WhivieBlog

Distilleerderij: Suntory
Regio: Japan
Fles: 12 Year Old (blend)
Kleur: zonlicht
ABV: 43%

Japanse harmonieuze topblend

Ik heb al een paar Japanse drams kunnen proeven en moet tot mijn vreugde vaststellen dat er nog geen enkele bij geweest is die ik niet lekker vond. Deze steekt er echter wel met kop en schouders bovenuit.

Ik proefde deze eerst op het Whisky Festival in Gent en vandaag opnieuw dankzij het sample dat ik van Whiviër Glenn ontving.

Deze Hibiki 12 Year Old is een zogenaamde premium blend, een blend van hoge kwaliteit, want hij bevat zo’n 30-tal whisky’s, die allen minimaal 12 jaar oud zijn, aangevuld met een aantal Japanse graanwhisky’s. Geloof het of niet, de blend bevat zelfs een single malt van 30 jaar oud! Ze hebben allemaal gerijpt op Japanse eik en daarna nog een finish gehad in zogenaamde Umeshu-vaten, die gebruikt worden voor de rijping van speciale Japanse pruimenlikeur. Het geheel werd ook gefilterd doorheen houtskool van bamboe om het geheel een zachte toets mee te geven.

Hij werd gelanceerd in 2009 om de 20e verjaardag van Suntory te vieren.

De invloed van de Umeshu-vaten is duidelijk merkbaar. Je ruikt naast pruimen ook frambozen en ananas, gevolgd door mierzoete honing en een truckload vanille.

Op de tong is er een drummen aan de gang tussen enerzijds de eik en anderzijds de mout. Maar wat lekker! Zo’n stevige body.

De afdronk is lang en licht gekruid. De zoete eik zorgt er voor dat hij niet gaat branden.

Het woord ‘Hibiki’ heeft vele betekenissen in het Japans, waaronder ‘harmonie’. Dat is een mooie beschrijving van deze topblend. Als je de kans krijgt deze te proeven, laat die dan niet aan u voorbij gaan. Verkrijgbaar bij de betere drankenhandel voor zo’n 45 à 50 EUR.

Score : 86

geproefd door Mark Dermul op 22-02-2010

Intussen heb ik een goede band met mijn slijterij en na de aankoop van mijn Milford 10 year old (zie post hiervoor), zag ik een fles Blackadder Smoking Islay met nog een kwart inhoud achter de kassa staan. Gebotteld in juni 2009, Cask:BA 2009/416. Fles 154 van 320. ABV 60,1% !

Mijn interesse was gewekt. Helaas was er geen volle fles meer op voorraad. Ik kon mijn teleurstelling blijkbaar niet goed verbergen want ik mocht de fles meenemen!

Omdat ik mijn dram graag in goed gezelschap nuttig moet ik ook nu weer stellen dat deze fles richting Gentbrugge zal gaan.

Tasting Notes volgen!

Regelmatig ga ik naar de slijterij bij ons in de buurt om gewoon eens lekker naar al die mooie drams te kijken. Soms kom je dan iets tegen wat je interesse wekt.

Zoals een eenzame fles Milford 10 years old.

Een whisky uit het land van de kiwi’s, dat moet een vreemde eend in de bijt zijn.

De Milford Limited Edition 10 Years Old Single Malt Whisky is voor whisky afkomstig uit een vrij onbekend land, nl. van het Zuidereiland uit Nieuw-Zeeland. De condities om goede whisky te stoken zijn op het zuidereiland van Nieuw-Zeeland ideaal. De gerst die er geteeld wordt is van zulke goede kwaliteit, dat ze zelfs naar Schotland wordt uitgevoerd om whisky van te stoken. Helder water is er in overvloed , bij de distilleerderij van Milford haalde men het brouwwater uit de bovenloop van de Taieri en turf is er genoeg uit de omliggende veenmoerassen.

Ik heb verder niet zoveel informatie kunnen vinden maar verwijs jullie graag naar de

officiele site voor verdere informatie. http://www.milfordwhisky.co.nz

De informatie over de fles die ik heb.

Distilled 1991, Bottled 2004, batch 1m434, bottles 6777, character balanced, smooth, vanilla tones.

Ook deze fles zal geopend worden bij mijn eerste bezoek aan Mark, waarna ongetwijfeld tastingnotes volgen.

