WhivieBlog

Brouwerij: onbekend
Regio: België
Fles: Thrive Play, 33cl
Kleur: strogeel
ABV: 0.0%

Vitaminen

Een bier ontwikkeld door topsporters in samenwerking met wetenschappers van LIBR (Leuven Institute for Beer Research), gebrouwen in Vlaanderen met de klassieke ingrediënten: gerst, hop, gist en water. Dankzij een speciale gistsoort wordt alcohol vermeden en om het helemaal compleet te maken worden er maar liefst 10 vitaminen aan toegevoegd. Gene zever, het blijkt echt een positieve bijdrage te leveren aan de gezondheid, stel je voor! Hij schenkt strogeel met een witte kraag die snel gaat liggen en slechts een film op het biertje laat staan.

Zachte neus op graan en een hint van citrus, maar alles bij elkaar gewoon lekker fris. Niet heel bijzonder op de neus, maar ook totaal niks mis mee.

Okay… da’s lekker! De citrus domineert, waardoor dit meer dan een gewone pils is. Hij heeft ook een licht zoet kantje zonder dat het stoort. En midpalate vertoont hij plots zelfs een florale toets die een positieve bijdrage levert aan de smaakervaring. Het maakt van deze Play echt wel een verfrissende doordrinker en ik moet bekennen… ik ben eigenlijk wel onder de indruk.

De finish gaat terug richting citrus, waarbij het wel lijkt alsof ik een schijfje citroen beknabbeld heb.

Lekker smaakvol en blijkbaar nog gezond ook (nee, dat is echt niet sarcastisch bedoeld). En het smaakt echt naar bier, hoor. Interessant.

Geproefd door Mark Dermul op 21-02-2025

Brouwerij: BrewDog
Regio: Schotland
Fles: BrewDog Hazy Jane AF, 33cl
Kleur: amber
ABV: 0.5%

Onfris

Toen de Hazy Jane – BrewDog’s New England IPA – pas op de markt kwam, belandde BrewDog even in een storm(pje) omdat ze het alcoholpercentage van 7.2% naar 5.0% hadden verlaagd. Maar het is gewoon the way of the future, toch? Steeds meer mensen zijn op zoek naar alcoholarme of -vrije versies van hun favoriete pint. En nu is er dus ook de alcoholvrije versie van deze Hazy Jane. Hij schenkt amberkleurig met een spierwitte kraag van kleine belletjes die uiteindelijk een mooie laag van zo’n 5mm op het bier laat staan gedurende heel de proefsessie.

Romige, ietwat lactische neus op yoghurt met stukjes ananas, aangevuld met een flink bittertje en een klein zuurtje. Na een minuut of vijf in het glas begint hij eerlijk gezegd toch een klein beetje onfris te ruiken. Rap proeven dan maar.

De smaak is minder fruitig dan de neus beloofde. Vooral citrus nu, met pompelmoes op kop. Geen verrassing, eigenlijk. Komt heel dicht in de buurt van de ‘gewone’ versie op 5%, maar net iets minder kruidig. Een mooi bittertje zoals je van een dorstlessende NEIPA mag verwachten.

Het weinige fruit dat ik op de smaak nog had moet volledig plooien voor de bittere, bijna astringente, toetsen van de hoppen.

Deze drink goed door, maar de neus is niet helemaal top. Het begon goed, maar hield niet lang stand. Alles bij elkaar valt dit best mee, maar Punk AF kon me meer bekoren.

Geproefd door Mark Dermul op 21-02-2025

Brouwerij: BrewDog
Regio: Schotland
Fles: BrewDog Punk AF, 33cl
Kleur: amber
ABV: 0.5%%

Mooi Alternatief

Sinds in zo’n 5 jaar geleden de BrewDog Punk IPA ontdekte, heb ik hem steevast in huis. Ik noem hem vaak mijn favoriete IPA en dat zijn geen loze woorden. Maar met Tournée Minérale hou ik me enkel aan het drinken van alcoholvrije biertjes. Laat BrewDog van mijn favoriet nu ook een AF (alcohol free) versie in huis hebben. Die moest ik wel proberen, toch? Hij schenkt amberkleurig met een witte kraag die uit grote bellen bestaat en lang standhoudt.

