Laphroaig Distillery

Laphroaig Distillery
Port Ellen
Isle of Islay PA42 7DU
Scotland
Tel +44 1496 302418
Fax +44 1496 302496
info@laphroaig.com
www.laphroaig.com

Rivaliteit

Laphroaig werd
opgericht door de gebroeders Donald en Alex Johnston in 1815. Ze stookten
oorspronkelijk enkel voor eigen gebruik, maar konden al snel hun whisky met een
leuke winst verkopen omwille van de geroemde kwaliteit van het water dat ze
gebruikten. Dat stoken gebeurde natuurlijk volledig illegaal, maar de locatie op
de zuidkust van Islay was natuurlijk ideaal voor het smokkelen. Dat schemerige
begin heeft tot gevolg dat er over de vroege historie van de distilleerderij
weinig bekend is.

Hoe dan ook, ze
claimen ontstaan te zijn in 1815, hoewel Laphroaig-specialist Marcel van Gils
bewijs in handen zou hebben dat het iets later was. De licentie verkregen ze
alvast pas in 1826.

Donald had zijn
broer Alex uitgekocht en bleef aan het roer tot aan zijn dood in 1847. Volgens
de legende overleed hij nadat hij ongelukkig in een vat whisky was gevallen.
Zijn naam staat vandaag de dag nog steeds op het label. Alexander Graham, die
dan ook Lagavulin onder zijn vleugels had, nam de touwtjes in handen, omdat
Donald’s zoon Dugald slechts 11 was. Pas in 1857 nam Dugald over en bleef
manager tot aan zijn dood in 1877. Alexander Graham werd dan de enige eigenaar.

Maar de
rivaliteit tussen Laphroaig en Lagavulin (met veelvuldige rechtzaken tot
gevolg) leidde tot de stopzetting van de samenwerking in 1907. Mackie & Co,
toenmalige eigenaars van Lagavulin, snijdden de watertoevoer voor Laphroaig af,
met een nieuwe rechtzaak tot gevolg die Laphroaig won. Als revanche kocht
Lagavulin de distillery manager van Laphroaig in met de bedoeling om de whisky
te kopiëren. Dat mislukte, net als enkele pogingen van Lagavulin om Laphroaig
te kopen. In 1921 nam Ian Hunter over en moderniseerde de distilleerderij,
waardoor de productiecapaciteit in 1923 verdubbelde. Hij ging ook als eerste bourbonvaten
gebruiken. Vandaag de dag heeft Laphraoig twee wash stills en twee spirit
stills, waardoor ze 2,2 miljoen liter spirit per jaar kan produceren. Ook het
mouten gebeurd ter plaatse.

Tijdens de Tweede
Wereldoorlog werd Laphroaig stilgelegd en gebruikt als kazerne voor de Britse
troepen. In 1954 stierf Ian Hunter en liet hij, bij gebrek aan erfgenaam, de
distilleerderij na aan Bessie Williamson, de nicht van zijn boekhouder en
tevens zijn secretaresse. Ze verkocht de distilleerderij aan Long John in de
jaren zestig, die het op hun beurt in 1990 aan Allied Domecq. In 2005 wordt de
distilleerderij overgenomen door Fortune Brands Inc., dat eveneens onder meer
Jim Beam, Maker’s Mark, Canadian Club, Knob Creek, Teachers en DYC in
portefeuille heeft.

Royal Warrant

In 1994 bezoekt
Prince Charles de distilleerderij en overhandigt een Royal Warrant. Dat is een
officiëel document waarmee Charles aangeeft dat hij Laphroaig de beste whisky
ter wereld vindt, een feit dat de distilleerderij uiteraard belangrijk acht.

Friends of Laphroaig

De
distilleerderij heeft ook een soort club, toepasselijk de Friends of Laphroaig genaamd. Uiteraard is WhivieMark ‘lid’ en
heeft hij zijn eigen square foot of Islay
(plot nummer 419793). Het is een leuk idee te bedenken dat je een (heel klein)
lapje grond buiten de distilleerderij in bezit hebt. De ontvangst van je pacht
kan je in de distillery shop in ontvangst nemen, in de vorm van een gratis
dram.

Range

Het aantal
onafhankelijke bottelingen is niet bij te houden, maar over de officiële
bottelingen, alsook de geschiedenis van de distilleerderij, bestaat een
fantastisch boek: ‘Legend of Laphroaig’,
geschreven door hogervermelde Marcel Van Gils (en Hans Offringa) dat ik in Den Haag onder ogen kreeg.