Distilleerderij: Isle of Arran
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Arran Machrie Moor Cask Strength, OB 2016, 9.000 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 58.5%
Stokvis & Vanille
Arran heeft – net
als velen – ook een geturfde versie die naar de naam Machrie Moor luistert,
genoemd naar het veenmoeras wat hun turf vandaan komt. Op het label prijkt
tevens Bran, een hond die, zo wil de legende, werd vastgemaakt aan een stenen
menhir, door de krijger Fingal. De malt die Arran voor de Machrie Moor gebruikt
heeft een turfgehalte van 14ppm. Erg licht dus. Dit is de derde editie van de
Machrie Moor en hij werd gebotteld op vatsterkte.
De neus is er
zacht en fruitig op perzik en citroen, maar dat wordt al snel overstemt door
wat grassen en een ziltige, zure hint van heilbot en olijfolie. Doet erg jong
aan en doet me een beetje denken aan Ledaig.
Hij is verrassend
romig op smaak. En betrekkelijk krachtig ook. Wederom moet ik aan Ledaig
denken. Het fruit vertaalt zich nu naar appels en citroenen, een hint van
peren… Plots komt vanille heel erg sterk opzetten en doet hem als een jo-jo
tussen zoet en zilt op en neer gaan. Dat zilte is nu meer stokvis en zeewier.
Ik beken: it grows on you. De eerste
slok kon me niet bekoren, bij de tweede vond ik het best goed werken, maar
vanaf de derde sip begin ik hem zelfs lekker te vinden.
In de finish
zindert hij lang na en wordt hij vooral weer erg zoet.
Dit is een heel
ander beestje dan de ongeturfde, fruitige Arran, maar voor de liefhebbers van
licht geturfd spul kan ik me voorstellen dat deze wel kan bekoren. Gaat
overigens perfect samen met een stukje chocolade van 85%, trust me.
84/100
Geproefd
door Mark Dermul op 02-09-2017
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).
