Whivie On the Road – Deel 2 van 3 –
London
Nadat we onze koffers hadden
ingecheckt (de mijn woog maar liefst 13 kilogram meer dan bij vertrek vanuit
Brussel, na het bezoek aan Glengoyne & Auchentoshan) stapten we aan boord
van de British Airways vlucht die ons van Glasgow naar London zou brengen.
Afgezien van een bezoek aan deze levendige stad, wilden we ook twee bekende whisky
shops gaan bezoeken.
Gelukkig hadden we mooi weer (met
slechts af en toe een korte bui), waardoor het aangenaam wandelen was langs de
Thames en de brede straten van deze metropool. Via Covent Garden naar het Savoy
Hotel (niet om er te logeren, godbetert, maar omdat het een locatie is die veel
gebruikt wordt in films – en Niek is al even zot van films als van whisky),
langs Trafalgar naar Leicester Square, van Picadilly Circus tot aan het British
Museum vlakbij Oxford Street. Achter de hoek, op 3 Bloomsbury Street ligt ons
eerste doelwit: Royal Mile Whiskies.
De betrekkelijk kleine, maar uiterst
goed gevulde shop, wordt bemand door twee liefhebbers die ons graag te woord
staan en kennis laten maken met het gamma. Dat is enorm. De schappen zitten van
de vloer tot aan het plafond nokvol met het gouden goedje. Alle regio’s zijn
vertegenwoordigd, maar ook Japan, Australië, USA, Ierland, Zweden en zelfs
België zijn vertegenwoordigd. Als we hem vertellen een Belgian Owl op
vatsterkte van 74,1% te hebben geproefd krijgen we toch een sceptische blik te
verwerken. Enfin. We kunnen helaas geen aankopen doen, want onze bagage is al
ingechecked. Bijgevolg – maar dat is een conclusie die ik trek, die volkomen
fout kan zijn – wordt ons geen proevertje aangeboden. Nu ik er over nadenk… ik
heb niemand zien proeven.
De Underground, in combinatie met
stukjes te voet langs enkele mooie monumenten in de Engelse hoofdstad, bracht
ons snel naar de waterkant nabij London Bridge. We passeerden onder meer de
historische pub The Anchor, waar de eindscene uit Mission Impossible
werd gefilmd. Niek kon zelfs de exacte plaats aanduiden waar het tafeltje stond
waaraan Tom Cruise en Ving Rhames zaten en hun dialoog afstaken.
Achter de pub ligt een groot complex
met de ronkende naam Vinopolis. Het herbergt een aantal commerciële zaken, die
de fijnere dingen des levens aanbieden zoals champagne, wijn en – u hoort ons
al komen – whisky. Vinopolis biedt namelijk onderdak aan The Whisky Exchange,
de bekende shop van Sukhinder Singh.
Hoewel deze shop groter is dan die
van Royal Mile Whiskies, was ik toch verrast. Ik had ze mij in alle eerlijkheid
nog groter voorgesteld. Maar het aanbod was alleszins van de bovenste plank.
Ook hier worden de whisky’s per regio voorgesteld en krijgen de andere landen
een aparte kast. De exclusieve flessen, waaronder de Highland Park 50 Year Old,
de White, Black en Gold Bowmore en de Auchentoshan 1957, staan veilig achter
kogelwerend glas. OK… ‘kogelwerend’ is overdreven.
The Whisky Exchange werd onlangs ook
uitgeroepen tot Ardbeg Embassy, waardoor leden van het Ardbeg Committee gratis
een dram mogen proeven van deze Ileach distilleerderij. Dat lieten wij ons geen
tweede keer zeggen. Er waren verschillende Ardbegs in de aanbieding, maar de keuze
was snel gemaakt. In het midden van de shop stond namelijk een fles van 4,5
liter van de gloednieuwe Ardbeg Alligator te blinken. Uitschenken, die handel!
We liepen nog even langs Buckingham
Palace, alvorens de metro richting Heathrow te nemen, in afwachting van onze
vlucht naar Brussel. Maar eens aangekomen bleek de vlucht meer dan twee uur
vertraging te hebben opgelopen… Wat beter om ons avontuur te eindigen waar het
begonnen was? Wie weet zouden we nu wel een hartelijk onthaal krijgen bij World
of Whiskies…
