Brouwerij: Brasserie d’Orval
Regio: België
Fles: Orval 2019, 330ml
Kleur: amber
ABV: 6.2%
2019/2024: quasi perfect
Wist je dat Orval afkomstig is van ‘val d’or’ oftewel gouden dal? Volgens de legende liet gravin Mathilde van Toscanië per ongeluk haar trouwring vallen in de bron van dit dal en was het een forel die haar de ring terugbracht, nadat ze God’s hulp had ingeroepen. Prompt liet ze hier een klooster bouwen. Enfin… in mei 2021 proefde ik mijn allereerste Orval. De reacties op Facebook waren ronduit hilarisch, maar dat bracht me wel op het idee om een paar flesjes bij elkaar te zoeken van verschillende jaargangen om deze eens op een rijtje te zetten. Na de Orval uit 2020 (her)proef ik nu een botteling uit 2019 (vervaldag 08/2024). Hij schenkt amberkleurig met een mooie, witte kraag met grote bellen. Die blijft lang overeind.
Een erg zoete en licht zure toets komt mijn neusvleugels tegemoet. Perzik, abrikoos, roze pompelmoes en rozijntjes… Deze is al een pak zuurder, als ik dat mag zeggen, dan de meer recente versie. Het lijkt er op dat de Brettanomyces hier hun stempel hebben gedrukt.
Ah, op smaak is het quasi perfect. Een zalige balans tussen de zoete toetsen van fruitigheid enerzijds en de dorstlessende bitterheid van de gist anderzijds.
De middellange finish is zacht zoet en zuur tegelijkertijd, maar wel dorstlessend droog. Nog een slok? Nog een slok!
Het lijkt er op dat je het bier dus inderdaad best in de kelder bewaart tot het zijn vervaldag nadert, zoals mij door verschillende liefhebbers werd ingefluisterd. Ik had deze wellicht best nog een maand of 8 laten staan… Geen nood: er is nog.
Geproefd door Mark Dermul op 29-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)
