WhivieBlog

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling Belgian Ale Casks (Duvel), Batch 3, 6.000 bts
Kleur: goud
ABV: 46.0%

Ssst… hier finisht den Teeling voor het laatst

Dit is de derde – en ik liet me vertellen dat het tevens de laatste zou zijn – batch van Teeling gerijpt op Duvel vaten. Het is wederom een batch van zesduizend flessen op drinksterkte. Ik herinner mij dat ik de eerste maar matig vond, de tweede stukken beter. Eens benieuwd hoe deze derde batch het doet, die overigens opvallend donkerder is van kleur dan zijn voorgangers.

Erg zoete neus op Napoleon bonbons (citrussmaak), appelmoes en perzik, met een hint van abrikozengebak op zondagmorgen. Dit is best erg aangenaam en herkenbaar Teeling. Maar vooralsnog een spoor van de geliefde IPA van brouwerij Moortgat, hoor.

Prima body! Ja, deze is lekker volmondig, bijna romig. Nu komen appelmoes, vanille, Rucola hoestbonbons, perzik in eigen nat en wat zachte kruiden tevoorschijn. Denk kruidnagel en een mespuntje peper. Midpalate krijg ik iets van gekonfijte pompelmoesschillen. Dit is toch een heel ander beestje dan zijn twee voorgangers. Dit is erg lekker, hoewel ik me opnieuw afvraag waar de Duvel is. Ach, het stoort niet, hoor. Het idee alleen al volstaat in deze.

De afdronk is middellang, bitterzoet op tamme kastanjes, gember en gekonfijte citroen.

Driemaal is scheepsrecht, toch? Dit is veruit de beste van de drie. Eindigen in schoonheid, noemen ze dat. Merci, Benny.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 28-01-2025

Distilleerderij: onbekend
Regio: Ierland
Fles: Distilled in Ireland 23 Year Old 2001, b. 2024 The Nectar of the Daily Drams
Kleur: goud
ABV: 53.9%

Hail Mary!

Na het fantastische trio van Ierse whiskeys met de befaamde Maria-labels, trakteerde The Nectar of the Daily Drams ons vorig jaar met opnieuw een fantastisch duo, wederom met prachtige labels. Distilled in Ireland stond er trots op het label. Een 22-jarige uit 2002 en een 23-jarige uit 2001 werden gepresenteerd aan een zeer aantrekkelijke prijs. Zo zie je maar wat een goeie relaties The Nectar onderhoudt met voormalig Cooley-baas Jack Teeling. Ik proef ze maar wat graag head-to-head. Eindigen doen we met de oudste van de twee, gestookt in 2001 en gebotteld in 2024 op 53.9%.

Oh, dit is wél geturfd, hoor. Je ruikt het onmiddellijk. Elegant en zelfs subtiel maritiem, stel je voor! Maar ook hier krijg ik – uiteraard, zou ik bijna zeggen – een panoplie aan fruit, zowel Europees (appel, peer) als tropisch (ananas, pompelmoes, yuzu). Ook flink herbaal. Ik heb zowel hooi als iets van munt en… euh… een vers opengetrokken blik verf! Dat werkt wonderwel.

Olieachtig op de tong en de turf is nu echt wel prominent. Pompelmoes en munt doen hun duit in het zakje en worden gevolgd door passievrucht en zoethout. Ronduit schitterend.

De afdronk is bijzonder lang, zacht rokerig, tropisch en oh, zo bevredigend. Machtig.

Een heel ander beestje dan de 2002 die op hetzelfde moment gelanceerd werd, maar minstens even lekker. Het nieuwe jaar inzetten had ik niet beter kunnen doen dan met deze twee bottelingen.

Luistertip: https://www.youtube.com/watch?v=9qVHQuPQud0

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-01-2025

Distilleerderij: onbekend
Regio: Ierland
Fles: Distilled in Ireland 22 Year Old 2002, b. 2024 The Nectar of the Daily Drams
Kleur: licht goud
ABV: 54.6%

Hallelulja!

Na het fantastische trio van Ierse whiskeys met de befaamde Maria-labels, trakteerde The Nectar of the Daily Drams ons vorig jaar met opnieuw een fantastisch duo, wederom met prachtige labels. Distilled in Ireland stond er trots op het label. Een 22-jarige uit 2002 en een 23-jarige uit 2001 werden gepresenteerd aan een zeer aantrekkelijke prijs. Zo zie je maar wat een goeie relaties The Nectar onderhoudt met voormalig Cooley-baas Jack Teeling. Ik proef ze maar wat graag head-to-head. Beginnen doen we met de jongste van de twee, gestookt in 2002 en gebotteld in 2024 op 54.6%.

