WhivieBlog

Distilleerderij: Glenrothes
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenrothes 42 Year Old 1968/2011, Bourbon Hogshead 13509, Malts of
Scotland, 108 bts
Kleur: zonlicht
ABV: 45,2%

Tannine

Ik had eerder nog maar twee Glenrothes geproefd, zijnde
de Select Reserve en de Vintage 1987. Oh, ja, ik zou ‘m bijna vergeten: ik proefde ook reeds de Wemyss Toffee Apples, een Glenrothes uit 1990. Maar wat ik vandaag ga proeven, van de
onafhankelijke bottelaar Malts of Scotland, is toch van een ander kaliber. Het
is een 42-jarige single cask uit
1968. Gedistilleerd voor mijn geboorte, dus. Dat heeft toch wel iets.

De neus is fruitig en zelfs krokant fris met voornamelijk
citrus (denk mandarijnen en limoen). Passievrucht en mango, ook. Een beetje grapefruit
en thee. Een tikkeltje paraffine.

Op smaak is de fruitigheid heel wat minder. Vooral de
kruiden (gember, kruidnagel, peper) spreken en laten de citrus tweede viool
spelen. Dat wordt beter met de tweede en derde slok, maar hij krijgt wel een
bitter kantje van de tannine, wat niet echt hoeft te verbazen.

De finish op citrus is drogend, warm en lang.

Een lekkere Glenrothes, zoveel is zeker, maar te bitter
om echt mooi in balans te zijn. Hoewel hij zijn geld waard is (en wat een
prachtige leeftijd, toch?), zou ik die 200 EUR eerder aan de glorieuze Glen
Keith 1970 van Malts of Scotland besteden. Tenzij je je ze allebei kan
permitteren, natuurlijk.

Geproefd
door Mark Dermul op 28-07-2011
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Distilleerderij: Glen
Keith
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glen Keith 40 Year Old 1970/2011, Bourbon Hogshead 6042, Malts of
Scotland, 160 bts
Kleur: goud
ABV: 49,1%

Uisge Gloriosus

Glen Keith heeft weinig officiële bottelingen
voortgebracht, zoals de 10 Year Old, die weinig om het lijf hebben. De
voorraden worden nog steeds verwerkt in Passport, Chivas Regal en 100 Pipers.
Om echte pareltjes te proeven – en die heeft Glen Keith zeker – moet je bij de
onafhankelijke bottelaars zijn. Deze 40 jaar oude uit 1970 (mijn geboortejaar!)
zou er zo wel eens eentje kunnen zijn.

Kaboom! Wie heeft die fruitbom gedropt? Ananas,
abrikozen, appel, mango, pêche, peer, appelsien en zo kan ik nog even doorgaan.
En al het fruit is ondergedompeld in acacia-honing. Nog wat noten, bloemen,
munt en een vanillestokje om het plaatje perfect te krijgen. Happy time! Met die neus is het feest
meteen begonnen!

(ongeveer twintig minuten later…)

De smaak is meer van hetzelfde, opgevrolijkt door
lindethee en wat eik (hey, dit spul heeft even lang in het vat gezeten dan dat
ik op deze aardkloot rondloop, wat wil je?), peper en grapefruit. Zoet versus
bitter? Nee, Zoet & Bitter Incorporated. Oooh, dit geeft het woord ‘balans’
een nieuwe definitie.

De finish is nog steeds tropisch fruit met kruiden, maar
te kort naar mijn smaak (doh!).

Ik heb een vermoeden (of misschien is het een stille
hoop) dat deze nog drie keer gedistilleerd werd (een prakatijk die Glen Keith
tot 1970 toepaste), want zo springlevend na 40 jaar… ‘Lekker’ is deze Glen Keith
oneer aandoen. ‘Fruitig’ is een vlag die de lading absoluut niet dekt bij deze
40-jarige whisky. Het is werkelijk glorieuze whisky. Uisge Gloriosus! Hij mag
dan misschien een flink hap (zo’n 200 EUR) uit je whiskybudget opsouperen, dit
mag je niet missen.

