WhivieBlog

Mark en Manny gaan er ook in 2022 weer tegenaan om 4 prachtige single casks te bottelen voor een compleet nieuwe reeks: The Mythical Series! Dit jaar worden de kunstwerken voor de labels gecreëerd door de ongeëvenaarde Ansgar Speller, tevens zaakvoerster – samen met wederhelft Thomas – van de 1923 Creative Agency. En ze zijn tevens ook whiskyliefhebbers, getuige hun site speller.nl. De eerste release is er al meteen eentje om ‘u’ tegen te zeggen, al zeggen we het zelf. We vonden een prachtig hogshead gevuld met whisky van de Isle of Jura distilleerderij, afgevuld in 1998 en na 23 lange winterslaapjes gebotteld voor MMM. Smullen maar!

Na de succesvolle lancering van hun Inaugural Release kwam de in 2017 op Skye opgerichte distilleerderij Torabhaig een aantal maanden geleden opzetten met deze tweede release in hun zogenaamde Legacy Series. De jonge malt, samengesteld met zo’n 300 bourbonvaten uit 2017 en 2018, luistert naar de naam Allt Gleann, wat zoveel betekent als Oude Vallei. Hij is, net als zijn voorganger, op 46% gebotteld.

Bunna 2009 op sherry? Daar heb ik goeie herinneringen aan. Niet voor niets hebben we met Mark & Manny’s malts zo’n vat gebotteld. Maar ook onze vrienden van Klubb23 konden de hand leggen op zo’n vat en bottelden het voor de shop Buds & Barrels van onze goeie vriend Tom Haseldonckx. Het is de eerste uit een reeks van vier single casks in de reeks ‘L’Histoire d’Alixe’, dus we hebben alvast iets om naar uit te kijken. Leuk label, overigens, van de hand van Annie Mation.

Ik ben niet zo gek lang geleden van job veranderd. Na meer dan 12 jaar Teamleader bij het ING Business Credit Center werd het tijd om mijn horizon nog eens te verbreden. Ik ging aan de slag als Customer Journey Expert – wat een geweldig weinig zeggende titel, toch? – en heb het in die functie erg naar mijn zin. Als afscheid kreeg ik van mijn BCC-collega’s deze fles cadeau. Ze kennen mijn voorliefde voor whisky maar al te goed, natuurlijk.

De Creative Whisky Company werd door David Stirk opgericht, grootgebracht en dan… verkocht. Ja, zo gaat dat vaak. Dit is nog wel een vat dat Stirk kocht, maar op het moment van bottelen was hij al geen eigenaar meer. Deze Isle of Islay is wel degelijk Lagavulin – daar wordt geen geheim van gemaakt – en werd gebotteld voor de online shop The Whisky Barrel. Het vat leverde 285 flessen op aan 100 Proof, oftewel 57.1% ABV. Lekker bleek, wat doet vermoeden dat deze spirit-driven is.

Nick Offerman is een Amerikaans acteur en komiek die er geen geheim van maakt dat hij erg graag Lagavulin drinkt. Hij liet dit zelfs door de scenaristen van de TV-series Parks & Recreation opnemen in het script, zodat zijn typetje Ron Swanson ook graag Lagavulin lust. Het kon dan ook niet anders of er zou een Lagavulin Offerman Edition verschijnen, zijnde een 11-jarige.

Deze Caol Ila werd gebotteld door Douglas Laing in hun bekende Old Particular reeks, maar onderscheidt zich om twee redenen. Ten eerste zie je de Belgische driekleur op het label, want hij is exclusief gebotteld ‘for our Belgian friends’ en ten tweede is het een single cask dat op vatsterkte werd gebotteld. Het refill hogshead leverde zodoende nog 296 flessen op. Hij is erg bleek, overigens.

Een nieuwe Belgische bottelaar is opgestaan! IN2Spirit, een vlag die vele ladingen dekt. Achter het initiatief zitten Steven Demarez & Tijs Denuwelare, twee West-Vlamingen. En het mag gezegd: het is gewaagd om in deze omstandigheden een nieuwe bottelaar uit de grond te stampen. En het mag ook gezegd: de verpakking is er boenk op. Mooi, mooi, mooi. En nu maar hopen dat de inhoud van de eerste twee flessen dat ook is. We proberen hun Dalmunach 2015 op een PX Quarter Cask en hun Blair Athol 2009 op een refill hogshead.

Ik heb er lang op moeten wachten, maar klagen doe ik niet. Ik kreeg de fles immers cadeau van Dearly Beloved voor mijn verjaardag. Dan is geduld wel gepast. Deze vierde Ghost & Rare editie (na de Brora, Port Ellen en Glenury Royal) heeft dus Pittyvaich als fingerprint malt en da’s maar goed ook, want in 2021 zat er geen Pittyvaich in de Diageo Special Releases. Bovendien was ik bang dat na de eerste drie – die gevolgd werden door de Blue Label Legendary Eight (die uitstekend is) – geen nieuwe Ghost & Rare zou verschijnen. Dubbele opluchting dus. Enfin: deze blend is samengesteld met whisky van de volgende distilleerderijen: Cragganmore, Royal Lochnagar, Strathmill, Mannochmore, Auchroisk, Carsebridge, Port Dundas en – uiteraard – Pittyvaich. Net als zijn voorgangers is deze gebotteld op 43.8%.

