WhivieBlog

Distilleerderij: Ben Nevis
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Ben Nevis 6 Year Old 2015/2021 Adelphi, 1^st fill oloroso butt #10714, 588 bts
Kleur: brons
ABV: 62.2%

Bloedworst!

Mijn whiskygabber Manny bracht bij zijn laatste bezoek een flesje mee. Het betrof een erg jonge Ben Nevis die amper 6 jaar doorbracht op een erg actief 1st fill oloroso sherry butt. Het vat leverde na 6 jaar nog steeds 588 flessen op, op een duivels hoog ABV van 62.2%. Jongens, toch…

Beuling! Of bloedworst zoals ze zeggen. En nog geen klein beetje ook. Zo umami, niet normaal. Maar na enkele ogenblikken komen daar pruimen- en ajuinconfituur bij, leder en orangettes. Dit is fenomenaal aromatisch, hoor. Kamfer en oregano maar ook paprikapoeder.

Ondanks het torenhoge ABV behoeft deze geen water. Hij komt natuurlijk stevig binnen, maar het is zeker doenbaar. Donkerzoet op allerhande bessen, origine chocolade, houtkruiden en zelfs een toefje sulfer en een flink zilt randje. Dit is erg intens en rijk. Donkerzoet zonder weerga. Wow.

De afdronk is lang en wordt stilletjes aan toch wat zoeter. Denk aan gezoete espresso, kandijsuiker en pure chocolade.

Indrukwekkend voor zo’n jonge leeftijd, toch? Thx, Manny!

Geproefd door Mark Dermul op 06-03-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Ben Nevis
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Ben Nevis Private Cask 78/2021 Anthony Van Sele
Kleur: witte wijn
ABV: ca. 63%

PX Octave

 Ik proefde al eerder een sample van dit Private Cask van Anthony Van Sele. Het werd in 2021 afgevuld, dus heeft nog een hele weg af te leggen. Anthony heeft de spirit ondertussen al zes maanden laten rusten op een klein PX vat. Eens curieus wat dat met de new make gedaan heeft.

 Hij vertoont nog flinke toetsen van new make, uiteraard, die hem wat dirty maken. Denk aardappelschillen en boontjes de te lang gekookt hebben. Flink wat woodsmoke ook. Mocht ik niet beter weten, ik zou denken dat deze geturfd was. Zoetzure en aardse toetsen. De invloed van het PX octaafje zijn naar mijn mening nog best onder controle. Een zachte zoetigheid die hint naar croissants en pindakaas. Graeffe suiker op de achtergrond.

Ondanks het hoge alcoholpercentage voel ik niet de neiging hier water aan toe te voegen. Hij begint al olieachtig te worden en zoete trekjes te vertonen. Maar, eh… da’s geen woodsmoke, hoor, dat is toch turf! Dat was Anthony er vergeten bij te zeggen. Leuke ontdekking.

De afdronk is lekker lang, warm en vertoont nu op het sterfbed toch flink wat zoets.

Mooie ontwikkeling. Vooral de turf begint volledig tot zijn recht te komen.

Geproefd door Mark Dermul op 27-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).