Een fruitbommetje op citrus, groene banaan en wit fruit en – vooral – sappige peren. Op de achtergrond nog iets van papaja en gekonfijte ananas. Dit is een fantastische neus.

Op de tong tintelen eerst wat houtkruiden en lijkt ik even een rokerige toets te ontwaren, maar volgens mij is het geen turf. Eerder woodsmoke. De fruitigheid laat echter niet op zich wachten en keert in vol ornaat weer met een schitterende hoofdrol weggelegd voor pompelmoes. Midpalate lijkt de whiskey van tropisch fruitig langzaam maar zeker snoeperig zoet te worden. En dat werkt perfect.

De afdronk is lekker lang, een tikkeltje scherp zonder te storen en laat je mond helemaal droog achter.

Hallelulja! Er zijn erger manieren om het jaar mee te beginnen…

Luistertip: https://www.youtube.com/watch?v=dLk9pzmaFHY.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-01-2025

Distilleerderij: onbekend
Regio: Ierland
Fles: Irish Single Malt 21 Year Old 2001/2023 Lichtburg #09, Rum Cask #39735, 471 bts
Kleur: goud
ABV: 53.5%

Kokosnoot

Het Duitse Rolf Kaspar bottelt regelmatig Ierse single casks onder de noemer ‘Lichtburg’, een historische bioscoop in Essen die in 1928 open ging en een belangrijke rol speelde voor de Duitse propagandamachine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ik proef nummer #8 en #9 head-to-head, want het zijn zustervaten. En bovendien rum-vaten. 21 jaar oud, nota bene. Eindigen doen we met nummer 9 op 53.5%. Hoewel de distilleerderij niet genoemd wordt, staat de naam Jack Teeling wel op het ruglabel. Hij is op één maand na eigenlijk 22 jaar oud, want gedistilleerd en te slapen gelegd in december 2001 en gebotteld in november 2023.

Romig op abrikoos, perzik, banaan, mirabellen en kokosnoot. Maraschinokersen! De Graeffesuiker tekent ook hier onmiddellijk present, wat hem duidelijk een broertje van vat #39733 maakt, hoewel deze nog iets complexer geurt. Wat een fantastische neus is me dat!

Olieachtig, romig, zoet, fruitig en simpelweg heerlijk. Wederom een prima balans tussen enerzijds de erg fruitige, bijna tropische spirit en anderzijds het kruidige hout. Water? No way! Lekker romig op banaan, papaja, guave, perzik en abrikoos. Iets van vanille en wat melkchocolade. Kokosnoot, opnieuw. Erg, erg lekker en perfect in balans. Dit is echt wel erg goed.

De afdronk is bijzonder lang, fruitig, zacht bitter en drogend en bovenal bevredigend.

Het nóg betere werk! De Lichtburg releases zijn echt, echt wel de moeite. Merci, Benny!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-12-2024

Distilleerderij: onbekend
Regio: Ierland
Fles: Irish Single Malt 21 Year Old 2001/2023 Lichtburg #08, Rum Cask #39733, 446 bts
Kleur: goud
ABV: 53.6%

Ananas op de BBQ

Het Duitse Rolf Kaspar bottelt regelmatig Ierse single casks onder de noemer ‘Lichtburg’, een historische bioscoop in Essen die in 1928 open ging en een belangrijke rol speelde voor de Duitse propagandamachine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ik proef nummer #8 en #9 head-to-head, want het zijn zustervaten. En bovendien rum-vaten waarop deze single malt maar liefst 21 jaar mocht doorbrengen. Beginnen doen we met nummer 8 op 53.6%. Distilleerderij: onbekend. Maar Jack Teeling wordt wel op het ruglabel vernoemd… Hij werd gestookt in december 2001 en gebotteld in november 2023, dus is op een maand na eigenlijk 22 jaar oud.

De invloed van het rum-vat is onmiddellijk en onmiskenbaar in de vorm van bruine suiker. Abrikozen, banaan, kandijsiroop, perzik, ananas op de BBQ met een hint van houtkruiden… dit is simpelweg een heerlijke neus.

