WhivieBlog

Bottelaar: Johnnie Walker
Regio: Schotland
Fles: Johnnie Walker Blonde, b. 2021
Kleur: licht goud
ABV: 40%

Tarwe

Ik had geen idee dat er nog een categorie bestond die lager was dan de Red Label, maar deze Blonde – initieel uitgebracht voor de Duitse markt in 2021 – is er wel degelijk zo eentje, uitsluitend bedoeld voor de bartenders, want moet gemixt worden. Toch kan ik niet anders dan deze puur te proeven om te zien of deze überhaupt (ziet u wat ik daar deed?) iets om het lijf heeft. Op het label staat nog ‘An inviting blend of bright wheat & fruity malt whiskies’.

De tarwe zorgt er voor dat deze erg, erg licht is op de neus. Ik krijg een hint van vanille, appelsien en kamillethee. Iets van witte chocolade en een gepofte kastanje, pudding en een beetje honing. In alle eerlijkheid een niemendalletje.

Hola, op de tong is het echt helemaal niks. Papier, witte suiker, vanillepudding en best floraal met een snoeperig kantje. Over hoeveel tarwe spreken we hier? 75%? Blind zou ik dit een barrel aged gin hebben durven noemen!

De afdronk is kort op slagroom en een mespuntje witte peper.

Nogal vlak van smaak en laag op alcohol, wat me doet fronsen aangezien deze voor de bartender scene zou moeten zijn. Dit lijkt me te licht om de ruggengraat te kunnen vormen voor een goeie cocktail. Zo tussen de 15 en de 25 EUR, afhankelijk van waar je shopt. Ik wordt hier niet vrolijk van.

75/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-12-2024

Bottelaar: Johnnie Walker
Regio: Schotland
Fles: Johnnie Walker Swing, b. 1960s, 75cl
Kleur: oud goud
ABV: 43%

6 Decennia

De Swing werd door Alexander Walker II geïntroduceerd in de 1930s en wordt vandaag de dag nog steeds geproduceerd, ondanks het feit dat je hem niet meer op hun officiële website kan terugvinden. Hij is vandaag ook enkel nog te vinden in Zuid-Europese shops, om eerlijk te zijn. Destijds op de markt gebracht in een bijzonder fles die niet omvalt ondanks de golven van de oceaan. Jawel, deze werd geïntroduceerd om geschonken te worden op trans-Atlantische cruises. Ik proef hem uit een fles die in de 1960s op de markt verscheen. De whisky is dus duidelijk ouder dan ondergetekende.

Op de neus krijg ik in eerste instantie wat OBE – wat niet totaal onverwacht is, gezien de leeftijd van de fles – wat zich vertaald naar champignons en natte sokken. Maar na enkele ogenblikken blootstelling aan de lucht vervliegt dit om plaats te maken voor mooie toetsen van sherry, rozijntjes, een karrenvracht aan honing, een toefje rook en iets van zoete kruiden. Dit ruikt ronduit old school en lekker!

Lekker olieachtig op de tong, bijna stroperig. Da’s knap na meer dan 6 decennia op fles. Krachtig en kruidig. Denk peperkoek, abrikozen, appelsienen, rozijntjes, pruimen en vijgen met een mooie toets van kruidnagel, heidekruid, nootmuskaat en een mespuntje peper. Hij heeft zelfs iets zilt. Complex, hoor!

De afdronk is middellang, licht geturfd en zacht drogend maar vooral bekorend.

Een bijzonder aangename blend die helaas in de loop der jaren wat aan glans verloren heeft.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-12-2024

Distilleerderij: Longmorn
Regio: Speyside
Fles: Longmorn 14 Year Old 2010/2024 for MMM, Illustrator Series, Barrel, 50 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 51.2%

Adrian

Ons tiende jaar! Ongelooflijk, toch? Onze allereerste MMM release dateert al van 2016 en sindsdien hebben we al 36 whisky releases op ons palmares gezet. Het tiende thema is bijzonder, want we werken samen met niemand minder dan The Glasgow Illustrator, Adrian B McMurchie, een begenadigd kunstenaar, wiens illustraties overal in Glasgow opduiken. Check zeker zijn website, want je kan er erg mooie dingen vinden… Zoals de kunstwerken die dit jaar op onze labels zullen verschijnen. Voor de eerste release in onze nieuwe Illustrator Series konden we de hand leggen op een fantastisch barrel Longmorn uit hartje Speyside, te slapen gelegd in mei 2010 en gebotteld op vatsterkte in juni vorig jaar.

