WhivieBlog

Brouwerij: Stien Bier
Regio: België
Fles: Stien Zero, IPA, 33cl
Kleur: goud
ABV: 0.4%

Polydoor

Stien Bier is een lokaal streekbier uit Wetteren, een eerbetoon aan een lokale bierhandelaar: Polydoor Maurice De Winter, die de bijnaam Stien Bier had gekregen. Zijn oudste kleinzoon, Paul, stampte vele jaren na zijn dood het bier uit de grond. Naast een IPA, Tripel, Saison, Dubbel en Quadrupel brachten ze ook deze alcoholvrije Stien Zero op de markt. Het bier schenkt een troebel goudkleurig met witte kraag die lang overeind blijft.

Fris fruitig op vooral citrustoetsen. Denk citroengras, limoen, pompelmoes en een druppel appelsap. Lente in je glas.

Op smaak proef je de gerst en neemt het citrusfruit een stapje terug om plaats te maken voor meer aardse toetsen. Denk graan en hooi, vooral dat laatste. Midpalate verschijnt een subtiel bittertje.

De afdronk is de troef van deze alcoholarme IPA. Die is verrassend intens, dorstlessend bitter en lang. Doet me verlangen naar nog een slok. Altijd goed nieuws, als u het mij vraagt.

Hoewel deze Zero de enige uit de reeks is die ik al proefde, denk ik toch dat Polydoor trots zou zijn op zijn kleinzoon. Dit is een aangenaam biertje.

Geproefd door Mark Dermul op 16-02-2025

Brouwerij: Proefbrouwerij
Regio: België
Fles: Boer Bloem, 33cl
Kleur: roze
ABV: 0.3%

Lochristi

Je bent eigenaar van perkplantenbedrijf Fleurig in Lochristi, waar je broer tevens de Proefbrouwerij runt. En je droomt van je eigen alcoholvrije biertje verrijkt met bloemen. Ik ben versteld dat het nog zo lang geduurd heeft. Boer Bloem werd gebrouwen met de klassieke ingrediënten gerst, hop en water, maar verder aangevuld met bloemenextracten zoals hibiscus en vlierbloesem. Je schenkt het biertje in een wijn- of champagneglas. Het schenkt roze met een witte kraag die overeind blijft.

De neus is fris zoetzuur op pompelmoes en rozebottel. Hij heeft ook nog een donkerzoet, snoeperig kantje wat me even aan cuberdons doet denken. Maar het is de geur van de hibiscus die al snel domineert.

Op smaak is het een zoetzure bedoening met de nadruk op het tweede, wat het een dorstlessend karakter geeft. Een pak minder zoet dat wat je bij vele van deze alcoholvrije biertjes in je glas krijgt, wat een voordeel is. Anderzijds is het biertje naar mijn gading net iets te zuur om helemaal te bekoren.

De finish gaat weer de zoete kant op, wat ik prettig vind.

Lekker, zeker, zonder uitzonderlijk te zijn.

Geproefd door Mark Dermul op 16-02-2025

Brouwerij: Roman
Regio: België
Fles: Roman Ramon, 33cl
Kleur: goudblond
ABV: 0.3%

Hipster

Brouwerij Roman is de oudste familiebrouwerij in België (naar eigen zeggen), opgericht in 1545. De huidige, imposante gebouwen dateren van veel later, namelijk 1930 en stond bekend om hun Oudenaards Bruin, het streekbier bij uitstek. Na de Tweede Wereldoorlog veroverden ze een groot deel van de markt met hun Romy Pils. Vanaf de 1980s begon het assortiment flink uit te breiden met allerhande speciaalbieren zoals Sloeber, Ename Abdijbier en Gentse Strop. Vandaag staat de 14^e generatie aan het roer. Ramon is hun eerste en enige alcoholvrije bier, gebrouwen met drie hopsoorten: Hallertauer, Galaxy en Simcoe. Het verscheen voor het eerst op de markt in 2019. Het schenk goudblond met een mooie witte kraag die lang standhoudt.

Erg frisse neus op appels, limoen en hop. Complex? Absoluut niet. Uitnodigend? Jazeker.

Da’s echt een doordrinker, maar wel met veel smaak. Een zoetje als van appelmoes, een zuurtje als van limoen en een mooi bittertje van de hoppen. Het doet precies wat je er van verlangt: de dorst lessen.

