WhivieBlog

Vandaag is er weer een doosje uit Duitsland aangekomen met drie heerlijke flesjes.

De eerste is niet bepaald nieuw voor me, maar zoals jullie ondertussen al lang weten ben ik een verzamelaar van alles wat met Auchentoshan te maken heeft. Ik kon deze Toshan 10 Year Old dan ook niet laten staan, gezien hij in een prachtige limited edition metalen koker werd verkocht.

De tweede is geen whisky, maar peated single malt spirit van 18 maanden oud. Het is de Chapter 4 van The English Whisky Company. Het is een single cask (Amerikaanse bourbon 1st fill, nummer 513) en ik kon fles nummer 009 op de kop tikken. Deze geturfde spirit werd gedistileerd op 01/11/2007 en gebottled op 18/05/2009 op 46% ABV. Het is een flesje van 20cl en niet meer zo makkelijk te vinden.

Maar de echte vangst van vandaag is ongetwijfeld de Mosstowie uit de Connoisseurs Choice-reeks van Gordon & MacPhail. Het is weliswaar slechts een miniatuur van 5 cl, maar aangezien deze Speyside distilleerderij Mosstowie gesloten is (ze opereerde van 1964 tot 1981 en werd dan afgebroken) lijkt het mij een goede vangst. De whisky werd gedistilleerd in 1975. Tasting notes gaan in dit geval vooralsnog niet volgen, want dit kleintje blijft (voorlopig) dicht.

En waar blijft nou mijn Highland Park 10 Year Old London Festival en Ardbeg Rollercoaster? Argh! The wait is too long!

Handleiding voor etiketverzamelaars

Ik ben dol op whisky en wil graag zoveel mogelijk flessen bewaren (lege, bedoel ik dan), maar dat is werkelijk geen optie. Mijn bureau is op minder dan drie maanden tijd gaan lijken op een containerpark, gevuld met dozen leeggoed, metalen en kartonnen kokers van whisky, whiskey en bourbons. Dearly Beloved begint – terecht – te protesteren.

Eén van onze whiviebloggers, Expensivevino, bracht mij op een goed idee. Hij verzamelt namelijk enkel de labels. Dat neemt natuurlijk een pak minder plaats in en je kunt ze mooi opbergen in een fotoalbum of iets dergelijks. Dat is de oplossing!

Na enkele schromelijk mislukte pogingen om zelf de labels van de flessen te halen nodigde ik Expensivevino uit om mij de knepen van het vak te leren. En zoals dat dikwijls gaat met dit soort dingen is het een kwestie van enkele ‘tips & tricks’ om snel tot een goed resultaat te komen.
Gisteren, onder begeleiding van een Nikka All Malt, Auchentoshan 18 Year Old en een Bernheim Original, vulden wij onze avond met een bijzonder goed gesprek en enkele etiket-experimenten.

OK, hoe ga je te werk?

Type etiket

Eerst en vooral – en dit is eigenlijk een belangrijke stap – moet je achterhalen of het label zelfklevend is (dus met ‘inherente kleeflaag’ zoals een sticker) of gelijmd. Dat kan je het makkelijkst nagaan door de achterkant van het label te bekijken (dus door de lege fles heen, uiteraard). Een gelijmd etiket verraadt zich door strepen en zeer kleine luchtbelletjes.

Je herkent het het makkelijkst door te proberen een hoekje los te maken (doe dit liefst met het kleine label dat je op de achterkant van de fles vind en wellicht minder belangrijk acht). Komt het hoekje los, dan heb je een gelijmd etiket. Blijft het stevig vastzitten, dan betreft het een zelfklevend etiket.

Het is in het begin misschien een beetje zoeken, maar na enkele pogingen zal je het type makkelijk herkennen.

Gelijmd etiket

Een gelijmd etiket laat zich het makkelijkst verwijderen. Ga als volgt te werk:

Stap 1: vul uw wasbak (gootsteen, maar mag ook een badje zijn of iets dergelijks) met bijzonder heet water, liefst water dat gekookt heeft. Geloof me, met gewoon warm water uit de kraan lukt het niet!

