WhivieBlog

Bottelaar: Samaroli
Regio: Schotland

Fles: Coilltean No Age – 2^nd Cuvée, b. 1997, 480 bts
Kleur: goud
ABV: 43%

Grafiet!

Voor meer dan 40 jaar bottelde de Italiaanse legende Samaroli whisky onder zijn Samaroli en Coilltean labels. Deze botteling is de zogenaamde Coilltean 2nd Cuvée, samengesteld uit verschillende niet nader genoemde distilleerderijen. Het is een blended malt die in 1997 in zeer gelimiteerde oplage werd uitgebracht: slechts 480 flessen. Op het ruglabel staat dat het een vatting is van ‘Scotland’s last traditional distilleries’.

Vreemde en vooral erg groene neus op allerhande… euh… planten en struiken?! Kippenbouillon? Wat is me dat hier allemaal? Grafiet! Ik lijk wel te ruiken aan een pennenzak vol kleurpotloden. Maar amper fruit op misschien een verloren gelopen framboos na. Beetje karamel.

Op smaak is het al iets fruitiger, maar nog steeds erg vreemd, hoor. Amper fruit, wel een beetje karamel, duidelijke hints van turf (hier is Islay ingegaan, ongetwijfeld) en betrekkelijk scherp voor zo’n bescheiden alcoholpercentage. Maar ik kan niet zeggen dat ik ‘m lekker vind.

Middellange, metalige en erg kruidige finish.

Een erg bizarre ervaring, moet ik bekennen. Zou de fles al te lang open geweest zijn? Was dit echt de oorspronkelijke neus en smaak?

Ik vraag het mij af. Anyway, thanks, Enrico!

75/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-06-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: John Walker & Sons
Regio: Schotland

Fles: Johnnie Walker Red Label, b. 1988
Kleur: koper
ABV: 40%

Leuk Niemandalletje

Johnnie Walker Red Label is – zoals iedereen weet – een instap blendje van laag allooi. Ik grap vaak dat deze net goed genoeg is om de ramen mee te lappen, maar zeker niet om een cocktailsaus van te maken voor een garnalencocktail… uit schrik dat de garnalen mij een proces zouden aandoen. Maar oudere versies van deze release kunnen soms wel eens aardig uit de hoek komen. Vooral Red Label uit de jaren 1960 hebben mij al kunnen bekoren. Deze is echter gebotteld in 1988. Ik was net oud genoeg om whisky te drinken. Ik kreeg het sample van mijn makker Benny.

Euh… tja, de neus begint toch erg zwakjes, moet ik zeggen. Een flink metalige toets om mee te beginnen (OBE?), maar na enkele ogenblikken ademen komt er wel wat leven in. Honing en geel fruit die voor een aangename zoetigheid zorgen. Denk abrikozen en sultanas. Een hint van appelcider en zelfs wat woodsmoke.

Ha! Het mondgevoel valt erg mee. Ik had me aan een waterachtig drammetje verwacht, maar deze is lekker olieachtig en zelfs mooi gekruid. Kamfer, kardemom, nootmuskaat en een mespuntje kaneel. Er zit duidelijk flink wat sherrygerijpte whisky in deze fles, hoor. Abrikozen, rumrozijntjes en enkele zwarte bosbessen. Leuk.

De afdronk is dan weer wat aan de korte kant en laat opnieuw de metalige toets aan het woord, maar toch een warm eindstation.

Niet zo lekker als de Red Label uit de jaren 1960, maar stukken beter dan het spul dat vandaag de dag in de fles wordt gepleurd. Leuk niemendalletje. Bedankt, Benny!

78/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-06-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).