WhivieBlog

Na de gezellige en leerrijke Whivie Initiatie Tasting, was er de mogelijkheid om de expressies uit de line-up aan te schaffen. Danny en Davy kochten de The Belgian Owl en de Laphroaig 1996 (Cask 7313, Bourbon Hogshead, 57,3%, 102 bts).

Bij de laatste kwam er als extraatje een miniatuurtje bij. Via-via wisten zij blijkbaar dat ondergetekende deze flesjes spaart, en gaven me dit flesje (1/192) cadeau.
Hartelijk bedankt daarvoor. Het krijgt een zéér speciaal plaatsje in mijn collectie!

Slàinte!

Via Whivie-Mark ontving ik van Whivie-Sven, twee 10ml samples; namelijk de Lagavulin 1993 Distiller’s Edition en de Classic of Islay, een cask strength van 58,1%.

Bedankt Sven, en nogmaals bedank in Ilse’s naam; wetende dat cask strenght en peated whisky’s zoals Lagavulin haar favoriete drams zijn!

Slàinte mate!

Distilleerderij: Suntory
Regio: Japan
Fles: 30 Years Old (blend) Bottle N° 37873
Kleur: diep goud tot amber
ABV: 43%

Yes, we do take Visa, Mastercard and American Express.

Om ons bezoek aan de Suntory Yamazaki Distillery af te sluiten, proefden we nog een dram in de Whisky Library van het Visitor Center.

In het midden van de ronde toog staat – letterlijk – een glazen piramide van flessen; elke zijde vertegenwoordigt een regio uit de whiskywereld: Schotland, Ierland, de Verenigde Staten en natuurlijk Japan. Op de top prijkt een prachtige fles, gevuld met een donker amber kleurige whisky: Het is een Hibiki 30 Years Old.

Voor een glas van 50ml betalen wij ¥ 2.600 (+/- € 21). Het uitschenken is nagenoeg een Japans ritueel op zich. We nemen rustig onze tijd om deze Premium Blend Whisky te nosen.

De heerlijk volle, warme, uitnodigende neus is gevuld met de zoete geuren van gedroogde vijgen en rozijnen, overgoten met een zweem van vanille.

De eerder zachte tong is samengaan van warme en zoete smaken als toffee en honing; met een lichte toets van Japanse Umeshu-vaten; maar deze is zeker niet overheersend.

De lange afdronk is vol, zoet en nootachtig. We nemen onze tijd om op het binnenterras, in de prille lentezon, te genieten van deze heerlijke Hibiki.

Deze Premium Blend won in 2009 voor de 4de opeenvolgende keer de International Spirits Challenge Trophy en werd zowel in 2008 als in 2007 bekroond met de World Whisky Awards, World’s Best Blended Whisky.

‘One bottle, sir? That’ll be ¥ 100.000 please. Yes, we do take Visa, Mastercard and American Express.’

Score : 86

geproefd door Niek Verniers en Ilse Everaert op 23-04-2010

Gisteren, zaterdag 15 mei 2010, is één van onze meest actieve Whivie-bloggers in het huwelijksbootje gestapt. Sven Fonteyn gaf zijn ja-woord aan Ella.

Wij wilden voor een gepast Whivie- cadeautje zorgen, en aangezien het jonge bruidspaar op huwelijksreis naar Ierland trekt; is de keuze gevallen op een Greenore 15 Year Old.
Maar omdat bruidlief Ella geen whisk(e)y drinkt, hebben we de inhoud van de fles vervangen door een waarde in Euro; waarmee ze samen iets leuks kunnen doen of kopen.

Ella en Sven, in naam van het Whivie-bestuur en alle Whivie-bloggers: Van harte proficiat en we wensen jullie een mooie toekomst samen!

Distilleerderij: Springbank Distillery
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: 10 Year Old
Kleur: zonlicht
ABV: 46%

Love at first sight

We proeven deze Springbank na de Yamazaki 18 Year Old. Het is de eerste Campbeltown whisky die wij drinken. De verwachtingen zijn hoog.