Verrassend fris en hoppig met wat pompelmoes, citroen en een hint van perzik. In alle eerlijkheid even tropisch als zijn broertje met alcohol en dat vind ik een enorm pluspunt. Prima neus!

Op smaak is hij al even fris, maar wel een pak minder fruitig dan de neus beloofde. Ik krijg nog een beetje citrus en een dorstlessend bittertje, maar weinig meer. De carbonatie mocht wat mij betreft ook iets meer zijn. Wat dat betreft moet deze toch de duimen leggen, maar het is verre van slecht.

Van een afdronk is hier amper sprake. Hij lijkt iets droog te worden, maar vertoont op het sterfbed wel een mooi bittertje.

De Punk IPA blijft mijn favoriete biertje, maar wanneer ik een alcoholvrije versie moet of wil drinken, vormt deze zeker een mooi alternatief.

Geproefd door Mark Dermul op 20-02-2025

Brouwerij: Jopen
Regio: Nederland
Fles: Jopen Nonnetje Wit, 33cl
Kleur: goudblond
ABV: 0.5%

Koriander

Ik heb al veel gehoord (maar nog maar weinig geproefd) van Jopen. En onlangs liet ik me vertellen dat zij ook best aardig alcoholvrij bier produceren. Laat ik nu net met mijn allereerste Tournée Minérale bezig zijn, maar toch zin hebben in een biertje. Dus liet ik dit vrome Nonnetje niet aan me voorbij gaan. Het is een witbier dat goudblond schenkt met een fijne witte kraag die snel gaat liggen.

De neus is heerlijk. Je ruikt het graan – zowel de gerst als de tarwe – alsof alsof je in de graanopslagplaats van een brouwerij staat, aangevuld met een schijfje appelsien en een hint van honing.

De smaak is lentefris met druiven, mirabellen, appelsien en wederom die aangename hint van honing die hem van precies voldoende zoetigheid voorziet zonder plakkerig te worden. Hij heeft ook een aangenaam, zij het wel subtiel, kruidig randje. Da’s ongetwijfeld te danken aan de koriander in de mashbill. Drinkt gevaarlijk vlot weg.

De finish is middellang, fris en fruitig en doet je zo opnieuw naar het glas grijpen.

Erg aangenaam alcoholvrije witte van deze Nederlandse craft brewer. Kudos.

Geproefd door Mark Dermul op 18-02-2025

Brouwerij: Jopen
Regio: Nederland
Fles: Jopen Hazy Nonnetje IPA, 33cl
Kleur: troebel geel
ABV: 0.5%

Rotte Ananas

De non-alcoholische IPA Nonnetje van Jopen stond me wel aan en dus was de keuze snel gemaakt om ook eens de Hazy IPA te proberen. Deze schenkt troebel geel, net ananassap, met een spierwitte kraag van zacht schuim. Die blijft mooi lang overeind.

Grappig… het ruikt ook naar ananassap! Maar ook mirabellen en passievrucht. Appelmoes! Dit ruikt lekker fruitig en tropisch, moet ik bekennen.

Jammer genoeg vind je daar op smaak nog amper wat van terug. Afgezien van een beetje ananas (die nu een beetje rot lijkt), gaat het erg snel de erg bittere kant op, alsof ik aan het kauwen ben op de schil van een pompelmoes. Da’s toch een beetje jammer. Van het ene uiterste in het andere, lijkt me. Daar komt nog een vreemde, metalige toets aan te pas die ik een beetje als een offnote ervaar (die doet me zelfs even checken of het biertje nog niet vervallen is, maar dat is nog lang niet het geval).

De finish is middellang, erg bitter en droog. Een beetje te…

Dit Hazy Nonnetje was erg sterk begonnen, maar het ging erg snel bergaf. Helaas.