Stap 2: vul ook de fles met heet water en leg ze in de gevulde wasbak.

Stap 3: wees geduldig; afhankelijk van het soort lijm dat werd gebruikt weekt je label los in een periode van 5 tot zelfs 30 minuten. Maar het is wel poepsimpel, je hoeft er verder niets voor te doen.

Stap 4: week voorzichtig het label af (in zoverre dat het niet helemaal vanzelf zou zijn losgekomen) en leg het tussen twee velletjes keukenrol om te drogen.

Stap 5: leg het geheel gedurende een dag tussen de pagina’s van een zwaar boek (vb. telefoonboek) om mooi recht en plat te worden.

Stap 6: Enjoy! (kleef het label in je boek, kader het in of… geef het aan een verzamelaar – hint, hint!)

Zelfklevend etiket

Hier wordt het iets moeilijker en heb je ook wat meer werk. Het vergt ook een klein beetje voorbereiding.

Benodigdheden:
• elektrische verfstripper
• doek of handdoek
• aardappelmesje
• plastic mapje (waar je A4 pagina’s in kan opbergen)

Ga als volgt te werk:

Stap 1: zorg dat alles klaarligt

Stap 2 : zorg dat de fles helemaal leeg is en leg ze op haar kant op een doek met het label naar boven.

Stap 2: verwarm het etiket met de verfstripper gedurende een minuut of drie à vijf. Zorg dat je het label niet aanraakt met het toestel of het papier kan verschroeien of zelfs vlam vatten (de verfstripper verwarmt tot zo’n 400°C). Verwarm het hele label, niet alleen de randen. Ook het midden moet mooi opgewarmd worden. Wat je dus eigenlijk doet is de lijm van de sticker terug vloeibaar maken.

Stap 3: leg de verfstripper terzijde (let op, hij blijft nog lang warm, dus leg hem ergens waar hij geen schade kan aanrichten aan je omgeving)

Stap 4: maak voorzichtig een hoekje van het label los met je mesje. Werk langs de rand van onder naar boven tot je het label over de ganse lengte hebt losgekregen. Neem dan voorzichtig het label tussen duim en wijsvinger en trek het voorzichtig los. Gebruik je vrije vingers om het andere eind van het label tegen te houden wanneer het eenmaal volledig is losgekomen (aangezien het anders zou kunnen opkrullen).

Stap 5 : kleef het onmiddellijk op het plastic mapje en wrijf goed aan. Dit plastic mapje wordt meteen de achterzijde van je label (want de lijm is niet verwijderd, natuurlijk).

Stap 6: leg het geheel gedurende een dag tussen de pagina’s van een zwaar boek (vb. telefoonboek) om mooi recht en plat te worden.

Stap 7 : knip voorzichtig langs de rand van het label uit.

Stap 8 : Enjoy! (kleef het label in je boek, kader het in of… geef het aan een verzamelaar – hint, hint!)

Hulp nodig!

Bij deze houd ik me warm aanbevolen voor al uw leeggoed (ik verzamel enkel etiketten van whisky die ik zelf geproefd heb, maar kan andere etiketten gebruiken om te ruilen natuurlijk). Vanzelfsprekend verwacht ik niet dat u de etiketten gaat afweken als u ze niet zelf verzamelt.

Ook aan de sponsors van Whivie een warme oproep om hun lege flessen (bijvoorbeeld naar aanleiding van een tasting) niet in de glasbak te laten verdwijnen. Ik kom er wel om!

Dank u!

Een dikke merci aan Expensivevino voor een bijzonder gezellige avond.

Slàinte!

Hallo bloggers,

Velen (onder wie ikzelf) hebben met de handen in het haar gezeten op maandag 15 februari l.l. om één (of 2) fles(sen) hiervan te bestellen en dan nog op een gecrashte website terecht kwamen, temeer omdat de geruchten de ronde deden dat er slechts een 2 à 3.000 tal zouden gebotteld worden.