Voor het bepalen van body en kleur vertrouwen wij volledig op Mark’s post. Met deze belichting en glazen is het voor ons onmogelijk deze vast te stellen (zie vorige posts).

De geur is warm, vet, zoet en uitnodigend. Wij ontwaren vanille(-pudding) en cream-likeur. Rook en turf zijn nadrukkelijk aanwezig! Veel karakter in de neus!

Turf en rook komen terug in de smaak. Maar de zachte vanille en cream-likeur toetsen uit de neus zijn ook hier van de partij.

De afdronk is eerder kort en kruidig: Een perfecte evenwichtsoefening tussen zoethout en zeezout.

In tegenstelling tot de Bowmore Legend is het deze keer wel liefde op het eerste zicht. Wij waren zeer positief verrast door deze Campbeltown single malt.

Score : 81

geproefd door Niek Verniers & Ilse Everaert op 16-04-2010

Distilleerderij: Suntory Yamazaki Distillery
Regio: Japan
Fles: 18 Year Old
Kleur: koper
ABV: 43%

Bonsai!

Met een tweede bezoek aan de Panoramic Bar in evenveel dagen, zijn we reeds een ‘vaste klant’. Vandaag krijgen we wel de uitgebreide whiskykaart te zien. We opteren voor een Yamazaki 18 Year Old.

De neus geurt verrassend Schots (als zoiets dan al bestaat). Deze neus is licht zoet, een beetje vanille en licht grassig (invloed van Japanse eik?).

Wij smaken graan, honing en donkere chocolade. Het is wel jammer dat de finish kort, droog en weinig uitgesproken is.

Als Japan-reiziger, ben ik zeer vereerd om als eerste een Yamazaki tasting note te mogen posten (nummer 200 by the way). Deze 18 Year Old heeft minder karakter dan verwacht en smaakt vrij jong. Bonsai is de verzamelnaam voor miniatuurboompjes in een pot. Wel, dit is een miniatuurboompje van een whisky in een fles!

geproefd door Niek Verniers & Ilse Everaert op 16-04-2010

Score: 78

Distilleerderij: Laphroaig
Regio: Schotland (Islay)
Fles: 10 Year Old
Kleur: vol goud
ABV: 43%

Pleasant

Onze eerste avond in het Land van de Rijzende Zon willen we vieren met een lokale dram. We begeven ons naar de Panoramic Bar op de 39ste verdieping van ons hotel. We vragen naar de drankenkaart, en krijgen een spirits-kaart met enkel Westerse whisky’s (?!). We bestellen ons dan maar een Laphroaig 10 YO en een Ballantines 17 Year Old.

Het is niet voor de ober terugkomt met onze bestelling, dat ik de display met tientallen Hibiki 17 Year Old miniatuurtjes op de toog zie staan (maar later meer hierover).

Deze Islay Single Malt heeft een body met dikke olieachtige tranen. Maar het is niet eenvoudig om kleur en body in deze Japanse glazen te bepalen. Er zit hier duidelijk iets in het afwaswater, waardoor de whisky niet aan het glas wil blijven kleven …

De neus is hoofdzakelijk gevuld met turf, rook en rubber. Achteraan vinden wij toch een uitnodigende, zoete, fruitige toets.

Eens in de mond lost deze dram alle verwachtingen in: De pikante eerste slok gaat over zoet naar turf, om terug te eindigen bij een zoete kruidige smaak.

Finish is niet echt lang, maar proeft naar Zwarte Woud ham en laat de mond droog met een licht medicinale smaak achter.

Wij proefden de Laphroaig 10 Year Old Cask Strenght al eens eerder op The Battle of the Stunners 2. Maar deze expressie is mij evenzeer bevallen!

