WhivieBlog

Mark & Kate Watt startten enkele jaren geleden hun eigen bedrijfje The Campbeltown Whisky Company, maar hun releases staan beter bekend onder het label Watt Whisky. En één van mijn favoriete whisky restaurants – De Cluysenaer – selecteerde een 11-jarige blend voor hun 21e verjaardag. En weet u wat? Het is een juweeltje.

Wel, wel, wel… kersvers Independent Bottler of the Year North Star Spirits (ja, hoor, voor het tweede jaar op rij, proficiat, Iain!) heeft afgelopen zomer voor het eerst een Auchentoshan gebotteld. Kijk eens aan! En het is een jonge knaap geworden van amper 13 jaar oud, die zijn schoonheidsslaapje mocht houden op een oloroso hogshead. Dat leverde in july 2021 nog 330 flessen op aan 55% ABV. Fan van zowel Auchentoshan als North Star Spirits, mocht ik deze natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan.

Op het whisky festival van Gent stond mijn goeie vriend Chris Lauriers achter de tafel van de Scotch Malt Whisky Society. Hij wenkte me dichterbij en zei: ‘Ik heb wat voor je.’ Ik zag het nummer 5.78 op het label en wist meteen dat ik deze moest proeven. Immers, nummer 5 betekent Auchentoshan. Het is al het 78^e single cask dat de SMWS bottelt van mijn favoriete Lowlander. In dit geval een 18-jarige uit 2003 van een 1st fill ex-bourbon barrel op niet minder dan 54.9%. Wow!

The Ultimate behoeft nog amper introductie, me dunkt. De Nederlandse onafhankelijk bottelaar van Wees brengt hier single casks onder uit, vaak op vatsterkte. Ondertussen zijn dat er meer dan 1000 en in de aanloop daarnaartoe brachten ze enkele speciale releases uit en deze hoort in dat rijtje thuis. Dit was het 850^e single cask in The Ultimate, een 17-jarige Auchentoshan op 60.2% ABV. Hij werd daarom uitgebracht met een mooi kistje rond.

Provenance is een reeks van Douglas Laing en ik proefde reeds 3 Auchentoshan die onder dit label gebotteld werden, een 11-jarige uit 2000, een 12-jarige uit 2001 en een 13-jarige uit 2002. Van dat laatste jaar bracht Douglas Laing in 2016 een 14-jarige uit en die zit nu in het glas.

Een finish op wijnvaten is altijd een beetje tricky, maar Auchentoshan is naar mijn (on)bescheiden mening één van de weinige distilleerderijen die er in slaagt het goed te doen. En hoewel ik er al een heleboel geproefd heb, is deze 17-jarige, gebotteld in 2002, één van hun eerste releases op Saint Julien vaten uit de Bordeaux. Voor de geeks onder ons: eerst 8 jaar op bourbonvaten en dan 9 jaar op vaten van Ducru-Beaucaillou en Leoville-Las-Cases. Eigenlijk is dat meer een ‘double-matured’ dan een finish, toch? En deze had ik nog niet geproefd!

Onze vrienden van Klubb23 hebben de hand kunnen leggen op een vat Auchentoshan, speciaal gebotteld voor de Dram Brothers Whisky Society in Luxemburg. Ik moest er als de kippen bij zijn, want er zijn maar 70 flessen beschikbaar. Het is een excellente Toshan!

‘In remembrance of Mr Peter Cowell’ staat er in kleine lettertjes te lezen op het label. De Schot Cowell overleed onlangs en had dit vat Linkwood in zijn bezit. De kinderen verkochtten het vat en zo kwam het bij Joeri terecht. Ze konden zich geen beter bottelaar indenken, me dunkt. Joeri gaf hen zelfs enkele flesjes om al eerbetoon aan hun vader te koesteren. Het betreft een refill hogshead dat maar liefst 33 jaar lang te slapen lag sinds maart 1988. Ik had zelfs mijn rijbewijs nog niet. Na iets meer dan drie decennia leverde het vat nog 176 flessen op. Je kan foto’s van het eigenlijke vat terugvinden op de Facebook account van The Whisky Jury.

In september 2021 maakte ik voor het eerst kennis met de Belgische bottelaar Crown Spirits uit Brugge. Ik proefde toen 4 van hun eerdere releases en kijk: nummer 5 is net gelanceerd. Het is een Belgische single grain – gestookt bij Braeckman Distillers op 4 januari 2018 – en gerijpt op een first fill oloroso hogshead. Gebotteld op 26 oktober 2021. ‘Aged 45 months’ staat er nog op het label te lezen, da’s al bijna 4 jaar, hé.