Geproefd
door Mark Dermul op 28-07-2011
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Glen
Keith Distillery
Station Road
Keith AB55 3BU

Scotland
Tel +44 1542 783 044
Gesloten sinds 2000

Innovatief

Waar voorheen een graanmolen stond bouwde Chivas Brothers in 1957
een nieuwe distilleerderij, Glen Keith, vlakbij Strathisla die ze reeds in
bezit hadden. En, uitzonderlijk voor de Speyside, had Glen Keith oorpsronkelijk
drie stills, met de bedoeling triple
distillation toe te passen – een praktijk die in 1970 werd stopgezet.

In datzelfde jaar werd het aantal stills opgevoerd van 3 naar 5.
Zo werd tevens de eerste still in gebruik genomen die door gas werd verhit.
Tien jaar later volgde nog een mijlpaal: Glen Keith was de eerste die computers
ging gebruiken in de mash room. Later zouden ook de stillroom en andere delen
van de distilleerderij met computers worden aangestuurd. Mouten gebeurde via de
zogenaamde Saladin Box (tot 1976). In 1983 werd een zesde still toegevoegd.

Sinds 2001 is de distilleerderij in handen van Pernod Ricard, maar
de alambieken hebben al sinds maart 1999 geen spirit meer voortgebracht. Het is
eerder een technisch onderzoekslabo en een filling
store. Zo wordt de spirit van de naburige en pittoreske Strathisla
distilleerderij hier in vaten gepompt. Het zier er niet naar uit dat Glen Keith
snel weer zal opgestart worden, want toen Chivas de distilleerderijen van
Seagrams overnam, besloten ze Allt-A-Bhainne te heropenen voor hun
blending-noden.

Gedurft
geturfd

Gedurende enkele jaren experimenteerde men bij Glen Keith ook met
geturfde mout, maar die kwam nooit als single malt op de markt. Signatory, een onafhankelijke
bottelaar, bracht hem wel op de markt, onder het label Glenisla, maar soms ook onder de naam Craigduff.

De turf was afkomstig van het eiland Lewis, waar in 2008 een
nieuwe distilleerderij – Abhainn Dearg – uit de grond werd gestampt.

Range

Glen Keith heeft weinig officiële bottelingen. Naast de 10 Year
Old en de eerder gebottelde 1983 die eigenlijk dezelfde whisky bevatten, valt
er weinig te rapen. Het merendeel van de whisky gaat tenslotte in 100 Pipers en
Passport, de blends van Chivas Brothers.

Voor de echte pareltjes – want die heeft Glen Keith echt wel –
moet je bij de onafhankelijke bottelaars aankloppen, zoals Gordon &
Macphail, Specialty Drinks of Malts of Scotland.

Distilleerderij: Macduff
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Macduff 30 Year Old 1980/2011, Bourbon Hogshead 6707, Malts of Scotland,
175 bts
Kleur: zonlicht
ABV: 54,1%

Sangria!

Over Macduff niets dan goed, laat dat meteen duidelijk
zijn. Afgezien van de ietwat mindere instap malt Glen Deveron (die onlangs in een nieuw jasje werd gestoken), proefde ik ook de
geweldige Macduff 1984 van Thosop en de fantastische Macduff 2000 for The
Bonding Dram (die ik zelf mee mocht selecteren, nota bene). De
verwachtingen voor deze 30-jarige single
cask zijn dan ook hooggespannen. Nu maar hopen dat Malts of Scotland ze kan
inlossen.

De neus is een tikkeltje waxy met heel wat wit en geel
fruit. Ik krijg voornamelijk banaan, overgoten met lichte honing en meloen.
Cornflakes en geroosterd brood. Het ietwat hogere ABV prikkelt niet eens.
Lekker!

Oh, de smaak! Lekker zoet en romig. Tropische
vruchtensla! Sangria! Ananas en meloen, lichtjes gekruid (kruidnagel). Een
klein bitter randje van de eik, niet onverwacht na dertig jaar, maar helemaal
niet storend, eerder ondersteunend. Hola, dit is geweldig.

Ook de middellange afdronk is lekker fruitig, met de
nadruk op de kruiden.

Ja, deze Macduff mag er best wezen. Is dit het spul dat
ze in William Lawson’s draaien? Wat een zonde. Dit is een excellente single
malt die, ondanks het prijskaartje van 140 EUR, iedere cent waard is. Vergeet
niet dat hij al drie decennia heeft liggen rijpen. Een topper!