Heerlijk fruitige neus op vanille, witte chocolade en zachte toetsen van overrijpe peer, aangevuld met iets van amandelpasta en een hint van karnemelk en paardenbloemen. Lentefrisse Longmorn.

Mooi olieachtig, bijna romig op de tong. Het witte fruit en de amandelen keren onmiddellijk weer (maak van dat laatste gerust marsepein), besprenkeld met wat kristalsuiker, lekker zoet. Maar het vat heeft ook een vinger in de pap en levert mooie houttoetsen op als zoethout en een wit pepertje. Behoeft absoluut geen water en is prima in balans.

Dat wordt prima verdergezet in de heerlijk lange, zacht kruidige finish.

Manny en ik durven deze spirit-driven noemen, wat illustreert (ziet u wat we daar deden?) dat het vat belangrijk is, maar zeker niet moet domineren. Schitterende Longmorn om het tiende jaar op gang te trappen.

87/100

Geproefd door Mark Dermul & Imanuel Dijk op 01-01-2025

Brouwerij: FoxTown
Regio: België
Fles: FoxTown Gates of Habhain
Kleur: zwart
ABV : 11%

Habhainly

Geweldig gevonden, toch? Gates of Habhain (spreek uit ‘heaven’)? En dat zegt ons natuurlijk ook meteen op welk type vat deze stout gerijpt heeft. Voor de slechte verstaander : een vat van Bunnahabhain. Het betreft wederom hun heerlijke Blood Moon Prophecy stout, die deze keer dus 15 maanden lang op het Islay whiskyvat lagerde. Hij schenkt gitzwart met een mokkakleurige schuimkraag die gedurende de tasting lang overeind blijft en uiteindelijk een film van een centimeter op het bier laat staan.

Hij ruikt lekker boozy, wat niet alleen te danken is aan het basisbier, maar wellicht ook aan de invloed van de whisky. Donkerzoet en aards met drop, kandijsiroop, koffie en chicorei. Hij ruikt bovendien erg romig. Peat komt niet meteen door, maar dat is best mogelijk, want Bunna maakt natuurlijk ook ongeturfde whisky.

Ja, deze is romig op de tong en plakt aan je tanden. Ik twijfel tussen een lepel en mes & vork. Stevige jongen met prachtige toetsen van koffie, toffee en… euh… gestoofd witloof. Inderaad geen peat, maar wel erg mooie hints van whisky. En toch… vanaf de tweede slok gaat hij gevaarlijk vlot naar binnen. Ik leg mijn bestek alvast terug aan de kant.

De afdronk is kort tot middellang op donkerzoete en zacht bittere toetsen. Chicorei op het sterfbed.

Ja, deze is habhainly (spreek uit ‘heavenly’). Moeilijk te geloven dat dit al mijn 43^e FoxTown biertje is…

Geproefd door Mark Dermul op 03-01-2025

Brouwerij: FoxTown
Regio: België
Fles: FoxTown Ghost in the Fog, Port Charlotte 2002 Peated Whisky Barrel Aged Imperial Stout, 33cl
Kleur: zwart
ABV : 11%

Lekkere Modder

Een dik jaar geleden proefde ik de Blood Moon Prophecy stout die mij zeer kon bekoren. Laat het aan de jongens van FoxTown over om hier nog een leuke variant op te produceren. Ze lieten het bier maar liefst 15 maanden lang rijpen op een vat Port Charlotte 2002 (de flink geturfde whisky van de Bruichladdich distilleerderij op Islay) en hun Ghost in the Fog is een feit. Hij schenkt gitzwart met een mokkakleurige schuimkraag die gedurende de tasting lang overeind blijft en uiteindelijk een film van 5mm op het bier laat staan.

Intense neus op chicorei, koude koffie, toffee en iets aards. De stout is herkenbaar, maar de peat is onverbiddelijk dominant en dat werkt prima.

