugdvriend Willy ging voor 14dagen naar de states en die zou wel eens zoeken voor mij . Hij heeft in 2 verschillende staten meerdere liqour stores moeten afgaan maar ja hoor het is hem gelukt eentje te vinden en hem mee te brengen. Bedankt Willy voor de moeite. Hier onder klein verslagje over de bewuste whiskey.

Pendleton is een whiskey gedistilleerd in Canada met de beste ingrediënten. Vlak voor het bottelen word er zuiver gletsjerwater aan toegevoegd van Mt. Hood (hoogste berg van Oregon). Pendleton levert een buitengewoon zachte en rijke whiskey met een complexe smaak. Er bestaan 2 versies van een 10 jarige en een gelimiteerde 20 jarige. Ik heb de 10 jarige in mijn bezit misschien in de toekomst als mijn jeugdvriend nog is terug gaat laat ik hem de 20 jarige meebrengen.

Pendleton Whisky is specifiek ontwikkeld om de stoutmoedige geest van onafhankelijkheid en het hard werken te vieren van de Amerikaanse cowboy en cowgirl. Hij is ontstaan uit de rijke traditie van de bijna 100 jaar oude Pendleton Round-Up, een van de meest prestigieuze rodeo’s in de wereld. Op elke fles Pendleton staat prominent de rodeo’s beroemde bokken paard-symbool en de slogan Let’er Buck.

Enkele Pendleton Feiten:

• Een premium blended Whisky
• Gemaakt met behulp van alleen het zuiverste gletsjer bronwater van Mt. Hood (hoogste berg van Oregon).
• 40% alc/vol
• Pendleton is een trotse sponsor van tal van rodeo’s in heel het Westen, met inbegrip van de Pendleton Round-Up, Cheyenne Frontier Days, en nog veel meer.
• Sinds de lancering in 2003,is Pendleton uitgegroeid tot een van de snelst groeiende merken whisky in Amerika.
• Uitsluitend geïmporteerd en gebotteld door Hood River Distillers.

Pendleton Whisky Reviews, awards en lofbetuigingen

· Gouden Medaille, 2009 San Francisco World Spirits Competition

· 92 punten, Patterson beverage Journal (2009).

· Zilveren Medaille, 2009 International Review of Spirits

· Zilveren Medaille, 2008 Los Angeles International Wine & Spirits Competition

Slàinte zou ik zeggen.