WhivieBlog

Distilleerderij:
Glenburgie
Regio: Scotland (Speyside)
Fles: Glenburgie 10 Year Old, Gordon & Macphail Distillery Label 2004
Kleur: oud goud
ABV: 40%

Varens

Ik proefde mijn eerste Glenburgie, een 22-jarige van Signatory, bijna een jaar
geleden. Ik was er niet kapot van. Maar ik was wel heel aangenaam verrast met
de botteling van Bert Bruyneel
afgelopen maand. Dus hoog tijd om nog wat Glenburgie uit de kast te halen. Beginnen
doen we met deze 10-jarige van Gordon & Macphail, gebotteld in 2004.

Hij doet me op de neus alvast heel erg denken
aan die 9-jarige van Asta Morris. Overrijp fruit, gestoofd fruit. Maar ook
enkele bosgeuren komen door. Purperen heide, natte aarde, varens. Roomboter en
gekookte bloemkool. Na enkele ogenblikken krijg ik mooie toetsen van koffie. Klinkt
als een vreemd allegaartje… en is dat eigenlijk ook wel. En toch ruikt hij best
aangenaam en uitnodigend, zij het wel ietwat licht.

De aanzet is eveneens licht, zeg maar
waterachtig. Meer van hetzelfde als op de neus, maar ook redelijk wat gist.
Licht gekruid. Paarse snoepjes. Donkere honing. Kristalsuiker.

De afdronk is jammerlijk kort.

Een kleine Glenburgie, als ik dat mag zeggen.
Deze bewijst dat Glenburgie eigenlijk een blenderswhisky is. Weinig
complexiteit, zeer drinkbaar.

81/100

Geproefd
door Mark Dermul op 29-10-2012
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Glenburgie Distillery

By
Alves, Forres
Morayshire IV36 2QY

Scotland
+44 1343 850258

Kinflat

In
Alves, tussen Elgin en Forres (Speyside), werd in 1810 de Kinflat Distillery
opgericht (althans, volgens een koperen gedenkplaat op de gebouwen, hoewel
volgens de locale archieven de bouw pas in 1829 zou plaatsgevonden hebben).
Rond 1870 ging ze in de mottenballen. Toen Charles Kay ze in 1878 heropende,
herdoopte hij de distilleerderij tot Glenburgie. In 1895 nam Alexander Fraser de
boel over en richtte een Ltd Company op om de distilleerderij te beheren.

In
1925 ging dat bedrijf failliet, naar aanleiding van de aanhoudende crisis.
Donald Muster, de curator uit Elgin, nam de distilleerderij zelf over en
verkocht ze in 1936 aan Hiram Walker, die er twee Lomond Stills in plaatste,
waardoor niet langer in batch, maar continue kon worden gedistilleerd. Glenburgie
werd in 1936 aangestuurd door Margaret Nicol, de eerste vrouwelijke distillery
manager in de geschiedenis. Zij ging op pensioen in 1959.

Dankzij
de Lomond Stills kon Glenburgie voldoende produceren voor de blends Ballantine’s,
Teacher’s en Old Smuggler produceerde.

Glencraig

Maar
de Lomond Stills lieten Glenburgie ook toe een speciale malt te produceren met de
naam Glencraig – genoemd naar William Craig, de toenmalige manager van
Ballantine’s. Die productie werd echter na 2 decennia stopgezet, toen de Lomond
Stills in 1981 werden verwijderd en vervangen door copper pot stills. De
Glencraig bottelingen zijn dan ook steeds moeilijker te vinden.

De
eigenaars sinds 2005, na enkele fusies en overnames, is Pernod Ricard. Er is
geen bezoekerscentrum.

In
2004 werd de Glenburgie distilleerderij met de grond gelijk gemaakt en een
volledig nieuw gebouw neergezet. Enkel de koperen distilleerketels en molen
werden behouden. In 2006 kwamen er nog eens twee stills bij, waardoor er nu zes
stills zijn die samen zo’n 4 miljoen liter spirit per jaar kunnen produceren.

Range

Zoals
gezegd verdwijnt het overgrote deel van de productie in blends, met
Ballantine’s als voornaamste afnemer. Enkel een Glenburgie 15 Year Old werd in
2002 gelanceerd, maar zelfs die is ondertussen bijzonder moeilijk te vinden.

Onafhankelijke
bottelaars, zoals Duncan Taylor, Gordon & Macphail, Singatory, Asta Morris
en consoorten, brengen bij wijlen Glenburgie – en Glencraig – op de markt.