Distilleerderij:
Glenburgie
Regio: Scotland (Speyside)
Fles: Glenburgie 10 Year Old, Gordon & Macphail Distillery Label 2004
Kleur: oud goud
ABV: 40%
Varens
Ik proefde mijn eerste Glenburgie, een 22-jarige van Signatory, bijna een jaar
geleden. Ik was er niet kapot van. Maar ik was wel heel aangenaam verrast met
de botteling van Bert Bruyneel
afgelopen maand. Dus hoog tijd om nog wat Glenburgie uit de kast te halen. Beginnen
doen we met deze 10-jarige van Gordon & Macphail, gebotteld in 2004.
Hij doet me op de neus alvast heel erg denken
aan die 9-jarige van Asta Morris. Overrijp fruit, gestoofd fruit. Maar ook
enkele bosgeuren komen door. Purperen heide, natte aarde, varens. Roomboter en
gekookte bloemkool. Na enkele ogenblikken krijg ik mooie toetsen van koffie. Klinkt
als een vreemd allegaartje… en is dat eigenlijk ook wel. En toch ruikt hij best
aangenaam en uitnodigend, zij het wel ietwat licht.
De aanzet is eveneens licht, zeg maar
waterachtig. Meer van hetzelfde als op de neus, maar ook redelijk wat gist.
Licht gekruid. Paarse snoepjes. Donkere honing. Kristalsuiker.
De afdronk is jammerlijk kort.
Een kleine Glenburgie, als ik dat mag zeggen.
Deze bewijst dat Glenburgie eigenlijk een blenderswhisky is. Weinig
complexiteit, zeer drinkbaar.
81/100
Geproefd
door Mark Dermul op 29-10-2012
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).