Op smaak is hij volmondig – net niet romig – en verrassend drinkbaar. Laat je bestek maar achterwege; je gaat je mes en vork niet nodig hebben voor deze jongen. Koffie, kandijsiroop, origine chocolade… hij heeft het weer allemaal, weliswaar gewikkeld in een verkwikkend aards jasje van Islay peat. Ooit modder in je mond gehad? Yup, maar dan wel een lekkere versie…

De afdronk is middellang (minder lang dan verwacht, toegegeven) op zoete tonen van café frappé en karamel.

Wederom een excellente stout (maar All Hail the Toshan Man blijft toch mijn favoriet).

Geproefd door Mark Dermul op 30-12-2024

Brouwerij: FoxTown
Regio: België
Fles: FoxTown A Night at the Bodega, PX Sherry Barrel Aged Barley Wine, 33cl
Kleur: roodbruin
ABV : 11.8%

Vier Seizoenen

Iets meer dan een jaar geleden proefde ik de Eternal Hibernation, de eerste barley wine die FoxTown op de markt bracht. Nu hebben ze dat biertje 12 maanden laten rijpen op een Pedro Ximinez sherryvat. Dat kan niet anders dan lekker zijn, toch ? Het schenkt mooi roodbruin met een hoge, witte kraag met kleine belletjes die heel de proefsessie overeind blijft staan en het geheel er erg smakelijk doet uitzien.

Zacht zure, maar vooral donkerzoete neus op rood fruit, pruimen, noten en abrikozenconfituur, die tevens een herbaal en kruidig kantje heeft. Flirt zelfs eventjes met de geur van glûhwein, wat betekent dat ik ‘m op het juiste moment geschonken heb.

Ook op smaak krijg ik meteen die connotatie van zoetzuur. De eerste slok deed me zelfs even denken aan een sour ale, echt waar. Maar snel – erg snel – komen de toetsen van donkerzoet fruit de puntjes op de spreekwoordelijke i zetten. De tweede slok offreert zelfs een intens zoetje, wat ik graag aan het PX sherryvat toeschrijf. Minder winters dan de neus deed vermoeden. Op de tong is het eerder het einde van de lente of het begin van de zomer. Fris fruitig en doordrinkbaar.

In de afdronk kan ik dan weer iets van een boswanderling in de herft niet uit mijn geestesoog krijgen.

En zo zijn alle vier de seizoenen plots vertegenwoordigd in deze tasting notes. Ha. Snel Vivaldi opleggen. Wederom een erg doordrinkbare barley wine van de vrienden uit Vosselaar.

Geproefd door Mark Dermul op 29-12-2024

Bottelaar: Berry Bros & Rudd
Regio: Schotland
Fles: Blended Malt Scotch Whisky Sherry Cask Matured Berry Bros & Rudd, b. 2021, Exclusive higher strength edition
Kleur: koper
ABV: 55.8%

Ongelijke Strijd

Bekend bottelaar Berry Bros & Rudd bracht deze erg betaalbare (zo’n 50 EUR) blended malt op de markt in Duitsland in 2021 op wat ze zelf omschrijven als ‘Exclusive higher strength’. Er wordt niet verklapt welke malts werden gebruikt, maar we weten wel dat er geen grain aan te pas is gekomen.

De whisky ruikt jong en flink gesherried (doh!) op nootmuskaat, kruidnagel, opgelegde rozijntjes, Café Noir koekjes en gedroogde abrikoos. Nog wat perzik en nougat, een handjevol hazelnoten en een niet-storende hint van vers afgestreken lucifers op de achtergrond. Aangebrande boter en een toets van tomatensoep. Niet slecht, maar verre van groots.

Hij is romig, maar tegelijkertijd flink scherp en alcoholisch op de tong. Pikant van de kruiden. Een beetje vuil. Zeker, het donkere en gekonfijte fruit keert weer, maar moet wel flink kampen tegen de kruidigheid – en het is een ongelijke strijd. Kruiden 1-0 fruit. Midpalate wordt hij zelfs wat zuur en astringent. Het gaat snel de verkeerde richting uit.

De afdronk is middellang, zoetzuur en pikant. Hij sterft een ziltje dood.

Het verbaast me niks dat deze fles gelanceerd werd in Duitsland. Die whiskyliefhebbers staan erom bekend om van zo’n vuil profiel te houden. Niet mijn ding. Thx, Dieter!