Olieachtig op de tong. Onmiddellijk mierzoet en erg fruitig. Het hout wordt perfect tegengas gegeven door fruitige toetsen met ananas en mango op kop, gevolgd door peren en pompelmoes. Prima balans en uitstekende sterkte; ik voel absoluut geen behoefte hier water aan toe te voegen. Vanaf de tweede slok wordt hij tevens best kruidig met gember en witte peper op kop, gevolgd door iets van zoethout en vanille.

Een aangename, lange afdronk op pompelmoes is mijn deel. Mooi bittertje op het sterfbed.

Het betere werk! De Lichtburg releases zijn echt wel de moeite. Dankjewel, Benny.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-12-2024

Distilleerderij: onbekend
Regio: Ierland
Fles: Irish Single Malt 18 Year Old 2005/2023 Lichtburg #10, Loupiac Cask #16552, 198 bts
Kleur: amber
ABV: 52.7%

Menthol

Het Duitse Rolf Kaspar bottelt regelmatig Ierse single casks onder de noemer ‘Lichtburg’, een historische bioscoop in Essen die in 1928 open ging en een belangrijke rol speelde voor de Duitse propagandamachine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ik proefde er al een flink aantal, dankzij mijn makker en onaflatend Irish Whiskey liefhebber Benny J. Ja, ook dit sample is van hem afkomstig en betreft een 18-jarige die op een Loupiac vat werd gerijpt. Loupiac is een erg zoete, bijna liquoreux witte wijn. Prachtig kleurtje heeft deze whiskey. De distilleerderij wordt niet nader genoemd, maar de naam Jack Teeling staat wel prominent op het ruglabel… just sayin’.

De neus is verrassend kruidig, maar vertoont ook intense, aromatische toetsen van fruit. Denk overrijpe druiven, bosbessen, kruisbessen en een hint van banaan, aangevuld met iets van menthol en vermolmd hout. Het lijkt bovendien alsof ik deze sta te nosen in een vochtige kelder. Apart, maar wel erg lekker.

De body is prima, bijna olieachtig. De sterkte is nagenoeg perfect. Deze behoeft geen water. Menthol is het eerste wat verschijnt en zal de hele proefsessie domineren. Het fruit van de neus keert weer, in een flink kruidig jasje. Vooral de bosbessen en druiven laten van zich horen (ahem, proeven). De balans is uitzonderlijk, hoewel het toch geen makkelijke whiskey is. Lekker? Zeker weten!

De afdronk is lang, kruidig warm en zoetzuur.

Geen daily dram, maar een whiskey om te delen met goeie vrienden tijdens een gezellige babbel. Eentje om over te filosoferen. Thx, Benny!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-12-2024

Distilleerderij: Bushmills
Regio: Ierland
Fles: Bushmills 2012 The Causeway Collection Pomerol Casks Finish, OB 2022
Kleur: brons
ABV: 54.2%

Bordeaux

In 2020 lanceerde Bushmills de zogenaamde Causeway Collection, waarin gefinishte whiskey’s worden gepresenteerd. Ik proefde eerder al eentje op Jupille casks (neen, niet gelinkt aan Jupiler, maar een Franse eikensoort uit de Pyreneeën). Die vond ik oké, maar niet wereldschokkend. Wat nu in mijn glas zit – wederom een sample dat ik via Benny J scoorde – is een Ierse single malt uit 2012 die na een rijping op eerder klassieke bourbon- en sherryvaten een finish kreeg op Pomerol vaten, i.e. een beroemde rode wijn uit Bordeaux. Het was overigens een Ireland Exclusive Release.

Kruidige neus op rood fruit met vooral kruidnagel, kaneel en kardemom, waardoor hij ietwat drogend overkomt en het fruit wat mij betreft niet helemaal tot zijn recht kan komen. Iets van bakboter en een confituur van kweepeer en ananaskers. Onrijpe aardbei en iets van pas gebakken koekjes. Wordt beter naarmate hij even in het glas vertoeven mag. Gun het hem.

Op smaak komt het fruit veel meer tot uiting. Denk aardbeien, rode bessen en zelfs perensiroop. Terwijl de kruidnagel voor een mooie warmte zorgt, komt iets van acaciahoning de boel wat blussen. Kruidnagel doet nog een poging en slaagt er in om het fruit weer de kop in te drukken, wat van deze Ier een droge, kruidige malt maakt, maar het werkt wel.

De finish is bijzonder lang, moet ik zeggen. Rood fruit en vooral een heleboel houtkruiden die erg lang blijven nazinderen en je mond helemaal warm en droog maken.