Uit onderstaand artikel, gepubliceerd in Whiskyfun.com’ blijkt echter dat er waarschijnlijk veel meer flessen op de markt gebracht worden. Nog te verkrijgen dus in de shop en inloggen als “committee member”.

Ardbeg ‘Rollercoaster’ (57.3%, OB, Committee, vatting of ten vintages, 2010) the last ten years (including some sherry), so it may be a better representation of the current Ardbeg style than a bourbonised single cask or even an ‘age-statement’ version. Not too sure about the outturn, as a good friend of mine said: ‘most are guessing low (2-3000) but I’ve been told 15,000 worldwide‘. If that is true, that would suggest they have used more than just one cask from each vintage. It seems that it’ll be available both from Ardbeg’s website on February 15 and from several US retailers. Colour: straw. Nose: ha, this one starts as kippery as whisky can be! What’s even more striking are the notes of cooked ham that aren’t often to be found in Ardbeg, even young ones. Yet, it doesn’t smell immature despite the slightly raw whiffs of mercurochrome and tincture of iodine. Very funny development on… wait, Absinth? Serious! Also embrocations, dill… Between a pharmacy and an herbalist’s shop. Some pears, sign of youth. The peat isn’t really big, maybe it’ll come out louder with water. With water: changes a lot, now much more on metal polish, soot, linoleum, apple peelings and wet clothes and newspapers. Still no huge peat and no ‘new rubber boots effect’. Mouth (neat): punchy and powerful, much, much peatier, smokier and rougher than the nose suggested. Not exactly ‘Supernova-esque’ but closer to that one than to, say the regular Tens. Something herbal and bitter, artichoke liqueur (I’m sorry), or Fernet-Branca… Stomach bitter? You have to like that – I do. With water: less bitter herbs and more ‘sweet’ ones, aniseed, cider apples, then quite some limejuice and more and more salt. And smoke, of course. Finish: long, salty and earthy, not that far from the old 10 at this point. Notes of gentian spirit as often in youngish Ardbegs (I think!) as well as a little eucalyptus/cough drops. Comments: nose and palate are quite different but what’s sure is that it’s a straight and genuine Ardbeg, especially on the palate. The younger parts (3 to 6yo) do not show off too much, which is probably great news, but it’s obviously not an old Ardbeg. Great work, it must have been tricky to compose such a vatting. SGP:256 (nose) and 369 (palate) – 88 points.

Heb ondertussen toch een bestelling kunnen plaatsen en wacht geduldig (???) de komst van het levenswater af.

Ga ondertussen maar een ander “peatyke” pakken.

Groetjes en SLAINTE !!!

Guido.

Intussen heb ik een goede band met mijn slijterij en na de aankoop van mijn Milford 10 year old (zie post hiervoor), zag ik een fles Blackadder Smoking Islay met nog een kwart inhoud achter de kassa staan. Gebotteld in juni 2009, Cask:BA 2009/416. Fles 154 van 320. ABV 60,1% !

Mijn interesse was gewekt. Helaas was er geen volle fles meer op voorraad. Ik kon mijn teleurstelling blijkbaar niet goed verbergen want ik mocht de fles meenemen!

Omdat ik mijn dram graag in goed gezelschap nuttig moet ik ook nu weer stellen dat deze fles richting Gentbrugge zal gaan.

Tasting Notes volgen!

Regelmatig ga ik naar de slijterij bij ons in de buurt om gewoon eens lekker naar al die mooie drams te kijken. Soms kom je dan iets tegen wat je interesse wekt.

Zoals een eenzame fles Milford 10 years old.

Een whisky uit het land van de kiwi’s, dat moet een vreemde eend in de bijt zijn.

De Milford Limited Edition 10 Years Old Single Malt Whisky is voor whisky afkomstig uit een vrij onbekend land, nl. van het Zuidereiland uit Nieuw-Zeeland. De condities om goede whisky te stoken zijn op het zuidereiland van Nieuw-Zeeland ideaal. De gerst die er geteeld wordt is van zulke goede kwaliteit, dat ze zelfs naar Schotland wordt uitgevoerd om whisky van te stoken. Helder water is er in overvloed , bij de distilleerderij van Milford haalde men het brouwwater uit de bovenloop van de Taieri en turf is er genoeg uit de omliggende veenmoerassen.