Oh ja, nog even terug naar die flesjes Hibiki. Als ik er de ober over aanspreek, toont hij mij een drankenkaart met verschillende Japanse whisky’s. ‘Westerlingen vragen nooit naar deze whisky’s.’ zegt hij. Tja, deze twee wel! Als ik hem vraag mij een flesje Hibiki te verkopen, steekt hij er één in mijn vestzak, legt zijn vinger op z’n mond en zegt: ‘Ssst, pleasant for you.’ (leest: Present for you).

geproefd door Niek Verniers & Ilse Everaert op 15-04-2010

Score: 82

Distilleerderij: George Ballantine and Son Ltd
Regio: Schotland
Fles: 17 Year Old
Kleur: ?
ABV: 43%

Very old, but not so very special

Samen met de Laphroaig 10 Year Old proeven we de Ballantine’s 17 Year Old blended whisky.

Zoals reeds verteld, zijn de glazen in Japan zodanig gereinigd, dat de whisky als water terugvloeit in het glas. Over de body kunnen we dus weinig zinnigs zeggen. Door de zeer zwakke en indirecte verlichting in de bar, is het ook onmogelijk om de kleur te bepalen …

De neus van deze blend geurt naar vanille, wat sherry en zoethout. Ilse herkent de geur van de Quality Street karamel-bonbons.

De zachte, zoete smaak is helemaal niet complex. De korte, bittere finish heeft nog net meer karakter met een weinig kastanje achteraan in de mond.

Wij waren niet echt weg van deze whisky. We hopen zo snel mogelijk om hier onze eerste lokale, Japanse dram te kunnen tasten.

geproefd door Niek Verniers & Ilse Everaert op 15-04-2010

Score: 72

Onze Japan-reis heeft naast een bezoek aan de Suntory Yamazaki Distillery, ook een mooie oogst aan lokale whisky’s opgeleverd. Volgens mijn Connosr.com whisky cabinet staat mijn teller nu op 65 drams (samples niet meegeteld).

Onze oogst whisky’s uit het Land van de Rijzende Zon bestaat uit:

Nikka All Malt (40%)
Nikka Pure Malt 12 Year Old (40%)
Kingsland Nikka Premium Rare Old (43%)
Nikka Tsuru 17 Year Old (43%)
Nikka from the barrel (51,4%)

Suntory Special Reserve 10 Year Old (43%)
Suntory Royal 12 Year Old (43%)
Yamazaki 12 Year Old (43%)
Hakushu 10 Year Old (43%)
Hakushu 12 Year Old (43%)
Hokuto 12 Year Old (40%)
Hibiki 12 Year Old (43%)
Hibiki 17 Year Old (43%)

Indien er geen import limiet en geen gewichtsbeperking voor reiskoffers zou zijn, was er nog meer levenswater mee terug naar België gekomen. We hebben nog voldoende redenen om ooit terug te gaan naar Japan.

Kampai! (= Slàinte in het Japans)

16u45, dinsdag 27 april 2010, Flight JL 411 van Japanese Airlines landt op Schiphol International Airport. Onze 18-daagse tour in het land van de rijzende zon is definitief voorbij. Ilse en ik hebben zo’n slordige 1.800 foto’s en evenveel verhalen en anekdotes om onze reis te documenteren.

Elke rondreis in Japan heeft wel een bezoek aan en sakefabriek op het programma. Maar deze twee Whivie-bloggers wilden wel eens een Japanse whisky distilleerderij bezoeken. Het uitgelezen ogenblik hiervoor was onze vrije dag in Kyoto.

De stad Kyoto is centraal gelegen op het eiland Honshu; en is met zijn 1,5 miljoen inwoners tevens de hoofdstad van het Kyoto Prefecture. De stad telt meer dan 2.000 Boeddhistische tempels en 1.000 Shinto schrijnen. Maar even buiten Kyoto ligt ook de Suntory Yamazaki Distillery. En daar wilden wij een kijkje gaan nemen, en gaan proeven als het even kan natuurlijk!

Het Keihan Hotel waar we verblijven, ligt net naast het Kyoto Station Building. Van hieruit boeken wij kaartjes voor de JR Kyoto Line, richting Osaka. Voor ¥ 210 per persoon (€ 1,68 pp) rijd je (enkele reis) tot het Yamazaki Station. Tip: neem steeds een kaart mee waarop je kan aanduiden waar je precies heen wilt; want in Japan spreekt nagenoeg niemand een woord Engels! Na een treinrit van +/- 25 minuten komt de trein toe in Yamazaki Station. ’t Is te zeggen: als je de boemel trein neemt en niet – zoals wij – de snelle express trein; want we zien letterlijk de distilleerderij voorbij glijden in het landschap. Gelukkig stopt de trein twee dorpjes verder en kunnen we met de boemel evenveel haltes terugrijden.

