Op bezoek gaan bij Expensivevino in Grimbergen is altijd een beetje feest. Afgezien van het feit dat we steeds van de gelegenheid gebruik maken om samples uit te wisselen, vergast mijn whiskygabber me ook steeds op een heuse tasting. Dat was maandagavond niet anders.
De eerste twee whisky’s krijg ik altijd blind aangeboden, wat ik best leuk vind – maar wel moeilijk. Zeker als het dram betreft die ik nog niet eerder proefde – wat uiteraard dikwijls het geval is.
De eerste dram was heel licht, spirity en had iets chemisch. Hij deed me eerder aan jenever dan aan whisky denken. Ik proefde ook paarse snoepjes – als u begrijpt wat ik bedoel – en werd om de oren geslagen door de bijzonder zoete afdronk. Mierzoet! Een aperitiefje, dat zeker, maar echt lekker kan je het niet noemen. Eerder een curiosum. En dat bleek ook, nadat Expensivevino de fles op tafel toverde. Het betrof een Belgische whisky van Distillerie Rademacher: de Lambertus 10 Year Old Single Grain.
Ik ben blij dat ik hem geproefd heb en zal mij hier nog eens rustig voor neerzetten in de nabije toekomst (dank u voor het sample, Marc!). Maar hoge ogen gaat deze nooit gooien. Enneuh… de commentaren van Jim Murray in zijn Whisky Bible over deze al eens gezien? I am stunned, too!
De tweede dram was dan weer van een heel andere orde en een zeer aangename verrassing. Ik rook rogge, geroosterd brood, mais en hij proefde bijzonder zacht en licht gekruid. Heel drinkbaar. Dit moet een Amerikaan zijn! Maar ik had beter moeten weten. Expensivevino had me opnieuw bij de neus (heb je ‘m?), want het betrof wederom een Belgische whisky. En hoewel ik met eerdere bottelingen van Goldlys – van onze vrienden van Filliers nabij Deinze – niet hoog opliep, vond ik deze ronduit geweldig. Het is de 21 jarige Goldlys 1989 Sherrywood. Wat een geweldige dram!
En dan, terwijl we whiskyverhalen uitwisselen van de afgelopen weken (het was alweer enkele maanden geleden dat we elkaar gezien hadden), kwam de ene na de andere fantastische whisky op tafel. Uiteraard dronk ik telkens een klein drammetje, want ik was met de auto van Dearly Beloved (en ze leest ongetwijfeld mee…). Zo passeerden volgende lekkere nectars de revue:
 |
 |
 |
 |
De Arran 1997 The Rowan Tree is de tweede in de reeks Icons of Arran (Peacock was de eerste en heb ik nog niet geproefd). Het was mijn eerste Arran, overigens. Hij had iets metaligs en veel bloesems en wat rozenbottelthee. Best lekker. Hij smaakte zacht, zoet en opnieuw floraal, maar vooral de lange, zoete afdronk was heel aangenaam. De Old Pulteney 12 Year Old had ik al eens geproefd en stelde ook vandaag niet teleur. Dat blijf ik een dijk van een whisky vinden. Daarop volgde een Bruichladdich Waves 7 Year Old, met toffee, caramel, koeiehuid en hooi. Nochtans staat er op het label ‘Atlantic Freshness’. Het is een heerlijk romige Laddie met een lange afdronk. Nadien nog een heerlijke Springbank 10 Year Old, die het ook altijd goed doet.
Maar top of the bill, de ultieme afzakker mag ik wel zeggen, was de Laphroaig Quarter Cask, gebotteld op 48% ABV. Expensivevino had hem speciaal voor de gelegenheid opzij gezet – waar ik zeer om verheugd was.
Er zat nog net genoeg in de fles voor een sample voor later onderzoek, alsook een (flinke!) dram in elk glas. Tabak, een oude lederen fauteuil, roet en as, stalgeur en een berg zoete turf. Ronduit heerlijk. Romig in de mond met de smaak van karamel en koteletjes op de barbecue. Een beetje water toevoegen maakte hem licht vegetaal met gerookt vlees, koeiehuid en toffee. Ik ben in de zevende hemel (en licht aangeschoten).
Tot slot overhandigde Expensivevino mij nog een geschenk van sponsor Brouwerij Vercauteren, een aandenken van hun Japanse tasting. Waarvoor dank, Johan! Er waren samples van de Miyagiko 10 Year Old en de Taketsuru 12 Year Old, alsook een hele fles Nikka Yoichi 10 Year Old en Hakushu Heavily Peated.
We zullen binnenkort eens een Japanse tasting organiseren ten huize Whivie!
Maar zoals het cliché het wil, kwam ook aan dit mooie liedje een einde. Hoewel niet voor lang. Ik sprak af met Marc dat hij de volgende keer zijn Pascalleke maar moest meebrengen naar Gentbrugge (dan kunnen de dames hun passie voor wijn delen). Maar deze keer zal ik Expensivevino ook eens bij de neus nemen en een paar drams blind voorschotelen. Voor wat hoort wat!
Alle gekheid op een stokje, Expensivevino – ongelooflijk bedankt voor alweer een bijzonder gezellige avond. En dank voor de samples en het feit dat ik weer 4 nieuwe drams mocht leren kennen! Tot binnenkort.
May the Malt be with you!