Blind zou ik nooit gezegd hebben dat dit Bushmills is. En 100 EUR zou ik ook niet over hebben voor een fles van dit spul, ondanks het feit dat het mij toch kon bekoren.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-12-2024

Distilleerderij: Midleton
Regio: Ierland
Fles: Gold Spot 13 Year Old
Kleur: oud goud
ABV: 46%

Overtuigend Overheerlijk

De Gold Spot van Midleton is een 13-jarige Single Pot Still whiskey die op een trio van vaten rijpte: bourbon, sherry en Recioto della Valpolicella, een fluweelzachte rode wijn uit Veneto in het noorden van Italië, geproduceerd van de druiven Corvina, Rondinella en Molinara. Het is een jamachtige, intense rode wijn. Ik verwacht me bijgevolg aan een zoete Gold Spot.

Ha, die neus is gewoonweg vettig, maar dan op een heel aangename manier. Boerenboter! Daaronder zit een prachtige mix van vanille, honing, ananas op de BBQ, abrikozen en sappige perziken. Maar ook een zachte kruidigheid als van curry (!), kardemom en kaneel. Een hint van marsepein verschijnt en bovendien wat nougat, noten en Mon Chéri bonbons. Dit is complex en uitnodigend. Een fantastische neus!

Zoals het pot still betaamt, is hij op smaak onmiddellijk flink kruidig, maar dat neemt niet weg dat romige en snoeperige toetsen mijn smaakpapillen onmiddellijk helemaal inpakken. Overrijp, tropisch fruit tekent present – meer nog dan op de neus – en wordt mooi omfloerst door toetsen van noten, marsepein en fruitcake. De nougat en Mon Chéri keren in vol ornaat weer. Chocolade wordt groots om dan plots plaats te maken voor Café Noir koekjes en mokka, geprakte banaan en een overdosis aan honing. Excellent!

De afdronk is lang waarbij de kruiden langzaam wegdeemsteren om vooral vanille en zoet fruit te presenteren. Zelfs in de afdronk blijft hij romig.

Overtuigende en overheerlijke single pot still whiskey. Reken op 140 EUR. Elke cent waard.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-12-2024

Bottelaar: Kirker Greer Brands
Regio: Ierland
Fles: Kirker & Greer Shamrock Four Province Blend
Kleur: licht goud
ABV: 43%

Klavertje Vier

Kirker & Greer is een blender en bottelaar uit Belfast, recent opgericht, maar wel genoemd naar het originele bedrijf van Archibald Kirker en William Greer uit 1885 dat destijds één van de grootste distillateurs en exporteurs was. In het glas zit een Ierse whiskey die ze samengesteld hebben met whiskeys (zowel malt, grain als pot still) uit vier verschillende Ierse provincies: Leinster (Great Northern, grain en malt), Ulster (Bushmills, malt), Munster (West Cork, malt) en Connacht (The Shed, pot still). De mashbill bestaat voor 60.8% uit grain, 30.8% malt, 2.6% peated malt en 5.8% pot still. Hij rijpte op 1st fill bourbon (de grain en malt) en oloroso sherryvaten (de pot still). Blijkbaar werden 60 receptjes klaargestoomd en bleek de oprichter van Kirker & Greer nummer 38 de juiste te vinden. Ziehier de Shamrock Four Province Blend, een flesje dat te koop is voor zo’n 60 EUR in België, maar voor minder dan de helft hiervan in Nederland… Stel je voor.

Hoewel ik heel even eerst moest denken aan de NOG-gin van Asta Morris (vatgerijpte gin), komt hij na enkele minuten ademen toch mooi open om zich als whiskey te presenteren met vanille, citrusfruit, karamel en zelfs een hint van rode bessen. Er zit een rokerig kantje aan, erg subtiel, met een mooie kruidigheid als van tijm, anijszaad en rozemarijn. Dit valt mij erg goed mee.

Zacht op de tong en nu is de geturfde malt in de mix onmiskenbaar. Een aardse, licht rokerige toets komt eerst, gevolgd door vanille roomijs, banaan, rood fruit en karamel. Hij heeft ook iets metalig, alsof ik hem uit blik schenk. Roest en bloed verschijnen midpalate, maar storen allerminst. De kruidigheid breidt uit met oregano en paprikapoeder. Dat gezegd zijnde, kan hij de belofte van de neus niet helemaal waarmaken.

De finish – en dat vind ik eerlijk gezegd een beetje jammer – is erg kort en droog.