Finish? Finish? Niet leuteren, Ramon heeft geen finish. Wel een flinke snor.

Het blikje is wel een echte blikvanger (ziet u wat ik daar deed?), met de felle kleuren en de stoere hipster op het label.

Geproefd door Mark Dermul op 16-02-2025

Brouwerij: Brussels Beer Project
Regio: België
Fles: Brussels Beer Project Pico Bello, hazy IPA, 33cl
Kleur: strogeel
ABV: 0.3%

Pompelmoes

In 2013 startten twee bierliefhebbers – Olivier en Sébastien – een project dat al snel zal uitgroeien tot toonaangevend en innovatief: het Brussels Beer Project. Ondertussen zijn ze in menig café, restaurant of andere horecazaak in het Brusselse en ver daarbuiten een vaste waarde geworden. Sterker nog: hun bieren zijn ook gewoon in de supermarkt verkrijgbaar. En voor wie alcoholarm of -vrij zoekt, geen probleem. BBP heeft er maar liefst 7. Wij proeven alvast de prettig genaamde Pico Bello. Het is een hazy zero IPA die een troebel strogeel schenkt met een spierwitte kraag die relatief lang overeind blijft.

Aangenaam fruitige neus op pompelmoes, citroen en bergamot, een verloren gelopen abrikoos en wat groene tuinkruiden. Erg uitnodigend.

Op smaak is het een pak minder zoet dan de neus deed vermoeden en komt vooral de pompelmoes naar voor met een flink bittertje, alsof ik op de schil kauw.

Van een finish is amper sprake, maar dat stoort allerminst.

Flinke doordrinker en makkelijk aan te raden wanneer je geen alcohol wil of kan drinken, maar toch een smaakvol biertje wil. De naam is prima gekozen.

Geproefd door Mark Dermul op 16-02-2025

Brouwerij: De Koningshoeve
Regio: Nederland
Fles: La Trappe Nillis, 33cl
Kleur: roodbruin
ABV: 0.0%

Eerste Alcoholvrije Trappist

Van La Trappe uit Berkel-Enschot (NL) heb ik al flink wat lekkers geproefd, maar ik had me nog niet gewaagd aan hun alcoholvrije bier dat naar de naam Nillis luistert. Ze gaan er in De Koningshoeve prat op dat dit het eerste alcoholvrije trappistenbier ter wereld is. Toen ik op sociale media enkele alcoholvrije biertjes publiceerde tijdens Tournée Minérale, werd deze verschillende keren aanbevolen, dus haalde ik hem snel in huis. Het bier schenkt roodbruin met een beige kraag die onmiddellijk gaat liggen.

Een zachte zoetheid begroet mijn neusvleugels. Karamel en iets van donkere mout met zelfs een hint (heel licht, weliswaar) van stoofvleessaus. Maar allemaal heel erg zacht en weinig uitgesproken. Als je je weinig moeite zou getroosten, zou je zweren dat hij geurloos is.

De eerste slok is in alle eerlijkheid verrassend flets, maar vanaf de tweede slok krijg je een klein zoetje, maar vooral een flinke bittere toets. Veel smaak is hier toch niet aan, hoor.

In de afdronk komt opnieuw een hint van karamel naar boven met een beetje mokatine.

Tja… neen, toch niet mijn ding. De zoektocht gaat verder.

Geproefd door Mark Dermul op 15-02-2025

Brouwerij: ‘t Verzet
Regio: België
Fles: ’t Verzet Unplugged, Hazy IPA, 33cl
Kleur: strogeel
ABV: 0.4%

Bar Terroir

’t Verzet is een kleine brouwerij uit Anzegem gerund door drie bierliefhebbers: Koen, Alex en Jens. Ze hebben al een hele resem leuke biertjes op de markt, maar ook zij kozen er voor om een alcoholvrij bier te lanceren. Nou ja, alcoholvrij. Eigenlijk moet dat alcoholarm zijn, want het bevat nog steeds 0.4% alcohol. Het werd deze Unplugged, een hazy IPA. Hij schenkt dan ook een troebel strogeel met een mooie, witte kraag die lang stand houdt.

Op de neus is hij erg fris, bitterzoet en fruitig op pompelmoes en een hint van banaan, terwijl je op de achtergrond iets van kauwgom krijgt. Dat stoort allerminst.

