Distilleerderij: Glenrothes
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenrothes 42 Year Old 1968/2011, Bourbon Hogshead 13509, Malts of
Scotland, 108 bts
Kleur: zonlicht
ABV: 45,2%

Tannine

Ik had eerder nog maar twee Glenrothes geproefd, zijnde
de Select Reserve en de Vintage 1987. Oh, ja, ik zou ‘m bijna vergeten: ik proefde ook reeds de Wemyss Toffee Apples, een Glenrothes uit 1990. Maar wat ik vandaag ga proeven, van de
onafhankelijke bottelaar Malts of Scotland, is toch van een ander kaliber. Het
is een 42-jarige single cask uit
1968. Gedistilleerd voor mijn geboorte, dus. Dat heeft toch wel iets.

De neus is fruitig en zelfs krokant fris met voornamelijk
citrus (denk mandarijnen en limoen). Passievrucht en mango, ook. Een beetje grapefruit
en thee. Een tikkeltje paraffine.

Op smaak is de fruitigheid heel wat minder. Vooral de
kruiden (gember, kruidnagel, peper) spreken en laten de citrus tweede viool
spelen. Dat wordt beter met de tweede en derde slok, maar hij krijgt wel een
bitter kantje van de tannine, wat niet echt hoeft te verbazen.

De finish op citrus is drogend, warm en lang.

Een lekkere Glenrothes, zoveel is zeker, maar te bitter
om echt mooi in balans te zijn. Hoewel hij zijn geld waard is (en wat een
prachtige leeftijd, toch?), zou ik die 200 EUR eerder aan de glorieuze Glen
Keith 1970 van Malts of Scotland besteden. Tenzij je je ze allebei kan
permitteren, natuurlijk.

Geproefd
door Mark Dermul op 28-07-2011
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)