Het vierde en laatste single cask dat we selecteerde voor de Canvas Series voert ons terug naar Islay. Monique werd ook weer aan het werk gezet en leverde met dit vierde schilderij een mooi sluitstuk van de reeks. Deze Bunnahabhain rijpte maar liefst 12 jaar op een sherry butt alvorens we hem bottelden op vatsterkte. Schenk hem uit en geef hem dan vijf minuten tijd om te ademen. U zal het u niet beklagen.

Wild Weasel is een Belgische single malt en ik proef drie single casks uit 2014 op een rij: Sherry Cask Finish, White Port Cask Finish en Red Port Cask Finish. De laatste van dit trio is vat 36 – rode porto – dat 576 flesjes van 50cl opleverde.

Wild Weasel is een Belgische single malt en ik proef drie single casks uit 2014 op een rij: Sherry Cask Finish, White Port Cask Finish en Red Port Cask Finish. In het glas zit vat 35 – witte porto – dat 590 flesjes van 50cl opleverde.

Wild Weasel is een Belgische single malt en ik proef drie single casks uit 2014 op een rij: Sherry Cask Finish, White Port Cask Finish en Red Port Cask Finish. Laat ons beginnen met vat 32 – sherry – dat 705 flesjes van 50cl opleverde.

Lambertus… ik ben meteen op mijn hoede. In 2011 en 2015 proefde ik hun single grain en noemde het toen – wat oneerbiedig, toegegeven – Aqua Vitae Horribilis. Maar het was ook echt niet te drinken naar mijn mening. Toen Sean van WhiskyPoint in Kessel me deze fles aanbood om te proeven, was ik niet meteen razend enthousiast. Maar kijk, we zijn weer meer dan een lustrum verder en dit is hun single malt. Wie weet… Aan de slag!

De Sherry Oak van Stokerij De Molenberg is een standaardexpressie, wat betekent altijd beschikbaar. Het betreft de Gouden Carolus single malt die – zoals steeds – van hun Tripel wordt gestookt, maar na de reguliere rijping op bourbonvaten dus een finish kreeg op oloroso sherryvaten. Het geeft hem alvast een mooie, warme gloed.

Jaarlijks verschijnt er van De Molenberg een verjaardagseditie. Dit is die van 2020, genaamd Rabelo naar de boten die in de Dourovallei werden gebruikt om portovaten te transporteren. Het betekent letterlijk ‘kleine staart’, een verwijzing naar het kleine roer op de boot. Na 36 maanden rijping op een klassiek bourbonvat kreeg deze malt nog een finish van 28 maanden op een vat dat – u raadt het al – eerder porto bevatte. Witte porto, nota bene. En de whisky is bijgevolg net iets meer dan 5 jaar oud. Aan de slag!

Petrichor is de geur die ontstaat wanneer regen op droge grond valt. Google het maar, als u mij niet gelooft. Douglas Laing maakte daar met veel plezier PEATrichor van. Hij werd speciaal gebotteld ter ere van het Islay Music & Malt Festival – Feis Ile – 2021, dat voor de tweede keer op rij virtueel doorgaat. Op het label zien we Big Peat met een geel regenvestje in de turfvelden op Islay.

Dalmunach is een nieuwe distilleerderij, operationeel sinds 2014. Ze werd gebouwd op de site van de oude Imperial distilleerderij. Onze vrienden van Saint Mac, een Belgische whisky shop in Kinrooi, selecteerde dit octaaf – een klein vat van sherrywood – bij Duncan Taylor. Het bevat een 6-jarige Dalmunach op vatsterkte. Er waren slechts 65 flessen beschikbaar, dus het hoeft niet te verbazen dat deze in een oogwenk uitverkocht waren.

Ik kijk er zelf van op dat dit nog maar de 19^e Deanston is die ik proef. Het is een botteling van Signatory voor de Belgische en Luxemburgse markt. Niet minder dan 851 flessen konden van dit first fill sherry butt getrokken worden, wat vooral te danken is aan het feit dat hij werd gebotteld op 46%. Mooi kleurtje, dat is zeker. Ik kreeg een fles te pakken via Stef van restaurant De Cluysenaer.

Three Ships is een Zuid-Afrikaanse whisky van de groep Distell. Dat verklaart ook meteen het ABV, want dit passen ze ook toe bij Deanston, Bunnahabhain en Tobermory/Ledaig en zit op de ideale sterkte om koelfiltratie overbodig te maken. Naast deze single malt hebben ze ook nog de Bain’s Cape Mountain Grain whisky in het gamma. Maar deze Three Ships is een single malt en de 12-jarige is momenteel hun vlaggeschip (ziet u wat ik daar deed?).