Distilleerderij: Port Ellen
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Port Ellen 40 Year Old 1979/2020 Untold Stories – 9 Rogue Casks, 1.380 bts
Kleur: licht goud
ABV: 50.9%
We have a Winner!
In mei vorig jaar proefde ik mijn beste – maar helaas ook duurste – Port Ellen ooit. Het was de 39-jarige The Spirit Safe, gebotteld in 2018. Deze tweede editie in de Untold Stories – 9 Rogue Casks – is zo mogelijks nog meer gelimiteerd, want slechts 1380 flessen wereldwijd. De fles werd tijdens (het virtuele) Feil Ile 2020 voorgesteld en is een vatting van 9 vaten waarvan men vond dat ze ongewone karakteristieken vertoonden die afweken van het typische Port Ellen distilleerderijkarakter. Bijgevolg lustten de blenders er destijds geen pap van. Voor de anoraks onder ons, de vatting werd samengesteld met deze 9 ‘rogue casks’: 4 Amerikaanse hogsheads (#1469, #1680, #1747 en # 5176) en 5 Europese sherry butts (#4890, #4913, #4914, #6806 en #6816), allemaal te slapen gelegd in 1979 (ik was toen 9 jaar en had mijn favoriete film – The Empire Strikes Back (1981) – nog niet eens gezien, kwestie van het even voor mezelf in perspectief te plaatsen). Net als haar voorganger ‘The Spirit Safe’ werd zij gebotteld op vatsterkte, toevallig (?) exact hetzelfde: 50.9%. De kostprijs is dat niet. Deze heeft een RRP van £6.500, oftewel zo’n 7.000 EUR. Ja, ik zeg ‘zij’ en ‘haar’ want deze Port Ellen is voor mij een elegante dame. Een ware diva. Terecht.
Verrassend delicate neus op bergamot, lijnzaadolie, amandelen en walnoten, limoenzeste, een koude vuurkorf (de dag nadien). Niet noodzakelijk in die volgorde. Telkens ik mijn neus in het glas stak – voor de gelegenheid een geleend 1920s Blender’s Glass, waarvan ik er mij meteen wat ga bestellen – werd deze malt ietsje anders, maar wel telkens erg aangenaam. De turfrook is present, maar erg vluchtig. Er zit een mooie, florale toets aan. Zeg maar oranjebloesems. En zelfs iets van perzik, wat haar van een mooi zoetje voorziet. Indrukwekkend, hoor.
O.M.G. Heer-lijk! We have a winner! De eerste, voorzichtige sip bevestigt onmiddellijk dat deze Port Ellen inderdaad wat atypisch is, maar wat een smaak! Deze dame is niet alleen elegant, maar nog sexy op de koop toe! Heerlijke toetsen van roze pompelmoes met wat peper, zachte eik, citroengras, kappertjes, kardemom, pijptabak en de schil van limoen. De turf is iets meer uitgesproken dan op de neus, waardoor er toch een mooie rookontwikkeling ontstaat, hoewel die rook erg delicaat blijft. Wat eucalyptus zorgt voor een frisse toets. Maar alles is mooi afgelijnd, lekker strak, gebeeldhouwd.
In de lekker lange finish krijg ik nog hints van thee, limoensap, eucalyptus… ongelooflijk.
Ik zit nog een uur lang aan mijn glas te ruiken en maak de bedenking dat ik zo’n fles wel zou kopen om van te genieten, mocht ze betaalbaar zijn. Toen ik mijn eerste sip doorslikte, riep ik uit ‘We have a winner!’, vandaar de titel van dit stukje. Dit is een ronduit fantastische en absoluut boeiende malt. Deze duikelde zomaar mijn top 10 binnen… En dan te bedenken dat er nog plannen zijn voor een derde Port Ellen in de Untold Stories, om de heropening van de distilleerderij te vieren. Heb ik nog tijd genoeg om een tweede hypotheek te nemen?
93/100
Geproefd door Mark Dermul op 20-06-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).
