WhivieBlog

Miyagikyo Distillery

Miygiken

Sendaishi

Aoba
Nikka 1

Japan

Tel +81 22 395 2865
Fax +81 22 395 2305
www.nikka.com/eng/distilleries/miyagikyo.html

Sendai

Masetaka
Taketsuru verliet Shinjiro Torri en diens Yamazaki Distillery om zijn eigen
distilleerderij Yoichi op te
richten op Hokkaido in 1934. Hij was van mening dat het klimaat in het noorden
beter leek op dat van Schotland, wat de kwaliteit van de Japanse whisky ten
goede moest komen.

Het
zou nog duren tot 1969, tien jaar voor zijn dood, alvorens Taketsuru een tweede
– en grotere – distilleerderij uit de grond zou stampen: Miyagikyo Distillery
(spreek uit ‘mie-jàg-ie-kjo’). Samen met Yoichi vormen deze twee de Nikka
Whisky Company, die vandaag de dag nog steeds één van de grootste spelers is op
gebied van Japanse whiskyproductie. Ze bevindt zich op Honshu, vlakbij de stad
Sendai (wat overigens de eerste naam van de distilleerderij was) in de Miyagi
Perfecture, die in 2011 zwaar getroffen werd door een grote aardbeving.

Met
de hogesnelheidstrein vanuit Tokio kan je het bezoekerscentrum, dat sinds april
2011 terug open is, op twee uur bereiken. De streek waarin de distilleerderij
zich bevind staat bekend om haar watervallen, heetwaterbronnen en wordt
beschouwd als een waar rustoord. Toen de Asahi Brewery Company in 2001 de Nikka
Whisky Company in portefeuille kreeg, herdoopte ze de Sendai Distillery tot
Miyagikyo.

Blends

Aangezien
de Japanners, in tegenstelling tot de Schotten, niet de gewoonte hebben
whisky’s uit te wisselen voor blends, maar zelf instaan voor de productie van
verschillende soorten malt om hun eigen blends mee samen te stellen, werd
Miyagikyo gebouwd. Ze produceert maar liefst twee miljoen liter per jaar,
waaronder heel wat grainwhisky, door middel van coffey stills die in 1998
werden geïnstalleerd.

Er
werken in de Myagikyo Distillery ongeveer honderd mensen, onder leiding van
manager Yukio Artani. De gerst die ze gebruiken voor hun whisky is vooral
Optic, zowel geturfd als ongeturfd. Die gerst wordt overigens geïmporteerd uit
Schotland en Australië. Het water wordt betrokken van de Nikkawa Rivier. Er
zijn vier wash en vier spirit stills, alsook vier coffey stills.

Range

Slechts
een klein percentage van de productie die in de 16 warehouses ligt te rijpen
wordt als single malt gebotteld. De overgrote meerderheid gaat in de blends
zoals de populaire Nikka from the Barrel, Nikka All Malt or Nikka Super. De single malts
die je momenteel kan vinden zijn deze:

–
Nikka Myagikyo (NAS)

–
Nikka Myagikyo 10 Year Old

–
Nikka Myagikyo 12 Year Old

–
Nikka Myagikyo 15 Year Old

–
Nikka Myagikyo Single Cask (enkel verkrijgbaar
in Japan)

Nochtans
heeft Miyagikyo een schare fans die de single malts op handen draagt. Het feit
dat de single malt recent enkele prijzen won, is daar zeker niet vreemd aan.
Het oudste vat dat momenteel nog te vinden is in het warehouse stamt uit… 1969.

Glencadam Distillery

Brechin, Angus DD9 7PA

Scotland
Tel +44 1356 622217

Fax +44 1356 624905

www.glencadamdistillery.co.uk

Brechin

In
1825 richtte George Copper (what’s in a name?) de Glencadam distilleerderij op.
David Scott was de tweede eigenaar vanaf 1827. De Glencadam distilleerderij
bevindt zich hoog in de Highlands, in het dorp Brechin zowat halverwege tussen
Dundee en Aberdeen. Ze stond vlakbij de vijf jaar eerder opgerichte
Brechin-Nort Port distilleerderij, die ondertussen niet meer bestaat (je vindt
er nu een Safeway supermarkt in de plaats).

Scott
verkocht de distilleerderij in 1837 en tot 1954 waren er heel wat eigenaren,
waaronder Gilmour, Thompson & Company – blenders uit Glasgow. In 1954 werd
ze gekocht door Hiram Walker, die zelf verworven werden door George Ballantine
& Son Ltd. Uiteindelijk kwam ze in handen van Allied Domecq die ze in 2000,
wegens overproductie, in de mottenballen legde. Angus Dundee Distillers PLC,
uit London, namen de boel over in 2003 en startten de productie onmiddellijk
weer op. Angus Dundee bezit momenteel ook Tomintoul Distillery.

Lye Pipe

Enkel
tijdens de tweede wereldoorlog en tussen 2000 en 2003 ging de distilleerderij
dicht. Sindsdien draait ze 24u op 24u. Angus Dundee moderniseerde de
distilleerderij door onder andere een nieuwe filling store en bottelarij te
bouden. Ze gebruiken zes roestvrijstalen washbacks en beschikken tevens over
twee pot stills. Het vreemde aan die stills is dat de lye pipe (of lyne arm)
zo’n 15° omhoog gaan, wat volgens de producent resulteert in een lichtere en
zachtere spirit.

Ongeveer
1,5 miljoen liter spirit wordt er per jaar gestookt en ter plaatse is er
voldoende opslagplaats voor zo’n 20.000 vaten. Het water voor de productie komt
van ver: de Moorans bron, zo’n 10 kilometer verderop. Voor de koeling kunnen ze
locaal water gebruken uit de Barry Burn vlakbij.

Range

Zo
goed als alle productie ging in Ballantine’s en Stewart’s Cream of the Barley,
twee populaire blends. Pas onder leiding van huidig eigenaar Angus Dundee begon
Glendacam zijn weg naar de single malt markt te vinden. Maar hij wordt ook
verwerkt in hun eigen bekende blends, zoals MacKillops Choice, Scottish Royal
en The Dundee.

De
officiële range op dit moment bestaat uit een 10, 15 en 21 Year Old, maar is
zijn ook nog een 12 Year Old Portwood finish en een 14 Year Old Oloroso Cask
Finish.