Jaap Vissering – kok en whiskykenner – schreef dit boek dat volgende subtitel meekreeg: ‘Hoe het levenswater gerechten verrijkt’.

Het verscheen in november 2007 en bewijst dat de opgang van whisky in de keuken niet meer te stuiten is (wij konden dat al herhaalde malen aan den lijve ondervinden in ons favoriete whiskyrestaurant De Cluysenaer).

Met de meer dan 60 gerechten die in dit boek uitgelegd staan, ben je toch even zoet.

Het is een culinaire ontdekkingstocht, zoveel is zeker. Of wat dacht u van de reebiefstukjes met Glenmorangie Original? Of een tonijn met Ardbeg 10 Year Old? En een dessert met mijn favoriete Auchentoshan ontbreekt al evenmin.

Dat gezegd zijnde – en dit is een puur persoonlijke reflectie, natuurlijk – geniet ik meer van whiskygerechten te ‘gaan eten’ dan van ze zelf te koken. Begrijp me niet verkeerd: ik ben de kok in huis en kan best aardige schotels uit mijn pan toveren. Maar deze gerechten zijn kleine meesterwerken waar een (hobby)kok zich (volgens mij) snel aan kan mispakken.

Het boek is in de handel verkrijgbaar tegen ca. 18 EUR, maar je kan het natuurlijk ook ontlenen in je lokale bibliotheek. Smakelijk!

Distilleerderij: St George’s
Regio: Engeland
Fles: Chapter 6 (unpeated)
Kleur: stro
ABV: 46%

New English Dram

In november van 2006 werd het allereerste distillaat van deze jonge stokerij nabij Norfolk op vat 001 gestoken, een vat dat wordt ‘bewaakt’ door de vier honden van de distilleerderij: Molly, Bert, Oscar en Zeb. Uiteraard zijn er ondertussen al heel wat vaten afgevuld die nu rustig liggen te rijpen.

Om voor inkomsten te zorgen verkoopt St George’s, naast allerhande prullaria in de gift shop, ook spirit die nog niet (genoeg) gerijpt heeft. Deze spirits kregen allemaal de naam Chapter (hoofdstuk) en een nummer. Zo is de new make te verkijgen als Chapter 1. Geturfde new make heet Chapter 2. Chapter 3 en Chapter 4 zijn beide 18 maanden gerijpt, resp. unpeated en peated.

Chapter 5 is een gelimiteerde editie (in mooie karaffen verkrijgbaar, maar nog moeilijk te vinden) van hun eerste ongeturfde whisky, na drie jaar rijping. Van Chapter 6 – degene die we hier gaan bespreken – bestaat er zowel een geturfde als ongetufde versie.

Er staan nog heel wat ‘hoofdstukken’ op stapel, zoals Chapter 7 die een Rum Finish meekreeg. Chapter 8 is de opvolger van Chapter 5 – dus gelimiteerde decanters – maar gevuld met geturfde dram. Chapter 9 zou deze zomer op de markt komen en opnieuw een geturfde versie zijn.

De geturfde versie van Chapter 6 werd geproefd door Sven. Zijn tasting note kan je hier lezen. Ik proefde de unpeated versie op het Gentse Whisky Festival.

Ik vind hem fris en fruitig ruiken, hij doet me een beetje aan pruimen denken. Maar ook aan koekjes – babykoekjes zoals Vitabis (je weet wel, de koekjes die je prakt in een fruitpapje van de jongste).

Hij is duidelijk heel jong en smaakt een beetje ‘hard’. Opnieuw komen de babykoekjes tot uiting, maar minder dan in de neus. Het hout van de Jim Beam bourbonvaten is nog prominent aanwezig.

De finish is toch redelijk alcoholisch en wordt pas op het einde wat bloemig. Niet onaangenaam, maar ook niet uitgesproken.

Chapter 6 is non-chill filtered en kreeg geen bijkleuring. Maar gezien de jonge leeftijd (amper 3 jaar) en ondanks het alcoholpercentage van 46% ABV, is hij duidelijk nog op zoek naar diepgang. Toch denk ik dat deze Engelse single malt (de eerste in meer dan 100 jaar!) een interessante toekomst tegemoet gaat.

Score : 72

geproefd door Mark Dermul op 06-02-2010