De smaak is nog beter dan de neus voorspelde. Best fruitig met voldoende carbonatie, een karrenvracht aan citrus met een mooi bitter randje van de hop.

Dat bittere trekt zich stevig door in de finish, waardoor deze de mond wat droog achterlaat.

Echt lekker! Ik proefde deze al een paar keer op het terras bij Bar Terroir in hartje Gent (die trouwens ook de Playground IPA van Vandestreek op de kaart heeft staan, die heel anders is maar minstens even lekker). Unplugged is één van de betere alcoholarme bieren op de markt, naar mijn mening.

Geproefd door Mark Dermul op 15-02-2025

Brouwerij: onbekend
Regio: Nederand
Fles: Brouwers 0.0, 33cl
Kleur: goudblond
ABV: 0.0%

Best Drinkbaar

Brouwers is het huisbiertje van de Nederlandse supermarktketen Albert Heijn. Het is al sinds 2016 op de markt (dus ik weet niet wat die 1978 op het etiket betekent), werd initieel bij Bavaria gebrouwen, maar tegenwoordig door Grolsch. Het schenkt goudblond met een mooie, witte kraag die lang overeind blijft. Het ziet er uit als een gewone pils, zoals het hoort.

Hij ruikt wonderwel moutig en vol. Je ruikt de gerst echt, wat ik een bijzonder voordeel vind. Daaronder zit nog een hint van pompelmoes en citroen, maar helemaal op de achtergrond. Dit valt mij goed mee.

Ook op smaak valt dit best mee. Wederom duidelijke toetsen van het graan en zacht fruitig met een licht bittertje. Misschien een tikkeltje te zoet zo halverwege, maar da’s niet totaal onverwacht.

In de afdronk komt dat zachte bittertje nog eens terug, waardoor deze toch prettig dorstlessend wordt.

Oei, oei, oei, dat kan ik in België toch niet vertellen? Dat ik een spotgoedkope, Hollandse, alcoholvrije pils best drinkbaar vond? Hou het onder ons.

Geproefd door Mark Dermul op 12-02-2025

Brouwerij: Amstel
Regio: Nederland
Fles: Amstel Radler, 33cl
Kleur: strogeel
ABV: 0.0%

Limonade

Eigenlijk is ‘radler’ geen bier, want het is een mix van bier en limonade (meestal citroen). Dus eigenlijk is het eerder een frisdrank met wat alcohol in. De Amstel Radler bestaat in een versie met 0% en 2% alcohol, maar aangezien ik voor het eerst in mijn leven aan Tournée Minérale doe, ga ik voor de 0%-versie. En dat is dik tegengevallen, want in dat geval is het gewoon limonade, natuurlijk. Het schenkt een troebel geel, vergelijkbaar met Fanta Lemon, zij het wel dat er een spierwitte kraag op komt te staan.

Hij ruikt naar Fanta Lemon met een kleine off-note. Hier zat ik niet bepaald op te wachten.

Qua smaak is hij – gelukkig en begrijpelijkerwijs – iets intenser dan de limonade (waarbij hij nu meer richting Orangina gaat), maar je kan dit bezwaarlijk bier noemen, natuurlijk.

De finish… Welke finish?

Uiteraard leek dit nergens naar, wanneer je op zoek bent naar een goed alcoholvrij biertje. Maar… als je een frisse dorstlesser wil, dan kan dit op een zonnig terras ongetwijfeld wel dienen.

Geproefd door Mark Dermul op 12-02-2025

Distilleerderij: Strathisla
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Strathmill 26 Year Old 1989/2015 The Distillery Reserve Collection, Butt #6009, 516 bts
Kleur: goud
ABV: 57.6%

Overpriced

Afgelopen september kon ik met eigen ogen aanschouwen wat voor pittoreske distilleerderij Strathisla eigenlijk wel is. En een erg toffe toer ook, dus de distilleerderij in Keith aanbevelen is een koud kunstje. In mijn glas zit overigens een 26-jarige uit hun bekende Distillery Reserve Collection (die in flesjes van 50cl gebotteld wordt en compleet overpriced is), gedistilleerd in 1989 en gebotteld in 2015.

Lichte, fruitige neus op abrikozen, perzik en kweepeer met toetsen van appelmoes en vers gebak op zondagmorgen. Denk carré confituur en croissants met goede boter en wat amandelschaafsel. Lekker!