Op het perron staat reeds een bord die ons de juiste richting aanwijst. De distilleerderij ligt op nog geen 10 minuten stappen van het station; en elke 200 meter zijn er wegwijzers. Net aan de spooroverweg ligt de ingang van het Visitor Center.

De hostess geeft ons een informatieve folder over de distilleerderij en een formulier dat we dienen in te vullen. Naast een verklaring dat we meerderjarig zijn, is het een soort enquête vanwaar we de distilleerderij kennen en met welk transportmiddel we tot daar zijn gekomen. Het bezoek aan de distilleerderij is gratis. Rondleidingen zijn enkel in het Japans; er zijn wel gratis Engelstalige audio guides beschikbaar.

We zijn nog net op tijd voor de eerste tour van de dag. Onze groep bestaat uit 8 Japanners en … 2 Belgen. De rondleiding begint op de eerste verdieping van het Visitor Center. Een Japanse dame begroet de groep; en na elke zin buigt ze naar de deelnemers, die beleefd terug buigen. Dit herhaalt zich zo’n 3-tal keer. Wij hebben geen idee waarover het gaat, maar buigen – zoals het volgens de Japanse etiquette hoort – naarstig mee.

De rondleiding zelf begint in de tuin van de distilleerderij. Vanaf hier vertrouwen wij volledig op de audio guide. In de tuin krijgen de we geschiedenis van de Suntory Yamazaki Distillery te horen. In de tuin staan een aantal standbeelden, waaronder die van oprichter Shinjiro Torii.

De tour begint pas echt als we via een lift, met gecodeerd slot, de productiegebouwen betreden. Ilse heeft de gids de geheime code zien intoetsen; en herinnert zich deze nog steeds. Mits de ‘juiste’ vergoeding in whisky geven we deze toegangscode vrij

We krijgen een korte inleiding tot het productieproces van whisky en beginnen onze tocht door de vier grote stappen: mashing, fermentatie, distillatie en rijpen.

Na elke stap in het proces kunnen we de ingrediënten en eindproducten bekijken, ruiken en zelfs proeven. Zo ruiken we gemoute gerst en proeven we new make, die nagenoeg rechtstreeks uit de spirit still komt. In elke afdeling hangt een specifieke geur; maar wat ons het meest doet dromen, zijn de aroma’s in het aging warehouse. Hier liggen duizenden vaten pure malt en sungrain whisky’s te rijpen.

Naast een interessante display over het maken van vaten en de verschillende soorten vaten, is er ook een prachtige opstelling van twee opengewerkte vaten. Bij een doorsnede van een vat van 4 en een van 12 jaar oud, zien we duidelijk de invloed van het angle’s share tijdens de rijping.

Aan het einde van de rondgang passeren we enkele unieke en oude vaten, waaronder barrel N° 0001 uit 1924. Dit is het eerste vat whisky ooit in Japan geproduceerd.

Elk bezoek aan een distilleerderij wordt natuurlijk afgesloten met een whisky tasting. In een gezellige ontvangstruimte met houten tafels en bankjes, begint de proeverij met een verfrissend drankje: het is The Premium Soda from Yamazaki. Het is niet meer dan spuitwater met whisky, en echt niet lekker. Ilse werkt ook de inhoud van mijn glas naar binnen.

Voor elke deelnemer liggen er Suntory chocolaatjes en een notenmix op tafel. Het zijn lekkere knabbels bij de rest van de tasting. Naast een Yamazaki 12 Year Old, proeven we de Hakushu 10 Year Old (wordt hak-shoe uitgesproken).
Tasting notes volgen binnenkort.