Geproefd door Mark Dermul op 18-02-2025

Brouwerij: Jopen
Regio: Nederland
Fles: Jopen Nonnetje IPA, 33cl
Kleur: donkerblond
ABV: 0.5%

Haribo

Na het Tante Nonneke, een alcoholvrije IPA uit eigen land, liet ik me verleiden door de Nederlandse tegenhanger, gebrouwen door Jopen. Ook hier slaat het Nonnetje natuurlijk op het non-alcoholische karakter van het bier. Dat schenkt donkerblond met wat gistvlokjes met een witte kraag die onmiddellijk verdwijnt en slechts wat belletjes op het bier achter laat. Nou, dat ziet er eerlijk gezegd niet zo smakelijk uit.

Heerlijk zoetzure neus op passievrucht, gekonfijte ananas, Haribo beertjes en limoen. Dat valt me dan weer enorm mee, ook al vrees ik dat hij mogelijks wat te zoet zal uitvallen op smaak. Laten we maar snel een slok pakken.

Mijn vrees was ongegrond. Deze offreert net precies genoeg zoetheid om niet te zoet te zijn (volgt u nog?), maar is vooral dorstlessend bitter en zacht drogend. Prima, hoewel hij net iets meer carbonatie mocht hebben.

De finish is gewoonweg prima. Zacht bitter, zacht drogend en dorstlessend.

Dit is mij erg goed meegevallen, hoewel ik het Belgische Tante Nonneke toch lekkerder vond.

Geproefd door Mark Dermul op 18-02-2025

Brouwerij: Fort Lapin
Regio: België
Fles: Tante Nonneke, IPA, 33cl
Kleur: goudblond
ABV: 0.5%

Hopsvruchtig

Dezelfde geschifte bende uit Deerlijk die Klootzakske en Hete Klinke op de markt heeft gebracht, voegden eveneens een alcoholvrije IPA toe aan hun assortiment: Tante Nonneke, waarbij ‘Non’ dus op het alcoholpercentage slaat. Het bier schenkt goudblond met een witte kraag die mooi overeind blijft gedurende de hele proefsessie. Dat ziet er alvast smakelijk uit.

Klassieker vanaf de eerste snuif. Flink wat pompelmoes, iets van dennenappels en een zacht bittertje. Na enkele ogenblikken in het glas wordt hij erg floraal.

Lentefris met een prima balans tussen de citrus, iets zoets en iets bitter, hoewel de body toch wat aan de lichte kant is. Maar met het zonnetje op mijn tronie stoort dat niet bepaald.

Zoals het een IPA past, wordt hij mooi droog in de afdronk en zorgt de bitterheid van de hop wederom voor een dorstlessend gevoel.

‘Zalig, hopsvruchtig en alcoholvrij blondje’ staat er op het label. Daarmee is alles gezegd. Makkelijk drinkbaar en makkelijk aan te raden.

Geproefd door Mark Dermul op 18-02-2025

Brouwerij: Stien Bier
Regio: België
Fles: Stien Zero, IPA, 33cl
Kleur: goud
ABV: 0.4%

Polydoor

Stien Bier is een lokaal streekbier uit Wetteren, een eerbetoon aan een lokale bierhandelaar: Polydoor Maurice De Winter, die de bijnaam Stien Bier had gekregen. Zijn oudste kleinzoon, Paul, stampte vele jaren na zijn dood het bier uit de grond. Naast een IPA, Tripel, Saison, Dubbel en Quadrupel brachten ze ook deze alcoholvrije Stien Zero op de markt. Het bier schenkt een troebel goudkleurig met witte kraag die lang overeind blijft.

Fris fruitig op vooral citrustoetsen. Denk citroengras, limoen, pompelmoes en een druppel appelsap. Lente in je glas.

Op smaak proef je de gerst en neemt het citrusfruit een stapje terug om plaats te maken voor meer aardse toetsen. Denk graan en hooi, vooral dat laatste. Midpalate verschijnt een subtiel bittertje.

De afdronk is de troef van deze alcoholarme IPA. Die is verrassend intens, dorstlessend bitter en lang. Doet me verlangen naar nog een slok. Altijd goed nieuws, als u het mij vraagt.

