Distilleerderij: Lagavulin
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Lagavulin 2003 Distillers Edition, OB 2019
Kleur: koper
ABV: 43%
Aristocraat
Lagavulin wordt soms omschreven als de aristocraat van Islay. Zo populair is deze whisky dat de distilleerderij soms te kampen heeft met tekort aan stock. Het is overigens tevens de Lagavulin Distillers Edition waarvan ik al de meeste expressies geproefd heb. Al 7 tot nu toe en vandaag zet ik de 8e en 9e aan de lippen, head-to-head. Ik begin met deze uit 2019, die gedistilleerd werd in 2003 en dus, net zoals de klassieke tegenhanger, 16 jaar oud is.
Deze neus is ronduit schitterend. Overrijpe banaan op de barbecue, ananassap, toffee, stokvis, blauwe bessen, gerookte ham en ecoline. Hint van plasticine en kersen.
Ah, yes! Eerst zoet en rokerig, dan vuil op assen en zilt met een bittertje in het midden. Geweldig gewoon. Het zoete vertaalt zich naar geel en rood fruit met ananas in een hoofdrol, de rook spreekt voor zich, de assen en zilt ook. Maar dat bittertje lijkt wel afkomstig van Turkse koffie. En ik geniet met volle teugen.
De afdronk duurt een eeuwigheid, op rook, koffie en chocolade, met een chilipepertje op het sterfbed.
Het is één van de beste Lagavulin DE’s die ik al proefde. Absolute klasse. En dat voor 80 EUR. Waar wacht je nog op?
88/100
Geproefd door Mark Dermul op 05-04-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).