Nou, deze Shamrock, oftwel Klavertje Vier, is best wel prima, hoor. Vooral de neus bekoort. Thx, Benny.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-12-2024

Na het fantastische trio van Ierse whiskeys met de befaamde Maria-labels, trakteerde The Nectar of the Daily Drams ons vorig jaar met opnieuw een fantastisch duo, wederom met prachtige labels. Distilled in Ireland stond er trots op het label. Een 22-jarige uit 2002 en een 23-jarige uit 2001 werden gepresenteerd aan een zeer aantrekkelijke prijs. Zo zie je maar wat een goeie relaties The Nectar onderhoudt met voormalig Cooley-baas Jack Teeling. Ik proef ze maar wat graag head-to-head.

Distilleerderij: onbekend
Regio: Ierland
Fles: Irish Single Malt Whiskey 12 Year Old That Boutique-y Whisky Company, Whiskey #2 – Batch 2, b. 2018, 500ml, 429 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 48.6%

Pomelo & Yuzu

In 2018 bottelde That Boutique-y Whisky Company deze 12-jarige Ierse single malt, waarvan de herkomst geheim blijft. Zoals TBWC placht te doen, kwam ook deze op de markt in flesjes van een halve liter. Ik proefde hem meteen na een 13-jarige die ze een jaar eerder uitbrachten. Deze is een pak lichter van kleur, maar zit net iets hoger in alcohol.

Vanille, honing, citrusfruit en flink wat hooi, da’s de neus van deze malt in een notendop. Voeg daar nog een handjevol noten en een snuifje peper aan toe en het plaatje is compleet. Niets wereldschokkends, maar zeker lekker en uitnodigend.

Lekker olieachtig. Plakt aan de tanden. Hoewel fruitig is hij niet echt zoet. Citrus domineert en maakt hem zachtjes zoetzuur. Pompelmoes, pomelo en yuzu. Dat wordt aangevuld met flink wat houtkruiden met gember en witte peper op kop, wat hem meteen ook een bittertje en een drogend effect geeft.

De afdronk is middellang tot lang, zoet op honing en vanille met een bittertje op het sterfbed. Je mond blijft droog achter.

Beiden zijn duidelijk (verre) familie van elkaar, maar de een moet niet onderdoen voor de ander. Ook deze is nog te vinden, zij het wel voor zo’n 70 EUR per flesje van een halve liter. Thx, Benny!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-12-2024

Distilleerderij: onbekend
Regio: Ierland
Fles: Irish Single Malt Whiskey 13 Year Old That Boutique-y Whisky Company, Batch 2, b. 2017, 500ml, 2.200 bts
Kleur: stro
ABV: 48.4%

Prima Drammetje

In 2017 bottelde That Boutique-y Whisky Company deze 13-jarige Ierse single malt, waarvan de herkomst geheim blijft. Zoals TBWC placht te doen, kwam ook deze op de markt in flesjes van een halve liter. Wat een eclectisch label! Ik proef meteen na deze een 12-jarige die ze een jaar later uitbrachten.

De neus begint subtiel en erg zacht op vanille, honing en een vers geschild appeltje. Wat citroengras en zachte houtkruiden op de achtergrond. Tot slot een florale hint die me bekoort.

In de mond is hij minstens even zoet, maar gaan de houtkruiden wel een stap verder en maken hem flink kruidig. Eens de speekselklieren dat vuur gedoofd hebben, ontdek ik zachte vanille, citrustoetsen, iets van banaan en honing. Eigenlijk een prima verderzetting van de neus, weliswaar onderstreept door een zacht bittertje als van het witte vlees van een pompelmoes. Prima drammetje, hoor.

De afdronk is middellang, zoet en peperig, met een licht drogend effect op het einde.

Prima Iers spul. En nog steeds verkrijgbaar voor zo’n 75 EUR (wat natuurlijk niet weinig is, rekening houdende met de inhoudsmaat van de fles). Dankjewel, Benny!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-12-2024

Distilleerderij: The Great Northern Distillery
Regio: Ierland
Fles: From Clare to Here Volume II, b. 2024, first fill bourbon & Western Herd Stout, 168 bts
Kleur: koper
ABV: 54.0%

Western Herd Stout

Twee jaar geleden proefde ik de eerste release van de Ierse single malt From Clare to Here (destijds gebotteld voor The Whisky Mercenary). Dit jaar bracht Daithi O’Connell een tweede uit die rijpte op first fill bourbonvaten en Western Herd Stout vaten. Western Herd Brewing Company is een brouwerij uit County Clare, wat de naam dus verklaart van deze whiskey.

