Neen, het is geen typo. Dit gaat niet over Single grain whisky.
Vandaag stond dit artikel te lezen in de krant: ‘Whisky op basis van urine’.
De Londense designer James Gilpin is op de proppen gekomen met een verbazende nieuwigheid: whisky op basis van urine. Niet zomaar urine. Hij gebruikt namelijk de suikerrijke pipi van oudere diabetespatiënten, inclusief die van zijn oma.
Diabetes
Gilpin, zelf een diabetespatiënt, filtert de urine volgens hetzelfde procedé dat gebruikt wordt om water te zuiveren. De suikers die hierbij vrijkomen, worden vervolgens gebruikt in het gistingsproces van zijn drankje. Dat kreeg trouwens de naam ‘Gilpin Family Whisky’.
Proeven
Gilpin is niet van plan om de whisky te commercialiseren. Hij beschouwt het eerder als een kunstproject. Wil je de bijzondere drank evenwel proeven, kan je terecht op de designbeurs 100% Materials, volgende maand in Londen.
Wired gaat nog een stap verder en schrijft: ‘So he’s started a project called Gilpin Family Whisky, which turns the sugar-rich urine of elderly diabetics into a high-end single malt whisky, suitable for export.’
Een ‘high-end single malt whisky, suitable for export’? High-end? Single malt? Whisky? Yeah, right!
De journalist in kwestie heeft blijkbaar geen benul waarover hij schrijft. Of is malt tegenwoordig ook synoniem voor oud diabetisch wijf? Excuse my French, ik heb niets tegen diabetici, noch tegen oude vrouwtjes, tenzij ze achter het stuur van hun auto zitten, in een straal van 100m van mij op de moto.
Bij het controleren van de lijst van standhouders tijdens 100% Materials, in het Earls Court te London volgende maand, vind ik nergens de Gilpin Family Whisky. Een late 1 aprilgrap?
Mocht het toch waar zijn… Ondanks het feit dat ik kunst best kan appreciëren, vind ik dit toch wel een beetje onnozel. Dit valt in dezelfde categorie als onze eigen Belgische strontmachine, de Cloaca. Dat is volgens velen ook kunst. Alle wetenschappelijke poeha en jarenlange research ten spijt, that’s no art in mijn ogen.
‘Suitable for export?’ Zelfs al mocht Gilpin dat willen, dan nog kan hij zijn ‘spul’ (for lack of a better word) helemaal niet commercialiseren onder de naam whisky, want we weten allemaal dat een distillaat slechts het label ‘whisky’ mag dragen als het aan een aantal voorwaarden voldoet. Het moet gedistilleerd zijn uit graan (en niet ‘gran’, Engels voor oma), op eikenvaten rijpen gedurende minstens drie jaar en minimaal een alcoholpercentage hebben van 40% bij botteling.
Tim van TWE Blog heeft een prachtig stukje hierover geschreven, dat bulkt van de puns die we van hem gewend zijn. Ik plaste (pun intended, ik kan dat ook, als het moet) in mijn broek van het lachen! Heb het vocht opgevangen en volgens Gilpin’s methode verwerkt tot Whivie Blogger Pissky. Sample, anyone?
Wie neemt hier nu wie (allez, nog ééntje om ‘t af te leren…) in de zeik?