Na iets meer dan een uur zit onze rondleiding, inclusief tasting, erop. We nemen echter nog ruim de tijd om het museum, whisky library en de shop te bezoeken.
Jammer genoeg is het museum volledig in het Japans. Er is hier geen audio guide beschikbaar. De tentoonstelling toont de geschiedenis van de distilleerderij en whisky in Japan. Naast enkele antieke posters, zijn er ook een aantal oude en zeldzame flessen te bewonderen, zoals de Suntory 60 Year Old.

Minstens zo indrukwekkend is de whisky bibliotheek van Yamazaki. Hier staan honderden flessen van new make over single malts tot blended whisky’s van over de hele wereld. De flessen zijn allemaal gelabeld en gaan terug tot 1960. Een mens zou het souvenirwinkeltje liever links laten liggen en hier shoppen!

In het Visitor Center kan er (tegen betaling) nog whisky geproefd worden. Je kan er kiezen uit een uitgebreid assortiment Japanse, Schotse, Ierse en zelfs Amerikaanse whisky’s. Hier kan je enkel cash betalen en alle drams worden straight geserveerd. Prijzen beginnen aan ¥ 100 (€ 0,80) voor eenvoudige Japanse blends tot ¥ 3.000 (€ 24) voor enkele exclusievere en buitenlandse whisky’s.
Om deze geslaagde voormiddag af te sluiten, proeven wij de Hibiki 30 Year Old. De fles kost een slordige ¥ 100.000 (€ 800). Voor een glas van 50ml betalen wij ¥ 2.600 (€ 20,80).
Tasting notes volgen binnenkort.

Het Yamazaki Visitor Center, met museum en shop zijn dagelijks gratis te bezoeken van 9u30 tot 16u45 (laatste toegang om 16u00). Vanaf 10u00 gaat er om het uur een gratis productie tour + tasting van start (laatste tour om 15u00). Engelstalige audio guides zijn eveneens gratis ter beschikking.

Distilleerderij: Bowmore
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Legend
Kleur: goud
ABV: 40%

Never on a first date …

We proefden deze Bowmore Legend op de derde Whivie Home Tasting. Misschien was ik die dag niet in ‘topvorm’, maar noch het neuzen, tasten, als het neerpennen van mijn notes wou niet echt vlotten die avond. Ik legde mijn tasting notes langs de kant en geef deze Islay expressie vandaag een herkansing.

Deze goudkleurige dram trekt vette tranen in het glas.

Maar veel zorg kan je hieraan niet besteden. De geur eist alle aandacht op: Turf, rubber, schoenzolen, petroleum en verf komen naar voor. Maar er is een onfrisse neus van een afvoerputteken. Iedere doe-het-zelver die zich reeds aan wat loodgieterij onder de wastafel in de badkamer heeft gewaagd, weet waarover ik het heb.

Turf en rubber komen terug in de smaak. Er is wel die vertrouwde licht zilte Bowmore toets.

De afdronk is eerder kort en kruidig. Als ik nog eens aan het lege glas snuif, ruik ik een oud, muf kussen.

Deze Bowmore Legend is geen makkelijke dram. Bij de Home Tasting vond ik deze echt niet lekker. Het was geen liefde op het eerste zicht. Bij de herkansing kon ik deze whisky al een pak beter waarderen. Het is geen easy drinkin’ dram die je op een gezellig, zomers terrasje gaat nuttigen. Deze single malt is eerder een dram voor die gure, grauwe herfstavonden.

Score : 70

geproefd door Niek Verniers, Ilse Everaert en Mark Dermul op 20-03-2010
(her)proefd door Niek Verniers op 09-04-2010

Distilleerderij: Bushmills
Regio: Ierland
Fles: 12 Year Old Select Casks
Kleur: zonlicht
ABV: 40%

As the bottle runs dry …

‘t Is tijd om nog eens een sampletje te proeven. Vandaag testen we de Bushmills 12 Year Old Select Casks die ik van Mark cadeau kreeg.

Deze Ierse dram oogt mooi in de snifter. Er zijn weinig tranen in het glas, maar ze zijn vrij dik, bijna honing.