Hoewel deze Zero de enige uit de reeks is die ik al proefde, denk ik toch dat Polydoor trots zou zijn op zijn kleinzoon. Dit is een aangenaam biertje.

Geproefd door Mark Dermul op 16-02-2025

Brouwerij: Proefbrouwerij
Regio: België
Fles: Boer Bloem, 33cl
Kleur: roze
ABV: 0.3%

Lochristi

Je bent eigenaar van perkplantenbedrijf Fleurig in Lochristi, waar je broer tevens de Proefbrouwerij runt. En je droomt van je eigen alcoholvrije biertje verrijkt met bloemen. Ik ben versteld dat het nog zo lang geduurd heeft. Boer Bloem werd gebrouwen met de klassieke ingrediënten gerst, hop en water, maar verder aangevuld met bloemenextracten zoals hibiscus en vlierbloesem. Je schenkt het biertje in een wijn- of champagneglas. Het schenkt roze met een witte kraag die overeind blijft.

De neus is fris zoetzuur op pompelmoes en rozebottel. Hij heeft ook nog een donkerzoet, snoeperig kantje wat me even aan cuberdons doet denken. Maar het is de geur van de hibiscus die al snel domineert.

Op smaak is het een zoetzure bedoening met de nadruk op het tweede, wat het een dorstlessend karakter geeft. Een pak minder zoet dat wat je bij vele van deze alcoholvrije biertjes in je glas krijgt, wat een voordeel is. Anderzijds is het biertje naar mijn gading net iets te zuur om helemaal te bekoren.

De finish gaat weer de zoete kant op, wat ik prettig vind.

Lekker, zeker, zonder uitzonderlijk te zijn.

Geproefd door Mark Dermul op 16-02-2025

Brouwerij: Roman
Regio: België
Fles: Roman Ramon, 33cl
Kleur: goudblond
ABV: 0.3%

Hipster

Brouwerij Roman is de oudste familiebrouwerij in België (naar eigen zeggen), opgericht in 1545. De huidige, imposante gebouwen dateren van veel later, namelijk 1930 en stond bekend om hun Oudenaards Bruin, het streekbier bij uitstek. Na de Tweede Wereldoorlog veroverden ze een groot deel van de markt met hun Romy Pils. Vanaf de 1980s begon het assortiment flink uit te breiden met allerhande speciaalbieren zoals Sloeber, Ename Abdijbier en Gentse Strop. Vandaag staat de 14^e generatie aan het roer. Ramon is hun eerste en enige alcoholvrije bier, gebrouwen met drie hopsoorten: Hallertauer, Galaxy en Simcoe. Het verscheen voor het eerst op de markt in 2019. Het schenk goudblond met een mooie witte kraag die lang standhoudt.

Erg frisse neus op appels, limoen en hop. Complex? Absoluut niet. Uitnodigend? Jazeker.

Da’s echt een doordrinker, maar wel met veel smaak. Een zoetje als van appelmoes, een zuurtje als van limoen en een mooi bittertje van de hoppen. Het doet precies wat je er van verlangt: de dorst lessen.

Finish? Finish? Niet leuteren, Ramon heeft geen finish. Wel een flinke snor.

Het blikje is wel een echte blikvanger (ziet u wat ik daar deed?), met de felle kleuren en de stoere hipster op het label.

Geproefd door Mark Dermul op 16-02-2025

Brouwerij: Brussels Beer Project
Regio: België
Fles: Brussels Beer Project Pico Bello, hazy IPA, 33cl
Kleur: strogeel
ABV: 0.3%

Pompelmoes

In 2013 startten twee bierliefhebbers – Olivier en Sébastien – een project dat al snel zal uitgroeien tot toonaangevend en innovatief: het Brussels Beer Project. Ondertussen zijn ze in menig café, restaurant of andere horecazaak in het Brusselse en ver daarbuiten een vaste waarde geworden. Sterker nog: hun bieren zijn ook gewoon in de supermarkt verkrijgbaar. En voor wie alcoholarm of -vrij zoekt, geen probleem. BBP heeft er maar liefst 7. Wij proeven alvast de prettig genaamde Pico Bello. Het is een hazy zero IPA die een troebel strogeel schenkt met een spierwitte kraag die relatief lang overeind blijft.

