WhivieBlog

Distilleerderij: Ardnamurchan
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Adnamuchan Cask Sample 2017, bourbon cask #186
Kleur: witte wijn
ABV: ??%

Kanjer in Wording

In 2017 liet Marcel Kip, een whiskygabber uit Nederland, een vaatje afvullen met spirit en zette er zijn naam op. Het is zijn bourbonvat, nummer #186, dat ligt te slapen bij de Ardnamurchan distilleerderij. U weet ongetwijfeld dat zij slechts een paar weken geleden zelf hun eerste inaugural release op ons loslieten, dus ben ik wel eens benieuwd hoe het Marcels vat vergaat. Het grappige is dat ik de evolutie mee met hem kan volgen van spirit tot whisky. Ik proefde hem voor het eerst toen hij net op vat was gegaan in 2018 en opnieuw in juni vorig jaar, toen het sample al twee jaar was. Vandaag is het dus whisky en wie weet gaat Marcel deze dan binnenkort wel bottelen.

Heldere, cleane neus op wit boomgaardfruit en kruisbessen, kiwi, hint van lychee. Wat groene tuinkruiden, aangevuld met marsepein en gekonfijte citroenschillen. Iets geparfumeerds, maar in de goeie zin. Zoet. Floraal. Zomers. Lekker.

Op smaak merk je dat hij erg jong is. Hoewel niet meer new make-y, is hij wel nog flink spirity, maar ondertussen wel lekker romig. Het witte fruit keert weer (appels, peren), wordt aangevuld met flink wat vanille en iets fris als van munt en tijm. Citrus en gember. Flink pepertje toch. Ik herinner mij dat heel een jaar geleden wel snoeperig was. Dat is hij nu wat kwijt – wat in zijn voordeel spreekt.

De afdronk is lang, romig, bitterzoet en groen.

Deze is al aardig geëvolueerd en zit volgens mij op een erg goed vat. De esters ontwikkelen langzaam, maar wel rond en goed, als u begrijpt wat ik bedoel. Ik denk dat deze nog minstens een jaar of drie zal nodig hebben, maar dan gaat het wel een kanjer zijn. Mark my words.

Geproefd door Mark Dermul op 28-10-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dornoch
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Dornoch Spirit Sample, Cask #115 Ex-Journeyman Octave
Kleur: stro
ABV: 58.97%

Babyadem

Het derde vat dat Marcel in het magazijn van Dornoch te slapen heeft laten leggen is vat #115, een Octave – 50 liter – van de Amerikaanse Journeyman Distillery uit Michigan. Het eerste sample proefde ik in oktober 2019, iets meer dan een jaar geleden dus. Vandaag is de spirit uit dat vat dus bijna whisky. Ik wil er wel op voorhand al bij zeggen dat ik deze een jaar geleden nog erg immatuur vond. Ik weet nog dat ik toen zei: ‘laat me die over een jaar of twee nog maar eens proeven, want hier is nog veel werk aan de winkel’. We zijn nog maar een jaartje verder, maar gaan hem toch al eens proberen.

De neus heeft al flink wat zoetigheid en iets bitters opgepikt, vermomd als kruisbes en citroen, maar hij heeft ook nog een flink florale toets waar ik niet meteen van ondersteboven ben. De korst van wit brood. Ik krijg zelfs een beetje… euh… babyadem (u weet wel, de kleine heeft net fruitpap gehad en boert gezellig vol in je gezicht). Dat gezegd zijnde is hij gelukkig wel zijn geur van ruwe gerst en nat karton kwijt, dus het gaat duidelijk de goeie kant uit.

Op smaak is het veel beter, maar hij is wel pikant – bijna branderig. Hoeft niet te verbazen met zo’n ABV (dat vreemd genoeg tot twee cijfers na de komma werd opgetekend). Appels en peren en wat vanille, hint van hoestsiroop. Pepertje met wat verse gember. Ook hier heeft hij al een hele weg afgelegd, maar er is ook nog een weg af te leggen. De eerste hint van rook doet me wel goedkeurend knikken.

De afdronk is lang, zoet op vanille, gepeperd en rokerig.

Zou dit een mix van Style I en II kunnen zijn? Hoe dan ook, de evolutie is frappant – in de goeie richting – maar deze heeft duidelijk meer tijd nodig.

Geproefd door Mark Dermul op 28-10-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).