Lochside Distillery

Brechin Road, Montrose

Angus, DD10 9AD

Scotland
Closed since 1992, Demolished in 2005

MacNab

De
Lochside Distillery werd opgericht in 1957, in het stadje Montrose aan de
Schotse oostkust, maar de gebouwen dateerden al van 1781, toen er de brouwerij
van Deuchars & Sons operationeel was. MacNab Distillers kocht de gebouwen
en toen Deuchars de bierproductie verplaatste naar Edinburgh. Eén van de eerste
managers was Joseph Hobbs, die zijn sporen al verdiend had bij Hillside en Ben
Nevis. Hij plande oorspronkelijk enkel graanwhisky te maken, maar moest omwille
van de concurrentie ook single malt produceren, waarmee hij in 1961 begon.

Eén
van de belangrijkste blends die Lochside produceerde was ‘Sandy MacNab’, die
vooral op de Spaanse markt populair was. Hij paste de techniek van ‘Blended at
Birth’ toe, wat betekent dat hij de spirit van de single malt en de graanwhisky
samen in het vat deed, zodat ze gezamenlijk konden rijpen. Men spreekt dan ook
wel een van een Single Blend, waarvan er niet zoveel voorbeelden zijn. In 1964
stierf Joseph Hobbs en de distilleerderij werd zeven jaar later, in 1971,
gesloten.

Spaans

De
Spaanse groep Pedro Domicq Sherry, die onder andere de Spaanse Destilerias y
Crianza del Whisky (kortweg DYC) bezit, nam in 1973 de distilleerderij over en
stopte onmiddellijk de productie van de populair blend Sandy MacNab en legde de
whisky te slapen om in 1987 met een 10 Year Old single malt op de proppen te
komen.

In
1992 werd de distilleerderij gekocht door Allied Distillers, die de
distilleerderij in de mottenballen legde, de stocks verkocht en het personeel
liet gaan. In 2004 werden de gebouwen door een brand getroffen en in 2005
gingen de restanten definitief tegen de grond. Het enige wat over blijft is de
herinnering, op de plek waar de mooie distilleerderij ooit stond, staat nu een
modern appartementsgebouw.

Single Blend

De
single malt 10 year old van Lochside is enkel nog te vinden in specialty shops, zoals The Whisky Exchange,
maar je zal daar dan wel £250 voor moeten ophoesten. Er zijn wel enkele mooie
onafhankelijke bottelingen beschikbaar, maar goedkoop zijn ze zeker niet.

In
2011 gooide de Lochside Single Blend 46 Year Old van Adelphi hoge ogen, omdat
het uit een sherryvat kwam (terwijl Lochside voornamelijk op bourbonvaten
rijpte). En terecht, want een fantastische whisky van een vergane glorie.

Tormore Distillery

Advie, Granton on Spey

Morayshire PH26 3LR
Scotland
Tel +44 1807 510 244

Fax +44 1807 510 352

Pittoresk

Als
je van Aberlour naar Elgin rijdt, kom je langs de A95 plots een zeer pittoreske
distilleerderij tegen. Ze werd ontworpen door de gerenommeerde architect Sir
Albert Richardson (voormalig voorzitter van de Royal Academy) en gebouwd door
Long John Distillers in 1958.

Het
is de prachtige Tormore distilleerderij in Speyside. Ze is één van de laatst
gebouwde distilleerderijen in de twintigste eeuw en staat, ondanks haar jonge
leeftijd, sinds enkele jaren op de lijst van beschermde gebouwen. Ze beschikt
ook over prachtige tuinen, maar helaas is er geen bezoekerscentrum.

Parel

Tormore
ligt aan de rivier de Spey, die zo zuiver is dat er parelmosselen in groeien,
maar betrekt voor de productie water van de Achvochkie Burn. Ze gebruikt 4 wash
en 4 spirits stills. De jaarproductie lag tussen de 3 en 4 miljoen liter spirit
tot januari 2012. Dankzij drie nieuwe washbacks steeg de productie tot 5
miljoen liter.

Long
John bouwde de distilleerderij om te voldoen aan de behoefte voor zijn bekende
blend. Later zou Tormore ook een belangrijk onderdeel worden van Ballantines.
Vandaag de dag wordt Tormore bestuurd door Chivas Brothers Pernod Ricard.

Range

Tormore
wordt amper als single malt gebotteld door de distilleerderij. Er bestond enkel
een 5, 10 en 15-jarige, vandaag de dag is er enkel de 12-jarige. Bij de
onafhankelijke bottelaars kan je voor meer diversiteit terecht.

Vooral
Signatory en de Scotch Malt Whisky Society hebben al wat Tormore gelanceerd.

North British Distillery

9 Wheatfield Road
Edinburgh EH11 2PX
Scotland
Tel +44 131 337 3363
Fax +44 131 346 7488
info@northbritish.co.uk
www.northbritish.co.uk

Edingburgh

Ten
westen van de Schotse hoofdstad Edinburgh werd in 1885 de North British
Distillery Company Ltd opgericht door een groep van onafhankelijke
distillateurs, onder hen de vader van de blend, Andrew Usher. Twee jaar later
vloeide de eerste graanspirit. Na een jaar haalde North British al 3,6 miljoen
liter spirit per jaar. Tegen het uitbreken van WOI was dat al 9 miljoen liter.

Tijdens
WOI ging de fabriek niet dicht, maar begon acetone te produceren voor de
militairen. De Drooglegging en de Grote Depressie deden North British kreunen en zuchten, maar
ze bleef operationeel. Veel respijt kreeg ze niet. Met de start van WOII viel
de productie opnieuw zo goed als stil en werd de distilleerderij gebruikt als
een depot voor de Geallieerden.

In
1948 werd een saladin box geïnstalleerd voor het mouten van de gerst. Niet veel
later, in de jaren ’50 van de vorige eeuw, werden heel wat nieuwe warehouses
bijgebouwd. In 1970 breidde de distilleerderij nog verder uit met een filling
store en zes bijkomende rack warehouses.

Koeltorens

De
crisis van de jaren tachtig, waarin zovele distilleerderijen werden gesloten,
lieten ook North British niet onberoerd. Productie viel terug en mensen
verloren hun job. Caledonian, de enige andere graandistilleerderij in Edinburgh
sloot in 1988. North British maakte hiervan gretig gebruik om haar productie
opnieuw op te voeren naar 42 miljoen liter.

Vandaag
de dag is de Lowland graandistilleerderij eigendom van Diageo en de Edrington
Group in joint venture met een capaciteit van een ongelooflijke 65 miljoen
liter per jaar. In mei 2012 kwam de distilleerderij even in opspraak toen de
Legionairsziekte uitbrak in Edinburgh. Even werd gevreesd dat de koeltorens van
North British verantwoordelijk waren voor deze outbreak. Niet veel later bleek
North British niets te maken te hebben met de hachelijke gezondheidskwestie en
kon de productie hervatten.

