Aviemore – Grantown-on-Spey – Ballindaloch – Aberlour – Craigellachie – Rothes – Elgin
OK, ik ben een idioot. Laat dat bij deze meteen uit de wereld geholpen zijn. Het zal u niet verbazen dat ik speciaal voor deze reis een kilt kocht en die trots droeg terwijl ik met mijn gezelschap van de ene distilleerderij naar de andere reed. Ondanks het feit dat we op heel onze reis slechts twee of drie mensen met kilt zagen rondlopen (waar ik me uiteraard geen bal van aantrok) en ik af en toe een gekke blik moest verdragen (tiens, dat had ik natuurlijk niet verwacht), duurde het totdat de mensen van Dalwhinnie me hierop aanspraken voordat ik mijn grote stomheid besefte.
Het was de dame achter de balie van de whiskyshop in Dalwhinnie die me er op attent maakte dat ik mijn kilt… achterstevoren droeg! Met het schaamrood op de lippen deed ik het nodige. U heeft bij deze de toestemming om met mij te lachen, maar niet te lang aub, waarvoor dank. Tot overmaat van ramp werd ik herhaaldelijk gevraagd welke tartan ik droeg en ik moest hen het antwoord schuldig blijven. Na wat ‘googlen’ kwam ik er achter dat het een Campbell of Argyll betrof. Ik moet dringend die geschiedenis er eens op nalezen.
Enfin…
Bij het verlaten van Dalwhinnie, de hoogst gelegen distilleerderij in Schotland, wisten we eigenlijk al dat we ons schema niet zouden kunnen aanhouden. We hadden afspraak bij Benromach in Forres, maar het uur van de laatste toer, 16u, was al zeer nabij. Het zou zelfs al een reeks bijna-flits-momenten opleveren om nog tijdig in Elgin aan te komen, waar we afspraak hadden bij Mark Angus, de retail director van Gordon & Macphail in de gelijknamige whisky shop.
Met spijt in het hart konden we niet anders dan rechtstreeks koers te zetten naar Elgin en Benromach uitstellen tot zondag (goed wetende dat de distilleerderij dan wel gesloten zou zijn). Je moet soms keuzes maken on the fly. Ik meen dat we de goede gemaakt hebben.
Speyside
Na het voorbijrijden van het verkeersbord Aviemore wisten we dat we de Speyside naderden. Eens we Grantown-on-Spey passeerden, zagen we de talloze borden met bekende namen van distilleerderijen langs de weg, zoals: Knockando, Cardhu (Cardow), Glenallachie, Tormore, Aberlour, Glenfarclas, Longmorn en Benriach. Gezien het tijdsbestek konden we ze natuurlijk niet bezoeken. We probeerden wel te vertragen om er een aantal te fotograferen (de Japanse toerist zou groen van afgunst zijn…).
 |
 |
 |
 |
The Dead Grouse
Het is overigens tevens op deze route naar Elgin dat we een dodelijk slachtoffer maakten… Tussen Craigellachie en Rothes konden we een korhoen (grouse) niet meer ontwijken… Het was ongetwijfeld de adrenaline die ons grapjes liet maken over ‘The Famous Dead Grouse’ – waar we ons achteraf wel een beetje om schaamden. Maar het was een ongeluk en we mogen van geluk spreken dat de chauffeur geen ongecontroleerde ruk aan het stuur gaf, maar het hoofd koel hield. Sorry, grouse!
De bekende whisky shop in Elgin van Gordon & Macphail sluit de deuren om 17u. We reden Elgin binnen om 16u45 en moesten nog op zoek… Zouden we het redden?
(wordt vervolgd)
