Het is geweten van de Whivies dat het smulpapen zijn. Een
goed diner met een heerlijke dram nuttigen is dan ook een regelmatige
activiteit. Deze keer hadden we ook nog een verjaardag of twee in ons midden te
vieren, dus mocht het iets meer zijn… Met z’n allen naar ’t Aards Paradijs, de
culinaire tempel van sterrenchef Lieven Lootens in Merendree. We arriveren als
eersten om 19u30, maar al gauw loopt de zaak goed vol.
Het eerste wat opvalt is het prachtig ingerichte pand.
Dat zegt nog niets over de keuken, maar het oog is alvast gestreeld. We nemen
plaats aan de tafel die – wat had u gedacht – vlak tegenover de ruime whiskybar
staat. Lieven kent zijn nectar. We zien een aantal standaardbottelingen, maar
het overgrote merendeel zijn speciale flessen. We hebben moeite onze ogen er af
te houden. De bijzonder vriendelijke en hoffelijke dames die ons bedienen (ja,
we werden bediend door niet minder dan vijf lieftallige dames, dochters Lootens
incluis), staan ons toe om als aperitief zelf een fles uit de kast te halen.
Terwijl onze wederhelften Ilse en Sofie zich tegoed doen aan een frisse cava,
kiest Niek voor de Springbank 15 Year Old, terwijl Mark de Auchentoshan 21 Year
Old 1975 laat uitschenken. De toon is gezet.
De gerechtjes zijn letterlijk zinnenstrelend en bovendien
prachtige schilderijtjes op het bord. Niek en Mark kiezen voor de seizoensmenu
met Schots lamsrib, terwijl de vrouwen zich storten op de geweldige
groentenmenu. De verschillende bijpassende wijnen zorgen voor een diner dat de
perfectie benaderd, zonder zever! Dit is Genieten met grote G. Het was
natuurlijk te verwachten, de reputatie van de chef kennende, maar toch is het
fijn om je al hoog gespannen verwachtingen nog overtroffen te weten. Pure
klasse.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Niek en Sofie genieten van een kruidig chocoladedessert,
Mark en Ilse laten de kaasplank aanrukken. Koffie? Zeker. Afzakkertje? Mogen
dat er ook twee of drie zijn? Geen probleem. De whiskykast lonkt en de chef
komt er even bij om kennis te maken, want hij heeft gehoord dat er
whiskyliefhebbers in de zaak zijn. Samen genieten we nog na met enkele
geweldige whisky’s, zijnde de Auchentoshan 22 Year Old versus de Auchentoshan
25 Year Old, allebei op sherry gerijpt en gebotteld in een eerder oubollig
uitziende blauwe en rode decanter. Voorts passeert een Karuizawa 12 Year Old de
lippen, alsook de St Magdalene 19 Year Old Rare Malts, de Auchentoshan 16 Year
Old Bourbon Barrel 4445 for Belgium en een Littlemill 18 Year Old 1990 uit de
Murray McDavid Mission Gold Series. Het is die laatste die ons het meest kan
bekoren (hoewel Mark dat niet graag toegeeft, want de 21 Year Old uit 1975 was
ook een bijzondere hoogvlieger).
Wanneer we, zes uur later, om 01u30 het Aards Paradijs
sluiten (onze reputatie weer alle eer aandoend), zijn we wel enkele honderden
euro lichter, maar het was het dubbel en dik waard. Dit was grenzeloos lekker
in een uitstekend kader, voortreffelijke bediening met geweldige whisky’s. Het
Aards Paradijs heeft zijn naam niet gestolen.
