De laatste ‘live’ tasting, dus op verplaatsing met andere mensen in dezelfde ruimte – weet u nog? – was toevallig ook eentje van The Bonding Dram en al even toevallig op dezelfde locatie én nog toevalliger in dezelfde zaal. We spreken 23 september 2020… ongelooflijk.
Ik was dan ook maar wat blij toen ik de aankondiging las van deze tasting: Daily Drams 2021 – 15 years of excellence. Want ja, The Nectar, één van de toonaangevende importeurs van het betere vloeibaar in België, viert dit jaar haar 15-jarige bestaan. En dat betekent dat er weer een hele panoplie aan prachtige vaatjes gebotteld werd.
Jeroen van The Bonding Dram organiseerde de tasting in Destelbergen en trok niet minder dan 9 van die nieuwe flesjes open.
Het werd een waar feest voor de smaakpapillen waar de – toegegeven, niet zo erg talrijk opgedaagde – proevers met volle teugen van genoten.
Hieronder mijn – weliswaar erg beknopte – tasting notes:
Speyside 23 Year Old 1997 – 46.9%
Ha, geen Secret Speyside deze keer, maar effectief van de Speyside distillery. Mooie neus op zoete mout, gras, kweepeer, kruisbes en ander wit fruit, marsepein en een florale toets. Erg zoet op smaak op Granny Smith appels, licht zurig dus, maar tegelijker tijd erg zoet met een moutig hart en digestieve koekjes. Relatief korte afdronk op druivensuiker versus het witte vlees van een pompelmoes. Leuke opener!
RRP 210 EUR
Glen Keith 23 Year Old 1997 – 49.9%
Mooi kleurtje. Appelmoes, rozijnen, meringue, florale honing en broodpudding op de neus. Ik ben nu al fan. Best pittig op smaak en zoetzuur op abrikozen, kruisbessen en appelsien. Geweldige body. Middellange, zacht drogende afdronk. Erg goed!
RRP 192 EUR
Arran 21 Year Old 2000 – 52.2%
Ah, dat typische profiel van Arran waar ik zo tuk op ben. Citroengras, heide, Jonagold appeltjes, witte aalbessen en een mooie florale toets. Op smaak wordt dat verder aangevuld met marshmallow, vanille en zoethout, terwijl witte peper, gember en kinine voor de nodige kruiden zorgen. Een erg lange, zoete afdronk volgt met een mooi bittertje op het sterfbed. Erg goed.
RRP 199 EUR
Longmorn 22 Year Old 1998 – 55.7%
Geweldige neus op havermoutpap, mandarijntjes, mango en hout. Evolueert zachtjes naar tropisch fruit. Lekker mondvullend, rijk en rond op citrusfruit, arendsvaren en snoepgoed op steroïden. De lange, romige doch licht pikante afdronk maken het plaatje compleet. Eén van de favorieten van de avond.
RRP 200 EUR
Tormore 32 Year Old 1988 – 45.9%
Verdacht zachte neus op paardenbloemen, varens, nougat, griesmeel, vanille, abrikozen en witte pompelmoes. Licht waxy op de tong op nougat, hazelnoten, helder citrussap waardoor hij een tikkeltje wrang kan overkomen, maar dat wordt rechtgetrokken door wat kinine en vanille. Middellange afdronk op kastanjes, peper en tannine. Erg elegant.
RRP 319 EUR
Ardmore 32 Year Old 1988 – 47.2%
Hola! Wat een bijzondere neus! Gras, mest, brak water, maggimix en… gini! Op z’n zachtst gezegd erg apart. Maar op smaak… groots! Brak water, spek op de BBQ, appels en limoen. Doet even aan Talisker denken, maar hou dat onder ons. De lange afdronk is een gevecht tussen zoet en zilt. Gelijkspel. Grootste Ardmore… maar ook een flink prijskaartje aan verbonden.
RRP 505 EUR
Glen Moray 29 Year Old 1991 – 52.3%
Erg fruitige neus op braam- en kruisbessen. Mooi zoet dankzij een karrenvracht aan vanille, maar tegelijkertijd lekker waxy als van tijgerbalsem, ja zelfs kaarsvet. Erg mooie neus. Op smaak is dat ook lekker fruitig en zoet, maar met een verrassend zilt randje en pittig op kruidnagel. De afdronk is lang, kruidig, zoet en intens bevredigend, zij het zelfs een beetje funky. Dit was voor mij de verrassing van de avond en een erg aangename!
RRP 386 EUR
Secret Islay 14 Year Old 2007 – 52.7%
De distilleerderij waar deze malt vandaan komt wordt geheim gehouden, maar The Nectar verklapt wel dat het er eentje is die rijpte op een Monbazillac wijnvat rijpte. Da’s een zoete witte dessertwijn uit de Bergerac regio, langs de Dordogne rivier in het zuidwesten van Frankrijk. Het resulteert in een erg vreemde neus met hesp, zweet, fermenterende druiven, gepofte kastanjes van de straatventers in Porto, grafiet, oregano en tijm. Phew! Op smaak krijg ik een zoete dram met flink wat spek op de barbecue besprenkeld met allerlei specerijen. Erg pittige, warme en umami finish. Als ik zou moeten gokken, zou ik aan Port Charlotte denken, maar zekerheid daaromtrent heb ik uiteraard niet.
RRP 145 EUR
Balblair 31 Year Old 1989 – 48.2%
Going out with a bang? Ja, zeker, want deze Balblair rijpte maar liefst 31 jaar lang. Een mooie neus op mango, snoepgoed, kokosnoot, ster- en drakenfruit en een grappige toets van kauwgum. Op smaak – die erg zacht is – evolueert dat langzaam naar tropische vruchten, maar ook frambozen en aardbeien. De kauwgom is nooit veraf. De afdronk is lekker en lekker lang, ietwat funky en snoeperig. Indrukwekkende Balblair, hoor.
RRP 597 EUR
Amai mijn klak, wat een avond! Zo’n bijzonder spul, zeg! Maar… laten we eerlijk zijn, de prijzen zijn er ook wel naar. Als ik alle prijzen optel, heeft Jeroen voor bijna 2.800 EUR flessen open getrokken. En hoewel de Ardmore out of this world lekker was, kan ik het niet over mijn hart halen hier meer dan 500 EUR voor neer te tellen.
De bang for your buck botteling van de avond was voor mij de Longmorn, gevolgd door de Arran.
Het was erg fijn de usual suspects nog eens in levende lijve te kunnen ontmoeten. Hopelijk laat de volgende tasting niet te lang op zich wachten.
May the Malt be with you!