Aangenaam fruitige neus op pompelmoes, citroen en bergamot, een verloren gelopen abrikoos en wat groene tuinkruiden. Erg uitnodigend.

Op smaak is het een pak minder zoet dan de neus deed vermoeden en komt vooral de pompelmoes naar voor met een flink bittertje, alsof ik op de schil kauw.

Van een finish is amper sprake, maar dat stoort allerminst.

Flinke doordrinker en makkelijk aan te raden wanneer je geen alcohol wil of kan drinken, maar toch een smaakvol biertje wil. De naam is prima gekozen.

Geproefd door Mark Dermul op 16-02-2025

Brouwerij: De Koningshoeve
Regio: Nederland
Fles: La Trappe Nillis, 33cl
Kleur: roodbruin
ABV: 0.0%

Eerste Alcoholvrije Trappist

Van La Trappe uit Berkel-Enschot (NL) heb ik al flink wat lekkers geproefd, maar ik had me nog niet gewaagd aan hun alcoholvrije bier dat naar de naam Nillis luistert. Ze gaan er in De Koningshoeve prat op dat dit het eerste alcoholvrije trappistenbier ter wereld is. Toen ik op sociale media enkele alcoholvrije biertjes publiceerde tijdens Tournée Minérale, werd deze verschillende keren aanbevolen, dus haalde ik hem snel in huis. Het bier schenkt roodbruin met een beige kraag die onmiddellijk gaat liggen.

Een zachte zoetheid begroet mijn neusvleugels. Karamel en iets van donkere mout met zelfs een hint (heel licht, weliswaar) van stoofvleessaus. Maar allemaal heel erg zacht en weinig uitgesproken. Als je je weinig moeite zou getroosten, zou je zweren dat hij geurloos is.

De eerste slok is in alle eerlijkheid verrassend flets, maar vanaf de tweede slok krijg je een klein zoetje, maar vooral een flinke bittere toets. Veel smaak is hier toch niet aan, hoor.

In de afdronk komt opnieuw een hint van karamel naar boven met een beetje mokatine.

Tja… neen, toch niet mijn ding. De zoektocht gaat verder.

Geproefd door Mark Dermul op 15-02-2025

Brouwerij: ‘t Verzet
Regio: België
Fles: ’t Verzet Unplugged, Hazy IPA, 33cl
Kleur: strogeel
ABV: 0.4%

Bar Terroir

’t Verzet is een kleine brouwerij uit Anzegem gerund door drie bierliefhebbers: Koen, Alex en Jens. Ze hebben al een hele resem leuke biertjes op de markt, maar ook zij kozen er voor om een alcoholvrij bier te lanceren. Nou ja, alcoholvrij. Eigenlijk moet dat alcoholarm zijn, want het bevat nog steeds 0.4% alcohol. Het werd deze Unplugged, een hazy IPA. Hij schenkt dan ook een troebel strogeel met een mooie, witte kraag die lang stand houdt.

Op de neus is hij erg fris, bitterzoet en fruitig op pompelmoes en een hint van banaan, terwijl je op de achtergrond iets van kauwgom krijgt. Dat stoort allerminst.

De smaak is nog beter dan de neus voorspelde. Best fruitig met voldoende carbonatie, een karrenvracht aan citrus met een mooi bitter randje van de hop.

Dat bittere trekt zich stevig door in de finish, waardoor deze de mond wat droog achterlaat.

Echt lekker! Ik proefde deze al een paar keer op het terras bij Bar Terroir in hartje Gent (die trouwens ook de Playground IPA van Vandestreek op de kaart heeft staan, die heel anders is maar minstens even lekker). Unplugged is één van de betere alcoholarme bieren op de markt, naar mijn mening.

