Clydebank – Glasgow
Elke rondleiding die Auchentoshan aanbiedt wordt (zoals bij de meeste distilleerderijen) afgesloten met een dram. Hiervoor namen we plaats in de bijzonder smaakvol ingerichte bar op de eerste verdieping van het reeds verlaten en gesloten visitor center (het was al na 18u). Ik wees Jeremy erop dat de bar de vorm heeft van de bodem van de nieuwe flessen van Auchentoshan, een vergelijking die Jeremy nog niet had opgemerkt. Hij kon niet bevestigen dat dit een bewuste keuze was. In de wandkasten stonden nog enkele exclusieve flessen, waaronder de 50-jaar oude Auchentoshan 1957 (slechts 191 flessen wereldwijd). We kregen zowel de door ons gekende Three Wood als de 21 Year Old te proeven (die laatste had ik me overigens aangeschaft in de shop en smaakte geweldig!).
Blender’s Room
Na een bijzonder interessant, gezellig en leerzaam gesprek over whisky in het algemeen, Auchentoshan in het bijzonder en onze plannen voor het boek, vond Jeremy de tijd aangebroken om het (normaliter ontoegankelijke) heiligdom van de master blender te betreden. Wat een magische plek! In het cabinet tegen de wand staan meer dan dertig verschillende samples van vaten waarmee de master blender aan het werk gaat om te beslissen wanneer een vat klaar is voor botteling. Daarnaast stonden er ook een aantal referentiewhisky’s (eveneens van andere distilleerderijen) op het schap en in de wandkasten flessen uit ver vervlogen tijden (zoals een 18 Year Old uit de jaren ’60 van de vorige eeuw).
 |
 |
 |
 |
Wij kregen het voorrecht om een sample te proeven van twee 20-jarige Auchentoshan’s, de ene gerijpt op een sherryvat, de andere op een bourbonvat. De meningen waren verdeeld. Mijn persoonlijke voorkeur ging uit naar het bourbonvat. Daarnaast mochten we tevens een sample uit de kast uitkiezen om te proeven. Daar zat onder andere een Auchentoshan 1979 bij. Heerlijk! En het feit dat dit Toshan’s zijn die momenteel niet beschikbaar zijn voor het publiek gaf er natuurlijk een extra dimensie aan. De 1978 Bourbon Barrel Matured 30-jarige, te koop voor 350 pond en gelimiteerd tot 480 flessen, mocht ik eveneens aan de lippen zetten. En dan was er natuurlijk nog de 50-jarige 1957… Ah, wat een avond!
Rond 20u30 namen we afscheid van elkaar op een manier die buitenstaanders zouden omschrijven als het afscheid tussen familieleden die elkaar al lange tijd niet meer gezien hadden. En zo voelde het eigenlijk ook aan. Ik ben na vandaag, meer dan ooit, a Toshan man! En Jeremy Stephens, de Head Distiller van Auchentoshan? Die is nu part of the tribe!
De rit naar het hotel in Glasgow was kort, het eten lekker, het bed zacht. Veel meer valt er over de stad niet te vertellen, want we kwamen er niet toe ze te zien… De volgende ochtend moesten we vroeg op om de rit naar Speyside in te zetten met Elgin als einddoel.
(wordt vervolgd)