Range

North
British wordt niet officieel als single grain verkocht en is bestemd voor
bekende blends zoals The Famous Grouse, Johnnie Walker, J&B en Cutty Sark.

Maar
via onafhankelijke bottelaars is North British relatief makkelijk te verkijgen
als single grain. Opmerkelijk was de release van een 50-jarige uit 1962 door
het Nederlandse whiskybase.com.

Glengarioch Distillery

Distillery Road
Old Meldrum, Aberdeenshire
Scotland
Tel +44 1651 873 450
www.glengarioch.com

Old Meldrum

In
het oosten van de Highlands, in het stadje Old Meldrum, werd al in mei 1797 de Glen Garioch (spreek
uit ‘glen geerie’) distilleerderij opgericht door de gebroeders John en
Alexander Manson. De locatie, de vallei van de Garioch, staat bekend als de
graanschuur van Aberdeenshire, waar gerst van de beste kwaliteit wordt
verbouwd. Ze vormde lange tijd een belangrijk ingrediënt voor de blend VAT69,
wat verklaart waarom de eigenaars van die blend, Sanderson & Son, de
distilleerderij in het begin van de twintigste eeuw kochtten.

In
1968 stokte de productie omdat er geen water meer voorhanden was. Vier jaar
later werd een ondergrondse bron gevonden op een naburige boerderij en kon de
productie hervatten. Er werd flink geturfde spirit gestookt.

Stanley
P. Morrison Ltd, bekend van onder andere Bowmore en Auchentoshan, naam de
teugels in handen. Er werden heel wat moderniseringen doorgevoerd. De twee
stills kregen een derde bij in 1978 en ze werden vanaf 1982 door middel van gas
verhit. Voorts zijn er een stalen full lauter mash tun, 8 stalen washbacks en
wordt de spirit gerijpt op zowel Amerikaans als Europees hout.

Suntory

In
1984 nam het Japanse Suntory Morrison-Bowmore over (samen met Bowmore en
Auchentoshan) en wijzigde het profiel van de whisky. Minder turf, meer fruit.
Ook de verpakking moest gemodernizeerd worden, vond men in het land van de
rijzende zon. Weg met de klassieke fles met tartans en herten.

In
1995 ging Glen Garioch dicht, maar dat duurde maar twee jaar. Sinds 1997 is
Glen Garioch onafgebroken in productie. In 2009 kreeg de portfolio een grondige
verjongingskuur.

Range

Lange
tijd bestond de core-range uit een 10-, 15- en 21-jarige en twee
NAS-bottelingen, maar sinds 2009 werd de core range teruggebracht tot slechts
twee expressies, beide gebotteld op 48% ABV:

–
1797 Founder’s Reserve

–
12 Year Old

Daarnaast
zijn er nog enkele speciale vintages, zoals de 1978, 1986 en 1994 en de
geweldige 46 Year Old Glen Garioch
1958, waarvan er wereldwijd slechts 336 bestaan.

Ook
bij de onafhankelijke bottelaars is Glen Garioch een graag geziene gast. Wij
herinneren ons vooral de fantastische botteling Glen Garioch 1971 van Samaroli.

Ladyburn Distillery

Grangestone Industrial Estate
Girvan, South Ayrshire
KA26 9PT
Scotland
Tel +44 1465 713091
Gesloten sinds 1975

Zeldzaam

De
vierde generatie van de Grant family (bekend van Glenfiddich en Balvenie)
opende in 1963 de Lowland Girvan graandistilleerderij om te voorzien in de
noden van hun vele blends, waarond Grants als bekendste. Drie jaar later werden
op het terrein twee stellen pot stills toegevoegd (2 wash en 2 spirits stills)
om ook single malt te maken. Ladyburn was geboren.

De
distilleerderij beschikte tevens over 6 roestvrijstalen washbacks. Maar lang
produceerde deze distilleerderij niet, want al na negen jaar, in 1975, werd ze
terug gesloten. In 1976 werd ze afgebroken.

Range

Ladyburn
is uiteraard zeer zeldzaam. Hij was nooit bedoeld om als single malt geproefd
te worden (een beetje zoals Kininvie van dezelfde eigenaars), maar puur voor de
blends van de groep. Toch zijn er enkele onafhankelijke bottelaars die de hand
hebben kunnen leggen op enkele vaten, zoals Duncan Taylor, Blackadder,
Cadenheads en vooral Signatory. Ze worden met mondjesmaat gebotteld onder de
naam Rare Ayrshire, genoemd naar de regio.

Glenburgie Distillery

By
Alves, Forres
Morayshire IV36 2QY

Scotland
+44 1343 850258

Kinflat

In
Alves, tussen Elgin en Forres (Speyside), werd in 1810 de Kinflat Distillery
opgericht (althans, volgens een koperen gedenkplaat op de gebouwen, hoewel
volgens de locale archieven de bouw pas in 1829 zou plaatsgevonden hebben).
Rond 1870 ging ze in de mottenballen. Toen Charles Kay ze in 1878 heropende,
herdoopte hij de distilleerderij tot Glenburgie. In 1895 nam Alexander Fraser de
boel over en richtte een Ltd Company op om de distilleerderij te beheren.

In
1925 ging dat bedrijf failliet, naar aanleiding van de aanhoudende crisis.
Donald Muster, de curator uit Elgin, nam de distilleerderij zelf over en
verkocht ze in 1936 aan Hiram Walker, die er twee Lomond Stills in plaatste,
waardoor niet langer in batch, maar continue kon worden gedistilleerd. Glenburgie
werd in 1936 aangestuurd door Margaret Nicol, de eerste vrouwelijke distillery
manager in de geschiedenis. Zij ging op pensioen in 1959.

Dankzij
de Lomond Stills kon Glenburgie voldoende produceren voor de blends Ballantine’s,
Teacher’s en Old Smuggler produceerde.

Glencraig

Maar
de Lomond Stills lieten Glenburgie ook toe een speciale malt te produceren met de
naam Glencraig – genoemd naar William Craig, de toenmalige manager van
Ballantine’s. Die productie werd echter na 2 decennia stopgezet, toen de Lomond
Stills in 1981 werden verwijderd en vervangen door copper pot stills. De
Glencraig bottelingen zijn dan ook steeds moeilijker te vinden.

De
eigenaars sinds 2005, na enkele fusies en overnames, is Pernod Ricard. Er is
geen bezoekerscentrum.