Geproefd door Mark Dermul op 15-02-2025

Brouwerij: onbekend
Regio: Nederand
Fles: Brouwers 0.0, 33cl
Kleur: goudblond
ABV: 0.0%

Best Drinkbaar

Brouwers is het huisbiertje van de Nederlandse supermarktketen Albert Heijn. Het is al sinds 2016 op de markt (dus ik weet niet wat die 1978 op het etiket betekent), werd initieel bij Bavaria gebrouwen, maar tegenwoordig door Grolsch. Het schenkt goudblond met een mooie, witte kraag die lang overeind blijft. Het ziet er uit als een gewone pils, zoals het hoort.

Hij ruikt wonderwel moutig en vol. Je ruikt de gerst echt, wat ik een bijzonder voordeel vind. Daaronder zit nog een hint van pompelmoes en citroen, maar helemaal op de achtergrond. Dit valt mij goed mee.

Ook op smaak valt dit best mee. Wederom duidelijke toetsen van het graan en zacht fruitig met een licht bittertje. Misschien een tikkeltje te zoet zo halverwege, maar da’s niet totaal onverwacht.

In de afdronk komt dat zachte bittertje nog eens terug, waardoor deze toch prettig dorstlessend wordt.

Oei, oei, oei, dat kan ik in België toch niet vertellen? Dat ik een spotgoedkope, Hollandse, alcoholvrije pils best drinkbaar vond? Hou het onder ons.

Geproefd door Mark Dermul op 12-02-2025

Brouwerij: Amstel
Regio: Nederland
Fles: Amstel Radler, 33cl
Kleur: strogeel
ABV: 0.0%

Limonade

Eigenlijk is ‘radler’ geen bier, want het is een mix van bier en limonade (meestal citroen). Dus eigenlijk is het eerder een frisdrank met wat alcohol in. De Amstel Radler bestaat in een versie met 0% en 2% alcohol, maar aangezien ik voor het eerst in mijn leven aan Tournée Minérale doe, ga ik voor de 0%-versie. En dat is dik tegengevallen, want in dat geval is het gewoon limonade, natuurlijk. Het schenkt een troebel geel, vergelijkbaar met Fanta Lemon, zij het wel dat er een spierwitte kraag op komt te staan.

Hij ruikt naar Fanta Lemon met een kleine off-note. Hier zat ik niet bepaald op te wachten.

Qua smaak is hij – gelukkig en begrijpelijkerwijs – iets intenser dan de limonade (waarbij hij nu meer richting Orangina gaat), maar je kan dit bezwaarlijk bier noemen, natuurlijk.

De finish… Welke finish?

Uiteraard leek dit nergens naar, wanneer je op zoek bent naar een goed alcoholvrij biertje. Maar… als je een frisse dorstlesser wil, dan kan dit op een zonnig terras ongetwijfeld wel dienen.

Geproefd door Mark Dermul op 12-02-2025

Distilleerderij: Strathisla
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Strathmill 26 Year Old 1989/2015 The Distillery Reserve Collection, Butt #6009, 516 bts
Kleur: goud
ABV: 57.6%

Overpriced

Afgelopen september kon ik met eigen ogen aanschouwen wat voor pittoreske distilleerderij Strathisla eigenlijk wel is. En een erg toffe toer ook, dus de distilleerderij in Keith aanbevelen is een koud kunstje. In mijn glas zit overigens een 26-jarige uit hun bekende Distillery Reserve Collection (die in flesjes van 50cl gebotteld wordt en compleet overpriced is), gedistilleerd in 1989 en gebotteld in 2015.

Lichte, fruitige neus op abrikozen, perzik en kweepeer met toetsen van appelmoes en vers gebak op zondagmorgen. Denk carré confituur en croissants met goede boter en wat amandelschaafsel. Lekker!

Goeie body. Olieachtig. Onmiddellijk zoet maar meteen ook erg kruidig, bijna pikant. Witte peper en zoethout maskeren eventjes de fruitige toetsen, maar die krijgen toch de mogelijkheid zich te tonen. Denk peren, perzik en zelfs kruisbessen. Midpalate gaat vooral de witte peper aan de slag en worden – in alle eerlijkheid – je smaakpapillen een beetje overdonderd met de kruidigheid.

