Twee whiskyclubs uit
West-Vlaanderen sloegen de handen in elkaar voor de organisatie van de eerste
editie van het Zuid-West-Vlaamse whiskyfestival, dat plaatsvond op zaterdag 30
maart in Waregem.
En hoewel ik van
mening ben dat het geen sinecure is om een whiskyfestival te lanceren, zijn de
organisatoren er bijzonder goed in geslaagd een prima eerste editie neer te
zetten. Het feit dat ze zich ook van de sociale media bedienden, was hier zeker
niet vreemd aan.
Het logo sprong in het
oog, de advertenties op Facebook spraken aan en word of mouth deed de rest. Ze hadden in een mum van tijd zo’n 180
pre-sales en aan de deur verschenen nog tientallen liefhebbers meer. Hoewel ik
niet over de definitieve cijfers beschik, hebben zo’n 250 à 300 liefhebbers dit
festival bezocht. Knap!
Patrick, Stefaan,
Robert en de zijnen beschikten bovendien over ruimschoots voldoende
vrijwilligers (makkelijk herkenbaar aan hun T-shirt) om alles vlotjes te laten
verlopen. Er was altijd wel iemand in de buurt om een vraag aan te stellen en –
in tegenstelling tot sommige andere evenementen waar ik al wel eens te gast ben
– kreeg ik ook telkens een hulpvaardig antwoord.
Er was een mooi
aanbod. De mix van stands was echt wel dik in orde. Er stonden
standaardflessen, maar tevens een heleboel gespecialiseerde shops die de minder
courante bottelingen konden aanbieden. Maar het viel me wel op dat een groot
aantal bezoekers eigenlijk nog maar net aan hun whisky-avontuur begonnen waren,
dus zou ik de organisatie als raad meegeven om de volgende keer een paar extra
stands met entry level flessen op te
stellen. Let op: dit is geen kritiek, hé! Ik zag immers niets dan lachende
gezichten (en hoe later op de middag, hoe breder de lach, maar dat kan ook aan
de drank gelegen hebben, natuurlijk).
Zelf proefde ik niet
al te veel, want ik moest immers nog een Masterclass geven, maar daarover zo dadelijk
meer. De meeste standhouders zijn natuurlijk oude bekenden. Zo groot is de
whisky scene in ons kleine landje nu ook weer niet. Het was een fijn weerzien
wat leidde tot een gezellige babbel en veel humor.
Ik nam als aperitief
een geweldige Glenburgie 11 Year Old
1988 van Chieftain’s Choice en spoelde die weg met een verrassende Eau de Vie de Vin van Domaine de Baraillon,
bekend van hun geweldige Bas-Armagnacs. Deze eau-de-vie is als het ware new
make spirit van de armagnac, als u begrijpt wat ik bedoel. Ik had het nog niet
eerder gezien, laat staan geproefd, maar was heel aangenaam verrast. Dit zou
het volgens mij ook erg goed doen in cocktails.
Bij Tim, die een
heleboel releases van Asta Morris op zijn tafel had staan, genoot ik van de Soul of NOG, zijn ongerijpte gin die normaliter alleen voor de Japanse markt
bestemd is. Geweldig! Die haal ik in huis voor deze zomer. Nadien proefde ik
een verrassend lekker, stevig umami proevende Ardmore uit 2013. Amper 5 jaar oud en op sherry gerijpt. Een
bommetje.
Ik was ook er te
spreken over de Caol Ila 2003 van Gordon
& Macphail in hun Connoisseurs Choice reeks die werd aangeboden door de
standhouder uit Knesselare. Aangezien mijn schoonouders in Aalter wonen, moet
ik daar toch maar eens passeren volgende keer dat ik in de buurt ben.
Aan de tafel van
Cinoco probeerde ik die nieuwe Ierse whiskey, Lambay, die op cognacvaten gerijpt is. Niemendalletje, maar niks
mis mee. De Glenallachie 12 Year Old 2005 Old Particular van Douglas Laing was
echter wel erg leuk. Afsluiten bij Chris en Maarten deed ik met de Rock Oyster 18 Year Old.
Maar de verassing –
voor mij althans – is de nieuwste botteling van B’s Choice. Bart – en bij uitbreiding wij – heeft er lang op moeten
wachten, maar eindelijk is zijn tweede botteling beschikbaar. Een heel
atypische, maar absoluut geweldige Auchroisk
7 Year Old 2011 met wederom een prachtig label. Mis hem niet!
Om 16u trapte ik dan
mijn uitverkochte Masterclass af. De zaal zat afgeladen vol met 30 mannen en
één lieftallige dame. Het overkomt me vaker. Leuk was het feit dat dit publiek
niet alleen erg geïnteresseerd was, maar ook bijzonder goedlachs. Tja, er zat
zowel bij het publiek als bij de gastheer al wat alcohol in het bloed,
natuurlijk, wat het praten vergemakkelijkt. En hoewel ik geen hulp nodig had,
kwam Robert toch met plezier ‘gietslaaf’ spelen. Een 32e glas werd
steevast geschonken. En met veel plezier!
Ik had voor hen dan
ook een erg leuke en diverse line-up meegebracht:
Auchentoshan
21 Year Old 1996 Douglas Laing Old Particular
Glenlossie 9 Year Old 2008 Signatory Vintage
Glenfiddich Experimental Series #2 Project XX
Allt-a-Bhainne 24 Year Old 1993 for MMM
Glen Spey 30 Year Old 1987 Malts of Scotland
Orkney 15 Year Old 2002 for MMM
Caol Ila 15 Year Old 2002 Unpeated Style Diageo Special Release 2018
En na afloop werd dan
door middel van de klassieke handopsteking een top drie samengesteld. Dit was
het resultaat van de Zuid-West-Vlaamse jury:
32 punten – Glen Spey
30
28 punten – Caol Ila 15
24 punten – Allt-a-Bhainne 24
Een dikke merci aan de
vrijwilligers die me een klein uurtje na de tasting alle glazen netjes
afgewassen en verpakt terugbezorgden. Da’s service!
Ik trok nog even terug
de zaal in om gedag te zeggen tegen de standhouders en de organisatoren en liet
niet na om – na het proficiat wensen met deze zeer geslaagde eerste editie –
mezelf alvast uit te nodigen voor de editie 2020!
May
the Malt be with you!