Mooie, donkerzoete neus op karamel, toffee, melkchocolade met pralinévulling en Café Noir koekjes, aangevuld met iets van… euh… gestoomde asperges! Maar… het werkt prima, dit is een heerlijke neus.

De body is prima, de sterkte nagenoeg perfect. Heerlijk zoet op toetsen van café frappé en chocolade, cacao, Café Noir koekjes en gekonfijte perzik. Karamel en honing. Nee, ahornsiroop! Dit is erg aangenaam. Zou het wellicht ook erg goed doen over een bolletje vanille-ijs, maar daar lijkt het me dan weer net iets te kostbaar voor, toch?

De afdronk is erg lang en bevredigend met een prima balans tussen de zoete toetsen en flink wat houtkruiden.

Smaakbommetje. Wederom een sample van de onvermoeibare Ierland-liefhebber Benny J.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-12-2024

Distilleerderij: The Great Northern Distillery
Regio: Ierland
Fles: Irish Single Malt 5 Year Old 2018/2024 W.D. O’Connell, First Fill Bourbon Casks & Fino Cask
Kleur: stro
ABV: 50%

Chemisch Experiment

W.D. O’Connell heeft geen distilleerderij en ook geen plannen om er één te bouwen. Ze omschrijven zichzelf als Whiskey Merchants en blenden en bottelen het betere spul dat ze elders kunnen aankopen. Ze zijn daarin overigens zeer transparant, want op de labels staat telkens vermeld waar de whiskey vandaan komt. Voor deze 5-jarige is dat de Great Northern distilleerderij van papa Teeling, voormalig eigenaar van Cooley en sinds 2015 aan het roer van deze relatief nieuwe Ierse mastodont. Deze whiskey, gestookt in 2018, rijpte op klassieke first fill bourbonvaten, maar er ging ook een Fino sherry cask in de mix! Typisch Daithi O’Connell materiaal, dus.

Hola, da’s apart! Hij stinkt zelfs een beetje, vind ik. Doet wat denken aan vaaswater of een stilstaande plas. Daarnaast een karrenvracht aan vanille, suikerspin, jonge appels en een zilt randje. Nog iets chemisch als van acetone en iets wat me aan funky Jamaicaanse rum doet denken. Vreemd spul en ik ben er nog niet uit of ik dit wel lekker vind ruiken.

De smaak ik gelukkig minder funky, maar het blijft een vreemde whiskey, hoor. En hij brandt! Vanille, iets zoet versus zilt en allerhande chemische connotaties die me niet kunnen bekoren. Mijn slokdarm lijkt te protesteren. Het lijkt wel alsof hier een chemisch experiment fout ging. Absoluut niet mijn ding.

De afdronk is dan ook ongenadig lang naar mijn mening.

Brrr…. Snel iets anders inschenken. Benny, you naughty boy!

66/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-12-2024

Bottelaar: Aceo Ltd
Regio: Ierland
Fles: Emerald Isle Single Malt, b. 2020
Kleur: licht goud
ABV: 40%

Smaragdgroene Eiland

Het Emerald Isle of het Smaragdgroene Eiland is natuurlijk… Ierland, of wat had u gedacht. Aceo Spirits Ltd, een drankenconcern uit Edinburgh, Schotland – die haar vaten opgeslagen weet in hartje Speyside, want ze liggen in de warehouses van de gesloten distilleerderij Coleburn – brengt deze Ierse single malt met een bijzonder vriendelijke prijskaartje op de markt. Sommigen beweren dat deze bij Teeling wordt gestookt, maar dat krijg ik nergens officieel bevestigd. Laten we maar gewoon aan het proeven gaan.

Aangenaam frisse neus op Granny Smith appels, roze pompelmoes en galia meloen. Erg fris en toegankelijk. Een florale toets tekent eveneens present. Absoluut niet complex, maar tevens absoluut aangenaam.

De body is best olieachtig, bijna romig. Dit is erg mondvullend. Prima verderzetting van de neus, maar aangevuld met flink wat vanille, fudge en zachte kruiden van het hout. De kruidigheid is in prima balans met de zoetheid van deze single malt. Limoen en lychee verschijnen midpalate, wat hem nog eens een extra fruitige lift geeft. Dit is erg aangenaam, hoor.

De afdronk is verrassend lang, volmondig met wat zoethout op het sterfbed.