De afdronk is lang, een tikkeltje zoet, maar vooral peperig warm.

Tja, slecht is dit niet. Verre van. Maar voor een Speysider van meer dan een kwarteeuw en een prijskaartje van meer dan 300 EUR voor een half litertje, verwachtte ik toch iets meer. Correctie: een pak meer. De distilleerderij – een bezoek – kan ik warm aanbevelen. Deze whisky: niet bepaald. Toch bedankt voor het sample, Jeroen!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-10-2024

Distilleerderij: Strathmill
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Strathmill 23 Year Old 1996/2019 Fighting Fish, Jack Wiebers Whisky World, Bourbon Cask, 149 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 55.1%

Waarom?

Strathmill is voor mij een hit or miss whisky. Dit is mijn dertigste ontmoeting met deze malt en het is geen kleintje, want maar liefst 23 jaar oud en gebotteld op vatsterkte door het Duitse Jack Wiebers Whisky World in hun Fighting Fish reeks. Het vat werd overigens speciaal voor het Zwitserse Monnier Trading gebotteld, maar dit volledig terzijde. De whisky is bleker dan witte wijn, wat een refill vat doet vermoeden, wat niet hoeft te verbazen als je weet dat deze distilleerderij eigenlijk een fabriek is die produceert voor de blenders met J&B als belangrijkste afnemer (ahem, ze zijn ook eigenaar).

Ik krijg hooi, vanille, wit brood, karton, zuurkool, karnemelk en Napoléon citroenbonbons. Hij heeft wel aardig wat tijd nodig in het glas alvorens de neus ietwat aangenaam wordt.

De malt heeft voldoende body, maar ook op smaak is het – voor mij althans – absoluut niet gemakkelijk. Zuurkool en vanille gaan voor mij niet zo goed samen. Gelukkig wordt dat snel aangevuld door flink wat citrusfruit en houtkruiden à la witte peper en zoethout. Maar groots vind ik hem op geen enkel moment.

De afdronk is lang en zoet op vooral vanille en wat zespri.

Ik heb echt mijn best gedaan om deze lekker te vinden, maar het is me niet gelukt. Reken op zo’n 250 EUR voor een fles, als je ze nog kan vinden. Maar waarom zou je op zoek gaan? Merci voor het flesrestje, Bart!

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-03-2025

Distilleerderij: Strathmill
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Strathmill 11 Year Old 2010/2022 The Octave, Duncan Taylor for Saint Mac’s 5^th Birthday, Octave #9932357, 86 bts
Kleur: oud goud
ABV: 54.8%

Dessert

Strathmill is voor mij altijd al een beetje hit or miss geweest. Toen ik er afgelopen september i Keith passeerde, deed dat niks om mij gunstiger te stemmen, want het was een grimmige, aftandse distilleerderij. Maar dat hoeft natuurlijk niets te betekenen… In het glas zit een Strathmill die op een klein vaatje – een octaaf – gefinisht werd gedurende 7 maanden (na een 11-jarige rijping op een bourbonvat) en twee jaar geleden werd gebotteld voor Saint Mac’s 5^e verjaardag – Saint Mac is de shop in Kinrooi van de immer sympathieke Gunther, die me overigens een mooi flesrestje bezorgde. Ik moet me bij deze verontschuldigen omwille van het feit dat ik pas nu, twee jaar later, de tasting notes van dit goedje neerpen. Beter laat dan nooit, zeg maar.

Nou, die neus valt mij alleszins erg goed mee. Ik krijg vijgen en pruimen, maar ook cacao en melkchocolade. Da’s alvast een veelbelovend begin.

Prima body. Ja, olieachtig tot zelfs wat stroperig. Hij plakt goed. Mierzoet op karamel, mokatine, cacao en een karrenvracht aan pruimen en bessen met chocolade en kandijsiroop. Ik zou bijna durven zeggen dat deze zo lekker is omdat het DNA van het huis volledig gemaskeerd wordt, maar dat is misschien wat te vrijpostig.

