Bottelaar: Johnnie Walker
Regio: Schotland
Fles: Johnnie Walker Blue Label Ghost &
Rare Port Ellen
Kleur: amber
ABV: 43.8%
Finish
In mei van dit jaar verscheen de geweldige Johnnie Walker Blue
Label Ghost & Rare met Brora. Dat er een Blue
Label rond die andere trophy malt van
Diageo – Port Ellen – zou volgen, hoeft niemand te verbazen. Ik had het geluk
hem in avant-première te proeven (waarvoor dank, AD!). Hoewel de Brora-editie
al 250 EUR kostte, moet deze nog net iets meer zijn, dat spreekt. Hij werd
gebotteld op een onconventionele 43.8% ABV. De Ghost verwijst deze keer naar
Caledonian en Carsebridge (en Port Ellen natuurlijk), terwijl de Rare dan weer
vertegenwoordigd wordt door Mortlach, Dailuaine, Cragganmore, Blair Athol en
Oban.
De neus is
donkerzoet met aardig wat rood fruit, een tikkeltje vettig en snoeperig met
daaromheen een heel klein beetje rook. Ik krijg mits wat geduld nog wat
bloedappelsienen, gebakken appels met wat kaneel en iets van dadels. Zachte
vanille. Maar… het moet gezegd… ik vind deze niet erg complex noch erg boeiend.
Dit is gewoon erg goed, maar niets wereldschokkends.
Hij is mooi
olieachtig, zacht gekruid (maar de kruiden worden snel luider) en fruitig. Ja,
dat is al veel beter! En erg maritiem, nu. Stukken beter dan wat de neus
beloofde, wat een opluchting. Donkerzoet fruit en flink wat citrus (appelsien
op kop), wat vanille en toffee, maar ook flink wat rook. En waxy. Het fruit
gaat zachtjesaan de tropische kant op, terwijl de rook op de achtergrond altijd
aanwezig blijft.
Het is de afdronk die het ‘m doet. Lekker lang, rokerig warm en – ik overdrijf
niet – er schemert nu duidelijk wat Port Ellen door.
Ik beken, ik maakte me ernstig zorgen toen ik hem voor het eerst aan de neus
zette. Maar eens de lippen voorbij bewijst hij zijn afkomst. En de finish is
geweldig. Dat gezegd zijnde… de release met Brora in de mix was wel meer mijn
ding.
87/100
Geproefd door
Mark Dermul op 24-10-2018
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).
