Na een deugddoend
ontbijt, trokken we richting Yilan om de Kavalan Distillery te bezoeken. We
werden ter plekke opgewacht door Mr Wang die ons de komende dagen op sleeptouw
zou nemen. Na deze week kan ik wel zeggen dat we vrienden geworden zijn.
De rondleiding bij
Kavalan was erg vroeg, dus was onze groep niet al te groot. De typische
toevloed aan toeristenbussen was nog niet op gang gekomen. U moet namelijk
weten dat Kavalan per jaar zo’n miljoen (!) bezoekers over de vloer krijgt. Dat
is het tienvoudige van Glenfiddich, de populairste bestemming in Schotland. Het
bezoekerscentrum met tasting ruimte (of Spirit
Castle zoals ze het zelf noemen) en shop had dan ook de afmetingen van een
sporthal.
Eerst werden we
onthaald in het Convention Center – onze gastheer Mr Wang stond ons hier op te
wachten – en kregen we een corporate video
van 15 minuten voorgeschoteld. We leren
als snel dat de King Car Group veel meer is dan whisky alleen. Melkproducten,
Mr Brown koffie, garnalen, orchideeën, bioproducten, insectensprays en nog veel
meer. Er staan fabrieken in Taiwan, maar ook in China en Vietnam.
Dan reden we vijf
volle minuten over het erg uitgestrekte terrein om bij de distilleerderij te
komen, waar onze gids ons opwachtte. We kregen alle stappen in het
productieproces in detail te zien, weliswaar van achter glas. De gids kon zich
zeer goed uitdrukken in het Engels. Gelukkig maar, want mijn Chinees is zo goed
als mijn Pools (lees: quasi onbestaande, enkel ‘goeiedag’ en ‘dank u’ ben ik
machtig). Met veel geduld en druk gesticulerend wijdde ze ons in, in de
technieken die Kavalan gebruikt.
Na de uitbreiding van
enkele maanden geleden mag Kavalan heus wel als één van de grootste spelers ter
wereld worden aanzien. Naast twee stillhouses vol klassieke alambieken (van
Forsyths in Schotland) staan er in een derde ruimte nog een groot aantal Duitse
Holzstein kolomstills te glimmen en te pruttelen. Samen produceren ze zo’n 9
miljoen liter spirit per jaar. Een deel daar van is de bij ons nog onbekende
Kavalan gin. Interessant, leek me, maar voorlopig zijn er nog geen plannen om
deze naar Europa uit te voeren. Jammer.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Grappig detail: in de
distilleerderij hangen infoborden met de uitleg in zowel Chinees als Engels,
maar de gebruikte foto’s zijn niet allemaal van de Kavalan distilleerderij
zelf. Zo stonden op het bord van de mash tun en de stills foto’s van… mijn
geliefde Auchentoshan!
Na de mash tuns,
washbacks en stills passeerden we nog even langs één van de warehouses waar de
vaten rechtopstaand staan te rijpen. De rijping gebeurt op een mix van
bourbon-, sherry-, port-, wijn- en brandyvaten en wat de sherry betreft gaat
het zowel om PX, Oloroso, Manzanilla, Amontillado en Fino. U heeft ze wellicht
al zien verschijnen in de bekroonde Solist-reeks. Onze gids meldt trots dat
Kavalan ondertussen in meer dan 60 landen wereldwijd verkrijgbaar is en dat de
malt al meer dan 200 awards in de wacht sleepte op diverse competities.
Ik moet bekennen, ik
vond de rondleiding wat aan de korte kant. Op drie kwartier stonden we al terug
buiten en werden we richting bezoekerscentrum geleid. Maar ik was nog niet
klaar… Ik kon de gelegenheid uiteraard niet aan me laten voorbijgaan om ter
plekke één van mijn Ramblings te schieten. U mag deze binnenkort online
verwachten.
Daarna dook ik toch
snel de shop in, waar ik me de Distillery Reserve aanschafte. Dit zijn
gelimiteerde uitgaven van om en bij de 300 flessen per keer – weliswaar slechts
30cl. Op het moment dat wij er ter plekke waren werd een Peaty Cask en een Rum
Cask aangeboden. Ik kocht beide en zal ze binnenkort proeven.
Dan was het hoog tijd
om de stad in te trekken voor de lunch. Mr Wang had in een lokaal restaurantje
geboekt, waar nooit toeristen komen, maar het wel tjokvol locals zat. Dat beloofde veel goeds. En dat was het ook. Zelden zo
lekker gegeten.
Na de lunch trokken we
terug richting hoofdstad. Er moest nog een beetje gewerkt worden ook,
natuurlijk.
Wordt vervolgd!