Lekker lange finish op zoete toetsen en zachte kruiden.

Een echte dessertwhisky en erg lekker bij een chocoladetaartje. Bedankt, Gunther. Aanrader! Een beetje laat, toegegeven, maar hier nog steeds verkrijgbaar voor ocharme 81 EUR.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-10-2024

Distilleerderij: Invergordon
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Invergordon 22 Year Old 1995/2018 Hart Brothers, 2nd Fill Sherry Butt
Kleur: koper
ABV: 52.8%

Cromarty Firth

Een distilleerderij bezoeken… het doet iets met een mens. Een paar jaar geleden stond ik op de parking van deze mastodont van Whyte & Mackay, met een aftands olieboorplatform in de Cromarty Firth als achtergrond, vrezend om weggejaagd te worden door security, maar niets daarvan. De brave man nodigde ons vriendelijk uit om dichterbij te komen om wat foto’s en zelfs een videootje te maken. Die gastvrijheid zorgde ervoor dat hun graanwhisky een streepje voor heeft; het is niet anders. Deze werd gerijpt op een sherry butt en gebotteld door onafhankelijk bottelaar Hart Brothers.

De neus is romig op karamel, hars, zonnebrandolie, schors en mos, kampernoelie en zwarte thee, gevolgd door iets umami waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Ahornsiroop, popcorn, bruine banaan, melkchocolade en tot slot nog wat Engelse drop. Dit is excellent!

Op smaak drukt het sherryvat zijn stempel. Donkerzoet, waxy, wat leder en karamel, maar ook iets van een vers afgestreken lucifer en pas uitgeblazen kaars, opgesmukt met een flinke kruidigheid waarbij kruidnagel, nootmuskaat en kaneel elkaar verdringen. De alcohol is nagenoeg perfect geïntegreerd. Deze zorgt voor warmte, een zacht drogend effect en balans. Prima.

De afdronk is middellang, drogend en kruidig, maar bovenal zoet.

De (veel) betere grain! Dan is 100 EUR niet onoverkomelijk. Dankjewel voor het sample, Benny!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-01-2025

Distilleerderij: North British
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: North British 32 Year Old 1991/2023 Brachadair, Bourbon Barrel #234086, 107 bts
Kleur: goud
ABV: 43.1%

Banana Split

Ah, dat klinkt best wel interessant, want graanwhisky die lang heeft mogen rijpen (op een goed vat!) kan best wel aangenaam zijn. Dit is een relatief recente release van Belgisch bottelaar Brachadair (wat overigens Keltish is voor maltman). Klassiek gerijpt op een doordeweeks bourbonvat, maar wel voor meer dan drie decennia. Hier gaan we even voor zitten.

Laat ik beginnen met te zeggen dat deze grain er deugd van heeft om een minuutje of vijf in het glas op adem te komen. Dan wordt je getrakteerd op popcorn en vernis, maar ook pannenkoeken met banaan en ahornsiroop, kokosnoot, venkel en slagroom. Chocolade, kersen en leder verschijnen wat later, maar maken dit – in zijn genre, i.e. grain – een heerlijke neus van.

De body is licht olieachtig en de whisky meteen mierzoet. Prima verderzetting van de neus, hoewel de banaan en de chocolade meer uitgesproken zijn en de toets vernis meteen doen vergeten. Een heerlijk warme kruidigheid maakt zich meester van mijn tong. Kaneel en zachte pepers verschijnen. De tweede slok is een vloeibaar dessert. Move over, banana split!

De afdronk is lang te noemen en vertoont naast een erg flinke zoetigheid nu ook een kleine zilte toets op het sterfbed. Kokosnoot krijgt het laatste woord.

Een schoolvoorbeeld van hoe een goeie grain moet smaken. Zo’n 110 EUR. Dat maakt het mij erg makkelijk deze warm aan te bevelen. Bedankt, Patrick.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-01-2025