De neus is romig. Ik ontwaar de geuren van graan, LU-koekjes en een weinig appel. Achteraan ruik ik toch die typisch Ierse grasachtige toets; maar zeker niet zo uitgesproken als bij een Greenore bijvoorbeeld.

Deze whisky smaakt lekker zoet en doet mij aan de smaak van beukennootjes denken. De rum-finish doet hier duidelijk haar werk. De Britten hebben hier een mooi woord voor: ‘smooth’!

De afdronk van deze Bushmills 12 Year Old Select Casks is warmer dan de meeste andere Ierse drams. Hij wordt overheerst door rum. Hmm!

‘More rum and old pirate’s tales’ I would say! Zit ik toevallig niet naar ‘As the bottle runs dry’ van The Wolf Banes te luisteren terwijl ik dit typ … Argh!

Score: 78

geproefd door Niek Verniers & Ilse Everaert op 09-04-2010

Distilleerderij: Talisker
Regio: Schotland (Islands)
Fles: 10 Year Old
Kleur: goud
ABV: 45,8%

The Skye is the limit

Bij het opzoekwerk ter voorbereiding van deze tasting note, stelde ik tot mijn verwondering vast, dat er nog geen reviews op de Whivie blog staan over de expressies uit deze distilleerderij. Laten we maar snel van wal steken, bestemming: Island Skye!

Talisker 10 Year Old is één van de Classic Malts. Hij wordt ook aangeboden in de Strong Collection, samen met de Cragganmore 12 Year Old en de Lagavulin 16 Year Old. Wij proeven hem uit de set met de Talisker 18 Year Old en de Talisker 1993 Distillers Edition.

Met zijn enorm viskeuze body, trekt deze single malt dikke, vette, onregelmatige tranen in het glas.

De geur is krachtig, maar minder uitgesproken dan verwacht. Deze dram neust zacht rokerig. Er zijn lichte zoete toetsen van fruit. De neus doet Ilse denken aan de geuren van lijm en vernissen die je in de hobbywinkel kan vinden.

De smaak heeft duidelijk (nog) meer karakter dan de neus. We smaken zoet fruit, met een medicinale nasmaak.

De finish is relatief lang en licht kruidig. Wat overheerst is de smaak van de zee. Het is net of je een goeie zeup zeewater hebt doorgeslikt. De mond blijft droog en zout achter. Ik heb letterlijk dorst gekregen van deze whisky.

Toen ik de bespreking van Reza over de distilleerderij las, kreeg ik meteen zin om mijn flesjes Talisker open te maken. Ik ben zeer tevreden met deze aankoop en ga binnenkort de twee andere expressies proberen.

Score: 82

geproefd door Niek Verniers & Ilse Everaert op 08-04-2010

Distilleerderij: ?
Regio: België
Fles: White Clover
Kleur: sherry
ABV: 40%

No Leaf Clover

Mijn neef Roel daagde mij uit om hier een tasting note te posten van Old Smuggler Blended Scotch Whisky. En misschien gebeurt dat ooit nog wel eens. Maar met deze post – denk ik – de uitdaging meer dan gewonnen te hebben …

Naast onze grote inkopen, doen wij regelmatig onze dagelijkse aankopen in de supermarkt met de laagste prijzen. U weet wel, die waar stand-up comedian Philip Goebbels nog heeft gewerkt. En daar kwamen we in het rek van de whisky’s toch wel een zéér bizarre fles tegen. Een Belgisch product: White Clover.
Dat moesten we toch wel eens proberen!

Deze White Clover heeft een zeer viskeuze body en trekt dikke vette, bijna olieachtige tranen in het glas.

De frisse, lichte neus is zeker niet complex en zit vol alcohol en een weinig vanille.

De smaak valt tegen en is vlak en proeft sterk (ge-)zoet.

De afdronk is nagenoeg onbestaand. Deze White Clover laat de mond volledig ‘clean’ achter.