Neen, complex is dit niet. Verre van. Maar naar mijn (on)bescheiden mening misschien toch een tikkeltje onderschat. Maar het is zeker weten bang for your buck, want een flesje van deze lekkere Ierse single malt kost zo’n 35 tot 40 EUR. Dankjewel, Benny.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-12-2024

Distilleerderij: Dingle
Regio: Ierland
Fles: Dingle Small Batch Release No. 6, OB 2021, Tawny Port Cask, 14.500 bts
Kleur: koper
ABV: 46.5%

Rozenbottelthee

Dingle Distillery in de gelijknamige Ierse stad in County Kerry, werd opgericht in 2012 en stond mee aan de revival van de categorie. Ze stoken zowel single malt als pot still whiskey. Dit is hun 6^e small batch release, ondertussen meer dan drie jaar op de markt, die uitsluitend rijpte op vaten waarop eerder Tawny Port werd grootgebracht.

De invloed van het vat is onmiddellijk onmiskenbaar, want mijn neusvleugels worden begroet door allerhande toetsen van rood fruit, met bosbessen op kop. Dan volgen veenbessen, aardbeien en iets van gekonfijte kersen. Koude rozenbottelthee. Voeg daar nog wat dennenappels aan toe, alsook een toefje kaneel en een mespuntje nootmuskaat. En een enkel schijfje sappige pompelmoes voor een zacht zoetzure toets. Best aangenaam.

Best olieachtig op de tong. Wederom zijn het de rode bessen die de plak zwaaien, gevolgd door het andere rode fruit. De kruidigheid neemt wel hand over hand toe met kruidnagel nu op kop, gevolgd door nootmuskaat en iets van witte peper. Sinaasappelsap komt sterk opzetten, waardoor hij plots iets van glühwein krijgt (kijk even naar de datum van deze tasting note en u merkt dat ik ‘m op de juiste dag geproefd heb, zo te zien).

De afdronk is middellang, zoetzuur met een zacht bittertje. Kersensiroop op het sterfbed.

Een echte kerstdram, als u het mij vraagt. Thanks, Benny!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-12-2024

Distilleerderij: Midleton
Regio: Ierland
Fles: Jameson Five Oak Cask Release, OB 2022
Kleur: koper
ABV: 46%

Menthol & Spearmint

Dit is een specialleke van Jameson, want het betreft een single pot still whiskey die – zoals de naam al aangeeft – rijpte op een combinatie van vijf verschillende vattypes: Ierse, Europese en Amerikaanse virgin oak, ex-Bourbon en sherry.

De neus is enerzijds fruitig en zoet, anderzijds wat kruidig zoals je van een single pot mag verwachten. Prima balans met gekonfijte appelsien en abrikozenconfituur enerzijds en zoethout en gekonfijte gember anderzijds. Prima neus.

De body is wat aan de lichte kant, maar dat kan je van bijna alle Jameson zeggen. Maar de smaak zit meer dan goed. Een prima verderzetting van de neus, maar aangevuld met iets erg fris. Menthol én spearmint. That’s a first. Wordt vanaf de tweede slok zelfs iets fruitiger met gebakken appels en kruisbessen in de mix. De kruidigheid neemt eveneens toe, waardoor deze op je tong begint te tintelen. Ik vind het allemaal prima.

De finish is middellang, kruidig en zoet met abrikozenconfituur op het sterfbed.

De kruidigheid van de single pot still werd hier voor een stuk mooi op weg geholpen door de virgin oak vaten, maar tegelijkertijd in balans gebracht door de voormalige bourbon- en sherryvaten. Geslaagde release, als u het mij vraagt.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-12-2024

Distilleerderij: Midleton
Regio: Ierland
Fles: Jameson Caskmates Stout Edition, OB 2021, Finished in 8D Stout Beer Barrels
Kleur: koper
ABV: 40%

8D

In augustus 2016, toch al even geleden, proefde ik een eerder versie van deze Jameson, die toen had gerijpt op stoutvaten van de Franciscan Well Brewery uit Cork. Ik vond dat toen één van de minst boeiende Jameson whiskey’s die ik al aan de lippen mocht zetten. Deze versie, gebotteld in 2021 kreeg een finish op stoutvaten van Eight Degees Brewing, kortweg 8D uit Mitchelstown. Deze release was bestemd voor de Poolse markt.

Ha! Het eerste wat je ruikt is… stout! Dat vind ik nu een enorm voordeel, zie. Daarnaast zoete, snoeperige en fruitige toetsen van peer, appelsien en citroen. Licht floraal. Karamel na enkele minuten ademen. Dit valt mij best mee.

