WhivieBlog

Op 21 april was ik te gast bij de Stekene whiskyclub Single
Malt Waasland, waar ik een tasting mocht hosten in hun thema ‘Meet The Blogger’.
Het was niet alleen de bedoeling Whivie voor te stellen, maar tevens uit de
doeken te doen waarom ik ook een Toshan Man ben.

De tasting bestond dan ook uit twee delen. Voor de
pauze hielden we een Auchentoshan Tasting met deze line-up:

– Auchentoshan Classic

– Auchentoshan 10 Year Old 1999 Single Bourbon Cask for DH17

– Auchentoshan Valinch

– Auchentoshan 12 Year Old 1998 Fino Sherry Cask Matured

Terwijl de eerste twee op weinig bijval konden rekenen
– en ik kon dat helemaal volgen, want het zijn beide ‘magere beestjes’ – kon de
Valinch en de 1998 Fino Sherry (die overigens de Festivalbotteling van 2010
was) wel op de nodige bijval rekenen.

Na een korte pauze vatten we dan deel twee aan, waarin
deze drie whisky’s aan bod kwamen:

– Spirit of Unity, de Japan Earthquake Relief Blend

– Bowmore 10 Year Old 2002 for Dramalot

– Port Ellen 28 Year Old 1983 Malts of Scotland

De Spirit werd gesmaakt, maar dan eerder omwille van
het charitatieve gebaar dan voor de smaak. Hij was zeker niet slecht, maar
sprong er ook niet echt uit. De Bowmore for Dramalot werd alom geprezen omwille
van zijn fruitige karakter, maar de Port Ellen werd overladen met complimenten.
Dat hoeft niet echt te verbazen als je weet dat de leden van SMW een soft spot hebben voor gerookte en
geturfde whisky’s.

Het was een bijzonder gezellige avond en ik dank het
bestuur voor de uitnodiging en de leden voor de warme ontvangst. Voor herhaling
vatbaar, als je ’t mij vraagt.

Benrinnes Distillery

Aberlour

Banffshire AB38 9NN
Scotland
T +44 1340 871 215

F
+44 1340 871 840

The Ben

Ben
Rinnes Mountain, een berg die het hartje van Speyside overschouwt met zijn
hoogte van 840 meter, geeft zijn naam aan deze distilleerderij, die aan de voet
van de berg, nog steeds op een hoogte van 213 meter, werd opgericht in 1826. De
eerste eigenaar was Peter McKenzie. De Benrinnes distilleerderij werd echter
volledig weggevaagd door een overstroming, bekend als de Great Speyside Floods
uit 1829 en diende in 1835 volledig opnieuw gebouwd.

In
1896 werden de eigenaars opnieuw verplicht tot renovaties door een grote brand.
Ze maakten van de gelegenheid gebruik om electriciteit te installeren. Niet
veel later viel ze ten prooi aan de Pattison Crash, gevolgd door Prohibition en
de depressie uit de jaren ’20 van de vorige eeuw. Daarom werd ze in 1923
verkocht aan John Dewar & Sons, die op haar beurt opging in DCL in 1925.

In
1956 werd de distilleerderij opnieuw volledig verbouwd en in 1964 werden de
floor maltings vervangen door een Saladin Box. De Saladin Box ging op rust in
1984. Het aantal stills werd verdubbeld van 3 naar 6 in 1966. Ze gebruiken –
eerder uitzonderlijk – een soort van gedeeltelijke triple distillation,
waardoor de spirit op 76% ABV van de stills komt. Tot slot gebruiken ze
worm-tubs in plaats van condensors in de productie. Vandaag de dag is de
distilleerderij in portfolio van het gigantische drankenconcern Diageo.

Range

Vandaag
worden er 2 wash en 2 spirit stills gebruikt. Het water wordt betrokken van de
Scurran en Rowantree beken, die op de Ben Rinnes ontspringen. De totale
productie op jaarbasis is een niet onaardige 2,6 miljoen liter spirit.

De
productie van Benrinnes gaat voor 95% naar blends, zoals Johnnie Walker,
J&B en Crawfords. Slechts in 1991 kwam Benrinnes als single malt op de
markt in de Flora & Fauna-range.

Onafhankelijke
bottelingen zijn eerder uitzonderlijk. Een buitenbeetje is misschien wel de
Stronachie, een whisky die niet zo gek lang geleden terug op de markt kwam
dankzij A.D. Rattray, volgens de marketing
speak gebaseerd op het eeuwenoude recept van de reeds lang teloor gegane
distilleerderij met dezelfde naam. Echter, het blijkt om Benrinnes te gaan en is
nog best lekker ook.