Goeie body. Olieachtig. Onmiddellijk zoet maar meteen ook erg kruidig, bijna pikant. Witte peper en zoethout maskeren eventjes de fruitige toetsen, maar die krijgen toch de mogelijkheid zich te tonen. Denk peren, perzik en zelfs kruisbessen. Midpalate gaat vooral de witte peper aan de slag en worden – in alle eerlijkheid – je smaakpapillen een beetje overdonderd met de kruidigheid.

De afdronk is lang, een tikkeltje zoet, maar vooral peperig warm.

Tja, slecht is dit niet. Verre van. Maar voor een Speysider van meer dan een kwarteeuw en een prijskaartje van meer dan 300 EUR voor een half litertje, verwachtte ik toch iets meer. Correctie: een pak meer. De distilleerderij – een bezoek – kan ik warm aanbevelen. Deze whisky: niet bepaald. Toch bedankt voor het sample, Jeroen!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-10-2024

Distilleerderij: Strathmill
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Strathmill 23 Year Old 1996/2019 Fighting Fish, Jack Wiebers Whisky World, Bourbon Cask, 149 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 55.1%

Waarom?

Strathmill is voor mij een hit or miss whisky. Dit is mijn dertigste ontmoeting met deze malt en het is geen kleintje, want maar liefst 23 jaar oud en gebotteld op vatsterkte door het Duitse Jack Wiebers Whisky World in hun Fighting Fish reeks. Het vat werd overigens speciaal voor het Zwitserse Monnier Trading gebotteld, maar dit volledig terzijde. De whisky is bleker dan witte wijn, wat een refill vat doet vermoeden, wat niet hoeft te verbazen als je weet dat deze distilleerderij eigenlijk een fabriek is die produceert voor de blenders met J&B als belangrijkste afnemer (ahem, ze zijn ook eigenaar).

Ik krijg hooi, vanille, wit brood, karton, zuurkool, karnemelk en Napoléon citroenbonbons. Hij heeft wel aardig wat tijd nodig in het glas alvorens de neus ietwat aangenaam wordt.

De malt heeft voldoende body, maar ook op smaak is het – voor mij althans – absoluut niet gemakkelijk. Zuurkool en vanille gaan voor mij niet zo goed samen. Gelukkig wordt dat snel aangevuld door flink wat citrusfruit en houtkruiden à la witte peper en zoethout. Maar groots vind ik hem op geen enkel moment.

De afdronk is lang en zoet op vooral vanille en wat zespri.

Ik heb echt mijn best gedaan om deze lekker te vinden, maar het is me niet gelukt. Reken op zo’n 250 EUR voor een fles, als je ze nog kan vinden. Maar waarom zou je op zoek gaan? Merci voor het flesrestje, Bart!

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-03-2025

Distilleerderij: Strathmill
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Strathmill 11 Year Old 2010/2022 The Octave, Duncan Taylor for Saint Mac’s 5^th Birthday, Octave #9932357, 86 bts
Kleur: oud goud
ABV: 54.8%

Dessert

Strathmill is voor mij altijd al een beetje hit or miss geweest. Toen ik er afgelopen september i Keith passeerde, deed dat niks om mij gunstiger te stemmen, want het was een grimmige, aftandse distilleerderij. Maar dat hoeft natuurlijk niets te betekenen… In het glas zit een Strathmill die op een klein vaatje – een octaaf – gefinisht werd gedurende 7 maanden (na een 11-jarige rijping op een bourbonvat) en twee jaar geleden werd gebotteld voor Saint Mac’s 5^e verjaardag – Saint Mac is de shop in Kinrooi van de immer sympathieke Gunther, die me overigens een mooi flesrestje bezorgde. Ik moet me bij deze verontschuldigen omwille van het feit dat ik pas nu, twee jaar later, de tasting notes van dit goedje neerpen. Beter laat dan nooit, zeg maar.

Nou, die neus valt mij alleszins erg goed mee. Ik krijg vijgen en pruimen, maar ook cacao en melkchocolade. Da’s alvast een veelbelovend begin.

Prima body. Ja, olieachtig tot zelfs wat stroperig. Hij plakt goed. Mierzoet op karamel, mokatine, cacao en een karrenvracht aan pruimen en bessen met chocolade en kandijsiroop. Ik zou bijna durven zeggen dat deze zo lekker is omdat het DNA van het huis volledig gemaskeerd wordt, maar dat is misschien wat te vrijpostig.

