Distilleerderij: Longmorn
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Longmorn 23 Year Old 1969/1993 Gordon & Macphail CASK
#3721-5297
Kleur: oud goud tot amber
ABV: 61,2%
Passie!
In mei 2011 proefde ik een zusterbotteling
van deze, namelijk de Longmorn 21 Year Old 1969/1991 (cask #3716/3717) op 61%.
Dat was op de Wee Dram Masters XXV van Bert Bruyneel.
Die Longmorn was ronduit geweldig, dus de verwachtingen voor deze zijn
bijzonder hoog gespannen. Deze is overigens ook afkomstig van een Wee Dram
Masters tasting, waar ik echter niet aanwezig kon zijn. Gelukkig kon ik de
samples via BB bestellen (ik heb er wel heel lang op moeten wachten, maar dit
terzijde, immers good things come to
those who wait).
De neus is rond en diep, als u begrijpt wat
ik bedoel. Oud leder, meubelwas, honing en een hint van rook worden
opgeluisterd met heerlijke fruitige tonen van pruimen, mirabellen, abrikozen,
ananas en sappige meloen. Tijm en munt geven een extra dimensie. Gedroogd gras
en iets van noten, meen ik nog te ontwaren. De geuren lossen elkaar perfect af.
Wat een mooie complexiteit.
Ook op de tong stelt hij absoluut niet
teleur. Na de eerste branderigheid (hoog ABV, natuurlijk), explodeert een hele
fruitmand met allemaal exotische vruchten: passievrucht, meloen, papaya,
bloedappelsien, perzik en lychee. Oh, my!
De kruiden zorgen voor een flinke kick en ook de eik laat zich nu horen (enfin,
proeven), maar dankzij het sappige fruit wordt hij slechts licht drogend.
In de lange, flink gekruide finish, krijg ik
geroosterde noten en hout, maar het fruit blijft het langst duren.
Jawadde. Als je op een saaie
bruiloft plots een prachtige dame in een rode jurk ziet slowen in het midden van de dansvloer, dat is deze Longmorn 1969.
Passioneel, rond, ongrijpbaar. Heerlijk. Zonder twijfel één van de lekkerste
Longmorn die ik al heb geproefd.
93/100
Geproefd
door Mark Dermul op 20-03-2012
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)