In
2004 werd de Glenburgie distilleerderij met de grond gelijk gemaakt en een
volledig nieuw gebouw neergezet. Enkel de koperen distilleerketels en molen
werden behouden. In 2006 kwamen er nog eens twee stills bij, waardoor er nu zes
stills zijn die samen zo’n 4 miljoen liter spirit per jaar kunnen produceren.

Range

Zoals
gezegd verdwijnt het overgrote deel van de productie in blends, met
Ballantine’s als voornaamste afnemer. Enkel een Glenburgie 15 Year Old werd in
2002 gelanceerd, maar zelfs die is ondertussen bijzonder moeilijk te vinden.

Onafhankelijke
bottelaars, zoals Duncan Taylor, Gordon & Macphail, Singatory, Asta Morris
en consoorten, brengen bij wijlen Glenburgie – en Glencraig – op de markt.

Glentauchers Distillery

Mulben, Keith, Banffshire
AB55 6YL

Scotland

Tel +44 1542 860272

Fax +44 1542 860327

Black & White

Glentauchers
(spreek uit ’glen-toch-ers’) werd opgericht in mei 1897 en ligt aan de rand van
het Craigellachie Forrest, op slechts 5 kilometer van Keith. We zitten dus in
hartje Speyside. De oprichters waren Londenaar James Buchanan en de Glaswegian
W.P. Lowrie. Buchanan zou wereldfaam verwerven met zijn Buchanan blend, die
later veel bekender zou worden onder de naam Black & White, met de typische
hondjes op het label. Het ontwerp is van John Alcock, uit Keith, terwijl de
werken werden uitgevoerd onder supervisie van de bekende architect Charles Doig
uit Elgin (de man van de pagode, zeg maar).

De
sterkte en het doorzettingsvermogen van de oprichters wordt bewezen door het
feit dat de oprichting gebeurde terwijl de Pattison Crash volop aan de gang
was. W.P. Lowrie kwam wel in de problemen en moest al snel zijn aandeel
verkopen aan Buchanan.

Modernisering

De
distilleerderij produceert vandaag rond de 4 miljoen liter spirit per jaar via
drie wash en drie spirit stills en deed dat sinds haar oprichting. In 1920 werd
de distilleerderij grondig vernieuwd en electriciteit deed haar intrede in
1958. In 1965 werd het aantal stills verdrievoudigd van 2 tot 6 en eind 1969
ging de moutvloer dicht. Enkel van 1985 tot 1992 ging de distilleerderij in de
mottenballen.

In
2005 kwam ze in handen van Pernod Ricard (onderdeel van Chivas Brothers), die
meteen een modernisering doorvoerden. In 2006 werden twee nieuwe spirit
receivers geïnstalleerd en in 2007 werd een full lauter mash tun van roestvrij
staal geïnstalleerd, met een capaciteit van 12 ton.

Range

Vandaag
de dag gaat het merendeel van Glentauchers in Ballantine’s, Chival Regal en
Teacher’s Highland Cream. In 2000 bracht de distilleerderij zelf een 15 Year
Old op de markt. In 2006 werd een distilleerderijbotteling uitgebracht voor het
Whiskyfestival Noord-Nederland. Daar blijft het voorlopig bij, wat officiële
bottelingen betreft.

Daarnaast
bracht enkel Gordon & Macphail, de bekende onafhankelijke bottelaar uit
Elgin, enkele semi-officiële bottelingen uit en zijn er een heleboel
onafhankelijke bottelingen van Duncan Taylor, Signatory en de Creative Whisky
Company om er maar een paar te noemen.

Isle of Arran Distillery

Lochranza

Isle of Arran
KA27 8HJ

Scotland

Tel +44 1770 830 264

www.arranwhisky.com

Loch na Davie

In
1994 richtte Harold Currie, een voormalig directeur bij Chivas, een
distilleerderij op die tot op heden de enige is op het eiland Arran en er ook
naar vernoemd werd. In 1995 begon de productie. In vroegere tijden waren er wel
50 stills operationeel op het eiland, maar stuk voor stuk stookten ze zonder
licentie. De enige legale stokerij, die de naam Lagg droeg, sloot al in 1837. Vandaag
de dag wordt de distilleerderij bestuurd door een groep van privé-eigenaars die
zich verzamelden onder Isle of Arran Distillers Ltd, en de dagelijkse leiding
is in handen van Euan Mitchell. Onder zijn impuls werd een state of the art warehouse gebouwd met een ingenieus systeem om de
vaten te bereiken. Dit was nodig omdat er onvoldoende opslagruimte voorzien was
– een deel van de vaten lag daarom te rijpen in de warehouses van Springbank op
Campbeltown – en de distilleerderij geen vergunning kreeg om verder uit te
breiden. Ze ligt immers in een beschermd gebied.

De
distilleerderij beschikt over 1 wash still, 1 spirit still en houten washbacks
en kan zodoende zo’n 750.000 liter spirit per jaar produceren. Maar momenteel
ligt de productie maar op zo’n 400.000 liter spirit. Voor de productie
gebruiken ze het water uit het nabijgelegen Loch na Davie.

Tragedie &
voorspoed

Het
mooie visitor center werd officiëel geopend door de Britse koningin in 1997.
Voor die gelegenheid werd tevens vat 5211 afgevuld voor haar zoon, HRH Prince
William. Maar tijdens het transport van dit vat ging het mis. Het viel van de heftruck en ging verloren. Afgezien daarvan
gaat het zeer goed met Arran. Zo lieten ze optekenen
dat de winst in 2012 meer dan verdubbelde en dat de verkoop met meer dan 14%
was gestegen.

Bovendien
mag Arran als enige distilleerderij de afbeelding en handtekening van de
bekende Schotse dichter Robert Burns op haar labels zetten. Ze patroneren
immers sinds 2000 de World Burns Federation en brachten in zijn naam zowel een
single malt als een blend uit.

Range

Het
grootste deel van de whisky wordt als single malt gebotteld, maar een deel van
de productie verdwijnt in de eigen blends, zoals de Lochranza blend en die van
Robert Burns. Tot slot hebben zij ook een Arran Gold Single Malt Whisky Cream
Liqueur, een trend die nieuw leven lijkt ingeblazen.

In
2005 werd de 10 Year Old Anniversary gelanceerd, meteen gevolgd door een
algemene release in 2006, maar al sinds 2000 werd er single malt gebotteld om
de distilleerderij financieel leefbaar te houden. Sindsdien is het aantal
releases, waaronder een heleboel (wijn)finishes, niet meer bij te houden. In
december 2010 verscheen ook de eerste geturfde Arran, de Machrie Moor. De meest
recente release is de geprezen Arran Devil’s Punch Bowl, een mix van bourbon-
en sherryvaten.