Lekker lange finish op zoete toetsen en zachte kruiden.

Een echte dessertwhisky en erg lekker bij een chocoladetaartje. Bedankt, Gunther. Aanrader! Een beetje laat, toegegeven, maar hier nog steeds verkrijgbaar voor ocharme 81 EUR.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-10-2024

Distilleerderij: Invergordon
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Invergordon 22 Year Old 1995/2018 Hart Brothers, 2nd Fill Sherry Butt
Kleur: koper
ABV: 52.8%

Cromarty Firth

Een distilleerderij bezoeken… het doet iets met een mens. Een paar jaar geleden stond ik op de parking van deze mastodont van Whyte & Mackay, met een aftands olieboorplatform in de Cromarty Firth als achtergrond, vrezend om weggejaagd te worden door security, maar niets daarvan. De brave man nodigde ons vriendelijk uit om dichterbij te komen om wat foto’s en zelfs een videootje te maken. Die gastvrijheid zorgde ervoor dat hun graanwhisky een streepje voor heeft; het is niet anders. Deze werd gerijpt op een sherry butt en gebotteld door onafhankelijk bottelaar Hart Brothers.

De neus is romig op karamel, hars, zonnebrandolie, schors en mos, kampernoelie en zwarte thee, gevolgd door iets umami waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Ahornsiroop, popcorn, bruine banaan, melkchocolade en tot slot nog wat Engelse drop. Dit is excellent!

Op smaak drukt het sherryvat zijn stempel. Donkerzoet, waxy, wat leder en karamel, maar ook iets van een vers afgestreken lucifer en pas uitgeblazen kaars, opgesmukt met een flinke kruidigheid waarbij kruidnagel, nootmuskaat en kaneel elkaar verdringen. De alcohol is nagenoeg perfect geïntegreerd. Deze zorgt voor warmte, een zacht drogend effect en balans. Prima.

De afdronk is middellang, drogend en kruidig, maar bovenal zoet.

De (veel) betere grain! Dan is 100 EUR niet onoverkomelijk. Dankjewel voor het sample, Benny!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-01-2025

Distilleerderij: North British
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: North British 32 Year Old 1991/2023 Brachadair, Bourbon Barrel #234086, 107 bts
Kleur: goud
ABV: 43.1%

Banana Split

Ah, dat klinkt best wel interessant, want graanwhisky die lang heeft mogen rijpen (op een goed vat!) kan best wel aangenaam zijn. Dit is een relatief recente release van Belgisch bottelaar Brachadair (wat overigens Keltish is voor maltman). Klassiek gerijpt op een doordeweeks bourbonvat, maar wel voor meer dan drie decennia. Hier gaan we even voor zitten.

Laat ik beginnen met te zeggen dat deze grain er deugd van heeft om een minuutje of vijf in het glas op adem te komen. Dan wordt je getrakteerd op popcorn en vernis, maar ook pannenkoeken met banaan en ahornsiroop, kokosnoot, venkel en slagroom. Chocolade, kersen en leder verschijnen wat later, maar maken dit – in zijn genre, i.e. grain – een heerlijke neus van.

De body is licht olieachtig en de whisky meteen mierzoet. Prima verderzetting van de neus, hoewel de banaan en de chocolade meer uitgesproken zijn en de toets vernis meteen doen vergeten. Een heerlijk warme kruidigheid maakt zich meester van mijn tong. Kaneel en zachte pepers verschijnen. De tweede slok is een vloeibaar dessert. Move over, banana split!

De afdronk is lang te noemen en vertoont naast een erg flinke zoetigheid nu ook een kleine zilte toets op het sterfbed. Kokosnoot krijgt het laatste woord.

Een schoolvoorbeeld van hoe een goeie grain moet smaken. Zo’n 110 EUR. Dat maakt het mij erg makkelijk deze warm aan te bevelen. Bedankt, Patrick.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-01-2025

Distilleerderij: North British
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: North British 10 Year Old 2007/2018 Murray McDavid, Bourbon Barrel & Koval Bourbon Finish, Casks #606919 & 616919, 325 bts
Kleur: licht goud
ABV: 46.0%

Wereldschokkend is het niet

Enkele jaren geleden bezocht ik North British. Nou, ja, bezocht. Ik werd aan de ingang weggejaagd; ik mocht zelfs niet even de parking op om een foto te maken. Oh, well. In het glas zit een erg jonge grain, maar het klinkt toch nog veelbelovend, want het is een vatting van twee Koval vaatjes. Koval is een craft distillery in hartje Chicago. Dit zou zomaar kunnen meevallen.