Ik heb verder niet zoveel informatie kunnen vinden maar verwijs jullie graag naar de

officiele site voor verdere informatie. http://www.milfordwhisky.co.nz

De informatie over de fles die ik heb.

Distilled 1991, Bottled 2004, batch 1m434, bottles 6777, character balanced, smooth, vanilla tones.

Ook deze fles zal geopend worden bij mijn eerste bezoek aan Mark, waarna ongetwijfeld tastingnotes volgen.

Het lijkt er sterk op dat dit uit de hand aan het lopen is, maar geloof me: dat is niet het geval.

Deze 7 nieuwe expressies zijn slechts 2cl samples die ik van Jeroen kreeg. Ze zijn afkomstig van zijn BenRiach tasting op 9 februari. Ik kon er helaas niet bij zijn, maar Jeroen was zo vriendelijk ze voor mij te bewaren.

1- BenRiach 1984 Peated Oloroso
2- BenRiach 1975 Peated Port Finish
3- BenRiach 18 Year Old Moscatel Finish
4- BenRiach 18 Year Old Gaja Barolo Finish
5- BenRiach 16 Year Old
6- BenRiach 12 Year Old Heredotus Fumosus
7- BenRiach 1988 Virgin Oak Finish for Belgium

Ik zal ze – en ik ga hier niet ‘binnenkort’ zeggen, want ik kan stillaan niet meer volgen – proeven en de tasting notes volgen. But don’t hold your breath…

Alleszins een mooie toevoeging aan Mark’s cabinet dat nu maar liefst 118 verschillende expressies telt.

Slàinte!

Ik was op hoevevakantie met de kids in Neerpelt, Limburg. Heb veel bijgeleerd over koeien, zoveel is zeker.

Maar ik maakte ook van de gelegenheid gebruik om eens binnen te springen bij Marc Seghers’ Whiskycorner. En ondanks de website – die ik niet zo bijzonder mooi vind, ook al is hij zeer gebruiksvriendelijk – was de winkel in Houthalen een bijzonder aangename verrassing.

De winkel oogt bijzonder mooi, professioneel en met een ongezien assortiment whisky van alle hoeken van de wereld. Heel veel mooie bottelingen van Signatory (fantastische flessen, toch?), een hoekje Ierse dram die ik nog nooit gezien had en een heleboel oude bottelingen (niet goedkoop, maar o zo verleidelijk).

Ik heb er dan ook meteen een kleine inkoop gedaan (ah, ja!).

Ik begon met een gift pack van Glenmorangie, die vier expressies bevat:

1) Glenmorangie Original
2) Glenmorangie The Quinta Ruban
3) Glenmorganie Lasanta
4) Glenmorangie The Nectar D’or

Dit zijn alle vier flesjes van 10cl.

Daarnaast kocht ik nog een kleiner doosje van oudere bottelingen van Glenmorangie, de 10 Year Old (de voorloper van de Original), de Port Wood Finish, de Burgundy Wood Finish en de Madeira Wood Finish, telkens 5cl.

Tot slot kocht ik nog drie miniatuurtjes: Glendronach 15 Year Old (de oude botteling), Deanston 12 Year Old en een Johnnie Walker Gold Label.

Op de Facebook pagina heb ik alle flessen opgenomen, dus ga gerust eens kijken. De Whivie-bar beschikt nu over 107 expressies!

Slàinte!

Sinds Vrijdag heb ik 8 nieuwe leden voor mijn cabinet .

1: Balvenie cuban selection 14y 43%

2:Edradour 1996 Savana rum 11y straight from the cask 57,7%

3: Glenfarclas 21y 43%

4: Redbreast 12 y 40%

5:Redbreast 15y 46%

6: Tyrconnel 40%

7:Tyrconnel 10y Sherry cask 46%

8: Tyrconnel 10 y Port cask 46%

Dit zijn ze dan.