Geproefd
door Mark Dermul op 28-07-2011
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Macduff Distillery
Banff, Banffshire
AB4 3JT
Scotland
Tel +44 1261 812 612

Deveron

Macduff
Distillery, ook bekend als de Glen Deveron Distillery, werd door Glen Deveron
Distillers Ltd (i.e. Leslie Kaufman, George Crawford, Brodie Hepburn en Marty
Dykes) opgericht in 1962, waardoor het één van de jongste distilleerderijen in
Schotland is. Ze werd opgericht om de groeiende vraag naar blended whisky te
kunnen blijven voldoen.

We
bevinden ons in de Highlands, vlakbij Speyside, vlakbij de rivier Deveron, die ook haar naam geeft
aan de enige single malt die Macduff bottelt. In 1974 nam de Bacardi-groep de
distilleerderij over en sindsdien wordt ze gerund door dochteronderneminig John
Dewar & Sons Ltd.

No Rules, Great
Scotch

Er
werd heel wat geëxperimenteerd met distillatietechnieken bij Macduff. Zo waren
zij de eersten die hun stills
opstookten met stoom. Ook het oneven aantal stills
(2 wash stills en 3 spirit stills) is eerder uitzonderlijk in Schotland. Voorts
vond je de metalen mash tuns ook hier voor het eerst.

Macduff
is ook de enige distilleerderij die de lyne arms van de stills isoleert om
energie te besparen en de condensors horizontaal plaatst om het koelingsproces
te optimaliseren.

Range

De
zopas in een nieuw jasje gestoken Glen
Deveron 10 Year Old en de recent gelanceerde Glen Deveron 15 Year Old, zijn
de enige single malts die momenteel door Macduff worden gebotteld. Het
overgrote deel, daarentegen, gaat in de bekende blend William Lawson’s. Beide whisky’s zijn
eerder ‘gewoontjes’ en bewijzen dat Macduff’s spirit, hoewel foutloos, best tot
zijn recht komt in blend.

Maar
Macduff heeft toch ook prachtige whisky’s voortgebracht, getuige enkele
onafhankelijke bottelingen zoals de Macduff
2000 for The Bonding Dram en de Macduff
1984 van Thosop.

Distilleerderij: Tamdhu
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Tamdhu 20 Year Old 1990/2011, Sherry Butt 8119, Malts of Scotland, 209
bts
Kleur: vol goud tot brons
ABV: 49,8%

Vuursteentjes

Deze Speysider
sloot in 2010 de deuren en het leek erop dat dit het begin van het einde was
voor Tamdhu. Maar niets is minder waar. In juli 2011 nam Ian McLeod Distillers
– die eerder al Glengoyne overnamen van Edrington – de distilleerderij over. De
overnameprijs werd nooit bekend gemaakt, maar in een recent interview gaf
Leonard Russel, de CEO van Ian McLeod, toe dat het leeuwendeel van de prijs
naar de liggende voorraden ging. De Tamdhu die wij vandaag proberen is 20 jaar
oud en werd gebotteld door Malts of Scotland. Het betreft een single cask, sherry butt 8119, dat 209
flessen opleverde.

De neus is lekker romig met een mespuntje zout en
vuursteentjes (zoals die van een zippo) om de heerlijk zoete kandijsuiker,
dadels en een bucketload opgelegde
rozijnen gezelschap te houden.
Geroosterde pijnboompitten en een tikkeltje munt. Hoe langer hij staat,
hoe zoeter hij wordt. Heerlijk.

De aanzet is flink gekruid en bitter, maar maakt dan
plaats voor – opnieuw – opgelegde rozijnen, geroosterde noten en – nieuw –
appelsienmarmelade en wat zoute drop. Witte peper.

De appelsienmarmalade met witte peper gaat in de lekker
lange finish nog even door en sterft dan een zilte, drogende dood.

Als ik dit vergelijk met de recente officiële Tamdhu’s
die ik al proefde (NAS en 18 Year Old), steekt hij er met kop en
schouders boven uit. Lekker gesherryde
Tamdhu. Hij kost zo’n 75 à 80 EUR.

Geproefd
door Mark Dermul op 28-07-2011
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)