Hoewel het op de neus onmiddellijk duidelijk is dat het om een grain gaat – potloodslijpsel, popcorn en vanille met een hint van velpon – offreert hij toch ook iets wat me aan mango chutney doet denken. Licht floraal ook. Wereldschokkend is het niet, moet ik bekennen.

Hij is mooi olieachtig op de tong en onmiddellijk mierzoet. Pannenkoekenbeslag, Graeffe suiker, groene banaan, gedroogde bloemen, maar ook tannine en een hint van kiwi, allemaal gewikkeld in een warm, kruidig dekentje van de typische graanwhisky toetsen. De Koval vaatjes hebben duidelijk hun invloed gehad en de ruwe kantjes van deze grain duidelijk weg gevijld. Dat gezegd zijnde… Wereldschokkend is het niet, moet ik bekennen.

De finish is erg kort op witte chocolade met gepofte rijst (Popri, anyone?).

Erg doordeweeks graantje, waar je hart helemaal niet van op hol slaat. Verkrijgbaar voor zo’n 50 EUR. Ook dat is niet wereldschokkend, toch? Maar ik zou moeite hebben hier een fles van op te krijgen. Merci, Benny.

80/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-01-2025

Bottelaar: The Whisky Jury
Regio: Wereld
Fles: Sipper’s Rum, blended rum, The Whisky Jury
Kleur: goud
ABV: 49%

Sip, Sip, Hooray

We kennen The Whisky Jury natuurlijk voornamelijk van zijn excellente single cask bottelingen van zowel whisky, rum als cognac, maar niet zo gek lang geleden lanceerde hij een mezcal onder het label Hombre Marginal. En hoewel die naar mijn mening onder de radar blijft – meer dan hij eigenlijk verdient – weerhield het Joeri er niet van om wederom een nieuw product te lanceren: Sipper’s Rum. Het is een blend die hij zelf samenstelde met rum uit 3 verschillende delen van de wereld met een leeftijd tot wel 20 jaar. Gepresenteerd in een klassieke, stijlvolle fles met erg sober label, is het wat mij betreft meteen een eye-catcher. De tekst op het ruglabel deed me monkelen. Ik wil het u absoluut niet onthouden: ‘Yes, you can use it in a mixed drink. You can also put pineapple on pizza. Let’s say we are the Italians in this scenario.’ Er staan ook nog korte tasting notes bij, maar samengevat: sip, sip, hooray.

Hoewel de eerste snuif erg vriendelijk en fruitig is, met banaan en – jawel – ananas, merk je onmiddellijk dat er ook een funky component aanwezig is, die me wat aan linoleum en vingerverf doet denken. En een verloren gelopen groene olijf. Er zit dus meer dan waarschijnlijk wat Jamaica rum in de mix. Na enkele minuten ademen krijg ik zelfs wat yoghurt met stukjes aardbei! Boeiend en entertainend.

De body is prima. Olieachtig tot zelfs bijna stroperig. Een prachtige balans wordt bereikt tussen de zoete, fruitige toetsen en de zilte, quasi funky toetsen van de componenten die deze rum bevat. En inderdaad, deze drinkt lekker vlotjes weg, onder meer dankzij het goeie, doch vriendelijke ABV van 49%.

De afdronk is lekker lang, zacht drogend maar fruitig tot het allerlaatste moment.

De naam is goed gekozen, de verpakking uitgekiend simplistisch maar net daardoor opvallend en charmant, de prijs is ronduit vriendelijk (niet eens 50 EUR). Da’s echt wel een toffe fles met een heerlijke inhoud. Het plaatje klopt.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-03-2025

Distilleerderij: Plantaray
Regio: Barbados
Fles: Plantaray Cut & Dry Coconut
Kleur: goud
ABV: 40%

Kokosrotsjes

Planteray heeft in zijn reeks van Bar Classics, zoals ze deze zelf noemen, een Cut & Dry Coconut, afkomstig van de Stade’s West Indies Rum Distillery op Barbados, actief sinds 1893. De drank is een mix van rum uit Barbados, die van melasse wordt gestookt in column stills en pot stills (Old Gregg), geïnfuseerd met aan de lucht gedroogd vers kokosvlees. Ik verwacht me aan vloeibare Bounty.