De tasting notes komen er binnen kort aan.

Vandaag zijn er weer twee nieuwe aanwinsten voor de barkast gearriveerd.

De eerste is een blend van de Edtrington Distillers Ltd, namelijk de Twenty Twenty waarover ik u al eerder informeerde.

De tweede is een Macallan 10 Year Old Fine Oak, die ik verkreeg door de Vivabox te verzilveren die ik van mijn collega’s kreeg voor mijn verjaardag.

Ik zal u zo snel mogelijk op tasting notes vergasten. Dit zijn beide full bottles, dus ook beschikbaar om als samples van 3cd te ruilen tegen gelijk(w)aardige drams voor de geïnteresseerden (maar even geduld, want ik zit zonder sampleflesjes).

Slàinte!

Nieuws.be van maandag 2 februari 2010.

RECHTZETTING : dit is een nieuwsbericht uit 2009.

Het is nog even wachten op het officiële cijfer, maar nu al is zeker: in Gent namen minstens 2.154 mensen deel aan de wereldrecordpoging “whisky tasting”. Bij het buitengaan bevestigde gerechtsdeurwaarder Vanquatem uit Gentbrugge ons dat er 2.146 deelnemers waren, een cijfer dat later op de avond toenam naarmate dat de laatste deelnemers geteld werden. De meer dan 2.000 whiskyliefhebbers kregen elk zes flesjes overhandigd: een Singleton Dufftown, een Cragganmore en een Johnnie Walker Black Label van elk 12 jaar oud, een 15 jaar oude Dalwhinnie, een Bushmills Original en een Talisker van tien jaar oud. De deelnemers kregen bij het gezamenlijke proefmoment iets na 17 uur deskundig uitleg over de soort whisky en de smaak ervan.

Voor ons was het net iets te koud, om niet te zeggen barkoud, en het wachten duurde ons net iets te lang. Dat was meteen ook de klacht van de echte whiskyliefhebbers: het was te koud voor een fatsoenlijke whisky tasting. Gelukkig was het Gentse Emile Braunplein de ideale locatie voor dit soort evenementen. Burgemeester Termont was de humorist van dienst die er ons aan herinnerde dat Gent ook de wereldrecordhouder pinten drinken is. Geen warme chocomelk of gluhwein te bespeuren: er werd enkel Jupiler getapt. Ook de schepenen Decaluwe en Christophe Peeters waren van de partij en genoten van de Schotse sfeer.

Bij het buitengaan kregen we een tasje met allerhande prullaria zoals een officieel attest en een pet: die hadden we gezien de gure wind eerder bij het binnenkomen verdiend. Ter herinnering: de wereldrecordpoging werd georganiseerd door liefhebbersverenigingen Whisky Unlimited en de Vlaamse Caledonische Society.

maandag 02 feb 00u59

Tags: ICC, Gent, Gentbrugge

Gelezen: 190 | Genre: Nieuws | Prioriteit: normaal | Gezag: 1

Bron: Open VLD Gentbrugge

http://www.nieuws.be/nieuws/Gent_verbreekt_wereldrecord_whisky_tasting_bcf675e9.aspx

De morgen, maandag 8 februari 2010

Whisky zuidpoolreiziger na 100 jaar gevonden

Shackleton en zijn crew op weg naar de Zuidpool in 1909.

Nieuw-Zeelandse onderzoekers hebben onder het ijs van Antarctica vijf kisten whisky en brandy gevonden, die daar ruim honderd jaar geleden waren begraven door de poolreiziger Ernest Shackleton (1874-1922). Dat heeft de leider van de Nieuw-Zeelandse expeditie, Al Fastier, vandaag gemeld.

Whiskey en cognac
Fastier zei dat in drie kisten whisky zat en in de andere twee cognac. Fastier zei dat in het ijs rond de gevonden kisten de geur van alcohol hing. Dat duidt er volgens hem op dat een of meerdere flessen zijn gebroken.