81/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-10-2024

Bottelaar: Murray McDavid
Regio: Schotland
Fles: Blended Malt Scotch Whisky 18 Year Old 2005/2023 Murray McDavid, Coastal Embrace, Paulliac Wine Finish, 978 bts
Kleur: koper
ABV: 51.5%

Maritieme Omhelzing

Laat het aan Murray McDavid over om een blended malt samen te stellen uit verschillende malts van zeer uiteenlopende regio’s, die dan te finishen op Paulliac wijnvaten en de naam Coastal Embrace mee te geven. De ingrediënten zijn Laphraoig, Auchentoshan, Highland Park, Bruichladdich & Tobermory. Alstublieft!

Iets umami (rosbief?), gezouten karamel, rood fruit en een flinke zeebries: da’s de neus van deze vatting in een notendop. Maar geef deze voldoende tijd en je wordt beloond met nog veel meer: ahornsiroop over schijfjes bloedappelsien, melkchocolade, perzik, turf en bosbessen. Hier is veel aan de gang en het is allemaal om ter lekkerst. Uitstekende neus (als je er de tijd voor neemt)!

Het begint allemaal erg zoet op de tong (waarbij ook de wijn flink zijn stempel drukt) met rood fruit en rozijntjes, chocolade en gedroogde vijg, aangevuld met mierzoete kersen en licht bittere chicorei. Dan volgen opnieuw de gezouten karamel en de turf – die zorgt voor een mooie warmte – alvorens de kruidigheid zijn stempel drukt. Denk zoethout en witte peper, maar ook tannine. Flink drogend, het moet gezegd.

De afdronk is erg lang, op gedroogd fruit en chocolade met aardbeienvulling. Zilt randje. Je mond blijft wel kurkdroog achter.

Coastal Embrace? Zeker weten! Heerlijke blended malt. Een klein kunstwerk. En dit flesje is te koop voor zo’n 100 EUR? Crazy!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-10-2024

Bottelaar: Cadenhead’s
Regio: Schotland
Fles: William Cadenhead 12 Year Old Blended Scotch Whisky, Batch 4, Cadenhead’s 2017, Solera cask
Kleur: amber
ABV: 46%

Plakt aan de Tanden

William Cadenhead, één van ’s Schotlands oudste bottelaars, brengt ook een blend op de markt die ze via een soleravat opvoeden. Dit is de vierde batch, die in 2017 op de markt kwam. In dit geval weten we dat de blend werd samengesteld met malts van Glenfarclas, Balmenach, Benrinnes en Dailuaine en aangevuld met grain van Invergordon. Deze blend werd gebotteld in 2017 ter ere van de 175^e verjaardag van het bedrijf.

Licht romige neus op butterscotch en geroosterde amandelen, aangevuld met carré confituur en popcorn. Verse vijg op de achtergrond. Mag ik zeggen dat ik hier iets meer complexiteit had verwacht?

Lekker olieachtig. Plakt aan de tanden. Mierzoet, dat wel. De whisky offreert vijgen en rozijnen, maar ook gebakken banaan, iets van honingraat en pomme d’amour alvorens wat munt en kruidigheid tentoon te spreiden. De complexiteit die op de neus ontbrak, wordt op smaak dubbel en dik goedgemaakt. Dit is lekker!

Ook de finish stelt absoluut niet teleur. Sterker nog, het is het beste deel van deze blend. Lang, zoet, snoeperig en kruidig.

Dit is gewoon heel erg goed, ondanks de eerder ‘gewone’ neus. Merci, Manny!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-10-2024

Bottelaar: Blackadder
Regio: Schotland
Fles: The Legendary 11 Year Old 1989 Blackadder
Kleur: licht goud
ABV: 43.0%

Northern Scotia

Dit is een botteling van Blackadder en het betreft een ‘legendarische’ single malt. Dat kan natuurlijk vanalles zijn. Het label verklapt weinig buiten het jaar van distillatie en de rijpingsperiode. Hij werd gebotteld rond de eeuwwisseling. Oh, en er wordt gewag gemaakt van ‘Northern Scotia’ op het label. Ik ben benieuwd.

Quasi tropisch op de neus. Papaya, banaan, ananas en sterfruit, aangevuld met iets van vanille-ijs. Als ik niet betere wist zou ik zeggen dat dit Iers is. Maar dan zou het niet ‘Northern Scotia’ zijn, natuurlijk. Heerlijk fruitig, hoor.

