WhivieBlog

Distilleerderij: Glencadam
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Glencadam 1974, Gordon & Macphail 1991, Old Map Label
Kleur: amber
ABV: 40%

Courgette

Dit is weer zo’n golden oldie, gestookt in 1974 en gebotteld in 1991 door één van ’s Schotlands oudste bottelaars Gordon & Maphail. Enige nadeel: hij zit op het absolute minimum van 40%.

Best wel een old school neus met flink wat herbale toetsen. Herfstbladeren, hooi, munt en… niet lachen… courgette! Nou, that’s a first, maar erg speciaal is deze neus absoluut niet.

De body is aan de lichte kant. De courgette keert zelfs weer, alsook iets van gember en walnoten. Midpalate komt er ook wat appelsien piepen, alsook een hint van onrijpe ananas. Er zit toch ook flink wat eik achter, hoor. Slecht is dit niet, maar verre van groots.

De afdronk is middellang, droog en wordt op het sterfbed nog flink bitter ook (walnoten).

Bwah, niet kapot van. Als je hier vandaag de dag nog een flesje van te pakken wil krijgen, mag je rekenen op zo’n 450 EUR. Sorry, dat vind ik ‘m zeker niet waard.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-04-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenglassaugh
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Glenglassaugh 1973/1998 The Family Silver, 5.000 bts
Kleur: amber
ABV: 40%

Belevenis

Dearly Beloved, mijn betere helft, werd in 1973 geboren, net als deze malt. De Glenglassaugh 1973 Family Silver, dat spreekt meteen tot de verbeelding, zeker als je weet dat hij reeds in 1998 werd gebotteld. Dit is liquid history! Glenglassaugh werd opgericht in 1875, ging dan meer dan veertig jaar dicht tussen 1908 en 1950 en produceerde voornamelijk voor blends zoals Teacher’s, Cutty Sark en The Famous Grouse. In 1986 ging ze weer dicht, tot in 2009 een Nederlandse energiereus, Scaent Group, plots 5 miljoen pond op tafel legde om ze nieuw leven in te blazen. Maar laten we snel terugkeren naar de dram in het glas!

Snoeperig zoet en fruitig op de neus, maar dan wel een tikkeltje old school, wat niet verbaast. Wat wel verbaast, in de goeie zin, is het feit dat deze zo vol en aromatisch is, ondanks het erg bescheiden ABV. Denk vanille, banaan, mirabellen, ananas, overrijpe appels en zelfs iets van woodsmoke. Koffie en noten op de achtergrond. Erg complex en mooi gelaagd.

Flink olieachtig en redelijk kracht op smaak. Goed! Appelsien en mandarijn komen nu op de voorgrond, terwijl honing en karamel de boel komen verzachten. Overrijpe appels alweer, maar ook zoethout, gember, kaneel en nootmuskaat. Perzik? Wow, echt indrukwekkend, hoor.

De finish is simpelweg fantastisch! Lang, kruidig, intens op appelsien en honing met een mooi bittertje op het sterfbed.

Als je deze fles vandaag de dag nog kan vinden, moet je er wel zo’n 400 EUR voor neertellen, maar ik moet daar wel onmiddellijk aan toevoegen dat deze malt dat dubbel en dwars waard is. Wat een belevenis!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-04-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).