WhivieBlog

Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila 18 Year Old
Kleur: goud
ABV: 43%

Zoethout & zeezout

Na de 12 Year Old – die me zeker goed bevallen is – probeer ik nu de 18 Year Old, eveneens uit de core range van de grootste distilleerderij op Islay, alvorens een onafhankelijke Caol Ila te proeven. Ik verklap nog niet welke, want het is een specialleke.

Hij is zachter dan zijn jongere broer. Zoeter ook. Lichte turf, gedroogd gras, bloemen (denk rozenwater), een tikkeltje waxy, menthol en wat rook. Vanille en mandarijn.

Hij is heel romig in de mond en zoet neemt onmiddellijk de touwtjes in handen. Hij is drogend met vanille op de voorgrond, terwijl de turf slechts een bijrol speel. Het is de ziltigheid die afrondt.

De finish is drogend, warm met zoethout en zeezout. Middellang.

Deze kost al makkelijk het dubbele van de 12 Year Old, maar heeft in mijn opinie weinig meer te bieden. Hij is wat te braaf. De volwassen Caol Ila, zeg maar. Ik hou toch meer van zijn jongere, speelse broertje.

Geproefd door Mark Dermul op 30-11-2010
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

1 december is voor whiskyliefhebbers een speciale datum. Dan worden namelijk de ondertussen bijna beruchte Malt Maniac Awards bekendgemaakt, ’s wereld meest onafhankelijke whisky competitie.

Na weken van whisky’s wikken en wegen (zeg dat eens drie keer snel na elkaar!) van 262 samples – die allen blind geproefd werden door 11 maniac juryleden waaronder onze eigen Paul Dejong en Bert Bruyneel – zijn de winnaars bekend.

Je kan hier het volledige verslag op de Malt Maniacs website zelf herlezen.

Opvallend is dat alle winnaars – op de Glenfarclas 40 Year Old na – single cask bottelingen zijn, wat betekent dat er niet zo heel veel beschikbaar van zijn.

Nog opvallender is dat alle Gold Medal Winners gerijpt zijn op sherryvaten! Opmerkelijk, toch? De liefhebbers van sherrycasks zullen dat graag horen.

Wat mij persoonlijk opvalt, tot slot, is dat er geen enkele Auchentoshan bij zit. Ik vraag me af of er wel Toshans tussen de samples zaten? Oh, ik weet wel, ik ben bevooroordeeld en verzamelaar en weet ook dat de meeste Toshans niet gewéldig zijn, maar de 1978 30yo Bourbon Barrel Matured was volgens mij toch een kandidaat voor een zilveren medaille… Niet?