Bottelaar: John Walker & Sons
Regio: Schotland

Fles: Johnnie Walker Red Label, b. 1988
Kleur: koper
ABV: 40%

Leuk Niemandalletje

Johnnie Walker Red Label is – zoals iedereen weet – een instap blendje van laag allooi. Ik grap vaak dat deze net goed genoeg is om de ramen mee te lappen, maar zeker niet om een cocktailsaus van te maken voor een garnalencocktail… uit schrik dat de garnalen mij een proces zouden aandoen. Maar oudere versies van deze release kunnen soms wel eens aardig uit de hoek komen. Vooral Red Label uit de jaren 1960 hebben mij al kunnen bekoren. Deze is echter gebotteld in 1988. Ik was net oud genoeg om whisky te drinken. Ik kreeg het sample van mijn makker Benny.

Euh… tja, de neus begint toch erg zwakjes, moet ik zeggen. Een flink metalige toets om mee te beginnen (OBE?), maar na enkele ogenblikken ademen komt er wel wat leven in. Honing en geel fruit die voor een aangename zoetigheid zorgen. Denk abrikozen en sultanas. Een hint van appelcider en zelfs wat woodsmoke.

Ha! Het mondgevoel valt erg mee. Ik had me aan een waterachtig drammetje verwacht, maar deze is lekker olieachtig en zelfs mooi gekruid. Kamfer, kardemom, nootmuskaat en een mespuntje kaneel. Er zit duidelijk flink wat sherrygerijpte whisky in deze fles, hoor. Abrikozen, rumrozijntjes en enkele zwarte bosbessen. Leuk.

De afdronk is dan weer wat aan de korte kant en laat opnieuw de metalige toets aan het woord, maar toch een warm eindstation.

Niet zo lekker als de Red Label uit de jaren 1960, maar stukken beter dan het spul dat vandaag de dag in de fles wordt gepleurd. Leuk niemendalletje. Bedankt, Benny!

78/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-06-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).