Mark & Kate Watt startten enkele jaren geleden hun eigen bedrijfje The Campbeltown Whisky Company, maar hun releases staan beter bekend onder het label Watt Whisky. En één van mijn favoriete whisky restaurants – De Cluysenaer – selecteerde een 11-jarige blend voor hun 21e verjaardag. En weet u wat? Het is een juweeltje.

Wel, wel, wel… kersvers Independent Bottler of the Year North Star Spirits (ja, hoor, voor het tweede jaar op rij, proficiat, Iain!) heeft afgelopen zomer voor het eerst een Auchentoshan gebotteld. Kijk eens aan! En het is een jonge knaap geworden van amper 13 jaar oud, die zijn schoonheidsslaapje mocht houden op een oloroso hogshead. Dat leverde in july 2021 nog 330 flessen op aan 55% ABV. Fan van zowel Auchentoshan als North Star Spirits, mocht ik deze natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan.

Op het whisky festival van Gent stond mijn goeie vriend Chris Lauriers achter de tafel van de Scotch Malt Whisky Society. Hij wenkte me dichterbij en zei: ‘Ik heb wat voor je.’ Ik zag het nummer 5.78 op het label en wist meteen dat ik deze moest proeven. Immers, nummer 5 betekent Auchentoshan. Het is al het 78^e single cask dat de SMWS bottelt van mijn favoriete Lowlander. In dit geval een 18-jarige uit 2003 van een 1st fill ex-bourbon barrel op niet minder dan 54.9%. Wow!

The Ultimate behoeft nog amper introductie, me dunkt. De Nederlandse onafhankelijk bottelaar van Wees brengt hier single casks onder uit, vaak op vatsterkte. Ondertussen zijn dat er meer dan 1000 en in de aanloop daarnaartoe brachten ze enkele speciale releases uit en deze hoort in dat rijtje thuis. Dit was het 850^e single cask in The Ultimate, een 17-jarige Auchentoshan op 60.2% ABV. Hij werd daarom uitgebracht met een mooi kistje rond.

Provenance is een reeks van Douglas Laing en ik proefde reeds 3 Auchentoshan die onder dit label gebotteld werden, een 11-jarige uit 2000, een 12-jarige uit 2001 en een 13-jarige uit 2002. Van dat laatste jaar bracht Douglas Laing in 2016 een 14-jarige uit en die zit nu in het glas.

Een finish op wijnvaten is altijd een beetje tricky, maar Auchentoshan is naar mijn (on)bescheiden mening één van de weinige distilleerderijen die er in slaagt het goed te doen. En hoewel ik er al een heleboel geproefd heb, is deze 17-jarige, gebotteld in 2002, één van hun eerste releases op Saint Julien vaten uit de Bordeaux. Voor de geeks onder ons: eerst 8 jaar op bourbonvaten en dan 9 jaar op vaten van Ducru-Beaucaillou en Leoville-Las-Cases. Eigenlijk is dat meer een ‘double-matured’ dan een finish, toch? En deze had ik nog niet geproefd!

Onze vrienden van Klubb23 hebben de hand kunnen leggen op een vat Auchentoshan, speciaal gebotteld voor de Dram Brothers Whisky Society in Luxemburg. Ik moest er als de kippen bij zijn, want er zijn maar 70 flessen beschikbaar. Het is een excellente Toshan!

‘In remembrance of Mr Peter Cowell’ staat er in kleine lettertjes te lezen op het label. De Schot Cowell overleed onlangs en had dit vat Linkwood in zijn bezit. De kinderen verkochtten het vat en zo kwam het bij Joeri terecht. Ze konden zich geen beter bottelaar indenken, me dunkt. Joeri gaf hen zelfs enkele flesjes om al eerbetoon aan hun vader te koesteren. Het betreft een refill hogshead dat maar liefst 33 jaar lang te slapen lag sinds maart 1988. Ik had zelfs mijn rijbewijs nog niet. Na iets meer dan drie decennia leverde het vat nog 176 flessen op. Je kan foto’s van het eigenlijke vat terugvinden op de Facebook account van The Whisky Jury.

In september 2021 maakte ik voor het eerst kennis met de Belgische bottelaar Crown Spirits uit Brugge. Ik proefde toen 4 van hun eerdere releases en kijk: nummer 5 is net gelanceerd. Het is een Belgische single grain – gestookt bij Braeckman Distillers op 4 januari 2018 – en gerijpt op een first fill oloroso hogshead. Gebotteld op 26 oktober 2021. ‘Aged 45 months’ staat er nog op het label te lezen, da’s al bijna 4 jaar, hé.

Het vierde en laatste single cask dat we selecteerde voor de Canvas Series voert ons terug naar Islay. Monique werd ook weer aan het werk gezet en leverde met dit vierde schilderij een mooi sluitstuk van de reeks. Deze Bunnahabhain rijpte maar liefst 12 jaar op een sherry butt alvorens we hem bottelden op vatsterkte. Schenk hem uit en geef hem dan vijf minuten tijd om te ademen. U zal het u niet beklagen.

Wild Weasel is een Belgische single malt en ik proef drie single casks uit 2014 op een rij: Sherry Cask Finish, White Port Cask Finish en Red Port Cask Finish. De laatste van dit trio is vat 36 – rode porto – dat 576 flesjes van 50cl opleverde.