Lekker olieachtig op de tong. Weer tropisch fruit, net als op de neus, maar dan aangevuld met zachte kruiden als zoethout en wat peper. Tannine tekent present, zonder hem oaky te maken. Dit is echt wel aangenaam. Ik ben blij verrast.

De afdronk is lang, fruitig, zacht drogend en bevredigend. Haribo beertjes op het sterfbed!

Het zou me niet verbazen mocht dit een Tomatin zijn, maar ik heb absoluut geen zekerheid, natuurlijk. Is dat voloende in het noorden om ‘Northern Scotia’ gelabeld te worden? Thanks, Manny, voor dit lekkere sample!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-10-2024

Bottelaar: Cadenhead’s
Regio: Schotland
Fles: Blended Scotch Whisky 25 Year Old 1998/2023 Enigma, Cadenhead’s, Refill Sherry Butts, 5850 bts
Kleur: amber
ABV: 41.4%

Teleurstelling

Enigma betekent zoveel als ‘raadsel’, waarmee producent Cadenhead’s wil aangeven dat de ingrediënten van deze blended malt onbekend blijven. Het zijn wel allemaal single malts en ze rijpten allemaal minstens 25 jaar op refill sherry buts. Dat leverde in 2023 bijna 6.000 flessen op.

Mooie balans tussen toetsen van sherrygerijpte malt en grain. Ik bedoel daarmee aan de ene kant rozijntjes en een handjevol noten en aan de andere kant flink wat popcorn en vernis. In alle eerlijkheid is de neus aan de lichte kant, maar niet onaangenaam. Vooral de toetsen van oud leder kunnen me wel bekoren. Maar groots is dit zeker niet. Verwacht op de neus alvast geen sherrybom, want dan kom je bedrogen uit.

Oei! Dit is gewoon erg vlak. Laurierblaadjes, stroopwafel en een hint van rood fruit, maar ook een bittertje van walnoten en pas geroosterde koffie en aangebrande karamel. Lichtgewicht, hoor. Niet erg uitgesproken.

De afdronk is middellang, maar onuitgesproken. Wat vanille en appelsien, weinig meer.

Enigma? Disappointment, ware beter geweest. Nog vlot verkrijgbaar voor zo’n 85 EUR, wat natuurlijk een schijntje is voor een whisky van 25 jaar oud. Maar toch… deze laat ik liever aan me passeren. Dankjewel, Dieter.

77/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-10-2024

Bottelaar: Kennaway & Co
Regio: Schotland
Fles: Lynton Scotch Whisky, b. 1970s, 750ml
Kleur: goud
ABV: 40%

Brescia

Van deze blend is niet zo veel informatie terug te vinden. We weten enkel dat hij verdeeld werd door het bedrijf Kennaway & Co en dat het een blend was die in de 60- en 70-er jaren van de vorige eeuw populair was in Italië. Dit is een botteling uit de 70-er jaren van de vorige eeuw. Op het label staat ‘Bottled for Distillerie Valdoglio – Roccafranca (Brescia), Italy’. Doh?

Zacht fruitige neus met appels en peren, maar vooral kokos en potloodslijpsel, wat doet vermoeden dat hier vooral veel grain in zit. Maar naarmate de blend in het glas de kans krijgt om te ademen, hoe fruitiger hij wordt. En best aangenaam.

Okay, de body is wat aan de lichte kant. Maar niks OBE. Wel weer flink wat potloodslijpsel, alsook vernis en popcorn. Ja, dit is flink wat grain. Maar het gaat hem best goed af. Wordt wat romiger vanaf de tweede slok.

Een middellange, zacht kruidige en romige afdronk is mijn deel.

Dit begon mager, maar werd gaandeweg echt stukken beter. Dit viel mij heel erg goed mee voor een ‘niemendalletje van een blend’ uit een ver verleden.