Hut
De Engels-Ierse Shackleton en Robert Falcon Scott probeerden tussen 1907 en 1909 tevergeefs de Zuidpool te bereiken. Bij Cape Royds bouwden ze in 1908 een hut. De kisten met whisky werden daar begraven.

Door gebrek aan voldoende voorraden lukte het de expeditie niet de Zuidpool te bereiken. Bij hun vertrek uit Antarctica moesten ze whisky en andere spullen achterlaten omdat de winter intrad.

Reproduceren
Shackleton maakte daarna nog enkele poolreizen. De whiskyfirma Whyte and Mackay gaat de whisky van Shackleton analyseren en proberen de blend te reproduceren.
(anp/vbd)

05/02/10 11u09

We (Mark, Sofie, Niek & Ilse) zijn zopas terug van een kort, maar krachtig, bezoek aan het Gentse International Malt Whisky Festival. Het was wel fijn om enkele bekenden tegen het lijf te lopen, zoals Johan, Luc en Jeroen.

U mag binnenkort een kort verslagje verwachten, maar we wilden u toch al laten weten dat Whivie enkele nieuwe flesjes aan zijn barkast heeft toegevoegd (naast de 9 drams die ter plekke werden geproefd).

Black Bottle is een blend van alle Islay drams, zijnde Ardbeg, Lagavulin, Laphroaig, Bowmore, Coal Ila, Bruichladdich, maar het ‘hart’ van deze blend is Bunnahabhain.

Hij is best zacht en daarom een goeie introductie tot de Islay malts.

De Connemara Cask Strenght was de festivalbotteling van 2010 en heeft een ABV van maar liefst 60,3%.

Het spreekt voor zich dat de tasting notes niet al te lang op zich zullen alten wachten (alsook van de 9 drams die we ter plekke geproefd hebben).

Slàinte!

Morgen, 3 februari, wordt een Springbank van 100 jaar oud – nou ja, een halve fles althans – geveild. Het is een van de meest zeldzame flessen ter wereld, zo wordt beweerd.

Deze veiling zal doorgaan in Glasgow bij het bekende whiskyveilinghuis McTear’s. Verwacht wordt dat de opbrengst zo’n 6.000 Pond zal zijn (pakweg 6.600 EUR). Dat lijkt me veel geld… voor een halve fles.

Lees het origineel bericht in Gazet van Antwerpen.

UPDATE 03/02/2010: de fles is niet halfvol zoals eerder werd beweerd, zoals je op deze foto kan zien. Dat was een vertaalfout. Het gaat om een ‘half-bottle’, wat betekent: een fles whisky van 35cl inhoud (cfr full bottle = 70cl).

UPDATE 04/02/2010: de fles bracht uiteindelijk veel minder op dan aanvankelijk gehoopt. Voor 2.200 pond (zo’n 2.500 EUR) ging de fles van de hand.

Dit moet je zien. Een prive verzameling van whisky’s om u tegen te zeggen.

Een man uit Modena , Italie is er in geslaagd om een verzameling whisky’s aan te leggen van 500 big bottles en 3000 miniaturen en het zijn niet de minste.

http://www.maltmax.com/whiskycollection/

Ik ga er verder niets van zeggen je moet zelf maar is gaan zien, ongelooflijk echt waar.

Althans, dat is wat dit krantenartikel in het Nieuwsblad ons wil doen geloven.

Beste whisky komt volgens kenners uit… Taiwan

De Britse krantThe Times wilde wel eens weten wat whiskykenners vinden van de nieuwe Engelse whisky St George’s Distillery Chapter 3. Tijdens een blindproeverij kregen de kenners naast Engelse ook Schotse whisky voorgeschoteld. Bij wijze van grap moesten ze ook een whisky uit Taiwan proeven. Groot was de consternatie toen het panel de Taiwanese whisky Kavalan als beste whisky naar voor schoof. Aan de Tawainese Kavalan zit wel wat Schotse knowhow. De distilleerderij in Azië is namelijk gebouwd door… Schotten.