Imperial Distillery

Carron, Morayshire

AB34 7QP Scotland

Tel +44 1340 810 276

Zorgenkind

Thomas
MacKenzie bouwde in 1897 de Imperial Distillery, die haar naam dankt aan het
feit dat Koningin Victoria haar diamanten jubileum vierde in datzelfde jaar.
Hij kende het klappen van de zweep, want bezat reeds twee andere
distilleerderijen: Talisker en Dailuaine. Echter, een jaar later brak de
Pattison Crash in alle hevigheid los en moest MacKenzie ook Imperial
onderbrengen in het bedrijf Dailuaine-Talisker Distilleries Ltd, dat zijn twee
andere distilleerderijen beheerde.

Ze
ging dientengevolge onmiddellijk dicht en heropende pas twintig jaar later, in
1919 om zes jaar later opnieuw te sluiten en over te gaan in DCL. Ze bleef
dicht van 1925 tot 1955. Na grondige renovatie ging ze drie decennia lang
opnieuw stoken. In 1985 ging ze opnieuw dicht. Allied Distillers nam de boel in
1989 over, maar hield het slechts negen jaar uit en legde de alambieken het
zwijgen op in 1998. In 2005 ontving Pernod Ricard de sleutel en ging weer aan
de slag, zij het voor beperkte periode.

Aangezien
de distilleerderij meer dicht is geweest dan open, is ze niet goed bekend. Het
feit dat er geen officiële bottelingen zijn, is hier ook niet vreemd aan. Het
merendeel van de productie ging immers van oudsher naar de blenders.

Range

Verschillende
bronnen spreken van slechts één officiële botteling ooit, onder de vlag van
Allied. Het zou om een 15 Year Old Imperial gaan, die in de jaren ’90 verscheen.
Alle andere bottelingen zijn dus onafhankelijke, zoals die van Gordon &
Macphail, Signatory, Cadenheads, Duncan Taylor en consoorten.

Imperial
produceerde namelijk vooral voor blends zoals Ballantine’s, Teachers Highland
Cream, Old Smuggler en Long John.

Onlangs
nog lieten de eigenaars verstaan plannen te hebben voor uitbreiding van hun
distilleercapaciteit, maar de voorkeur ging uit naar het heropenen van Glen
Keith. Imperial blijft dus in de mottenballen (en zou zelfs kunnen afgebroken worden.
Immers, er werd in 2005 reeds een vergunning afgeleverd voor de afbraak en de
bouw van nieuwe appartementen).

Bladnoch Distillery

Bladnoch, Wigtown

Scotland DG8 9AB

Tel +44 1988 402 605

www.bladnoch.co.uk

Zuidelijkste

In
1817 werd de Bladnoch distilleerderij opgericht door de gebroeders Thomas en
John McClelland. Ze is genaamd naar de rivier aan wiens over ze gebouw is. Ze
ligt in het zuidwesten van Schotland en is een van de slechts vier single malt distilleerderijen
die nog operationeel zijn in de Lowlands (de andere drie zijn Auchentoshan,
Glenkinchie en de nieuwe Ailsa Bay). Bladnoch is de meest zuidelijke
distilleerderij van Schotland.

Bladnoch
was best succesvol. Tegen 1845 werkten er maar liefst 20 arbeiders en tegen
1878 werd ze reeds voor het eerst uitgebreid. In 1887 was de productie gestegen
tot 230.000 liter per jaar. Maar de woelige periode rond de eeuwwisseling
maakte het moeilijk voor Bladnoch om te overleven. In 1938 ging ze voor het
eerst dicht.

Amstrong

Pas
in 1956 ging ze weer open, nu in handen van de Bladnoch Distillery Ltd, een
bedrijf dat in 1973 werd overgenomen door Inver House Distillers, die het tien
jaar later op hun beurt doorverkochten aan Arthur Bell & Sons. Nog geen
twee jaar later werd United Distillers de nieuwe eigenaar, die in 1993 de
distilleerderij in de mottenballen legde en omvormde tot een Heritage Center.

Raymond
en Colin Armstrong, twee Ierse zakenmensen, kochten de plek in 1995 met de
bedoeling er een vakantiewoning van te maken om te verhuren, maar al snel was
Raymond verknocht aan de distilleerderij. Hij zat echter met een probleem.
Diageo had namelijk bij de verkoop een deal gesloten dat Bladnoch silent zou blijven. Na heel wat
onderhandelingen werd een akkoord bereikt in 2000. Bladnoch mocht terug
distilleren, maar wel met een maximum van 100.000 liter per jaar. Daardoor is
Bladnoch een kleiner speler op de markt en wordt alle whisky als single malt
vermarkt.

Range

In
2009 verscheen de eerste Bladnoch 8 Year Old onder leiding van Armstrong en
zijn team. Er zijn ook heel wat onafhankelijke bottelingen op de markt, met
Gordon & Macphail, Signatory en Cadenhead op kop.

Recent
verschenen er enkele prachtige Bladnochs bij Malts of Scotland en The
Whiskyman. Vooral deze laatste verdient extra vermelding, want werd door twintig
liefhebbers uitgezocht om te bottelen voor de 5e verjaardag van The
Bonding Dram. Ook Whivie (Ilse, Niek en Mark) zat in het selectiecomité en is
daar maar wat trots op.

Belgian Owl Distillery

94 Rue Sainte Anne

4460 Grace-Hollogne
Belgium
T +32 (0)4 247.38.14.

www.belgianwhisky.com

etienne.bouillon@belgianwhisky.com

Handcrafted

The Belgian Owl is wellicht de bekendste Belgische whiskymaker, met Filliers wellicht op de tweede plaats. De Belgian Owl ligt Grace-Hologne. We bevinden ons dus in Haspengouw. In deze uitgestrekte landbouwstreek wordt de twee-rijën gerst verbouwd die Etienne Bouillon gebruikt voor zijn Belgian Owl Single Malt. De landbouwer Pierre Roberti is hiervoor verantwoordelijk omdat zijn land beschermd is omwille van de kwaliteit van zijn water.

Overigens, heel het proces gebeurt bij the Belgian Owl nog ambachtelijk, van het verbouwen van de gerst tot en met het bottelen van de whisky. Daarom de trotse vermelding ‘handcrafted’ op het label van elke fles.

