In februari 2019 proefde ik deze whisky toen hij nog geen whisky genoemd mocht worden. Het vat was immers pas afgevuld in november 2017. Het zou dus ten vroegste in november 2020 die naam waardig zijn. Tom Haseldonckx, de eigenaar van dit Private Cask #540, nam het zekere voor het onzekere – lees: Brexit-perikelen – en liet het vat bottelen en verschepen. Het is dus noodgedwongen, zeg maar, een jongeling. Maar dat moet ons niet tegenhouden hier van te genieten, lijkt me. Ik hou alvast wat water bij de hand, want het zit wel op vatsterkte.