Het artikel in de Times leert ons dat ook de legendarische connoisseur en whisky-auteur Charles McLean aanwezig was. Hij zou, na het onthullen van de fles, vanachter zijn impressionante moustache ‘Oh. My. God.’ hebben geslaakt. Je zou voor minder. Of toch niet?

Iemand deze Kavalan reeds geproefd? Ik heb hem nog niet eens gezien, had er enkel nog maar over gelezen in de Malt Whisky Yearbook.

Nee, het is niet de Sint, want die is al lang geweest. Het is Jeroen Moernaut van The Bonding Dram. En, Jeroen, wat heb je deze keer voor me meegebracht?

Ah, drie nieuwe flesjes voor mijn cabinet.

De eerste is een Littlemill 12 Year Old van de reeds gesloten Lowland distilleerderij. De tweede is een Auchentoshan 12 Year Old (eindelijk terug mijn daily dram in voorraad), een geschenk van mijn collega en intussen goede vriend Reza (geruild tegen een Auchentoshan Three Wood die ik dubbel had) en de laatste is een Nikka All Malt, een Japanse blend van 100% moutwhisky (van zowel pot stills als Coffey stills).

En nog eens twintig sample flesjes om mijn whiskydatabank uit te breiden. Ik kan er weer even tegen!

Bruichladdich 19 years Black Art

De distilleerderij Bruichladdich is de meest westelijk gelegen distilleerderij in Schotland. Rijdend langs de zeearm Loch Indaal langs Caol Ila en Bunnahabhain kom je in het dorpje Bruichladdich, waar de gelijknamige distilleerderij staat. Bij helder weer kun je aan de overkant Bowmore zien liggen. Deze nieuwe 1989er “Black Art” 19 years old Bruichladdich, (opvolger van de Blacker Still) is door Master Distiller Jim MCEwan opgedragen aan de alchemisten uit vroegere tijden. Hij heeft voor deze nieuwe 19 jaar oude whisky speciale bourbon en wijnvaten uit warehouse nr. 12 geselecteerd. De whisky is cask strength, 51.1% en er zijn slechts 6000 flessen van gebotteld. Vanzelf non chill-filtered en colouring free.

De distilleerderij Bruichladdich is de meest westelijk gelegen distilleerderij in Schotland. Rijdend langs de zeearm Loch Indaal langs Caol Ila en Bunnahabhain kom je in het dorpje Bruichladdich, waar de gelijknamige distilleerderij staat. Bij helder weer kun je aan de overkant Bowmore zien liggen. De naam Bruichladdich komt uit het Gaelic en betekent “heuvel over de zee”. De distilleerderij werd gebouwd in 1881 door de gebroeders William, Robert en John Gourlay Harvey. Het geld was afkomstig uit een fonds dat beheerd werd door hun vader William, die distillateur was in Glasgow, en in 1886 werd de Bruichladdich Distillery Co Ltd. opgericht. Na vele sluitingen en overname’s werd in 1975 het aantal stills verdubbeld en in 1981 vierde Bruichladdich haar 100 jarig bestaan. Na weer een sluiting in 1995 werd de distilleerderij in 2001 aangekocht door de onafhanklijke bottelaar Murray McDavid. De Bruichladdich Distillers Company is nu eigendom van 25 aandeelhouders. De Bruichladdich distilleerderij is praktisch niet veranderd sinds de oprichting, de vloer waar de twee wash stills en de twee spirit stills staan is nog van hout. De stills worden met stoom verwarmd. De zes washbacks zijn van Oregon pine en voor de rijping gebruikt men sherry-, bourbon- en ook refill vaten. Het water dat men gebruikt voor de bereiding van de whisky en ook voor het koelwater komt uit een klein meertje in de heuvels. Wanneer er een tekort van water dreigt, wat veelvuldig voortgekomen is, wordt het koelwater hergebruikt en afgekoeld in een koeltoren. De malt van Bruichladdich is non chill filtered en wordt uitsluitend op de distilleerderij gebotteld.

