Ballindaloch – Glenlivet
Het eerste wat ons opviel is dat Glenlivet Distillery in een prachtige vallei ligt en een bijzonder groot domein beslaat. Het visitor center, dat spliksplinternieuw is en pas in 2009 heropende, bevat naast een interactieve voorstelling van de werking van de distilleerderij, tevens een prachtige shop. Althans, het stuk dat wij er van gezien hebben. Want alvorens de shop te kunnen bezoeken werden we onmiddellijk door onze gidse Michelle, een lieftallige dame die zelf ook behoorlijk graag whisky lust (hoe kan het ook anders?), mee op sleeptouw genomen.
Naast de oude distilleerderij, werd vorig jaar dus een volledig vernieuwde installatie in gebruik genomen. Helaas mochten we enkel van de buitenkant foto’s maken. Binnenin was dit strikt verboden!
 |
 |
 |
 |
 |
 |
In de nieuwe fabriekshal (for lack of a better word) wordt de wash geprepareerd in een grote roestvrijstalen mash tun, alvorens te vertrekken naar één van de 8 washbacks uit Oregon dennenhout. Die zijn maar liefst 6 meter diep en kunnen per stuk zo’n 38.000 liter wash bevatten.
Het stillhouse in het nieuwe gebouw heeft 4 koppels aan het werk: 4 wash stills aan de ene kant tegenover 4 spirit stills aan de andere kant. Het geheel wordt door één man bestuurd vanachter een bureau met een hypermoderne computer. We zien in beide rijen stills de inhoud koken en in de spirit safe zijn we nog net getuige van de feints van de huidige run alsook de foreshots van de volgende run. De middle cut maken we al niet meer mee, want we worden weer verder geleid.
In één van de vele warehouses staan we oog in oog met een hoog opgestapelde reeks vaten, waarvan blijkbaar al is uitgemaakt welke voor de 12 Year Old en de 18 Year Old zullen dienen. De rijen zijn voorzien van kleine plakkaten waarop dit reeds wordt aangegeven. Het Engelendeel is prominent aanwezig en ruikt voortreffelijk. Het oudste vat, althans in dit warehouse, dateert van 1962 en had bij de laatste controle nog een ABV van 44%. Michelle liet verstaan dat het de bedoeling is dit als een 50 Year Old op de markt te brengen. Maar het zal niet voor de gewone sterveling zijn, want ze schat de prijs per fles tussen de £5.000 en de £10.000. Ouch!
We worden vlotjes de tasting room ingeleid, waar zowel de 12 Year Old, de 1991 Nadurra Triumph (een gerstesoort) en de 18 Year Old staan te wachten om geproefd te worden (weliswaar één glas per bezoeker). Daar krijgen we naast een geschiedenisles (George Smith’s pistolen, waarmee hij zich na legalisering moest verdedigen tegen de illegale stokers lagen in de tentoonstellingsruimte!) ook nog enkele leuke tips voor het proeven van whisky met water en zelfs ijs. We hoorden een andere gids (die met een groep Duitse studenten op pad was geweest) het volgende zeggen: ‘If you add too much water to the whisky, don’t panic. Simply add more whisky.’ Geweldig, toch? Tot slot werd ons nog meegegeven dat de 1991 Nadurra Triumph niet langer geproduceerd wordt. Dus als je die nog op de kop wil tikken, dan moet je het nu doen. En prompt werden we naar de shop geloodst waar de fles in grote hoeveelheid te koop werd aangeboden. Menig bezoeker stapte met een fles naar buiten. PR works wonders.
Maar wij bezochten de shop niet. We riepen Michelle er weer bij, want hadden we nog andere plannen…
(wordt vervolgd)