Het zal niemand verbazen als ik zeg dat deze neus barst van de kokos en vooral aan die typische kokosrotsjes doet denken (meer nog dan aan Bounty, want geen chocolade op de neus). Daarnaast enkel nog een hint van alcohol. Evenmin verbazingwekkend en voldoet in dat opzicht zelfs volledig aan de verwachtingen – én het opzet van de producent.

Lekker olieachtig op de tong, maar wel onmiddellijk snoeperig zoet. En in alle eerlijkheid erg lekker. Als je van kokosnoot houdt, tenminste. De rum an sich is ook best aangenaam en de combo werkt wat mij betreft, omdat het je katapulteert naar één of ander tropisch eiland. De oude Bounty-reclamespot flits aan mijn geestesoog voorbij. Ik hoor de steeldrums op de achtergrond.

In de finish maakt de kokos langzaam maar zeker plaats voor een zoete, warme en zacht kruidige rum.

Met een prijskaartje van 40 EUR vind ik dit best aangenaam. Maar ongetwijfeld ook ideaal om een Pina Colada, Cocogroni of Coconut Water Highball mee in elkaar te boksen.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-03-2025

Distilleerderij: Lhéraud
Regio: Frankrijk
Fles: Pineau des Charentes François 1er Très Rare
Kleur: mahonie
ABV: 17%

Koning van Frankrijk

Lhéraud is een kleine cognacproducent die vier generaties teruggaat. Leopold Lhéraud was de eerste die besloot cognac te gaan stoken. Maar wie cognac zegt, zegt ook Pineau des Charentes. Lhéraud gebruikt uitsluitend de Ugni Blanc druif en deze Très Rare leerde ik kennen bij Pieter en Ysatis op Liquid Leuven. Pineau des Charentes, ter herhaling, is een versterkte wijn uit Cognac, Frankrijk. Minder sterk dan Cognac en veel zoeter, wordt hij als aperitief gedronken. Pineau is een combinatie van vers druivensap en jonge eau-de-vie. Het mengsel wordt vervolgens enkele maanden gerijpt in eikenhouten vaten. Deze Pineau is genoemd naar Frans I, koning van Frankrijk in het begin van de 16^e Eeuw, geboren in Cognac, maar dit volledig terzijde.

Verrassend aards en zelfs een tikkeltje vuil op de neus, met kamfer en modder, alvorens het fruit – dat in goeie doen is – zich laat ontdekken. Abrikozen, kersen, bloedappelsien en walnoten nemen het heft al snel in handen. Hij ruikt zelfs heel erg oud – en da’s ongetwijfeld ook het geval.

Van dat aardse blijft op de tong niets meer over. Dit is mierzoet en stroperig op allerhande rood fruit – met kersen op kop – aangevuld met karamel, zoethout, kaneel en vanille. Erg, erg zoet, hoor. Heerlijk.

In de mierzoete afdronk verschijnt nog iets van hoestsiroop.

Erg old school en heerlijk. Toegegeven, 189 EUR voor een fles Pineau is niet goedkoop, maar deze nectar is dan ook erg uitzonderlijk. Drink less, drink better is hier zeker van toepassing.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 31-01-2025

Distilleerderij: Drouin
Regio: Frankrijk
Fles: Calvados Drouin 1987 Malternative Belgium #3 ‘Noix Surprise’, Appellation Calvados Pays d’Auge, 60 bts
Kleur: cola
ABV: 47.2%

Notenmix

Christian Drouin is een familiebedrijf in Touques-dal in Pont-l’Eveque, opgericht in 1960. Al drie generaties lang maken ze cider, pommeau de Normandie en calvados op hun landgoed met 17^e eeuwse boerderij. Malternative Belgium liet daar in november vorig jaar maar liefst drie calvados afvullen. In het glas zit de derde release, een calvados Pays d’Auge uit 1987. De release is ocharme 60 flessen sterk. Hij is zo zwart als cola! Niet bepaald wat je van een calvados verwacht, toch? Spannend.