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-10-2024

Distilleerderij: Old Pulteney
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Old Pulteney 12 Year Old 2006/2018 Cadenhead’s for The Specialist’s Choice NL, Bourbon Hogshead, 288 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 55.1%

Spirit-Driven

De avond voor mijn huwelijk – Dearly Beloved is eindelijk door de knieën gegaan (nee, wacht, dat was ik – letterlijk!) – genoot ik van een tasting met Mark Watt, die nu zijn eigen whiskybedrijf runt, maar wel een lange geschiedenis met deze bottelaar heeft. Noem het gerust mijn vrijgezellenavond. En tijdens die tasting vertelde Mark nog enkele leuke anekdotes uit zijn tijd bij Cadenhead’s, dus vond ik het wel gepast een sample uit ‘zijn tijd’ uit de kast te halen. Deze Pulteney is relatief jong en werd gebotteld van een single cask, op vatsterkte, voor de Nederlandse shop The Specialist’s Choice.

Oeh, da’s een vuile neus! Erg alcoholisch ook. Floraal met wat natte aarde, zoetzure toetsen van pompelmoes en de zeste van appelsien, vanille (die langzaam maar zeker domineert) en iets van pas vertrappelde groene druiven. Ruikt een pak jonger dan zijn leeftijd, wat doet vermoeden dat het in een vermoeid vat rijpte.

Het begint best romig en verrassend zoet (wederom flink wat vanille, maar nu ook bloemsuiker), alvorens het citrusfruit zijn stempel drukt. Dan volgen een zilt randje, gevolgd door wat kokosvlees en overgeïnfuseerde kamillethee. Droog, peperig en erg spirit-driven.

De afdronk is kort op moutsuikers en vanille.

Een interessante keuze, moet ik zeggen. De spirit van Old Pulteney schittert hier, maar de malt ontbeert nog echt karakter as such.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-10-2024

Distilleerderij: Old Pulteney
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Old Pulteney 12 Year Old 2011/2023 Hart Brothers, Bourbon Cask
Kleur: witte wijn
ABV: 46%

Verre van Maritiem

Toen ik in september 2022 in Schotland was, had ik het plan om Old Pulteney te bezoeken, maar een file naar aanleiding van een motorongeluk ter hoogte van Clynelish betekende dat we veel te laat arriveerden in Wick en voor een gesloten deur stonden. De distilleerderij in deze voormalige haven blijft dus nog even op de bucket list. In het glas zit een jonge, bleke, onafhankelijk gebottelde Old Pulteney uit 2011.

De neus is verrassend zoet op appelmoes, rozijntjes en mandarijntjes. Deze is verre van maritiem. Mogelijks was dat de reden waarom een onafhankelijk bottelaar de hand kon leggen op dit vat. Slechts een hint van een zeebries op de achtergrond. Dat neemt niet weg dat deze neus best aangenaam is.

De body is prima. Lekker olieachtig, bijna romig. Maar wel wederom onmiddellijk erg zoet en fruitig. Naast de rozijntjes en appels krijg ik nu ook wat kruiden in de vorm van kaneel, kruidnagel en zwarte peper. Ja, ondanks het bescheiden ABV wordt deze zelfs een tikkeltje pikant.

De afdronk is kort tot middellang en blijft zoet en kruidig, terwijl op het sterfbed een zacht drogend bittertje verschijnt.

Prima selectie van Hart Brothers, nog steeds verkrijgbaar in ons landje voor zo’n 90 EUR.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-10-2024

In september 2024 bottelden Paul en Maria van de Cley Distillery in Rotterdam twee 5-jarige single malts. De eerste rijpte op een vat waar eerder Moscatel op zat; de tweede kreeg na een rijping van 3 jaar op een klassiek bourbonvat een finish op een vat van de Tobermory Distillery. Boeiend en ongetwijfeld erg verschillend. We zetten ze met plezier head-to-head.

Distilleerderij: Cley
Regio: Nederland
Fles: Cley 5 Year Old Secret Isle of Mull Cask, 50cl
Kleur: zonlicht
ABV: 50%

Cleydaig

In september 2024 bottelden Paul en Maria van de Cley Distillery in Rotterdam deze 5-jarige single malt die na een rijping van 3 jaar op een klassiek bourbonvat werd overgestoken naar een hogshead van de Tobermory Distillery. Van zodra je de malt geschonken hebt, weet je dat het om een voormalig vat van Ledaig gaat, want dit is zachtjes geturfd.

Op de neus krijg ik vanille, hints van appels, citroenen, abrikozen en banaan, alvorens iets van zuurkool de kop opsteekt. Ik krijg zelfs iets van gezouten pinda’s. En het werkt prima.

