Elgin – Benriach – Longmorn – Speyburn – Glen Grant – Aberlour – Tormore – Glenlivet
De autoweg A941 is bezaaid met distilleerderijen en we maakten van de gelegenheid gebruik om af en toe te stoppen en foto’s te maken. Helaas waren ze stuk voor stuk gesloten (of zelfs gewoonweg niet open voor het publiek) en konden we dus geen rondleidingen meepikken of shops bezoeken. Maar dat neemt niet weg dat we enkele mooie stops konden maken.
De eerste distilleerderij die we tegenkwamen was die van BenRiach, net buiten Elgin.
Niet veel verder – en bijgevolg logischerwijze delen zij warehouses – ligt de Longmorn Distillery, die er wat aftands uitziet van de buitenkant.
The Combination of Rothes Distilleries
Nog verder naar het zuiden, nabij Rothes, kwamen we een grote, witte, maar bijzonder lelijke fabriek tegen die op een graandistilleerderij leek. Het bleek om ‘The Combination of Rothes Distilleries’ te gaan, een fabriek waar de distilleerderijen uit de omgeving hun afval – het zogenaamde draff – laten verwerken tot veevoeder.
Nog verder naar het zuiden, tussen Rothes en Aberlour, stak opnieuw een pagodevormig dak boven de boomtoppen uit. We hadden geen idee welke distilleerderij we gevonden hadden, maar zouden daar snel achter komen. Het bleek te gaan om Speyburn Distillery, Hoewel niet open voor publiek, konden we de gebouwen toch gemakkelijk benaderen. De distilleerderij was duidelijk in operatie, wat bleek uit de rook die uit de schoorsteen kwam;
We vervolgden onze weg en kwamen nog enkele wegwijzers tegen die verwezen naar Glen Grant, Glenfarclas, de Speyside Cooperage en Glenfiddich. We passeerden zelfs de bekende Highlander Inn. Tot slot kwamen we terecht bij één van Schotlands meest gefotografeerde bruggen: The Old Bridge of Livet, op een steenworp van onze bestemming: de Glenlivet Distillery.
 |
 |
 |
 |
We waren perfect op tijd voor onze afspraak van 16u met gidse Michelle voor de rondleiding van één van ‘s wereld best verkopende malts.
(wordt vervolgd)