Ha, dit is een umami calvados! Ik krijg eerst parmaham en rosbief, onmiddellijk gevolgd door smeuïge origine chocolade en dan een panoplie aan gestoofd fruit met vijgen en appels op kop. En dan ook een flinke dosis noten, jazeker. Dat verklaart de naam van deze release natuurlijk. Walnoten, ongezouten pinda’s, amandelschaafsel en een enkele verloren gelopen pistachenoot. En dat alles gepresenteerd in een lederen zadeltas. Welkom, rancio! Machtig.

Mondvullend en erg kruidig. De noten zijn nog meer uitgesproken op de tong dan de neus al deed vermoeden. Al snel doet het fruit zijn intrede, in de vorm van appels en vijgen, maar ook een gedroogde abrikoos en iets wat me aan tamme kastanjes doet denken. De rancio is ook hier ronduit prachtig.

De afdronk is lekker lang, warm en kruidig zonder je mond kurkdroog te zetten. Neen, deze is echt sappig tot het laatste moment.

Prachtige notenmix… euh… calvados! Reken op 340 EUR voor een fles.

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-03-2025

Distilleerderij: Drouin
Regio: Frankrijk
Fles: Calvados Drouin 19 Years Malternative Belgium #2 ‘Beurre et Chaleur’, Appellation Calvados Pays d’Auge, 60 bts
Kleur: koper
ABV: 51.8%

Boerenboter

Malternative Belgium bestaat ondertussen vijf jaar, stel je voor! Zo lang heeft het overigens ook geduurd alvorens ze zich aan calvados zijn gaan wagen. Ook voor hun tweede release dartelden ze rond in de kelders van Christian Drouin. Deze keer betreft het een 19-jarige Calvados van de Pays d’Auge, waar ze opnieuw 60 flessen van lanceerden op 14 maart.

Frisse en montere calvados op appeltaart met kaneel, cider en zoethout en gekarameliseerde hazelnoten, munt en een beetje butterscotch met melkchocolade. Speels, snoeperig en toch elegant. Mooi!

Mooie body. Prachtige structuur, waarbij het fruit de gebakken toer op gaat. Schijfjes appel in boerenboter met een mespuntje saffraan. Hint van cacao en tamme kastanjes. Mooi kruidig, zoet met een bittertje. Midpalate verschijnt iets van rabarberconfituur en kalisse. Erg lekker en verrassend toegankelijk ondanks het ABV.

De afdronk komt in laagjes met telkens iets anders op de voorgrond. Hij duurt lekker lang, blijft boeien en is uitermate bevredigend.

Tongstrelend. Deze parel kost je 109 EUR. Elke cent dubbel en dwars waard.

91/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-03-2025

Distilleerderij: Drouin
Regio: Frankrijk
Fles: Calvados Drouin 1964 Malternative Belgium #1 ‘Le Bolide Normand’, Appellation Calvados Domfrontais, 60 bts
Kleur: mahonie
ABV: 44.1%

Donker

Onze vrienden Pieter en Ysatis van Malternative Belgium lanceerden in maart 2025 een nieuwe reeks én een nieuwe – voor hen althans – spirit: calvados! Laat ik daar nu echt wel tuk op zijn, dus toen ik dit nieuws zag verschijnen, wreef ik me meteen in de handen. En kwestie van een goeie eerste indruk te maken, pakken ze meteen uit met een calvados Domfrontais (waar dus een beetje peer in de mix ging) uit 1964! De release is amper 60 flessen sterk. Wat een ongelooflijk donker kleurtje!

Donkerzoet op appels en peren (doh!) in een stoofpotje waar een flinke snuif kaneel aan werd toegevoegd. Erg zoet, maar er zit een mooi aards kantje aan wat me doet denken aan champignons en dennenappels. Syrop de Liège! Heerlijk.

Erg olieachtig op de tong met enerzijds weer die zoete toetsen van het fruit, maar anderzijds ook een bitterzuurtje als van gekonfijte bloedappelsien en flink wat kruidigheid. Zwarte thee en staartpeper. Krachtig met wat late toetsen van walnoot en zacht drogend van het hout. Mooie balans.

Dat nootachtige komt vooral ook in de lange, drogende finish terug. Hij laat je mond kurkdroog achter.

Complexe, oude calvados heeft iets magisch. Reken op zo’n 650 EUR voor een fles.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-03-2025