Prijsbeest

Etienne maakt gebruik van dubbele distillatie in een eeuwenoude pot still en zijn spirit heeft een alcoholgehalte van rond de 70% ABV (hoewel er al op vatsterkte werd gebotteld die aanzienlijk hoger ligt). Tot op heden is de single malt niet geturfd, maar sinds kort is ook daar mee geëxperimenteerd. Het is nog wachten op de release van geturfde Belgian Owl. De whisky wordt bijna uitsluitend gerijpt op first fill bourbonvaten van Heaven Hill, maar toch is er al een botteling op de markt van een sherryvat.

The Belgian Owl heeft al heel wat onderscheidingen in de wacht gesleept zoals de Grand Gold Award op de Brussels Spirits Awards 2010, een gouden medaille op de Concours Mondiale Bruxelles in 2010 en een Grand Gold Quality Award in zowel 2010 als 2011. En dan was er natuurlijk de monsterscore van 95,5 punten in de Whisky Bible 2011 van Jim Murray.

Range

Om de kop boven water te houden tijdens de moeilijke opstartperiode, werd al snel spirit op de markt gebracht na enkele maanden. Zo was er initiëel de 0 months, de 12 months en de 24 months, totdat uiteindelijk de 3 Year Old kon gelanceerd worden in 2007. De whisky’s worden stuk voor stuk gebotteld op natuurlijke kleur en op drinksterkte van 46% ABV, zodat koelfiltratie onnodig wordt, op drie uitzonderingen na.

Die uitzonderingen zijn een exclusieve sherry cask botteling op 60% ABV, waarvan slechts 45 flessen bestaan en twee bottelingen op vatsterkte, ééntje op 74,1% en ééntje op 76,5%. Straf spul!

Benrinnes Distillery

Aberlour

Banffshire AB38 9NN
Scotland
T +44 1340 871 215

F
+44 1340 871 840

The Ben

Ben
Rinnes Mountain, een berg die het hartje van Speyside overschouwt met zijn
hoogte van 840 meter, geeft zijn naam aan deze distilleerderij, die aan de voet
van de berg, nog steeds op een hoogte van 213 meter, werd opgericht in 1826. De
eerste eigenaar was Peter McKenzie. De Benrinnes distilleerderij werd echter
volledig weggevaagd door een overstroming, bekend als de Great Speyside Floods
uit 1829 en diende in 1835 volledig opnieuw gebouwd.

In
1896 werden de eigenaars opnieuw verplicht tot renovaties door een grote brand.
Ze maakten van de gelegenheid gebruik om electriciteit te installeren. Niet
veel later viel ze ten prooi aan de Pattison Crash, gevolgd door Prohibition en
de depressie uit de jaren ’20 van de vorige eeuw. Daarom werd ze in 1923
verkocht aan John Dewar & Sons, die op haar beurt opging in DCL in 1925.

In
1956 werd de distilleerderij opnieuw volledig verbouwd en in 1964 werden de
floor maltings vervangen door een Saladin Box. De Saladin Box ging op rust in
1984. Het aantal stills werd verdubbeld van 3 naar 6 in 1966. Ze gebruiken –
eerder uitzonderlijk – een soort van gedeeltelijke triple distillation,
waardoor de spirit op 76% ABV van de stills komt. Tot slot gebruiken ze
worm-tubs in plaats van condensors in de productie. Vandaag de dag is de
distilleerderij in portfolio van het gigantische drankenconcern Diageo.

Range

Vandaag
worden er 2 wash en 2 spirit stills gebruikt. Het water wordt betrokken van de
Scurran en Rowantree beken, die op de Ben Rinnes ontspringen. De totale
productie op jaarbasis is een niet onaardige 2,6 miljoen liter spirit.

De
productie van Benrinnes gaat voor 95% naar blends, zoals Johnnie Walker,
J&B en Crawfords. Slechts in 1991 kwam Benrinnes als single malt op de
markt in de Flora & Fauna-range.

Onafhankelijke
bottelingen zijn eerder uitzonderlijk. Een buitenbeetje is misschien wel de
Stronachie, een whisky die niet zo gek lang geleden terug op de markt kwam
dankzij A.D. Rattray, volgens de marketing
speak gebaseerd op het eeuwenoude recept van de reeds lang teloor gegane
distilleerderij met dezelfde naam. Echter, het blijkt om Benrinnes te gaan en is
nog best lekker ook.

Ben Nevis Distillery

Lochy Bridge
Fort William
PH33 6TJ
Scotland
T +44 1397 702 476

F
+44 1397 702 768

www.bennevisdistillery.com
colin@bennevisdistillery.com

Long John McDonald

De
Ben Nevis distilleerderij is alvast oud. Ze werd opgericht in 1825 door ‘Long
John’ MacDonald en bevindt zich aan de voet van de hoogste berg (1344 meter) in
het Verenigd Koninkrijk, waarvan ze ook haar naam ontleent. We bevinden ons
vlakbij het bekende Fort William, dus diep in de Highlands.

‘Long
John’ – een afstammeling van een heerser van het koninkrijk Argyll – was
allesbehalve groot, zijn bijnaam is dus met de nodige korrel zout te nemen. Hij
kreeg wel een bekende blend naar zich genoemd. Bij zijn dood in 1856, nam zijn
zoon, Donald MacDonald (tja), het roer over.

The Legend of the Dew

In
1955 werd de distilleerderij overgenomen door Joseph Hobbs, die meteen een
Coffey Still installeerde om graanwhisky te produceren. Dat experiment duurde
26 jaar. In 1989 nam de Japanse groep Nikka (bekend van Yoichi en Myagikyo) de
Ben Nevis distilleerderij over en werd de productie van single malt hervat.

Jaarlijks
produceert Ben Nevis zo’n 2 miljoen liter spirit aan de hand van twee wash en
twee spirit stills. Het water voor de productie komt uit The Mill Burn, in het
Keltish bekend als Allt a’ Mhuillinn.

Ze
beschikken over een bezoekerscentrum dat het hele jaar door open is. In een interactieve
presentatie vertelt de fictieve reus Hector McDram over de Legend of the Dew of
Ben Nevis.

Range

De
officiële range bevat enkel de (nieuwe) 10 Year Old single malt (ongeveer 40
EUR), gebotteld op 46%, en de blend Legend of the Dew (pakweg 27 EUR),
gebotteld op 40%.

Er
bestaan een groot aantal onafhankelijke bottelingen zoals van Cadenhead’s,
Blackadder, Signatory en vele anderen.