Wat is deze White Clover Special De Luxe? Is het Special? Neen. Is het dan De Luxe? Neen? Is het een blend? Neen. Is het überhaupt whisky? Neen. Het is door vermenging (blend mag hier niet gebruikt worden) verkregen gedistilleerde sterke drank. Naast 13,4% whisky bevat deze drank nog 35,8% alcohol en wordt gebotteld in Halle.

Waarom zou je dan in hemelsnaam een fles White Clover aankopen en proeven? Wel, naast de grap om op deze blog een tasting note te posten, is deze drank uitermate geschikt voor mensen die William Lawson’s en Johnny Walker Red Label, te goed of te duur vinden om met cola te mengen. Je kan er volgens mij ook perfect cocktailsaus met maken. Of hij ook vlekken verwijdert weet ik niet, maar de producent van dit product brengt eveneens javel, vloeibare zeep en poetsdoekjes op de markt.

Deze drank kan ik niet beoordelen als een whisky en verdient daarom niet meer dan 45.

Score : 45

geproefd door Niek Verniers en Ilse Everaert op 03-04-2010

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Classic (no age statement)
Kleur: goud
ABV: 40%

Lekkere introductie

Naast de Auchentoshan 12 Year Old, die ik op het Gentse Whisky Festival proefde, is dit de tweede dram van deze distilleerderij die ik proef. We kregen deze fles cadeau van Kristof & Nathalie.

Dikke druppels met lange, smalle benen in de snifter, zijn het resultaat van een zeer lichte body.

De volle, warme neus geurt zacht naar bloemen en vanille. Er is ook een zoete toets van rozijnen en verse kokosmelk.

De eerste slok is verrassend bitter ten opzichte van de neus. Maar dan komt een zachte zoete fruitige smaak naar voor. Wij proeven sharon fruit.

In tegenstelling tot Mark vinden wij de finish zeer lang, bitter, met de smaak van tamme kastanje.

Deze Trippel Distilled Single Malt Scotch Whisky is mij zeer goed bevallen. Een lekkere ambassadeur voor de Lowland whisky’s. Deze Auchentoshan smaakt naar meer lekkers uit deze distilleerderij.

Score : 76

geproefd door Niek Verniers & Ilse Everaert op 01-04-2010

Distilleerderij: Cragganmore Distillery
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: 12 Year Old
Kleur: goud
ABV: 40%

(One of) The (many) best of Speyside

Bij een bezoek aan onze vrienden Nathalie en Kristof, volgt er na het diner meestal nog een whisky. Deze keer schonk Kristof een dram uit die ik blind moest proeven.

De laatste keer dat ik dit (bij vrienden) diende te doen, was het en grote flop (naast een foute soort en leeftijd, plaatste ik de whisky zelfs in het verkeerde land).
Maar terug naar de dram ‘on hand’.

Met een vette, bijna olieachtige body trekt deze dram weinig, maar dikke tranen in het glas.

Deze whisky geurt niet complex. Hij ruikt droog, licht zurig. Ik ontwaar fruit, sinaas en een weinig vanille en graankoekjes. Rook en turf zijn opvallend afwezig. Na een eerste slok heb ik de smaak van bittere noten, amandel in de mond.

De afdronk is lang en fruitig, met een vleugje rook. Toch en verrassend zachte dram.

Tijd voor een eerste gokje: ‘Is het een Schotse single malt?’, ‘Ja’. ‘Is het een Speyside?’, Ja. ‘Ik schat zo’n 12 Year Old?’, ‘Ook juist’. Hmm, dan is het nu nog een beredeneerde gok uit het grote aantal distilleerderijen uit deze regio. Vanwege zijn zacht karakter, plaats ik hem vrij centraal op de Classic Malts Selection Flavour Map, tussen de Glen Elgin 12YO en de Glenlivet 12YO.

Kristof tovert een koker en fles boven. Het is zijn favoriete dram, de Cragganmore 12 Year Old. Ik proefde deze één keer eerder op het Gentse Whisky Festival. Hij is mij toen ook positief bevallen, maar niet echt bijgebleven. Op de koker prijst Cragganmore deze single malt aan met The best of Speyside. En hoewel deze whisky zeer populair is bij blenders; zou ik zelf niet zover willen gaan. Maar wel: één van de vele lekkere Speysides met een mooie score.