Prima mondgevoel, lekker olieachtig. Maar meteen ook een tikkeltje pikant en assig. Ja! Dit werkt zeer goed. Het zoete fruit blijft overeind, maar wordt mooi tegengas gegeven door de zilte en rokerige invloeden van het vat. En dan nog een bittertje als van het witte vlees van een pompelmoes. Wat mooi!

De finish is lang op meer pompelmoes, vanille en zeezout.

Boeiende expressie van onze Nederlandse vrienden, die zo vrijgevig waren om mij dit flesje als geschenk voor de feestdagen op te sturen. Dankjewel!

PS. Wil jij ook investeren in de toekomst van Cley, dan kan je dat hier doen…

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 22-12-2024

Distilleerderij: Cley
Regio: Nederland
Fles: Cley 5 Year Old Moscatel Cask Finish, 50cl
Kleur: koper
ABV: 50%

Kersensnoep

Paul en Maria van de Rotterdamse Cley Distillery – die in volle uitbreiding zijn, via crowdfunding – blijven maar leuke flesjes uit hun warehouses toveren. Vandaag zit één van de meer recentere releases in het glas, gebotteld in september 2024. Het betreft een 5-jarige Cley single malt die 3.5 jaar doorbracht op een bourbon vat en dan nog een finish van 1.5 jaar kreeg op een Moscatel Quarter Cask. De invloed van de wijn zal navenant zijn, gezien de grootte van het vaatje waarin deze werd gefinisht. De kleur is alleszins prachtig en brengt me het water in de mond.

Bijzonder zoet en bijna stroperig op de neus met een panoplie aan overrijp fruit. Denk aan abrikozen, granaatappel, aardbeien, kersen en overrijpe peer. Gaat zelfs een tikkeltje richting glühwein. Deze neus is zalig!

Op de tong is het meer van hetzelfde en ik klaag absoluut niet! Maar naast de stroperige, snoeperige en fruitige toetsen verschijnt nu ook flink wat hout met kruidnagel en zelfs wat chilipeper. Maar het geheel is prima in balans en ronduit schitterend. Erg, erg lekker.

De afdronk is lang, snoeperig zoet en maakt hier een echt dessertje van. Denk honing en kaneel, maar ook iets van amandelen en kersensnoep.

Heerlijk. Ik moet me echt inhouden om dit niet over een bolletje vanille-ijs te kieperen (daar is het goedje iets te kostbaar voor, lijkt me, want toch 80 EUR voor een half litertje). Met een groot woord van dank aan Paul & Maria die me dit flesje als geschenk voor de feestdagen opstuurde. Wat een schatten, toch.

PS. Wil jij ook investeren in de toekomst van Cley, dan kan je dat hier doen…

 87/100

Geproefd door Mark Dermul op 22-12-2024

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 25 Year Old 1997/2023 Mission Gold, Murray McDavid, Margaux Wine Finish, 621 bts
Kleur: amber
ABV: 57.2%

Margaux

Deze Ledaig, gebotteld in de Mission Gold reeks van Murray McDavid, rijpte maar liefst een kwarteeuw alvorens een finish te krijgen op Franse Margaux wijnvaten.

De neus begint best wel vuil, met wat putgeurtje en gedroogd zeewier. Na enkele minuten komen daar Arbroath Smokies bij, een vuile doek vol motorolie in de garage, spek op de BBQ, soyasaus en iets van gedroogde tuinkruiden. Pas na enkele minuten ademen, krijg ik ook de eerste hint van rood fruit. En iets van natte turf die hem een zoetzure rokerigheid meegeeft. Ik beken: niet de makkelijkste neus, hoor.

Op smaak is het een ware battle tussen zoet en zilt. Onmiddellijk krachtig en kruidig, vol maritieme toetsen als assen, gedroogde vis en zeewier, maar tegelijkertijd heerlijk zoet op rood fruit, pruimen en zelfs iets van chocolade. Gezouten karamel. Lekker olieachtig. En verrassend medicinaal. De impact van de rode wijnvaten wordt nu pas echt duidelijk en zorgt voor een prima balans. Dit is veel beter dan wat ik op de neus kreeg. Rond, gelaagd en simpelweg erg lekker.

