Bottlaar: Whyte &
Mackay
Regio: Schotland
Fles: Mackinlay’s Rare Old Highland Malt – Shackleton’s Whisky, 50.000 bts
Kleur: licht goud
ABV: 47,3%
Rijstpap
Over de
teruggevonden whisky van poolreiziger Ernest Shackleton rapporteerden we al
eerder (hier, hier, hier en hier). Hij werd dus achtergelaten in 1909 en teruggevonden in
2007. Whyte & Mackay’s Richard Paterson – aka The Nose – heeft er na
analyse een ‘replica’ van gemaakt, met onder meer Glen Mhor uit 1983 (het
sluitingsjaar). Dat kon u dan weer hier lezen. Niet minder dan 50.000 flessen werden
geproduceerd die elk voor zo’n £100 (waarvan £5 naar het Antartic Heritage
Trust gaat) verkocht worden. De originele flessen zijn ondertussen al terug
naar Antartica verkast.
De neus is
elegant en zacht op wat groene appeltjes en ananas, zachtjes gekruid met gember
en misschien zelfs wat kaneel. Ook een klein ‘vies’ hoekje, maar dat verdwijnt
redelijk snel uit mijn glas. Vers zaagsel brengt ook zoete vanille en karamel
met zich mee. Het spoortje rook is een mooi element.
Op de tong is hij eerder drogend en pikant bij aanzet. De
ananas uit de neus keert terug, samen met wat appelsienschil. Peper en
nootmuskaat. Ik moet zelfs aan rijstpap met bruine suiker denken… De
rokerigheid is een constante presence
op de achtergrond. Best lekker, eigenlijk. Ik weet niet waarom me dat verbaast.
Misschien omdat ik wat vooringenomen was over het hele marketinggebeuren rond
de release. Maar dit lust ik echt wel.
De afdronk op sinaas, kruiden en rook duurt lekker lang.
Een zeer goede blend, maar het prijskaartje werd zo goed
als uitsluitend bepaald door de luxeverpakking en het mooie verhaal, niet de
kwaliteit van de whisky. Zijn geld waard? Tja, dat moet u zelf beslissen als u
hem proeft. Hij is lekker, no doubt about
it.
Geproefd
door Mark Dermul op 14-09-2011
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)
