Op
17 september deed Bowmore een wel heel speciale aankondiging. Ze lanceerden de
oudste Islay single malt whisky ooit.
Bowmore
is de oudste distilleerderij op Islay (1779) en heeft al heel wat speciale
bottelingen op de markt. Denken we maar aan de Black, White en Gold Bowmore. En
voor de minder kapitaalkrachtigen onder ons (zoals ondergetekende) is er ook de
geweldige Bowmore Tempest.
Maar
nu is er dus de Bowmore 1957, die al in 2011 werd gebotteld na 54 jaar rijping
in de legendarische No. 1 Vaults, het warehouse dat onder de zeespiegel ligt.
De
flessen zijn handgeblazen door Brodie Nairn en Nichola Burns en moeten de
golven evoceren die op het warehouse inbeuken. Ze werden zelfs besprenkeld met
platina om ze – letterlijk – te laten schitteren. Ook de kurk werd van platina
gemaakt.
Er
zijn slechts twaalf (!) flessen van deze legendarische botteling beschikbaar.
Maar ‘beschikbaar’ is hier wel met een grote korrel zout te nemen. Vooreerst
worden twee flessen, nummers één en twee, op veilingen van Bonham’s in
Edinburgh en New York aangeboden, met een startprijs van £100.000. Twee flessen
worden in het officiële archief van de distilleerderij bewaard. Dat betekent
dus dat er slechts 8 flessen in de distillery shop te koop zullen worden
aangeboden. Maar met een prijskaartje van pakweg 125.000 EUR is dit enkel
weggelegd voor de Rupert Murdochs onder ons. Ik vrees dan ook dat hier weinig
van geproefd zal worden. Dat de opbrengst van de verkoop zal geschonken worden
aan vijf Schotse liefdadigheidsinstellingen brengt weinig soelaas.
Het
is natuurlijk een mijlpaal voor whisky in het algemeen en Bowmore in het
bijzonder, maar dat neemt niet weg dat een wrange nasmaak – pun intended –
blijft hangen over deze ultra-schaarse premium bottelingen, die niet voor de
gewone liefhebber bestemd zijn. Er is geen mens op deze planeet die kan
verantwoorden dat een fles whisky zo waardevol is dat je er £100.000 voor kan
neertellen.
Ik
viel al bijna van mijn stoel toen Highland Park een prijskaartje van £10.000 op
zijn 50 Year Old plakte. En ook Dalmore komt meer dan regelmatig met bijna
belachelijke prijzen af voor sommige van haar releases, zoals voor de reeks
Constellations. Het is een trend die voorlopig niet zal stoppen, vrees ik, want
er is nog genoeg new capital in,
onder andere, het Verre Oosten.
Neem
nu een voorbeeld aan Auchentoshan (niet bepaald ’s werelds populairste, maar
toevallig wel my cup of tea single
malt). In 2008 verschijnt hun 50 Year Old uit 1957 voor pakweg
£2.500. Dit jaar verscheen een 44 Year Old uit 1966. Reken maar van yes dat hij
bijna het dubbele moet kosten, i.e. £4.600. Op amper vier jaar tijd! Dit kan
toch niet blijven duren? Of wel?
Blijkbaar
is, totdat de bubble barst, de sky the
limit.
May the Malt be with you!
