Distilleerderij: Midleton
Regio: Ierland
Fles: Jameson Crested
Kleur: goud
ABV: 40%
Doordeweeks
Ik proefde eerder al de Crested Ten van Jameson; dit is
de opvolger, simpelweg Crested. Het gaat om dezelfde samenstelling, zijnde
langer gerijpte Jameson (meer dan tien jaar oud, één van de redenen waarom de
Ten van het label verdween) met een flink aandeel pure pot still in de mix.
Meer dan de helft rijpte tevens op sherryvaten. Hij verscheen voor het eerst
(de oude Crested Ten, uiteraard) in 1963.
Zachte, maar erg romige neus op citrus, heide, honing en
kokosnoot. De grain in de mix is duidelijk waarneembaar, alsook de sherrygerijpte
whiskey. Havermout met een blaadje munt enerzijds, kruiden van de eik en geel
fruit anderzijds. Maar wel heel erg zacht, moet ik zeggen.
De aanzet is licht, bijna waterachtig, wat me een beetje
tegenvalt na de romige neus. Zoet en kruidig, sherry en geel fruit opnieuw,
aangevuld met wat kruiden als kruidnagel en kaneel. Citrus wordt betrekkelijk
groot. Doet een beetje aan bourbon denken, met een floraal kantje als van
viooltjes. Wat getoaste eik.
De finish is middellang op kruiden en sherry.
Erg doordeweekse Jameson, moet ik bekennen. Doet me
weinig.
80/100
Geproefd door
Mark Dermul op 30-12-2017
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).
