Distilleerderij: Arran

Regio: Scotland (Islands)

Fles: Arran Machrie Moor, Edition 2, 12.000
bts

Kleur: stro

ABV: 46%

Stokvis

Arran heeft niet alleen met een heleboel
wijnfinishes geëxperimenteerd, ze lanceerden ook al een geturfde whisky onder
de naam Machrie Moor. De naam komt van het veenmoeras aan de westkust van het
eiland, waar steencirkels en menhirs uit het bronzen tijdperk te vinden zijn.
De hond op het label van de fles is Bran, die door de krijger Fingal aan één
van deze stenen werd vastgemaakt, als je de legende mag geloven. Enfin, dit is
een Arran met 14 ppm, niet koelgefilterd en niet bijgekleurd.

De neus is eerder gesloten. Hij begint licht
ziltig met gerookte heilbot, olijfolie en een klein toefje rook. Wat gedroogd
gras. Naar het fruit is het alvast zoeken. Geduld brengt wat kokosnoot en
appel. En een heel klein beetje vanille. Maar hij doet me niets, helaas.

Op smaak wordt één en ander goedgemaakt. Heel
wat citrusfruit, gevolgd door appels, peren, vanille, viooltjes, mooi
gecounterd door olijfolie en stokvis (u weet wel, die gedroogde vis waaraan u
urenlang kan knabbelen). Naar het einde toe een lichte bitterheid als van
pompelmoes en een zilte toets.

De finish, medium in lengte, legt de nadruk
op de milde turf en het zeezout.

De neus leek nergens
op, maar op het palate en in de finish werd het toch een best aangename whisky.
Met dank aan mijn Nederlandse whiskybuddy Imanuel, die me deze fles cadeau
deed.

82/100

Geproefd
door Mark Dermul op 04-09-2012
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).