De body is wel erg licht. Maar de smaak is meer dan oké. Wederom sinaasappel, peer en karamel, maar nu ook koude koffie en wat anijszaad. De stout tekent eveneens present, samen met een lichte kruidigheid die me doet denken aan kerst. Kruidnagel, kaneel, peper. Prima.

De afdronk is middellang op meer anijs – maak daar gerust zwarte drop van – koude koffie en karamel.

Stukken beter dan zijn voorganger, zonder een uitzonderlijk goeie whiskey te zijn. Dat gezegd zijnde, betaal je ook maar 35 EUR voor dit flesje. Het is mijn twintigste ontmoeting met Jameson, by the way. Bedankt voor het sample, Dieter.

80/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-12-2024

Distilleerderij: Tipperary Distillery
Regio: Ierland
Fles: Tipperary Mezcal Cask Finish for Saint Mac, OB 2024, 90 bts
Kleur: amber
ABV: 50%

Hebbeding

Saint Mac, de webwinkel van Gunther Moonen uit het verre Kinrooi, bottelde deze Ierse whiskey voor het goede doel. De 90 flessen zijn ondertussen allemaal verkocht, dus dat is goed nieuws. Tipperary is overigens een nieuwe distilleerderij (opgericht in 2014, maar pas beginnen stoken in 2020) en deze whiskey, zonder leeftijdsaanduiding, rijpte op een Roija wijnvat om nadien nog een finish te krijgen in een mezcal-vat. Colour me intrigued. Het label is afkomstig van de onvolprezen artieste onder de naam Annie Mation, die voor een eerdere charity botteling van Saint Mac al eens aan de slag ging.

De neus is eerder floraal met een flinke dosis ahornsiroop over rood fruit. Maar de dominerende ondertoon is toch vooral graan en iets umami dat me eerlijk gezegd aan rosbief doet denken. Relatief new-make-y. Vreemd, maar niet onaardig.

Op smaak is het bijna funky en dat moet wel van het mezcal-vat afkomstig zijn. Blind zou ik dit zelfs een Jamaicaanse rum of een Tequila Anejo hebben durven noemen en zeker geen whiskey. Apart, op z’n zachts uitgedrukt. De whiskey lijkt me erg jong, want ik proef nog flink wat graan. Maar het gaat hem wel goed af, moet ik zeggen. Dit is speels en bijzonder.

De afdronk is middellang en zoetzuur met wat melkchocolade op het sterfbed.

Leuk hebbeding, maar ik ben er wel zeker van dat, mocht ik een fles bezitten, ik er maandenlang over zou doen om ze leeg te krijgen. Dit is zeker geen daily dram. Met dank aan Saint Mac voor de flesrest.

81/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-12-2024

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling 14 Year Old Vintage Reserve Collection, OB 2023, PX Sherry Finish #29603
Kleur: amber
ABV: 57.3%

Theelepeltje

Deze 14-jarige single malt van Teeling kreeg een reguliere rijping op ex-bourbonvaten en werd dan nog even gefinisht op een PX Sherryvat. De Nederlandse importeur Bresser & Timmer liet er zijn oog op vallen en liet het goedje bottelen op vatsterkte in juli 2023. Ik beken dat ik een beetje verrast ben dat hij nog zo vlot verkrijgbaar is na meer dan anderhalf jaar.

Toffee en butterscotch (nee, da’s niet hetzelfde) op de neus, dominant en onmiskenbaar. Het laat geen ruimte voor iets anders, wat deze neus in alle eerlijkheid een beetje saai maakt. Lekker, maar weinig opwindend, want ééndimensionaal. Nou, da’s misschien niet helemaal fair, want na een paar minuten verschijnt er toch iets van nougat en overrijpe banaan. En als je er wat water bij doet, dan wordt hij nog zoeter, wat ik geen straf vind.

Op smaak is het een prima verderzetting van de neus, aangevuld met een zachte kruidigheid als van nootmuskaat en zwarte peper met een beetje zoethout. De sterkte is prima en misschien zelfs een beetje te. Laat ik hier wat water bij doen. Dan krijg ik naast de butterscotch nu toch ook mooie toetsen van gebakken banaan en abrikozenconfituur.

De afdronk is lang, zoet, zacht drogend en erg kruidig – zeker verdund.

Naar mijn gevoel komt de PX pas tot zijn recht als je er een theelepeltje water bij gedaan hebt. Het maakt hem ook wel wat kruidiger en warmer.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-12-2024