En mijn eigen score? Gezien ik land, regio en leeftijd correct had geef ik mezelf toch een 2 à 2,5 op 3.

Score: 81

geproefd door Niek Verniers & Kristof Eliano op 27-03-2010

Filliers
Leernsesteenweg 3-5
9800 Bachte-Maria-Leerne (Deinze)
Tel +32 (0)9 386 12 64
Fax +32 (0)9 386 99 46
www.filliers.be

De pittoreske Leiestreek inspireerde niet alleen de schilders van de Latemse School. In de 19de eeuw stookte Ferdinand Bernard Filliers er reeds jenever op zijn landbouwstokerij in Bachte-Maria-Leerne, nabij Deinze.

In 1863 werd door een brand nagenoeg de volledige boerderij in de as gelegd. Kamiel Filliers blies de zaak van zijn oom Ferdinand terug leven in. Hij richtte in 1880 het bedrijf Filliers op en vroeg een vergunning aan om op zijn landgoed alcoholische dranken te stoken. Zo werd in de winter het eigen gekweekte graan verwerkt tot jenever.

De originele stokerij evolueerde met zijn tijd mee. Onder het motto ‘Traditie waar nodig, modernisering waar mogelijk’ groeide de landbouwstokerij uit tot een modern bedrijf. De distilleerderij beleefde ook moeilijke periodes, zoals de twee Wereldoorlogen en de jaren 1919 tot 1984, wanneer de Wet Vandevelde de verkoop van sterke dranken in cafés verbood.

Reeds 5 generaties is Filliers in beheer van dezelfde familie. Vandaag is de distilleerderij in handen van de neven Jan en Bernard Filliers. Nog steeds levert Filliers een product dat 100% zelf geproduceerd wordt. Hun familiespreuk is dan ook ‘Van korrel tot borrel’.

In die periode werd naast het assortiment jenevers, het gamma uitgebereid met likeuren, moutwijn, wodka en whisky. Voor het productieproces van hun whisky gebruikt Filliers de ‘double still’ methode. Hierbij worden de low wines opgevangen in een distilleervat en opnieuw gedistilleerd. Dit unieke procédé in de whiskywereld laat toe om ongekende aroma’s en smaken uit de gebruikte granen te distilleren

Voor de naam voor hun whisky grepen de mensen van Filliers terug naar de tijd dat de vlasindustrie hoogtij vierde in de Leiestreek.
Het vlas dat in de rivier de Leie lag te roten (1), kleurde het water goudgeel. De Leie – zowel in het Frans en het Engels ‘Lys’ genoemd – kreeg daarom de bijnaam ‘De Gouden Rivier’.
Voor hun goudkleurige whisky werd dit al gauw ‘Goldlys’.

Op 31 oktober 2008 sloeg het noodlot opnieuw toe voor de familie Filliers. Bedrijfsleider en meester-stoker Jan Filliers werd het slachtoffer van een dodelijk busongeluk in het zuiden van Egypte. Samen met hem kwamen nog vijf andere Belgen om het leven.

In 2009 nam Filliers hun concurrent Wortegemsen over. Dankzij deze overname werd Filliers leider op de Belgisch markt van de jenevers.

Range

Fruitjenevers

Appeljenever
Anijsjenever
Bessenjenever
Citroenjenever
Kersenjenever
Passievruchtenjenever
Pruimenjenever

Graanjenevers

Jonge Ambachtelijke Graanjenever
Graanjenever
‘Pure en Zeldzame’ Filliers
Oude Graanjenever – 5 jaar
Oude Graanjenever – 8 jaar
Jenever Van Hoorebeke

Likeuren

Amaretto
Banana
Chocate
Coconut
Vanille

Creamjenevers

Advokaat
Filliers Koffie

Vodka

‘Van Hoo’

Whisky

Goldlys 10 years
Goldlys Owner’s Reserve
Goldlys Single Cask Limousin
Goldlys Double Wood

(1) roten : de vezels van vlas van elkaar weken