Distilleerderij: Glen Grant
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glen Grant Major’s Reserve, bottled 2010
Kleur: zonlicht tot goud
ABV: 40%
Floraal
Dankzij een
unieke Facebook wedstrijd begin 2011 wonnen enkele vrienden en ikzelf, onder
het pseudoniem Clan MacWhivie, een Glen Grant proeverij. Ik nam toen van elke whisky een sample mee, die ik nu stuk voor stuk nog
eens ga proeven. We beginnen met de Major’s Reserve, Glen Grant’s entry level
NAS-botteling die genoemd werd naar James Grant, van de tweede generatie en
overleden in 1931, die de bijnaam The Major kreeg. Hij was een flink bereisd
man die uit alle uithoeken van de wereld planten meebracht naar Rothes om er de
befaamde botanische tuin van Glen Grant aan te leggen. De Major’s Reserve is
heel licht en vriendelijk en gerijpt op ex-bourbonvaten.
De neus is fris, fruitig en heel zacht.
Duidelijk jong en wat moutig. Gist, ook. Het fruit bestaat uit appels en peren.
Hints van vanille. Absoluut verstoken van andere kruiden. Na enkele ogenblikken
ook wat kokosnoot. Leuk.
Hij begint bijzonder licht, eerder
waterachtig, maar vertoont dan snel toch wat karakter. Opnieuw wit fruit met nu
toch wat zachte kruiden en duidelijke hints van vanille. Licht floraal, ook.
Zeer clean.
De zachte finish, op appels (schil incluis),
is eerder kort.
Toegegeven, dit is een easy drammetje, maar er is verder niets mis mee. Spotgoedkoop met
zijn prijskaartje van minder dan 20 EUR.
78/100
Geproefd
door Mark Dermul op 04-01-2013
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).