Tomintoul Distillery

Ballindalloch

Banffshire AB37 9AQ

Scotland

Tel +44 1807 590274

Fax +44 1807 590342

rfleming@tomintouldistillery.co.uk

www.tomintouldistillery.co.uk

The Gentle Dram

De distilleerderij Tomintoul (spreek uit ‘tomintauwel’) ligt
in het hartje van Speyside op de hoogst gelegen plaats in heel de Highlands. Ze
werd zeer recent opgericht, namelijk in 1964, door twee whiskybrokers uit
Glasgow, vlakbij de Ballantruan Spring en de machtige Avon rivier. Zuiver water
in overvloed, dus. De onmiddellijke buren, Glenlivet en Balmenach, werden reeds
in 1824 operationeel. Deze kregen dus tussen 1964 en 1974 drie nieuwe buren:
Tomintoul, Tamnavulin en Braeval.

Sinds 2000 is Tomintoul in handen van Angus Dundee Distillers
Ltd. De distilleerderij kan enkel op afspraak bezocht worden. Als je geluk hebt
wordt je zelfs op sleeptouw genomen door Robert Fleming, de Master Distiller.
Je zal dan in het Still House 8 washbacks uit roestvrij staal en twee wash en
twee spirits stills treffen (die worden gestookt met stoom). In de warehouses
kunnen 105.000 vaten rijpen.

Range

De eerste single malt van Tomintoul werd gelanceerd in 1974,
de rest (pakweg 98% van de productie) verdween in blends, waaronder die van
Whyte & Mackay uit Glasgow. Onder leiding van de nieuwe eigenaars Angus
Dundee, werd in 2000 een nieuwe 10 Year Old gelanceerd, later aangevuld met een
14 Year Old, 16 Year Old, 21 Year Old en 33 Year Old. Er zijn ook een 12 Year
Old Port Wood en een 12 Year Old Sherry Cask.

Naast de Tomintoul single malt met Speyside-karakter, bestaat
er sinds 2005 ook een geturfde versie die de naam ‘Old Ballantruan’ meekreeg,
genaamd naar de bron waar de distilleerderij haar water van betrekt. Onlangs
werd een nieuwe Tomintoul Peaty Tang gelanceerd, waarvan verwacht wordt dat het
de Old Ballantruan op drinksterkte (40% ABV) is.

Deanston Distillery
Deanston near Doune

Perthshire FK16 6AG
Scotland

Tel +44 1786 841 422
Fax +44 1786 841 439

www.deanstonmalt.com

Simple, Handcrafted, Natural

Dat
is alvast de tagline op de gloednieuwe
(maar bij het verschijnen van deze tekst nog niet gebruiksklare) website. De
distilleerderij zelf begon haar leven als de Adelphi Cotton Mill, een
katoenfabriek, die opgericht was door de Buchanan brothers in 1785. Deze broers
waren de pupillen van Richard Arkwright, die de ‘Spinning Jenny’ uitvond. De
hal waarin de weefgetouwen stonden zijn ideaal gebleken voor de rijping van
whisky.

Pas
in 1966 werd de fabriek omgebouwd tot distilleerderij. We bevinden ons in
Deanston, op 15 minuten van het historische stadje Stirling, nabij het Doune
Castle, in de Schotse Highlands. De malt die hier wordt geproduceerd draagt
dezelfde naam. De whisky wordt semi-artisanaal geproduceerd (lees: zonder
computers), en sinds kort zonder koelfiltratie of kleuring en gebotteld op 46,3%
ABV.

Burn Stewart
Distillers Ltd

De
distilleerderij ligt ook vlak aan de oevers van de rivier Teith, die ontspringt
in de Trossach Mountains. Het water van de Teith wordt beschouwd als één van de
puurste in Schotland, ideaal voor de whiskyproductie. Deanston produceert zo’n
3 miljoen liter spirit per jaar, door middel van twee wash stills en twee
spirit stills.

In
1971 lanceerde Deanston voor het eerst een single malt, onder de naam ‘Old
Bannockburn’. Pas nadat de distilleerderij werd overgenomen door Invergordon,
werd in 1972 de naam Deanston op het label geprint. Maar in 1982, in de periode
waarin heel wat distilleerderijen de handdoek in de ring gooiden, ging ook
Deanston dicht.

Pas
in 1990 werd de distilleerderij overgenomen door de huidige eigenaars Burn
Stewart Distillers Ltd en de productie hervatte een jaar later. Vandaag de dag
gaat het Deanston echter steeds meer voor de wind. Zo verklaarde
Managing Director Fraser Thornton onlangs dat er heel wat investeringen zullen
doorgevoerd worden in de komende drie jaren, ondermeer door de bouw van een
gloednieuw bezoekerscentrum voor Deanston dat in 2012 voltooid zal zijn.

Range

Slechts
15% van de productie wordt vermarkt als single malt, terwijl de rest aan de
blenders verkocht wordt. Het overgrote deel verdwijnt uiteraard in Scottish
Leader, dat ook in de portfolio van Burn Stewart zit (naast Tobermory/Ledaig,
Bunnahabhain en Black Bottle).

De
core-range bestaat uit deze whisky

• Deanston
  12 Year Old
• Deanston
  17 Year Old
• Deanston
  20 Year Old Virgin Oak

In
2006 verscheen ook een Deanston 30 Year Old, maar die is enkel verkrijgbaar in
de States. En over de afgebeelde Deanston 25 Year Old is weinig geweten,
behoudens dat hij ergens in de jaren ’90 werd gebotteld.

Hakushu Distillery

2913-1 Torihara

Hakushu-cho, Hokuto-shi

Yamanashi Prefecture

Japan

Tel. +81 551 35 2211

www.suntory.com/whisky/en/distilleries/hakushu.html

Witte Zandbank

De Hakushu (spreek uit ‘Hak-sjoe’) distilleerderij werd
opgericht in 1973 en maakt deel uit van Suntory (waartoe ook Yamaziki behoort).
Hakushu betekent trouwens ‘witte zandbank’. Ze bevindt zich op 700 meter hoogte
in wat de Japanse Alpen wordt genoemd, aan de voet van 2.970 meter hoge Mount
Kai-komagatake, wat dus meer dan het dubbele is dan de hoogste distilleerderij
in Schotland.

De distilleerderij behoort tot de grootste ter wereld (hoewel
een aantal van de 36 stills momenteel zwijgen) en de site beslaat niet minder
dan 850.000m², waarvan het overgrote deel een beschermd natuurreservaat is. Dat
maakt overigens dat het een populaire vakantiebestemming is – slechts 3 uur per
snelle Bullit Train vanuit Tokio en je bent in het koele paradijs, waar de
zomertemperaturen maximaal 28°C halen.