Deze bijzondere nieuwe 17 years old Bruichladdich Rum Cask Finish botteling heeft 15 jaar op bourbon vaten gerijpt. Daarna zijn finish verkregen op bourbon vaten waar jarenlang de Renegade rum uit Guyana in heeft gerijpt. Deze rum heeft op American white oak vaten gerijpt, dit hout geeft de bijzondere rijke vanille aroma’s aan de drank. Het resultaat van deze fraaie combinatie van rijping is een aangename malt van Bruichladdich met de bekende maritieme en Islay karakters met de vanille tonen en de zachte zoetige aroma’s van de finish op de rumvaten uit Guyana.

Binnenkort wordt deze fles geopend en onder vrienden genuttigd.

Vandaag heb ik 3 nieuwe flessen bij mijn kabinet toegevoegd.

De eerste heb ik aangekocht op aanraden van u zelf Marc en dit is een Greenore 8y graan whisky.

Het is een oude fles en nu moet ik zeggen de fles valt enorm tegen. Ja, je leest het goed ik zei de fles he en niet de whisky. Ik weet niet waar ze ten tijde als ze deze fles uitgekozen hebben met hun verstand waren maar volgens mij hadden ze toen een serieuze kater. Hoe oninteressant kan een fles er uit zien, bekijk de deze dan maar is. Moest ik deze fles in een whisky winkel zien staan ik zou denken dat het een whisky was voor cocktailsaus mee te maken.

Met de nieuwe fles zullen ze er zeker veel meer van verkopen als toen. Nu ga je je afvragen waarom koop je nu een lelijke oude fles als er van dezelfde whisky een nieuwe mooie knappe fles van op de markt is. Dit heb ik gedaan op aanraden van Jurgen’s whisky huis daar wist men me te vertellen dat de oude fles waarschijnlijk beter zou zijn omdat het hier om een batch 1 gaat en dat deze bijna altijd beter is soms beperkt maar soms heel veel . Hij vertelde er wel eerlijk bij dat het al te lang (4j) geleden was dat hij deze geproefd had om een eerlijke vergelijking te maken.

De tweede fles die mijn whisky kabinet uitgebreid heeft is een Hibiki 12y. Dit is een luxe blend van de Japanse Suntory distillerie. Dit echter is een heel mooie knappe fles . De 24 hoekige fles symboliseert de 24 uren in een dag en de 24 delen waarin de Japanse kalender is in onderverdeeld. Het etiket op de fles is gemaakt van “Echizen” papier of ook “Washi” genoemd is het Japans.

De derde fles die mij kabinet heeft vervoegd is een “Tyrconnell single malt Ambassador’s Choise op het vat gezet op 05.11.1992 en gebotteld op 26.08.2009.

Het rare aan deze fles is dat er twee verschillende alcohol % opstaan eentje van 51% en eentje van 40%. Hier over ga ik mijn licht nog is opsteken bij Jurgen.

Zo dat zijn ze hopelijk heb ik goede aankopen gedaan en ga ik er veel plezier aan beleven.

De tasting notes ga ik later nog wel is op de site zetten.

Ik liet u vorige week al weten dat ik van mijn lieve schat een prachtige fles mocht bestellen. Het is een speciale fles die ik liet overkomen uit Glasgow om toe te voegen aan mijn Auchentoshan collectie.

Gisteren werd ze thuis afgeleverd, veilig en wel verpakt. Het spreekt een beetje voor zich dat ik niet kon nalaten ze onmiddellijk uit te pakken, maar – zoals ik met Dearly Beloved had afgesproken, gaat ze nu achter slot en grendel tot Vaderdag.

Ik moet bekennen, ik ben niet zo goed in feestdagen. Het was dan ook een klein beetje een koude douche toen ik vernam dat Vaderdag pas de tweede zondag van juni is. Spijtig, dat is toch wel heel lang, hé? Maar een wijs man heeft ooit gezegd: ‘Good things come to those who wait’. Ik ben al blij toch één van de 1.800 flessen te hebben kunnen bemachtigen. En ik heb ze toch al even kunnen knuffelen…