Elgin
We bereikten de bekende whisky shop van Gordon & Macphail twee minuten voor sluitingstijd. We mochten dan ook van geluk spreken dat de retail manager, Mark Angus, nog aanwezig was. Hij was ook bereid om ons toch nog een rondleiding te geven, ondanks het late uur. We waren hem uiteraard zeer dankbaar.
De shop in South Street, hartje Elgin, is reusachtig en opgedeeld in verschillende secties: voeding, wijnen en andere spirits, boeken en kleding en – uiteraard – een whisky room. Daarin staan meer dan 1500 single malts uit alle hoeken van de wereld. Zowel de standaardbottelingen als de flessen van Gordon & Macphail zelf staan hier vanop het schap naar je te lonken.
Er is ook een aparte afdeling volledig voorbehouden voor de expressies van Benromach, de distilleerderij in Forres waarvan G&M tevens eigenaar is.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Mortlach 70 Year Old
In enkele glazen kasten staan overigens, veilig achter slot en grendel, enkele exclusieve flessen zoals de Ardbeg Double Barrel (meer dan 10.000 pond!), de Dalmore Candela en – deze mocht uiteraard niet ontbreken – de oudste single malt ter wereld momenteel verkrijgbaar: de Mortlach 70 Year Old. Op de vraag hoelang meneer Angus denkt dat de Mortlach de oudste single malt ter wereld zal blijven, krijgen we een angstvallig ontwijkend antwoord: ‘I’m afraid I cannot comment on that.’ Hmm. Ook op persoonlijke vragen zoals ‘met of zonder ijs’ werd de brave man duidelijk gecoacht, want hij liet weten dat die vragen via marketing zouden worden beantwoord. Vreemd, toch?
In de boardroom krijgen we nog wat interessante informatie in de handen geduwd, alsook een geschiedenisles over Gordon & Macphail. Trots legt Mark Angus uit dat ‘zijn’ shop tot Whisky Retailer 2010 werd bekroond door Icons of Whisky (een award die door het Britse vooraanstaande Whisky Magazine wordt uitgereikt).
We krijgen nog een goeie tip inzake een restaurant waar ze authentieke haggis serveren alvorens we afscheid nemen.
Laichmoray Hotel
Op zoek naar dat restaurant, in het Laichmoray Hotel, passeren we een kerk waarin een Thai’s restaurant is ondergebracht. Doh?!
De bar van het Laichmoray (spreek uit ‘lekmeirie’) heeft een indrukwekkende selectie single malts staan. Terwijl de dames zich tegoed doen aan wijn en champagne, bestellen Niek en ik een Blair Athol en Deanston. Helaas serveren ze dan toch geen haggis, behalve in de vorm van een voorgerecht: gefrituurde champignons met haggis. Tja.
Na het diner trekken we naar onze kamer van de Premier Inn, waar we moe maar voldaan in slaap vallen op de zachte bedden. Morgen wordt weer een fantastische dag, ongetwijfeld.
(wordt vervolgd)
