Brouwerij: Tolly Cobold
Regio: UK
Fles: Tolly Cobold Royal Wedding Ale 1981, 275ml
Kleur: bruin
ABV: ??%
Smakeloos
Deze brouwerij werd al in 1723 opgericht, maar heeft een euh… kleurrijke geschiedenis. In 1957 was er een fusie met Tollmeache’s Breweries, gevolgd door een acquisitie door Ellerman Shipping Lines in 1977. Dat boeltje werd dan weer overgenomen door Barclay Brothers in 1983 en gevolgd door een stopzetting van de brouwactiviteiten in 1989 nadat Brent-Walker zijn zegje had gedaan. Volgt u nog? Soit, dit werd gevolgd door een management buy-out en Tolly Cobold kon weer bier gaan maken vanaf september 1990. In 1995 werden renovaties uitgevoerd en de brouwerij verkleind (u leest het goed), maar in 2002 ging deze definitief dicht. In 1981 brachten ook zij een speciaal biertje op de markt voor het huwelijk van de eeuw natuurlijk. Geen idee of Prince Charles of Lady Diana dit ooit geproefd hebben, maar dit terzijde. Hij schenkt lichtbruin – ziet er uit als thee – zonder enige kraag.
OK, ik merk al onmiddellijk op de neus dat deze ale de tand des tijds niet heeft doorstaan. Verse vijgen en putgeurtje, een combinatie die mijn maag doet keren. En stoffig! Nog nooit eerder in een biertje gehad, maar doet me denken aan de zolder waar ik raar of zelden kom. Vermolmd hout ook. Dit ruikt niet al te uitnodigend, maar alles voor de wetenschap…
OMG, dit is water uit een roestige leiding. Met heel veel goeie wil – en daar sta ik wel om bekend, trust me – haal ik er nog wat donker fruit en zelfs een hint van chocolade uit, maar dit is overwegend vlak en quasi smakeloos (in beide betekenissen).
De enige gratie van dit biertje is het feit dat hij zo goed als geen finish heeft.
Terug naar het putje door een hopelijk minder roestige leiding (lees: weggekapt).
Geproefd door Mark Dermul op 03-12-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).