De naam Hakushu – Witte Zandbank – is niet alleen de naam van
de distilleerderij, maar ook van het woud dat de distilleerderij omgeeft. De
slib dat door de rivieren Ojira en Jingu wordt afgezet is wit. Het water wordt
als het beste in Japan beschouwd en daarom ook door Suntory gebotteld.

Hibiki

Tot 1984 werd Japanse whisky niet als single malt gebotteld.
Alles ging in blends, zoals Hibiki. Hakushu maakt verschillende soorten whisky
omdat – in tegenstelling tot in Schotland – Japanse distilleerderijen geen
malts of grains uitwisselen om blends mee samen te stellen. Ze moeten dus in
hun eigen behoeften voorzien.

Hakushu doet dit door de PPM in de geturfde gerst – allemaal
geïmporteerd vanuit Schotland – te variëren, alsook door verschillende soorten
gist en fermentatietijden te gebruiken. Daarnaast zijn de 36 stills van Hakushu
bijzonder verschillend van vorm, wordt er één worm tub en verschillende shell
& tube condensers gebruikt, diverse warmtebronnen, en ga zo maar door. Ook
het houtmanagement is van groot belang. Er wordt gebruik gemaakt van refill
Amerikaanse eik, maar ook ex-Oloroso sherry butts en Japanse eik.

Range

De
range bestaat momenteel uit deze single malts:

–
Hakushu 10 Year Old

–
Hakushu 12 Year Old

–
Hakushu 18 Year Old

–
Hakushu 25 Year Old

–
Hakushu Heavily Peated

–
Hakushu Bourbon Barrel

Uiteraard
wordt ook heel wat malt- en graanwhisky van Hakushu verwerkt in Hibiki, een
zeer populaire Japanse blend.

Duncan Taylor & Co
4 Upperkirkgate, Huntly
Aberdeenshire, AB54 8JU
Scotland
Tel +44 1466 794 055
Fax +44 1466 794 618
www.duncantaylor.com
info@duncantaylor.com

Euan Shand

In
1938 werd Duncan Taylor opgericht en had haar hoofdzetel oorspronkelijk in
Glasgow, waar ze als whisky-broker werkzaam was. Op die manier legde DTC een
van ’s werelds grootste voorraden aan whisky aan, die over heel Schotland
liggen te rijpen.

In
2002 kocht Euan Shand het bedrijf en ging zich vanaf dan nog exclusief
toeleggen op het zelf bottelen van haar vaten als independent bottler, alsook
het vermarkten van haar eigen whisky (een interessant interview met Dhr Shand,
afgenomen door Malt Maniac Bert Bruyneel, kan je hier nalezen).

De
hoofdzetel verhuisde naar Huntly, in hartje Speyside, waar ze ook een bottling
hall hebben waar jaarlijks zo’n 500.000 flessen afgevuld worden. En er is ook
een heuse Duncan Taylor shop die menig liefhebber niet alleen zal doen
watertanden, maar ook naar de creditcard grijpen.

Range

De
range van Duncan Taylor is enorm. Zo hebben ze maar liefst 8 verschillende
reeksen waaronder ze bottelen. En kort
overzicht:

• Peerless
  (minstens 40 jaar oud, single casks op vatsterkte)
• Rarest
  of the Rare (single casks van gesloten distilleerderijen)
• Rare
  Auld Collection (single malts en single grains, non-chill filtered en
  non-coloured)
• Premium
  Blends (kwaliteitsvolle blends zoals de Black Bull reeks)
• Lonach
  Collection (‘huwelijk van’ under- en overproof casks)
• NC2
  Range (NC2 betekent Non-Chill filtered en Non-coloured, tussen 10 en 16 jaar
  oud)
• Battlehill
  (jonge whisky’s tussen 6 en 10 jaar oud)
• Octave
  & Quarter Cask (kleine, gelimiteerde uitgaves van 70 tot 150 flessen)

De
whisky’s van Duncan Taylor hebben al verschillende awards in de wacht gesleept.

Ardmore Distillery

Kennethmont, Huntly

Aberdeenshire AB54 4NH

Scotland

Tel +44 1464 831 213
www.ardmorewhisky.com

Teacher’s

De distilleerderij werd opgericht in 1898 door Adam Teacher
(de zoon van William, de man achter de bekende blend). In de loop van de
geschiedenis ging de distilleerderij over in handen van grotere bedrijven naar
aanleiding van fusies in de industrie (Allied Brewers werd Allied Distillers
werd Allied Domecq), om uiteindelijk sinds 2006 eigendom te worden van Fortune
Brands, dat op zijn beurt in 2011 opging in Jim Beam Inc. Volgt u nog?

Je kan Ardmore vinden in Kennethmont, op de oostelijke grens
van Speyside, ingesloten door de Grampian Mountains, de rivier Bogie en het
Clashindarroch Forrest, enkele kilometers zuidoostelijk van Dufftown en Huntly,
pakweg halverwege tussen Aberdeen en Elgin. De whisky is nog steeds de
belangrijkste component van Teacher’s, die samengesteld wordt met zo’n 30-tal
andere malts.

Deze distilleerderij heeft overigens niets te maken met die
andere Ardmore Distillery die operationeel was op Islay van 1817 tot 1835 en
dan opging in Lagavulin. Maar misschien heeft het karakter van de whisky er nog
wel iets mee te maken.

To Peat or Not to Peat

Ardmore heeft namelijk haar mout steeds geturfd sinds de
oprichting. Tot 1970 deed ze dat zelf, vandaag de dag wordt de mout lokaal
aangeschaft en geturfd met St Fergus peat uit Aberdeenshire tot 12 à 14 ppm. Ze
produceren zo’n 24 mashes per week, wat resulteert in een slordige 5 miljoen
liter spirit per jaar, dankzij vier wash en vier spirit stills. Het is dus één
van de grotere spelers.

De distilleerderij maakt ook een ongeturfde versie, genaamd
Ardlair, maar die wordt enkel voor blends gemaakt en is niet als single malt
verkrijgbaar.

Range

Ardmore
is nog maar enkele jaren als single malt beschikbaar via de distilleerderij. De
range bestaat momenteel uit:

–
Ardmore Traditional Cask

–
Ardmore 25 Year Old
(dury free only)

–
Ardmore 30 Year Old

Er
zijn wel heel wat bottelingen te vinden bij onafhankelijke bottelaars, zoals
Malts of Scotland, The Whiskyman, The Nectar of the Daily Drams, Gordon &
Macphail, Chieftain’s en ga zo maar door.