In de lange en best rokerige afdronk, komt er naast spek op de BBQ vooral wat rood fruit door in de vorm van kersen en frambozen, maar er zit ook flink wat peper en zout in. Erg zilt op het sterfbed en licht drogend.

De neus was wat moeilijk, maar op smaak en in de finish is dit een geweldige Ledaig.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-03-2023

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 15 Year Old 2007/2022 Inspiring Friends, Michiel Wigman, 178 bts
Kleur: stro
ABV: 49.5%

Pickles

Voor mijn 75^e ontmoeting met Ledaig koos ik voor een botteling van de Dutch Whisky Connection, gerund door de immer sympathieke Nederlander Michiel Wigman. In zijn reeks ‘Inspiring Friends’ komen prachtige malts uit met vrienden van hem op het label, gestalte gegeven door de onnavolgbare kunstenaar Hans Dilesse. Op het label van deze Ledaig staat niemand minder dan Jeroen Koetsier, collega en sinds kort ook ‘mijn baas’ bij Catawiki, waar ik nog steeds parttime als whisky expert aan de slag ben.

De geur is een schoolvoorbeeld van een Ledaig tiener, hoor. Stokvis die in de zon te drogen hangt, een oude vissersboot langs de kade waar de zeebonken sleutelen aan de met dieselolie besmeurde motor, olijfolie en citroensap, oesters en – euh… – pickles? Maar man, het werkt erg goed. Heerlijke neus.

Toegegeven, de body is wat aan de lichte kant, maar aan de smaak zal het niet liggen, want die is geweldig. Vanille en citrus, medicinale toetsen, brak water, assen en – euh… – pickles? Goed, erg goed. Precies wat je van een Ledaig op deze leeftijd mag verwachten. En hoewel ik bang was dat het ABV wat aan de lage kant lag voor deze jongeling, lijkt het net goed. Dit moest niet meer zijn.

De afdronk begint verrassend zoet op vanille-ijs, gevolgd door limoensorbet en citroenzeste. Pas nadien volgen de turfrook en de assen. Best lang.

Geen idee wat Jeroen hier zelf van vind, maar ik lust ‘m wel!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-03-2023

Distilleerderij: Glenturret
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenturret 35 Year Old 1977/2013 Three Rivers Tokyo for Bar Carouso & Speyside Way, 102 bts
Kleur: oud goud
ABV: 48.0%

Gutmachung

Meer dan een jaar… da’s hoelang dit sample al in mijn kastje staat te blinken. Maar de reden is het feit dat het ongelabeld was en ik me niet meer 100% kon herinneren van wie ik het had gekregen… totdat ik David Vermassen op Spirits in the Sky tegenkwam begin november 2024 en een aha-erlebnis had en me plots herinnerde dat ik het van deze man op dit festival, weliswaar in november 2023, in ontvangst had genomen. Het mysterie werd meteen opgelost en nu gaan we deze eindelijk proeven!

Aromatische neus op boerenboter, appelmoes, zwarte bessen en passievrucht, aangevuld met amandelpasta, kiwi en bananenchips. En dat alles is besprenkeld met licht bruine graeffe suiker. Als je hem een paar minuten tijd in het glas gunt – en waarom zou je dat niet doen, wetende dat deze maar liefst 35 jaar in het vat zat en ondertussen ook al meer dan tien jaar in de fles – gaat hij zelfs flirten met de tropen door toevoeging van kaki en gedroogde ananas. Heerlijk!

Zijdezacht op allerhande tropische vruchten, maar met een vreemde, maar erg aangename toets van rijstpap uit een kartonnen bakje. Daarachter zitten nog flink wat kruiden verscholen als peper, anijs, munt en verse gember. Evolueert langzaam maar zeker naar Turks Fruit en een flinke lepel honing. Iets stoffigs doet zijn leeftijd eer aan. Funky, maar lekker!

De afdronk is minder drogend dan gevreesd en wordt zelfs een tikkeltje snoeperig. Onverwacht, maar erg aangenaam.

Ik kreeg deze als gutmachung voor de Glenturret 1965 die David mij jaren eerder in de handen had gestopt en die een ware marteling voor de smaakpapillen was. Wel, David, je hebt het effectief helemaal goed gemaakt! En kijk, het is mijn 30^e Glenturret.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-11-2024